Fitness Seller

Van gedachten wisselen met Chrisk 🙂 -> Steks heeft een vrije rol

Bezoekers in dit topic

Zolang mogelijk fit en gezond blijven, verder eigenlijk niets.
De grap, hoezo blijven is snel gemaakt... maar wat valt voor jou onder fit en wat onder gezond, als je het al als twee verschillende zaken ziet? Hoe meet je dat, heb je daar een maatstaf voor, of een idee? Is dat een inspanning of een resultaat dat je nastreeft? Kan je het specifieker maken?
 
How much wood could a woodchuck chuck if a woodchuck could chuck wood?
 
Voor zowel chrisk als Steks : wat zijn jullie doelen op het gebied van de krachtsport?
Op het moment vooral met mijn mislukte/decline bench bezig. Was al vrij verbaasd toen ik recent vrij makkelijk 140 haalde en ga nu kijken hoe ver ik daarvoorbij kan komen, richting 180 maybe ooit. Misschien ooit omvormen naar een normale bench uitvoering.

Puzzelen wat ik ooit nog qua pull wil doen. Heb lang geleden 220 normaal gedeadlift en toen naar high reps 190 of 200 rdl en 220x10 en 260 block pull gewerkt. Wil ik naar 300+ gaan werken? Heeft het nut voor hoe fucking zwaar het allemaal is? Zo enorm veel moeite doen voor een cijfertje maar wat levert het nou op? :dunno: Het enige dat ik hier op het moment van weet is dat ik een zware hinge beweging wil/moet doen om de posterior chain te behouden, maar kan weinig inspiratie vinden tot een goede manier van trainen of zelfs een nuttig doel voor de rest van het leven.

Chinups en rug ook zoiets. 20+ reps gedaan, leuk. En dan? Rest van het leven rond de 20 reps blijven herhalen?

Squat lange tijd niet gedaan omdat ik plots de mobiliteit niet meer had om echt atg te gaan en ik minder dan dat behoorlijk nutteloos voor mezelf vind blijken. Andere vormen komen basically neer op een deadlift met de stang in de nek, leuk voor de cijfertjes maar m'n benen doen er niks mee. Maar nu paused geprobeerd en daarmee werkt atg oppeens weer wel goed dus aan het kijken hoe dat vooruit gaat. Wil eerst weer naar 140 voor high reps en dan zie ik wel. Nooit paused gedaan dus vind de weg ernaartoe al best zwaar.

Mis sinds de lockdowns en gym faillissement ook een goede plek om te trainen, thuis op de eerste verdieping kan ik niet echt los gaan met deadlifts enzo. In de schuur is weinig ruimte en steeds enorm veel gedoe om alles ernaartoe te slepen, voor een lift waar ik nu dus geen inspiratie toe heb anders dan booty gains proberen behouden.

Afhankelijk van hoe bench gaat incline press daaraan bij laten benen en weer weighted (ring) dips gaan doen. Bodyweight toegevoegd voor reps zou wel een aardig volgend doel zijn, heb al 8x+60@100 gedaan.

Overhead ben ik bijna bij strict 40ers voor high reps en wil wel naar 50ers voor 5 ofzo. Met barbell ben ik minder goed en ik weet ook niet of ik erg geïnspireerd ben tot doelen daarmee, 100 strict bb press en alle realistische gewichten daarna spreekt me niet echt aan. Push press of jerk, misschien.

Handstand pushups voor reps is ook nog een doel. Eventueel ooit in ringen.

Er mag wel weer een cut gebeuren, maar daarvoor wil ik m'n schema en uitvoering van trainingen eerst weer redelijk optimaal hebben zodat ik er niks bij verlies. En m'n voeding moet beter met wat oplossingen voor allergieën die ook bij een cut passen (ben veelal allergisch voor gezonde dingen, handig).

Moet ook ooit nog leren om trainigen te hanteren die daadwerkelijk uit te houden zijn.

