Fitness Seller

adhd geconstateerd 32 jaar

  • Topic Starter Topic Starter
  • #61
Mensen onderbreken = sterke dominante persoonlijkheid.
Niet stil kunnen zitten = grote energie reserves.

Niets mis mee. Ik denk dat er pas iets loos is als je door blijft gaan in die mate dat je aan roofbouw doet. Maar dat is geen ADHD, dat is anorexia.

Mensen onderbreken = irritant, helemaal als je serieus in gesprek bent met mensen die je lief hebt, en in serieuse gesprekken.
Je doet het niet express, maar het moet eruit, gooi je het er niet uit dan word het onmogelijk om verder te luisteren, omdat je dat ene wil zeggen.


Geloof me sid, als jij na een dag hard werken en daarna getrained heb in de sportschool, en je wil op de bank gaan zitten om je te relaxen tijdens een film en je kwark naar binnen te werken, en je partner houdt haar hoofd niet dat je dat ook niet leuk zal vinden.

Hoevaak ik al gehoord "kun je even je mond houden voor 5 of 10 minuten" als ik daar 1 euro voor kreeg, had mijn hele familie al niet meer hoeven te werken.
 
Laatst bewerkt:
niks mis met onderbreken, geeft aan dat je geinteresseerd bent in het gesprek. als anderen daar moeite mee hebben zijn ze je aandacht niet waard.
 
  • Topic Starter Topic Starter
  • #63
niks mis met onderbreken, geeft aan dat je geinteresseerd bent in het gesprek. als anderen daar moeite mee hebben zijn ze je aandacht niet waard.

Tsja, maar als je een heel andere wending eraan geeft (over dat ene ding wat je te binnen schiet van vorige week), terwijl het best belangrijk is voor haar, kan het een probleem worden :D
 
  • Topic Starter Topic Starter
  • #64
Dat klinkt wel heel ziek allemaal :rolleyes:

Sorry, ben één van de mensen die adhd zever vindt. Bosjesmannen hebben er om één of andere reden geen last van. Voor mij is adhd het gevolg van het feit dat we overal wel uitzonderingen en problemen willen zien + een logische verklaring er achter willen geven.


Trouwens bosjesmannen zijn altijd bezig, eten verzamelen/jagen , lichaam schilderen, voortplanten, vuurtje maken, hutje bouwen , wapens maken , wapens scherp houden , achter beesten aanrennen , natuurlijke drugs ontdekken etc.
Ik zou een hele goede bosjesman zijn :D
 
Haha, ja ok, maar de meeste ziektebeelden zijn aantoonbaar, meetbaar. Dit ziektebeeld is eigenlijk gewoon verzonnen en wordt vervolgens toegepast. Alsof je een meetinstrument ijkt aan een bepaalde meting en daarmee vervolgens dezelfde meting gaat hermeten met dat meetinstrument en zegt dat hij klopt. Snappie?

Dude je lult gewoon onzin. Verdiep je op zijn minst eens voordat je uitsproken meningen gaat hebben over vrij delicate kwesties.

Het is aangetoond dat ADHD-ers andere hersenactiviteit vertonen in de prefontale cortex dan niet-ADHD-ers. Zo zijn er veel meer sterke aanwijzingen dat het een biologische stoornis is en geen complex of syndroom. En zeker geen hype.
 
Laatst bewerkt:
De laatste tijd lijkt het wel of iedereen ADHD heeft. Als ik naar de symptonen kijk sluit dat zelfs aan bij mij zelf (dus dan zal ik ook wel ADHD hebben).

ADHD is een hype, net zoals bijvoorbeeld de tennisarm dat enkele jaren geleden was. Zolang er maar over gepraat wordt zullen mensen het krijgen...
 
De laatste tijd lijkt het wel of iedereen ADHD heeft. Als ik naar de symptonen kijk sluit dat zelfs aan bij mij zelf (dus dan zal ik ook wel ADHD hebben).

ADHD is een hype, net zoals bijvoorbeeld de tennisarm dat enkele jaren geleden was. Zolang er maar over gepraat wordt zullen mensen het krijgen...

