- Lid sinds
- 11 apr 2005
- Berichten
- 13.868
- Waardering
- 99
Allereerst: ik ben niet jaloers op mensen die 10.000.000 miljoen verdienen per jaar. Ik hoop alleen dat de mensen zich realiseren wát ze verdienen. En dat een zin als 'wij moesten vroeger ook wel eens gehakt eten' je een beetje in het vakje: 'wereldvreemd' plaatst.
En ja, als mensen gaan spreken over: loon naar werk (belangrijk werk) dan lach ik altijd een beetje in het vuistje als ik op m'n stage om me heen kijk.
Ik denk bijvoorbeeld aan de fusies in de zorg in Amerika, die hebben de bevolking zo'n vijftig miljard dollar gekost de afgelopen decennia. En de toestand van de gezondheidszorg is daar deplorabel. Mooie plannen enzo, maar hoe bepalen we wat iemand waard is? (<- dat is de vraag die me met betrekking tot dit soort zaken het meest bezig houdt. Iemand kán goud waard zijn, maar het is imo absoluut geen wet van Meden en Perzen dat zich dat direct omzet in een grote geldsom op de rekening. Mijn vader heeft een machine gebouwd die zonder gein het werk waarvoor deze bedoeld was 200x zo snel deed en preciezer. Je praat dan over duizenden euro's per dag. Ik geloof niet eens dat ie een bedankje heeft gehad. Sinds de beursnotering van het bedrijf waar hij werkte (is met de VUT ondertussen) is het lachen gieren en brullen met de verhalen over de beslissingen van de top. Je vraagt je soms echt af of die lui ook maar één uur school hebben gevolgd.
Niets met vriendjespolitiek? Kundigheid? Uit de topsalarissen blijkt voor mij voornamelijk dat we met z'n allen een enorme berg geld kunnen verzetten. Als kundigheid en salaris zich evenredig met elkaar zouden verhouden zouden veel loonstrookjes er anders uit zien.
In de ouderenzorg is ook veel expertise nodig (erg veel) er is véél stress en overwerk gebeurt veel. Ik zie echter een bezuiniging van enkele honderden miljoenen in het vooruitzicht.
Same here. Is het niet ook de beperking van de macht van 'de rijken' die ons heeft gebracht waar we nu zitten? Een beetje inzicht in een dergelijk (pseudo)Darwiniaans principe doet me griezelen van de mogelijke gevolgen
Zou dat niet gewoon een enorme logica zijn? Doe je het goed, dan doe je het goed en verdien je het ook. Maak je er een baggerzooi van, dan hoor je ergens anders thuis, aan de lopende band of zo
Ik vind het niet echt een reden om dat dan maar voor te zijn; mocht ik het verknallen, dan heb ik iig geld... (waar je imo met je verdiscontering op uitkomt)
Een goede voetballer is veel geld waard ja. Maar hoe wordt bepaald wat een goede CEO is? Doordat een beursnotering hoger uitkomt oid? Lijkt me niet een bijzonder goede verbinding van zaken.
Jesus Christ. Wat een berg bullshit man.
Werkt een dergelijke aanpak? En waaraan wordt de effectiviteit afgemeten? Klinkt aannemelijk natuurlijk, but: where's the evidence?
Dus, als je vet bent beweeg je weinig? jesus christ...
Nee, dan kan je beter ambulanceverpleegkundige zijn. Betaald niet slecht overigens, maar dat werk is écht zwaar, zowel lichamelijk als geestelijk. Laat ik maar niet beginnen over de vooruitzichten in de zorg... Of het vooruitzicht dat een hoge beloning stelt mbt de prestatiedrang/verplichting...
que? Moraal iets dat meer met religie te maken heeft? Motiveer plz... I think Russell would STRONGLY disagree...
kwestie van vraag en aanbod: als je niet voldoet aan een bepaalde vorm die een vraag aan je stelt (en dus geen aanbod van arbeid kan leveren) ben je useless; geen inkomsten... Laat me links zijn, maar een dergelijke visie op zaken, waarin de moraal geen rol speelt veracht ik tot in de punten van m'n tenen.
Haha, wordt die niet in de hele thread gelegd? Als je beter bent, verdien je meer? (of; om te zorgen dat je niet slechter wordt, moet je meer verdienen, zodat een dreigende afgrond je belet om slecht werk te leveren)
Ik denk niet dat iemand er hier moeite mee heeft dat de beste man voor z'n uren en overuren wordt betaald. Hondertwintig uur werken = hondertwintig uur verdienen.
Is de wereld niet juist gebaseerd op evenwichtige verhoudingen? Of bedoel je met 'deze' wereld op de financiële wereld? Maar ook daarin zie ik juist behoefte aan evenwichtige zaken. vraag en aanbod = instellend evenwicht.
En ja, als mensen gaan spreken over: loon naar werk (belangrijk werk) dan lach ik altijd een beetje in het vuistje als ik op m'n stage om me heen kijk.
Ik denk bijvoorbeeld aan de fusies in de zorg in Amerika, die hebben de bevolking zo'n vijftig miljard dollar gekost de afgelopen decennia. En de toestand van de gezondheidszorg is daar deplorabel. Mooie plannen enzo, maar hoe bepalen we wat iemand waard is? (<- dat is de vraag die me met betrekking tot dit soort zaken het meest bezig houdt. Iemand kán goud waard zijn, maar het is imo absoluut geen wet van Meden en Perzen dat zich dat direct omzet in een grote geldsom op de rekening. Mijn vader heeft een machine gebouwd die zonder gein het werk waarvoor deze bedoeld was 200x zo snel deed en preciezer. Je praat dan over duizenden euro's per dag. Ik geloof niet eens dat ie een bedankje heeft gehad. Sinds de beursnotering van het bedrijf waar hij werkte (is met de VUT ondertussen) is het lachen gieren en brullen met de verhalen over de beslissingen van de top. Je vraagt je soms echt af of die lui ook maar één uur school hebben gevolgd.