Het liefst vooral een goede eigen plek voor elkaar krijgen om te trainen, maar veel gezeik met de simpele basis dingen in het leven die maar niet willen lukken wat alles in de weg zit. Zelfs m'n huidige moment en duratie van trainen is eigenlijk niet echt handig om als gewoonte aan te houden, maar iets anders past en lukt ook niet.

Blijf wel bezig, kijk meer waar het heen gaat dan dat ik echt doelen achterna zit. Probeer altijd wel met alles een stap te zetten en heb nog wel even te gaan.
 
Laatst bewerkt:

Zou ook wel leuk zijn maar weet niet of een mens hiervan mag dromen en met veel minder hoeft het voor mij ook niet.
 
De grap, hoezo blijven is snel gemaakt... maar wat valt voor jou onder fit en wat onder gezond, als je het al als twee verschillende zaken ziet? Hoe meet je dat, heb je daar een maatstaf voor, of een idee? Is dat een inspanning of een resultaat dat je nastreeft? Kan je het specifieker maken?
Onder fitheid versta ik een combinatie van kracht en conditie, een maatstaf heb ik niet echt, maar je eigen lichaamsgewicht met gemak kunnen squatten voor reps en 10km gemakkelijk binnen een uur kunnen hardlopen vind ik wel een mooie combinatie. Gezondheid is een wat ruimer begrip.
 
Zolang mogelijk fit en gezond blijven, verder eigenlijk niets.

Onder fitheid versta ik een combinatie van kracht en conditie, een maatstaf heb ik niet echt, maar je eigen lichaamsgewicht met gemak kunnen squatten voor reps en 10km gemakkelijk binnen een uur kunnen hardlopen vind ik wel een mooie combinatie. Gezondheid is een wat ruimer begrip.

Zijn dit maatstaven waar je op dit moment al aan voldoet of moet je hier nog naartoe werken? Verder zijn algemene doelen zoals 'fit en gezond blijven' natuurlijk prima, maar vind je het niet prettig om ze nog wat meer te concretiseren zodat je ook daadwerkelijk jezelf accountable kunt houden? Of doe je dat al?

Op het moment vooral met mijn mislukte/decline bench bezig. Was al vrij verbaasd toen ik recent vrij makkelijk 140 haalde en ga nu kijken hoe ver ik daarvoorbij kan komen, richting 180 maybe ooit. Misschien ooit omvormen naar een normale bench uitvoering.

Puzzelen wat ik ooit nog qua pull wil doen. Heb lang geleden 220 normaal gedeadlift en toen naar high reps 190 of 200 rdl en 220x10 en 260 block pull gewerkt. Wil ik naar 300+ gaan werken? Heeft het nut voor hoe fucking zwaar het allemaal is? Zo enorm veel moeite doen voor een cijfertje maar wat levert het nou op? :dunno: Het enige dat ik hier op het moment van weet is dat ik een zware hinge beweging wil/moet doen om de posterior chain te behouden, maar kan weinig inspiratie vinden tot een goede manier van trainen of zelfs een nuttig doel voor de rest van het leven.

Chinups en rug ook zoiets. 20+ reps gedaan, leuk. En dan? Rest van het leven rond de 20 reps blijven herhalen?

Squat lange tijd niet gedaan omdat ik plots de mobiliteit niet meer had om echt atg te gaan en ik minder dan dat behoorlijk nutteloos voor mezelf vind blijken. Andere vormen komen basically neer op een deadlift met de stang in de nek, leuk voor de cijfertjes maar m'n benen doen er niks mee. Maar nu paused geprobeerd en daarmee werkt atg oppeens weer wel goed dus aan het kijken hoe dat vooruit gaat. Wil eerst weer naar 140 voor high reps en dan zie ik wel. Nooit paused gedaan dus vind de weg ernaartoe al best zwaar.

Mis sinds de lockdowns en gym faillissement ook een goede plek om te trainen, thuis op de eerste verdieping kan ik niet echt los gaan met deadlifts enzo. In de schuur is weinig ruimte en steeds enorm veel gedoe om alles ernaartoe te slepen, voor een lift waar ik nu dus geen inspiratie toe heb anders dan booty gains proberen behouden.