:). Zo'n 3-5% van de volwassen bevolking heeft ADHD, hooguit 1 op de 20. Vrij veel dus ja.

Grappig dat als iets vaker voorkomt, dat mensen dan denken dat het onzin is. Het wordt idd vaker gediagnosticeerd, omdat er ook meer over bekend is.

Verdiep je eens in iets, voordat je onzin praat. Of kan je je niet goed concentreren?:)
 
Hm.. heb soms de indruk dat dit bij sommigen een beetje opgedrongen wordt door de dokter.. en beetje een ingebeeld iets is. 'Ik ben druk , dus ik zal wel adhd hebben'. Terwijl zoals je zelf zegt je er vroeger nooit last van had/bij stil stond. Maarja dan kunnen ze je weer vol pillen steken en draait de farmacie weer :rolleyes:
 
Allemaal leuk en aardig.. Maar als je de DSM IV er bij pakt.. en je pakt een willekeurige persoonlijkheidsstoornis..

Dan voldoen de meeste mensen aan een hele hoop criteria!

Borderline-gedrag vertoont iedereen wel eens.

Ik heb ADHD, ik werk in de psychiatrie, ik heb contact met de psychiater die mij in mijn jeugd behandelde, ik ken adhd-ers in verschillende vormen en maten..

Het is echt een aandoening, maar wel eentje waar ontzettend goed mee te leven is, mits je bereid bent aan jezelf te werken, en je inzicht hebt of krijgt in je eigen gedrag. Concerta of ritalin werkt heel goed.

Ik ben het er mee eens dat ADHD een hype is.. het wordt wel erg makkelijk vastgesteld.

IMO komt dat vooral omdat er gebrek aan kennis is bij een hoop psychologen/psychiaters en omdat ADHD een enorme overlap heeft met een heleboel ontwikkelingsstoornissen bij kinderen, en persoonlijkheidsstoornissen bij volwassenen. Ik zie in mijn werk zat voorbeelden van verkeerde diagnoses. Als je vroeger gek deed, dan was je automatisch schizofreen, ook een diagnose met een hele slechte naam. Dokters plakken nou eenmaal gemakkelijk ergens een labeltje op, simpelweg omdat ze niet altijd verder kijken dan hun neus lang is. Labeltje erop, pilletje d'r in, huppakee, en weer een bed gevuld of een quota gehaald.

Dat neemt niet weg dat ADHD daadwerkelijk een aandoening is, die voor een hoop problemen kan zorgen, simpelweg omdat je jezelf gewoon niet begrijpt, en roekeloze beslissingen neemt, en daar vervolgens "verkeerd" (eerder inadequaat of ineffectief) op reageert. Ik ben ook maar een psychiatrisch verpleegkundige in opleiding, en mijn kennis heeft ook zo zijn grenzen, maar er gaat gewoon iets mis in de dopamine-overdracht in bepaalde kwabben in de hersenen. Dat veroorzaakt impulsief gedrag en beslissingen, gebrek aan concentratie, of juist hyperfocus (juist wel heel geconcentreerd op iets kunnen zijn, soms tegen het manische aan). Juist die impulsiviteit en gebrek aan concentratie kan voor heel veel problemen zorgen, zoals irritatie bij de omgeving, relatie-problemen, problemen op school/werk, druk gedrag.

Gedrag zit gecompliceerd in elkaar, het is niet 1+1=2. Er komen ontzettend veel factoren bij kijken. Vaak juist door onbegrip en irritatie bij omgeving, reageert iemand met adhd daar op een bepaalde manier op. Als dit patroon zich blijft herhalen, kan dat allerlei gevolgen hebben op het zelfvertrouwen, en o.a. de copingsvaardigheden van de persoon in kwestie.

Veel psychische problemen zijn het gevolg van ineffectieve copingsvaardigheden. Iemand reageert vanuit zijn primaire emoties (zoals angst bijv.).

ADHD is absoluut een psychische aandoening, maar zeker niet het einde. Met begrip van omgeving, en begeleiding, en op z'n tijd ritalin, is er bijzonder goed mee te leven.

