AndroidHealthClinic

Jullie realistische droomfysiek?

Bezoekers in dit topic

Mannen zonder nek. In de sportschool hebben we er ook eentje rondlopen van plusminus 1m60. Ik vind het eerlijk gezegd geen gezicht.

Dat kan ik me ergens wel voorstellen. Desondanks vind ik het wel bruut uitzien. Ik vind de droge bodybuilderlook met extreme chest en delts, smalle taille en een relatief dunne nek dan weer niets. Ziet er onnatuurlijk uit, terwijl de rugbyspeler gewoon bizar veel kracht uitstraalt.
 
Dat kan ik me ergens wel voorstellen. Desondanks vind ik het wel bruut uitzien. Ik vind de droge bodybuilderlook met extreme chest en delts, smalle taille en een relatief dunne nek dan weer niets. Ziet er onnatuurlijk uit, terwijl de rugbyspeler gewoon bizar veel kracht uitstraalt.
Eens. En dan mag er ook best een beetje haar op de chest zitten :D
 
  • Like
Waarderingen: Pren
Ik heb wel iets van ze weg qua bouw. Dus is wel natty haalbaar. Lengte is ook 187 ongeveer.

Het doet me deugd dat te horen. Of dat ook voor mij is weggelegd, moet nog blijken :p

Hm, bij 1.60 is het een ander verhaal. Bij rugby spelers vind ik het, over het algemeen, echt behoorlijk fraai ogen. Traps tot aan je oren een een dikke chest en delts. Prettig toch?
Vraag is alleen of zij idd natty zijn. er wordt ram veel doping gebruikt in de verschillende ruby leagues en varianten daarop.

Heb eens gedate met een enigszins bekende speler. Was wel een bijzonder wereldje moet ik zeggen.

Die profs gebruiken volgens mij behoorlijk. Als je die koppen ziet, zou je schatten dat ze aardig in de 30 zitten. Blijkt dan dat het broekies van begin twintig zijn :') maar mooie fysieke zijn het wel.
 
1...2...3...

 
  • Haha
Waarderingen: BB_
Is wat ik gezien heb in mijn sportomgevingen redelijk aanwezig zo vanaf 45-50+. Blessures, versnelde aftakeling enzovoorts.
 
Nou ja gewoon sportief uiterlijk is meer dan genoeg. Hoef geen brede kast te worden.

met mijn instelling hoef ik daar ook niet bang voor te zijn
 
Zowel fysiek als mentaal breekbaar, is mijn indruk :p
Ik heb overigens wel waardering voor de vaak tomeloze inzet en energie van jongens die er vrijwel alles voor opzij (willen) zetten om dat ene doel te bereiken. Wat tegelijkertijd natuurlijk nooit echt bereikt kan worden dus het is een voortdurende battle.
Maar helaas lopen er ook mentale dwergen tussen die voortdurend over de eigen grenzen heen lijken te gaan en de gezondheid te grabbel gooien. Dat vind ik als buitenstaander zonde. Als je dan vraagt joh is stoppen dan geen mogelijkheid. Dan is dat een vraag die niet eens in hen opkomt. Er lijkt dus iets veel belangrijker, heel opportunistisch natuurlijk, maar zo werkt het toch bij sommigen kennelijk.
 
Ik heb overigens wel waardering voor de vaak tomeloze inzet en energie van jongens die er vrijwel alles voor opzij (willen) zetten om dat ene doel te bereiken. Wat tegelijkertijd natuurlijk nooit echt bereikt kan worden dus het is een voortdurende battle.
Maar helaas lopen er ook mentale dwergen tussen die voortdurend over de eigen grenzen heen lijken te gaan en de gezondheid te grabbel gooien. Dat vind ik als buitenstaander zonde. Als je dan vraagt joh is stoppen dan geen mogelijkheid. Dan is dat een vraag die niet eens in hen opkomt. Er lijkt dus iets veel belangrijker, heel opportunistisch natuurlijk, maar zo werkt het toch bij sommigen kennelijk.

Het is in sommige gevallen natuurlijk ook gewoon een vorm van verslaving, niet alleen eventuele middelen; maar de hang naar het onbereikbare en de beloning die men denkt te kunnen behalen, bij het behalen van een bepaald fysiek.
 
Het is in sommige gevallen natuurlijk ook gewoon een vorm van verslaving, niet alleen eventuele middelen; maar de hang naar het onbereikbare en de beloning die men denkt te kunnen behalen, bij het behalen van een bepaald fysiek.
Je kan het zo positief als negatief zien als je zelf wilt ofcourse. De een ziet het als discipline en de ander als autisme. Is maar net welke lading je er aan geeft
 
Je kan het zo positief als negatief zien als je zelf wilt ofcourse. De een ziet het als discipline en de ander als autisme. Is maar net welke lading je er aan geeft

Het ligt eraan op welke manier je met de sport bezig bent natuurlijk. Verslaving is een zeer gekaderd gegeven, daar voldoe je wel of niet aan. Of anderen het dan autisme, discipline of dedication noemen doet dan niet zoveel ter zake imo. Een verslaving blijft een verslaving en dat pakt maar zelden goed uit op de lange termijn.
 
"Twee verslaafden op één kussen, daar slaapt de duivel tussen."
 
Het is in sommige gevallen natuurlijk ook gewoon een vorm van verslaving, niet alleen eventuele middelen; maar de hang naar het onbereikbare en de beloning die men denkt te kunnen behalen, bij het behalen van een bepaald fysiek.

Dat heet het bodemloze spel. Je zet je leven in om iets heel vluchtigs te bereiken. En veel mensen die extreme dingen doen spelen dit spel. Denk aan bergbeklimmers die voor het bereiken van een hoge top het reeele risico nemen dood te vriezen of vande berg te vallen. Grotduikers die voor een stukje extra lijn leggen in een onbekend stukje accepteren misschien te stikken. Autoracers, etcetera. Denk ook van toepassing op de zeer serieuze bodybuilders.

Overigens heb ik bergen beklommen (en godzijdank overleefd) en behoorlijk spannende duiken gemaakt, ik ben er gevoelig voor. En ook erg fanatiek. Dus ik ben ervaringsdeskundige. Aan de AAS zal ik overigena nooit gaan. Mijn doelen zijn vee meer fit en gezond en sterk, veel haalbaarder dan het wedstrijdfusiek dat sommigen nastreven (en ik nooit zal halen).
 
role_model.jpg


Deze guy heeft het fysiek dat ik wil evenaren. (vitruvian_physique op insta)
 
Hoeveel tijd heeft iedereen er trouwens voor over om zn ideale fysiek te halen?

1 jaar? 2 jaar? 10 jaar? Levenslang?
 
Back
Naar boven