Afhankelijk van hoe bench gaat incline press daaraan bij laten benen en weer weighted (ring) dips gaan doen. Bodyweight toegevoegd voor reps zou wel een aardig volgend doel zijn, heb al 8x+60@100 gedaan.

Overhead ben ik bijna bij strict 40ers voor high reps en wil wel naar 50ers voor 5 ofzo. Met barbell ben ik minder goed en ik weet ook niet of ik erg geïnspireerd ben tot doelen daarmee, 100 strict bb press en alle realistische gewichten daarna spreekt me niet echt aan. Push press of jerk, misschien.

Handstand pushups voor reps is ook nog een doel. Eventueel ooit in ringen.

Er mag wel weer een cut gebeuren, maar daarvoor wil ik m'n schema en uitvoering van trainingen eerst weer redelijk optimaal hebben zodat ik er niks bij verlies. En m'n voeding moet beter met wat oplossingen voor allergieën die ook bij een cut passen (ben veelal allergisch voor gezonde dingen, handig).

Moet ook ooit nog leren om trainigen te hanteren die daadwerkelijk uit te houden zijn.

Het liefst vooral een goede eigen plek voor elkaar krijgen om te trainen, maar veel gezeik met de simpele basis dingen in het leven die maar niet willen lukken wat alles in de weg zit. Zelfs m'n huidige moment en duratie van trainen is eigenlijk niet echt handig om als gewoonte aan te houden, maar iets anders past en lukt ook niet.

Blijf wel bezig, kijk meer waar het heen gaat dan dat ik echt doelen achterna zit. Probeer altijd wel met alles een stap te zetten en heb nog wel even te gaan.
Het komt op mij over alsof je enorm de nadruk legt op het onnut van je eigen prestaties en doelen. Wat doet het ertoe, leuk voor de cijfertjes, wat heb ik eraan, wat levert het op, et cetera. Ik denk dat het een negatieve mindset is die je niks gaat brengen. (En als je al in die negatieve houding zit dan weet ik dat dit misschien ook niet binnen gaat komen, maar toch.) Ik ben wel fan van een flinke mate van relativering en heb ook niks met de misplaatste hardcore houding van lui die denken dat ze de wereld aan het verbeteren zijn omdat ze toevallig wel eens een dumbbelltje oppakken, maar je kunt ook doorslaan de andere kant op in mijn ogen.

Volgens mij ben je slim zat en je krachtstats zijn zeker ook niet al te slecht als ik het zo lees. Dat zijn zaken waar je trots op kunt zijn en waar je wat mee kunt doen. Alleen wellicht blijf je hangen in te vage doelen en hangt er een zweem van neerslachtigheid en nutteloosheid (niet alleen over training) over je heen die zorgt voor een nogal destructief zelfbeeld. Elke stap is er ééń. Als je vandaag meer structuur hebt in je dag dan gisteren, dan is dat vooruitgang. Laat je alsjeblieft niet zo tegen zitten door je eigen negativiteit.
 
Zijn dit maatstaven waar je op dit moment al aan voldoet of moet je hier nog naartoe werken? Verder zijn algemene doelen zoals 'fit en gezond blijven' natuurlijk prima, maar vind je het niet prettig om ze nog wat meer te concretiseren zodat je ook daadwerkelijk jezelf accountable kunt houden? Of doe je dat al?
Ik kon jaren terug prima de 10k binnen het uur lopen, met wat training moet dat nu ook wel lukken. Wat squatten betreft kan ik na veel geklooi eindelijk wel zeggen dat ik met gemak mijn lichaamsgewicht 5x5 kan squatten. Het zijn natuurlijk arbitrair gesteld, maar ik denk niet dat je de lat hoger hoeft te leggen voordat je je “fit” kan noemen.