Wat een grote onzin weer, als je zo jaloers bent op die 'zakkenvullers' zorg dan dat je zelf zo'n positie krijgt.
Bedenk wel dat zo'n positie een zekere expertise vereist, vaak veel stress en overwerk met zich meebrengt.
Gewoon de wet van vraag en aanbod, heeft niets met vriendjespolitiek te maken oid. Uit het feit dat topsalarissen zo hoog liggen blijkt gewoon dat mensen met een dergelijke kundigheid zeldzaam zijn.
Niets met vriendjespolitiek? Kundigheid? Uit de topsalarissen blijkt voor mij voornamelijk dat we met z'n allen een enorme berg geld kunnen verzetten. Als kundigheid en salaris zich evenredig met elkaar zouden verhouden zouden veel loonstrookjes er anders uit zien.
In de ouderenzorg is ook veel expertise nodig (erg veel) er is véél stress en overwerk gebeurt veel. Ik zie echter een bezuiniging van enkele honderden miljoenen in het vooruitzicht.
Same here. Is het niet ook de beperking van de macht van 'de rijken' die ons heeft gebracht waar we nu zitten? Een beetje inzicht in een dergelijk (pseudo)Darwiniaans principe doet me griezelen van de mogelijke gevolgen
Zou dat niet gewoon een enorme logica zijn? Doe je het goed, dan doe je het goed en verdien je het ook. Maak je er een baggerzooi van, dan hoor je ergens anders thuis, aan de lopende band of zo
Ik vind het niet echt een reden om dat dan maar voor te zijn; mocht ik het verknallen, dan heb ik iig geld... (waar je imo met je verdiscontering op uitkomt)Een goede voetballer is veel geld waard ja. Maar hoe wordt bepaald wat een goede CEO is? Doordat een beursnotering hoger uitkomt oid? Lijkt me niet een bijzonder goede verbinding van zaken.
Jesus Christ. Wat een berg bullshit man.
Werkt een dergelijke aanpak? En waaraan wordt de effectiviteit afgemeten? Klinkt aannemelijk natuurlijk, but: where's the evidence?
Dus, als je vet bent beweeg je weinig? jesus christ...
Nee, dan kan je beter ambulanceverpleegkundige zijn. Betaald niet slecht overigens, maar dat werk is écht zwaar, zowel lichamelijk als geestelijk. Laat ik maar niet beginnen over de vooruitzichten in de zorg... Of het vooruitzicht dat een hoge beloning stelt mbt de prestatiedrang/verplichting...
que? Moraal iets dat meer met religie te maken heeft? Motiveer plz... I think Russell would STRONGLY disagree...
kwestie van vraag en aanbod: als je niet voldoet aan een bepaalde vorm die een vraag aan je stelt (en dus geen aanbod van arbeid kan leveren) ben je useless; geen inkomsten... Laat me links zijn, maar een dergelijke visie op zaken, waarin de moraal geen rol speelt veracht ik tot in de punten van m'n tenen.
ja
@lorenzo,
Dat jij meteen de link legt tussen rijkdom en beter zijn zegt mij genoeg
Haha, wordt die niet in de hele thread gelegd? Als je beter bent, verdien je meer? (of; om te zorgen dat je niet slechter wordt, moet je meer verdienen, zodat een dreigende afgrond je belet om slecht werk te leveren)
Hahaha, hoe naief.
Alsof er geen goede Poolse stucadoors zijn.
Beware want ook jouw baantje wordt straks aan een ander gegeven als je teveel noten op je zang krijgt.
Ik heb echt veel onzin in dit topic gelezen maar dat is ook niet zo gek aangezien er weinig succesvolle members hier posten die weten wat het is om 80/100 uur per week te werken en dan ook de stress van hun werk mee naar huis nemen.
Het is heel simpel, wie goed leert en presteert heeft later een goede baan met bijpassend salaris.
Dat geldt dus niet voor die zeikerdjes die al lopen te mauwen dat ze nu 1000-zoveel uur naar school moeten.
Mensen die bereid zijn om alles te doen voor veel geld zullen het uiteindelijk verdienen en lachen om de mensen die er te beroerd voor waren en nu lopen te janken.
Ik denk niet dat iemand er hier moeite mee heeft dat de beste man voor z'n uren en overuren wordt betaald. Hondertwintig uur werken = hondertwintig uur verdienen.
Is de wereld niet juist gebaseerd op evenwichtige verhoudingen? Of bedoel je met 'deze' wereld op de financiële wereld? Maar ook daarin zie ik juist behoefte aan evenwichtige zaken. vraag en aanbod = instellend evenwicht.
. Maar nu, na 3 jaar draait die bedrijfstak miljoenen winst per maand en krijgen ze zoveel werk aangeboden dat ze de mensen er niet voor kunnen vinden. Natuurlijk is dit op kleinere schaal, maar zo'n verhalen zijn er natuurlijk in de topwereld ook. En ja, beursnotering is heel belangrijk voor grote bedrijven, maar ook dat zal je waarschijnlijk niet snappen.
