Lijkt me dat je gerust kunt stellen dat zelfs al zou men erin slagen die machine een bewustzijn te geven, zelfs de slimste wetenschappers er niets van begrijpen, en men er ook nooit iets van zal kunnen begrijpen.
De manier waarop de mens de wereld meent te begrijpen, is door analyse, en dat is niet mogelijk aangaande een fenomeen dat niet volgens het principe van causaliteit zich voltrekt. De keuzevrijheid waarvan velen menen dat deze aan de orde is, is (zelfs al zou deze slechts deels bestaan), zo'n fenomeen. Niet te analyseren, want een volledig sluitende oorzaak voor iemands keuze is niet te geven, anders was het geen keuze. Men kan vervolgens stellen of het wel mogelijk is bewust te zijn, zonder een keuzevrijheid te hebben.
Mij lijkt dat het bewustzijn en de eventuele wil van de mens meer zijn dan enkel de hersenactiviteit die wij mensen kunnen waarnemen. De hersenactiviteit is hetgeen de mens nu juist ervaart, de laatste halte als het ware. Maar wat het bewustzijn, de ik, nu zelf is?
Om het probleem goed te begrijpen zou je jezelf eens de vraag moeten stellen: Stel als mijn ouders een kind hadden gehad die niet uit die ene zaadcel/eicel, maar uit en andere was geboren, was dat kind dan nog steeds 'ikzelf' geweest? En had er dan nog steeds dezelfde 'ik' kunnen zijn, maar dan met (iets) andere eigenschappen? Net zoals 'ik' een wat ander karakter had gehad, als ik onder andere omstandigheden was opgegroeid.
Een exact dezelfde versie van jezelf, genetisch gezien, heeft toch een ander bewustzijn. Dolly het gekloonde schaap is toch echt een 'ander' schaap dan de kloon. Waar komt dat bewustzijn, die 'ik', dan vandaan? Wat is het?
). Want jah, iets in mij zegt dat andere mensen geen zombies zijn en dat God een bijzonder interessant fenomeen is verzonnen door de mens.
Dan ben ik het nu behoorlijk met je eens denk ik. 