Echt concretiseren hoeft voor mij nog niet. Als ik het komende jaar 3 tot 4 maal per week kan trainen en wat afval ben ik al blij. Daarna krijgen we eindelijk weer wat meer ruimte wat vrije tijd betreft en dan wil ik zeker weer meer gaan fietsen.
 
Laatst bewerkt:
Het komt op mij over alsof je enorm de nadruk legt op het onnut van je eigen prestaties en doelen. Wat doet het ertoe, leuk voor de cijfertjes, wat heb ik eraan, wat levert het op, et cetera. Ik denk dat het een negatieve mindset is die je niks gaat brengen. (En als je al in die negatieve houding zit dan weet ik dat dit misschien ook niet binnen gaat komen, maar toch.) Ik ben wel fan van een flinke mate van relativering en heb ook niks met de misplaatste hardcore houding van lui die denken dat ze de wereld aan het verbeteren zijn omdat ze toevallig wel eens een dumbbelltje oppakken, maar je kunt ook doorslaan de andere kant op in mijn ogen.

Volgens mij ben je slim zat en je krachtstats zijn zeker ook niet al te slecht als ik het zo lees. Dat zijn zaken waar je trots op kunt zijn en waar je wat mee kunt doen. Alleen wellicht blijf je hangen in te vage doelen en hangt er een zweem van neerslachtigheid en nutteloosheid (niet alleen over training) over je heen die zorgt voor een nogal destructief zelfbeeld. Elke stap is er ééń. Als je vandaag meer structuur hebt in je dag dan gisteren, dan is dat vooruitgang. Laat je alsjeblieft niet zo tegen zitten door je eigen negativiteit.
Het gaat me ook om wat een oefening of krachtdoel me in resultaten oplevert.

Wat kan ik er mee als ik bijvoorbeeld 250 of 300 squat? Kan ik het op m'n CV zetten en gaan mensen me dan eens normaal met respect behandelen? Krijg ik dan leuk werk, vrienden, relatie, woonplaats uitgedeeld? Geeft een powerlift squat mij uberhaupt gains? Of ben ik daarvoor beter af met oefeningen die niet op maximale kracht expressie zijn gericht, zoals weighted pistol squats of misschien zelfs wat pompen met machines?

En wat valt er natty nog meer te bereiken? Alles in m'n leven erop richten en haast onmenselijke moeite aan trainingen doen om misschien verspreid over 10 jaar van 210 naar 220 te gaan zonder zichtbare gains? Of voor welk cijfertje moet ik gaan en wat kan ik daar dan mee?

Trainen voor uiterlijk is wat makkelijker pragmatisch te maken, maar op dat vlak zal er naast af en toe moeten cutten ook niks meer te bereiken zijn. Als je op je potentieel zit en geen behoefte aan spuiten hebt is de realiteit toch dat het wel klaar is?

Ik heb wel iets concreets voor ogen nodig dat inspireert.

Bijvoorbeeld full rom handstand pushups kunnen is al meer iets om daadwerkelijk te behalen, je kan het of je kan het niet. Bij een gezond gewicht kost dat ook echt training. Prima, dan houdt dat me nog wel even bezig. Als ik dat ook behaald heb, ga ik dan de rest van m'n leven elke week behouden?

Ja, want ik wil ook niet inleveren. Maar waar valt nog voor te gaan dan?
 