Ik was echt DE standaard ADHD-er op de basisschool, ik vertoonde echt alle symptomen. Agressief, opvliegend, onrustig, vervelend, moe of juist hyper, irritant, slim, snel. Maar je maakt er weinig vrienden mee, alleen al omdat je 'raar' doet.

Zes verschillende basisscholen doorlopen, overal gezeik gehad, gelukkig uit handen van de politie weten te blijven, ondanks alle impulsieve, grappig bedoelde, maar volledig verkeerd uitpakkende geintjes. Naar kleine middelbare school, met extra begeleiding, ook daar volledig verkloot, zowel sociaal, als bij de leraren. Toch haalde ik alleen maar 9ens en 10en.

Op naar een grote scholengemeenschap, met 1400 leerlingen, havo/vwo klas. Weg uit de beschermde omgeving die moeders, psychiater en familie gecreeerd hadden om mij heen. Nog steeds continue in de problemen, veel geschorst, meer op het kantoor van de rector, dan in de klas, maar sociaal leerde ik me steeds beter aanpassen. Het grappige drukke gedrag viel toch redelijk in smaak bij de dames, wat me wel beviel. Gozers konden er ook wel om lachen, ook niet verkeerd. Met veel alcoholgebruik, blowen, vechten, straf, schorsingen, roken roken roken en nog eens roken, corvee, ruzies, meisjes, en toch ook heel veel plezier de havo succesvol afgerondt, elk jaar net op het randje gehaald.

Toen allerlei baantjes gehad, 2 maanden HBO Sociaal Juridische Dienstverlening gedaan, toen gillend weggerend.. verkeerde vrienden gevonden, waar ik de grootste lol mee gehad heb, en de gekste dingen gedaan heb gedaan, van inbreken, stelen, vechten, zuipen, snuiven, blowen, en vooral ontzettend veel mee gelachen heb. Ik was inmiddels ook al flink aan het trainen, niet serieus, maar ik vond het wel leuk, ik klootte maar wat aan zeg maar!

Toen kwamen de anabolen in het plaatje, vrienden deden het, dus ik ook.. spuit in je reet, trainen, zuipen, vreten, kroeg in, nken in een steeg, terug de kroeg in, ruzie trappen, vechten, d´r uit gegooid worden, eten, slapen, lachen d´r om de volgende dag.

Toen eindelijk m´n weg gevonden, inmiddels 2 stormachtige relaties verder, sociaal redelijk aangepast, al begon ik me als een sjonnie te gedragen, met bijbehorende leefgewoontes en kledingsT. Allerlei baantjes via uitzendbureau´s, en op een gegeven moment, na lange gesprekken met een geweldige baas, die psychiatrisch verpleegkundige was geweest, me aangemeldt voor deze opleiding. Nu bijna in m´n 3e jaar (leer/werk-opleiding van 4 jaar), 15 maanden samen met dezelfde geweldige vriendin, woon al anderhalf jaar op mezelf, en druk aan het bouwen aan het hele huisje, boompje, beestje verhaal.. Heel serieus in m'n werk, waar ik echt van geniet, heel serieus met m'n meisje, heel serieus met m'n opleiding, bloedserieus aan het trainen.. Eind goed, al goed dus;)

Als ik terugkijk kan ik ADHD de schuld geven van allerlei problemen, maarja.. ik zie het meer als verschillende karaktereigenschappen, en bijbehorend gedrag. ADHD is never nooit geen excuus om druk of gek te doen, of om dingen op af te schuiven. ADHD is gewoon extra ballast, wat dingen gewoon wat moeilijker maakt..

Mijn snelle manier van denken, de vaardigheid om in complete chaos het overzicht te houden (maar niet stil kunnen zitten als het rustig is), mijn spontaniteit, mijn vlotte babbel, mijn energie heeft mij ook ontzettend veel opgeleverd.. Ik kan het steeds beter in mijn voordeel gebruiken, ipv als een ongeleid projectiel rond te dolen..

Amen.
 
:). Zo'n 3-5% van de volwassen bevolking heeft ADHD, hooguit 1 op de 20. Vrij veel dus ja.

