Even kort samengevat (en dan hou ik er weer over op, want wat moeten jullie ermee
):
Ten eerste schijn ik geen vrienden te hebben. Op zich is dat onzin, maar als ik over straat loop loop ik in 95 % van de gevallen alleen...
Ten tweede ben ik rechtlijnig. In tegenstelling tot, nou ja, laat ik de percentages eens achterwege laten...
, kijk ik niet weg als iemand mij aankijkt, ik zeg hallo als iemand sympatiek is of gewoon neutraal, maar ik pik het niet als mensen een te grote bek hebben enz.
Die gasten waren het personeel van een supermarkt aan het lastigvallen, dus ik zeg dat ze moeten oprotten. (Het zijn trouwens echt schatten in die supermarkt
) Kom ik buiten, tegen sluitingstijd, staan er ongeveer 15 van die gasten, scootertjes, bijdehande opmerkingen, gewoon the usual stuff. Ik duw er een opzij (moet ik misschien ook niet doen, wat ik ook meemaak ik ben nooi HELEMAAL onschuldig...
) en voor ik het weet krijg ik de ene na de andere vuist tegen mn hoofd en knie in mn rug. Normaal kan ik iedereen hebben (voor m'n gevoel dan, hehe) maar ik heb er niet een een fatsoenlijke gebroken neus kunnen teruggeven. We moeten natuurlijk ook niet vergeten dat de schooiertjes in een slechte wijk wonen he? En wat doe je als overheid met slechte wijken? Juist, daar subsidieer je vechtsportscholen, dat "houdt ze namelijk van de straat" en dan "kunnen ze hun aggressie kwijt..."
**** that. Zo dom.
In ieder geval valt het met mij allemaal mee... ik ben niet knock out gegaan, de lijers waren zo vriendelijk te stoppen en op te rotten, alleen mn rechterlats zitten nog steeds niet lekker (anderhalve week later). Netjes aangifte gedaan en geconfronteerd met de gebruikelijke geen voet om op te staan want "ze lijken toch allemaal op elkaar" en "nee, ik weet niet waar ze wonen" en de supermarkt heeft alleen binnen een camera en daar staat niets op....
Oke, ik ga weer fijn over leuke dingen posten. Over sport ofzo...