Als dat de gedachte is dan hoef je je toch niet te beperken tot bepaalde krachtstats? Voor mij persoonlijk geeft het enorm veel voldoening om te strijden voor die paar kilo's op sq/bp/dl. Voor jou geldt dat niet. Er is niemand die zegt dat dat moet. Het kan ook zijn dat het voor jou prettiger is om continu andere dingen te doen binnen de krachtsport. Hell, ik vraag me af of je je überhaupt zou moeten beperken tot de krachtsport. Als het allemaal als een moetje voelt, als een verplichting, een vervelende sleur, waarom doe je het dan? Het is niet omdat hier op dit forum allemaal autisten rondlopen die als een bezetene voor de extra ader of extra kilo gaan, dat jij dat dan ook moet doen. Je hebt voldoende relativeringsvermogen en zelfkennis om te beseffen dat het in elk geval niet om je uitstraling naar buiten toe gaat. Het gaat toch niet alleen maar om waar je naartoe gaat? Ik weet dat het ontzettend afgezaagd klinkt, maar het is toch ook gewoon heel fijn als je iets leuk vindt om te doen en er plezier in hebt? Ik persoonlijk haal ontzettend veel plezier en voldoening uit keihard werken voor 2,5 kilo op een bepaalde lift. Als dat voor een ander niet geldt; good on you mate. Er is niemand die meer of minder over je denkt omdat jij handstand pushups wilt doen, of wilt pingpongen of de wereld rond gaat reizen. Er zijn zoveel andere leuke dingen die je kunt doen met je tijd maar je moet ze wel dóén. Er is zoveel wat je kán doen, laat je niet tegenhouden door de beperkingen die je jezelf oplegt of de beren op de weg die je daar zelf hebt neergelegd.

Maar daar moet je wel zelf je weg in vinden man, eventueel met hulp. En die is er altijd.
 
Ik begrijp niet waar het over gaat. Heb ik de indruk gegeven mijn tijd voor krachttraining ergens anders aan te willen besteden? Of dat ik mezelf daarin beperkingen opleg? Beren op welke weg waarnaartoe? ???

Misschien ben ik moeilijk te begrijpen. Nu kan ik met genoeg aan mijn leven hulp gebruiken maar ik zie niet in waarbij of hoe iemand kan helpen.
 
Ik bedoel helemaal niet dat je met een psycholoog moet gaan praten ofzo. Niet alleen die laatste zin lezen.
Maar lees je eigen post hierboven eens terug. Je klinkt bijzonder defaitistisch in je redeneringen en vraagstellingen. Het heeft allemaal geen zin, waar doe ik het allemaal voor, wat heeft het voor nut, wat kan ik ermee, et cetera. Misschien zijn er wel andere sporten of überhaupt andere dingen die je wel heel leuk vindt? Daar kun je toch met anderen over praten?
 
Nihilisme komt weleens bij mij op tijdens het lezen van posts.
 
Lukt me niet om het goed uit leggen.
 
Ik bedoel helemaal niet dat je met een psycholoog moet gaan praten ofzo. Niet alleen die laatste zin lezen.
Maar lees je eigen post hierboven eens terug. Je klinkt bijzonder defaitistisch in je redeneringen en vraagstellingen. Het heeft allemaal geen zin, waar doe ik het allemaal voor, wat heeft het voor nut, wat kan ik ermee, et cetera. Misschien zijn er wel andere sporten of überhaupt andere dingen die je wel heel leuk vindt? Daar kun je toch met anderen over praten?
Ik doe inderdaad ook andere dingen naast krachtsport. Aim trainen voor games bijvoorbeeld. Als het kon zou ik nog veel meer weten te doen, zoals schietsport/skills oefenen en een huis bouwen.

De vraag of het zin of nut heeft gaat mij niet om trainen en sich, maar wat bepaalde oefeningen of doelen concreet voor nieuws opleveren dat ik nog niet heb behaald.

Dusver heb ik doelen altijd aan kunnen houden met het oog op dat het meer spiermassa oplevert. Op de max aangekomen houdt dat een beetje op. En inderdaad kilotjes hier en daar verhogen op 1RM's wordt ik niet direct blij van, dan heb ik gewoon meteen het gevoel het volgende kilotje er ook weer bij te willen enzovoorts. Ik heb meer met 8-12-20 rep PRs. En met massa/vorm of atletisch resultaat uit bewegingen halen.

Ik wil ook best verder naar 180-220 x 20 of 300 deadlift ofzo, maar de training ervoor moet ook wel redelijk uit te houden zijn met wat het oplevert. Niet elke week AMRAP, maar een lange periode met prettige trainingen opbouwen en dan eens testen ofzo. En dan met alle lifts; bench, incline, dips, db ohp, bb ohp, triceps extensions, pullups, chinups, allemaal voor nieuwe steeds zwaardere rep PRs, en isolatie erbij.