Grappig dat als iets vaker voorkomt, dat mensen dan denken dat het onzin is. Het wordt idd vaker gediagnosticeerd, omdat er ook meer over bekend is.

Verdiep je eens in iets, voordat je onzin praat. Of kan je je niet goed concentreren?:)

Waar zeg ik dat het onzin is? Volgens mij begrijp je mijn posting gewoon niet.

Als een bepaalde ziekte/stoornis veel onder de aandacht wordt gebracht dan zijn er altijd een heleboel mensen die er dan spontaan ook last van krijgen (terwijl ze het helemaal niet hebben). zo was het ook bij de tennisarm. Hele volksstammen hadden er last van terwijl de klachten vaak een hele andere oorzaak hadden... vaak zaten de klachten alleen maar in het hoofd van de persoon. Bij een tennisarm valt dat nog te achterhalen maar bij een "gedragsstoornis" is dat een stuk lastiger.

Ik voldoe ook op veel punten die men aan ADHD toeschrijft maar ik ben vind van mezelf dat ik geen ADHD heb. Je kan aan veel van de verschijnselen voldoen maar toch geen chaos in je hoofd hebben....dus ook geen ADHD.
 
Hm.. heb soms de indruk dat dit bij sommigen een beetje opgedrongen wordt door de dokter.. en beetje een ingebeeld iets is. 'Ik ben druk , dus ik zal wel adhd hebben'. Terwijl zoals je zelf zegt je er vroeger nooit last van had/bij stil stond. Maarja dan kunnen ze je weer vol pillen steken en draait de farmacie weer :rolleyes:

vooral sneu voor de 8 jarige kindertjes die gewoon lekker actief en nieuwsgierig zijn
 
Elke stoornis heeft variaties. dat begrijpen er veel precies niet.
"Wat drukker dan normaal" is niet direct gelijk aan adhd...

Dit wordt vastgesteld na een hoop testen in een gespecialiseerd centrum voor ontwikkelingsstoornissen, en niet door één iemand die je 5 minuten hoort en ziet...

Dit is een heel delicaat gespreksonderwerp, mensen zonder kennis van zaken houden hier beter hun mond dicht.

Greetz
 
elke stoornis heeft variaties. Dat begrijpen er veel precies niet.
"wat drukker dan normaal" is niet direct gelijk aan adhd...

Dit wordt vastgesteld na een hoop testen in een gespecialiseerd centrum voor ontwikkelingsstoornissen, en niet door één iemand die je 5 minuten hoort en ziet...

Dit is een heel delicaat gespreksonderwerp, mensen zonder kennis van zaken houden hier beter hun mond dicht.

Greetz

+1
 
Elke stoornis heeft variaties. dat begrijpen er veel precies niet.
"Wat drukker dan normaal" is niet direct gelijk aan adhd...

Dit wordt vastgesteld na een hoop testen in een gespecialiseerd centrum voor ontwikkelingsstoornissen, en niet door één iemand die je 5 minuten hoort en ziet...

Dit is een heel delicaat gespreksonderwerp, mensen zonder kennis van zaken houden hier beter hun mond dicht.

Greetz

Precies.

Een adhd-intake duurt een paar uur en gebeurt aan de hand van een gesprek en een zeer uitgebreide wetenschappelijk gevalideerde vragenlijst. Ook de omgeving van de de persoon moet aanwezig zijn; familie (ouders) en/of partner, om een goed beeld te krijgen van de kindertijd, maar ook de volwassen tijd.

Vervolgens wordt informatie vanuit het gesprek en de vragenlijst besproken in een vergadering waarin psychiaters, ortho-pedagogen en psychologen zich buigen over 'de casus'. Aan de hand daarvan wordt een diagnose gesteld. De diagnose is nooit 100% zeker (je kan niet van iedereen hersenscan maken, dat is te duur), maar wanneer de patient reageert op de medicatie is dit ook weer een bevestiging.