Dus als iemand een prettig uit te houden programmering weet voor allerlei hoge rep PRs met eindeloos op te schuiven doelen....

Maar wat dan als ik dat heb behaald, helemaal door proberen te gaan tot 300x20? Op een gegeven moment is het op. Misschien ben ik al zo ver voor mijn kunne en is het slimmer om het trainen meer op andere dingen te richten. Bodybuilding met ' functionele'/' nuttige' compound oefeningen? Ideeën? En hoe dat dan op een nuttige prettige vol te houden manier programmeren?
 
Laatst bewerkt:
Het is allemaal prima natuurlijk maar mijn ervaring is wel zo dat als je iets anders zoekt dan nieuwe squat/bench/dead 1rm (wat meestal neerkomt op een korttermijn peak schema) de hulp toch moeilijk te vinden is.

Derksen jij noemt vaak dat motivatie houden in de latere trainingsjaren erg belangrijk is. Ik neem aan dat jij al heel lang heel veel sterker bent dan mij. Heb jij dan nog doelen die je nastreeft op bijvoorbeeld deadlifts? En maak je daar nog steeds progressie mee? Hoe zie je dat streven en je motivatie concreet terug in je training?
 
jij noemt vaak dat motivatie houden in de latere trainingsjaren erg belangrijk is. Ik neem aan dat jij al heel lang heel veel sterker bent dan mij. Heb jij dan nog doelen die je nastreeft op bijvoorbeeld deadlifts? En maak je daar nog steeds progressie mee? Hoe zie je dat streven en je motivatie concreet terug in je training?
Ik doe nu meer blokken, misschien dat ik 1x per jaar op een aantal lifts werk naar een 1-2rm. Het maxen zelf heb ik volgens mij vrijwel nooit als een doel op zich gezien.

Voor mij is motivatie houden inderdaad essentieel. Heb een fase gehad dat ik veel las over overtraining en fatique, verlies van motivatie speelt daarin een rol - ik deed toen daily max. Elke dag trainen en elke dag naar een max werken op squat en daarnaast maxen op een push of een pull (wisselde om de dag).

Maar motivatie is voor mij breder te trekken, bijna te zien als een oefening. Om trainingen niet af te raffelen, om de trainingen te blijven doen, mijzelf bewust te blijven maken dat trainen (= structuur) meer is dan alleen ijzer optillen en laten zakken, niet voor een ander maar puur voor mijzelf en door mijzelf in mijn gekozen tijd.

De structuur, niet opgeven, finetunen van techniek, grenzen opzoeken fysiek en mentaal, loslaten van rigide manier van denken over doelen en methoden, herstel is in grote mate te trainen, goed zorgen voor je lichaam (en "geest") zodat je jezelf niet naar blessures traint, diabetes onder controle houden enzovoorts. Dit soort inzichten zijn deels te vertalen naar zaken buiten het wereldje van ijzer. Nu moet je dit niet zien alsof ik als een buddha met wierook zit te trainen maar (zelf)inzichten zijn met een beetje goede wil vaak breder te trekken.

Qua doelen heb ik geen lijstjes met 200 bench, 300 squat en 300 deadlift o.i.d. De weg er naartoe vind ik leuker en ik heb geen behoefte aan wedstrijden (zelfinzicht en geen tijd) waardoor ik ook niet hoef te richten op absolute aantallen van mijzelf. Ik heb ooit wel gewerkt naar piekmomenten en voor mijzelf waren de uitkomsten uiteindelijk min of meer bevredigend, dat ik 200 op de cgbp nooit heb gepakt vind ik op een melancholisch moment een beetje jammer. Nu ben ik zeker 12-15kg lichter dan tijdens een van mijn sterkste momenten dus de gewichten van toen lijken behoorlijk buiten bereik. Maar qua volume draaien op oefeningen ben ik relatiet beter, qua absolute 1-3rms niet.

Goed, waar haal ik dan motivatie vandaan hoor ik je denken. Allereerst denk ik aan het opladen van mijzelf en tegelijkertijd het ontladen, na de training energieker in zekere zin kunnen rusten. Een bepaalde mate van basiskracht ben ik wel aan het onderhouden, dat voelt goed en is (of voelt) in zekere zin functioneel. Een perfecte rep is voor mij motiverend. Ik probeer dat nog bijna elke training, om die perfecte rep te behalen (binnen mijn mogelijkheden qua biomechanica).

Arnie ging helemaal los op de pomp tijdens de oefening, ik heb enigszins in die richting iets soortgelijks maar dan dus met een ontzettend goede technische uitvoering. Goed cheaten heeft hierin ook een plaats met bepaalde oefeningen- denk aan bb curls enzovoorts.

Op dit forum ligt doorgaans vaak de focus op vooruitgang, maar ik geloof dat het tegenovergestelde hiervan over een langere periode meer van belang is. Naarmate je langer traint en hier en daar mooie cijfers hebt gehaald voor jezelf probeer je dat toch vast te houden. Als dat niet meer lukt probeer je die teruggang te beperken. Mijn motivatie haal ik dus ook uit bepaalde oefeningen doen waaruit blijkt dat ik, weliswaar in absolute 1rm niet meer zo sterk ben als eerder, met volume draaien nog kan verbeteren of het "verslechteren" beperk en/of binnen de perken kan houden voor mijzelf.

Geloof dat ik alles bij elkaar nu een jaar of 19 train. Heb zelden een training overgeslagen, de keren dat ik niet ging trainen terwijl dit wel op de planning stond was ik ziek. Altijd minstens drie keer per week en compounds aangevuld met accessoire oefeningen. Zelden een training overslaan betekent ook dat ik nooit een dusdanige blessure heb gehad dat ik niet kon trainen, ik besef terwijl ik dit opschrijf nooit geblesseerd ben geweest. Dit komt geloof ik zelf doordat ik altijd bezig was met uitvoering en techniek, snappen waarom het ene werkt en het andere minder goed. Teruggaan in gewichten en overgaan op o.a. close grip bench en high bar squats. Sumo deadlifts proberen maar toch weer terug naar conventioneel. Op tijd kunnen bepalen wanneer een training genoeg is geweest, het moment kiezen voordat je met de tong op de grond ligt. Komt toch neer op controle, ook dat van de ego en de eigen chemische fabriek die door het brein wordt aangestuurd. Dat is wel een proces geweest want de eerste jaren was ik zo gek dat ik zelfs vakanties skipte omdat ik niet voldoende kon trainen in een hotel bijvoorbeeld.

Probeer momenteel fitter te worden, wandel vaker en schroef het volume omhoog en doe op de grote 5 (bp,sq,dl,oh press, rows) tijdens de laatste set niet meer aan tellen. Ik stop zodra ik merk dat verlies van vorm dreigt op te treden. Als ik denk aan motivatie denk ik ook terug aan verleidingen op het gebied van PEDs, heb daar nooit aan toegegeven en ben daar voor mijzelf content mee.

Hoop dat ik een beetje antwoorden heb kunnen geven waar ik motivatie vandaan haal en waarom ik trainen nog altijd fijn vindt.
 
Sorry, heel laat antwoord.
Ik doe inderdaad ook andere dingen naast krachtsport. Aim trainen voor games bijvoorbeeld. Als het kon zou ik nog veel meer weten te doen, zoals schietsport/skills oefenen en een huis bouwen.
Cool 👍
De vraag of het zin of nut heeft gaat mij niet om trainen en sich, maar wat bepaalde oefeningen of doelen concreet voor nieuws opleveren dat ik nog niet heb behaald.