ADHD-ers klagen niet alleen over onrust, concentratieproblemen etc. Vaak heeft de 'stoornis' eerder in het leven geleid tot vrij vervelende klachten zoals: onderpresteren, verslavingen, depressies/stemmingswisselingen.

Kortom, je krijgt niet zomaar de diagnose op basis van alleen de symptomen, je moet er op verschillende vlakken last van gehad hebben, niet alleen nu, maar ook in je kindertijd.

Ook niet-ADHDers hebben wel eens ADHD symptomen, alleen niet constant, niet veel tegelijk en ze leiden ook niet tot vervelende gevolgen of abnormaal gedrag.
 
Op zich wel merkwaardig dat die "ziekten" nu plots allemaal opduiken terwijl er vroeger nooit sprake van was. En toch hoorde je er vroeger niemand over klagen. Die mensen zijn gewoon wat anders en moeten daar maar mee leren leven. Je kan zo voor allerlei zaken wel pillen gaan voorschrijven. Ik voel me soms niet druk genoeg, pilletje dan maar?
 
Op zich wel merkwaardig dat die "ziekten" nu plots allemaal opduiken terwijl er vroeger nooit sprake van was. En toch hoorde je er vroeger niemand over klagen. Die mensen zijn gewoon wat anders en moeten daar maar mee leren leven. Je kan zo voor allerlei zaken wel pillen gaan voorschrijven. Ik voel me soms niet druk genoeg, pilletje dan maar?


Tuurlijk worden er wel eens foute diagnoses gesteld en willen ouders soms juist dat hun kind ADHD heeft en dus 'niet dom' is, maar gewoon last heeft van ADHD. Vooral ouders uit een hoger sociaal milieu die veel verwachten op gebied van opleiding van hun kind.

Maar dat wil niet zeggen dat iedere diagnose verkeerd is.

Stukje van wikipedia:

ADHD een mode-diagnose?

De grote toename van het aantal gevallen van ADHD en ADD doet soms denken aan een "mode-diagnose". Onderzoek toont echter aan dat de diagnose van wat nu ADHD wordt genoemd, minstens teruggaat tot het begin van de vorige eeuw. In die tijd bestonden dergelijke kinderen ook wel maar dit werd nog niet als een medisch probleem gezien. Destijds werden veel kinderen slechts bestempeld met het etiket: lastig, druk, moeilijk handelbaar, agressief, kan zich niet concentreren. Later werden dergelijke kinderen tot ongeveer 1990 aangeduid met de diagnose MBD (minimal brain damage - minimale hersenbeschadiging). Omdat een beschadiging echter niet kon worden gevonden werd de betekenis veranderd naar minimal brain dysfunction, waarmee meer de nadruk op het disfunctioneren werd gelegd dan op een veronderstelde onderliggende oorzaak. Dankzij moderne onderzoekstechnieken, zoals hersenscans en computertests, kan men tegenwoordig vaststellen, dat er in vergelijking met gezonde mensen wel degelijk verschillen zijn in het functioneren van bepaalde hersengebieden. De diagnose MBD is inmiddels vervangen door ADHD en komt daarmee ook niet meer voor. In die zin is er wel sprake van een mode - de diagnosen voor dezelfde soort problemen veranderen in de loop der tijd met verschuivende inzichten en andere nadruk op verschijnselen en veronderstelde oorzaken.
De huidige maatschappelijke veranderingen dragen mede bij aan een toename van het aantal diagnoses ADHD. Belangrijk voor iemand met ADHD is de aanwezigheid van structuur, regel en regelmaat, aandacht en waardering. In deze tijd zien we dat de structuur die de kerk, de school en de maatschappij vroeger dwingend oplegden, vervaagd is of voortdurend verandert. In een maatschappij waar het verband tussen persoonlijke inzet en beloning meer en meer vervaagt en ook uitgesproken (bijvoorbeeld politiek) beleid en maatregelen vaak niet met elkaar in overeenstemming zijn, zal dit bij iemand met ADHD bewust of onbewust tot onbegrip en vervolgens tot onvrede leiden. Dat dit onbegrip (c.q. onvrede) met betrekking tot een dergelijke scheefgroei als maatschappelijk niet of minder wenselijk wordt ervaren, suggereert dat de vroeger door de kerk en andere instituties opgelegde en in stand gehouden structuren inmiddels grotendeels door nog onvoldoende in kaart gebrachte, maar niet minder dwingende en nader te onderzoeken controlemechanismen zijn vervangen.
In oktober 2005 sprak het kinderrechtencomité CRC van de Verenigde Naties zijn zorgen uit over overdiagnose van ADHD en het te vaak voorschrijven van psychoactieve middelen. Het comité sprak zich uit voor meer studie naar de diagnose. Niet alleen in de Verenigde Staten, maar ook in Europa gebruikt een inmiddels aanzienlijke groep kinderen Ritaline en andere stimulantia.
 
Mooie uitleg. Ergens bevestigd het toch wel mijn vermoeden. En dat Ritaline veel te vaak werd en wordt voorgeschreven weten we allemaal wel.
 
Welkom bij de club. Ik heb het al 10 jaar
Je moet er gewoon meer leren leven...
Dat is ook 1 van de reden waarom ik ben gaan trainen
 
ADHD kan zeker wel heel lastig zijn voor sommigen onder ons. Zelf ben ik 26 en sinds een jaar de diagnose gesteld, en mijn man (31 jaar) heeft zijn hele leven enorm geleden onder het feit dat de diagnose niet eerder is gesteld, hij had die medicatie gewoon echt nodig!! Hij slikt concerta 72 (wat meer is dan het max.) en ritalin ernaast zo nodig, EN anti-depressiva. MAAR als je ECHT adhd hebt, wordt je rustig van ritalin, ben je een "zogenaamde" adhd-er, dan wordt je er hyper van. Ritalin is een opiaat. Staat gelijk aan speed, maar is schoon als het ware. Ik zelf slik nu concerta 54, en merk dat mijn chaos minder groot is. Als je je leven lang ben bestempeld voor vanalles en nog wat, maar niet druk bent over het algemeen, dan wordt er niet zo snel aan ADHD gedacht. Zelfs bij een psychologisch onderzoek hoeft het er niet uit te komen.

Pas dus gewoon op met wat je zegt, want "zever" is het absoluut niet. Genetisch bepaald kan het zeker zijn! En het gaat vaak ook samen met andere "stoornissen".

De medicatie voor ADHD (ritalin en concerta o.a.) zijn NIET verslavend voor de echte ADHD-er, WEL voor de fakers.
 
ADHD kan zeker wel heel lastig zijn voor sommigen onder ons. Zelf ben ik 26 en sinds een jaar de diagnose gesteld, en mijn man (31 jaar) heeft zijn hele leven enorm geleden onder het feit dat de diagnose niet eerder is gesteld, hij had die medicatie gewoon echt nodig!! Hij slikt concerta 72 (wat meer is dan het max.) en ritalin ernaast zo nodig, EN anti-depressiva. MAAR als je ECHT adhd hebt, wordt je rustig van ritalin, ben je een "zogenaamde" adhd-er, dan wordt je er hyper van. Ritalin is een opiaat. Staat gelijk aan speed, maar is schoon als het ware. Ik zelf slik nu concerta 54, en merk dat mijn chaos minder groot is. Als je je leven lang ben bestempeld voor vanalles en nog wat, maar niet druk bent over het algemeen, dan wordt er niet zo snel aan ADHD gedacht. Zelfs bij een psychologisch onderzoek hoeft het er niet uit te komen.

Pas dus gewoon op met wat je zegt, want "zever" is het absoluut niet. Genetisch bepaald kan het zeker zijn! En het gaat vaak ook samen met andere "stoornissen".

De medicatie voor ADHD (ritalin en concerta o.a.) zijn NIET verslavend voor de echte ADHD-er, WEL voor de fakers.

Mooie post! Uw man slikt een hoop, 72mg is niet niks. Alle medicatie die je een beter gevoel geeft is IMO verslavend. Op mijn werk wordt Ritalin ook aan passieve depressieve patienten gegeven, als "opkikkertje".
 
Terug
Naar boven