Dusver heb ik doelen altijd aan kunnen houden met het oog op dat het meer spiermassa oplevert. Op de max aangekomen houdt dat een beetje op. En inderdaad kilotjes hier en daar verhogen op 1RM's wordt ik niet direct blij van, dan heb ik gewoon meteen het gevoel het volgende kilotje er ook weer bij te willen enzovoorts. Ik heb meer met 8-12-20 rep PRs. En met massa/vorm of atletisch resultaat uit bewegingen halen.
Het één sluit het ander ook niet uit natuurlijk. De meeste lifters die rep PR's zetten worden (uiteindelijk) ook sterker op hun 1RM's, mits ze geïnteresseerd zijn in het verhogen daarvan. In elk geval zal je calculated 1RM stijgen bij rep PR's.
Ik wil ook best verder naar 180-220 x 20 of 300 deadlift ofzo, maar de training ervoor moet ook wel redelijk uit te houden zijn met wat het oplevert. Niet elke week AMRAP, maar een lange periode met prettige trainingen opbouwen en dan eens testen ofzo. En dan met alle lifts; bench, incline, dips, db ohp, bb ohp, triceps extensions, pullups, chinups, allemaal voor nieuwe steeds zwaardere rep PRs, en isolatie erbij.
Dat kan dan toch. Ik denk dat je ook niet meteen aan GVT moet denken oid, maar als je in elk geval een deel van je oefeningen, sets, reps op hoger volume doet over een langere periode met een zekere opbouw en periodisatie daarin dan ga je daar gains in maken. Bij hoog volume telt de herstelfactor wel extra zwaar mee maar goed, het is niet dat je verder heel veel te doen hebt geloof ik :trollface:

Dus als iemand een prettig uit te houden programmering weet voor allerlei hoge rep PRs met eindeloos op te schuiven doelen....
moet te doen zijn. Ik kan hier niet zomaar wat uit mijn duim zuigen en neerplempen maar het zou me persoonlijk ook wel interessant lijken om daar eens wat voor uit te schrijven
Maar wat dan als ik dat heb behaald, helemaal door proberen te gaan tot 300x20? Op een gegeven moment is het op. Misschien ben ik al zo ver voor mijn kunne en is het slimmer om het trainen meer op andere dingen te richten. Bodybuilding met ' functionele'/' nuttige' compound oefeningen? Ideeën? En hoe dat dan op een nuttige prettige vol te houden manier programmeren?
Wat is er dan precies 'op'? Ik vind het soms erg narrow minded om je alleen maar te richten op absolute progressie in de gewichten die je gebruikt. Want je zegt dan wel dat 1RM's je niet zo interesseren, 20RM's blijkbaar wel, op het moment althans. Waarom moet je je daar dan toe beperken en waarom is het dan ineens 'op' als je een bepaald gewicht voor 20 reps hebt behaald. Daarnaast lijk je een brede interesse te hebben voor krachtsport en weet je jezelf ook behoorlijk goed uit te drukken op dat gebied. Dat zijn ook talenten waar je misschien eens wat verder mee zou kunnen kijken.

Natuurlijk, als je krachtgeoriënteerd traint is het prettig om continu vooruitgang te kunnen boeken in de gewichten die je gebruikt. Maar we weten nu eenmaal allemaal dat daar ergens een cap op zit, zeker als je niet gebruikt. Ik vind het een hele nihilistische, negatieve houding om dan te redeneren in termen als 'wat heeft het voor nut', et cetera. Als ik kijk naar mezelf, de meeste van mijn PR's staan al sinds 2015. Ik train nog steeds met veel plezier. Ik heb een eigen gym op gezet, ik coach anderen, wat me ook ontzettend veel plezier geeft. Ik theoretiseer en schrijf graag over krachttraining gerelateerde zaken. Ik heb ook weer nieuwe plannen wat dat betreft. En ondertussen train ik zelf ook nog steeds keihard, met veel plezier.

Wat jij zelf benoemt, zijn allemaal inderdaad ook prima potentiële drijfveren om door te blijven gaan. Misschien kun je de vragen die je stelt zelf eens proberen te beantwoorden over de loop van de komende weken / maanden?
 
Back
Naar boven