Wij steunen de nationale staking van vandaag, niet omdat we geloven dat de corrupte vakbondstop haar achterban aan een overwinning wil helpen. (Daarvoor is de vakbondstop teveel verbonden met kapitalistische belangen, en heeft ze teveel belangen in het staatsapparaat te verdedigen om een sociale omwenteling waar te willen maken) Het is dan ook niet de bedoeling van de vakbondstop om wezenlijke veranderingen door te voeren ,maar ze voert integendeel een strijd om haar belangen in dat staatsapparaat-en de daarbij horende inkomsten-veilig te stellen.Wat niet belet dat de vakbondstop- om deze doelen te kunnen realiseren, de legitieme eisen van haar achterban als breekijzer gebruikt.
In die zin is de staking van vandaag een politiek staking, wat niet als pejoratief moet worden gezien, dit omdat in sé elke sociale strijd een politiek karakter heeft, net zoals ook bij de burgerij ,elke sociale-en andere- actie- en het nemen van beslissing een politiek karakter hebben. Waarom de elite het ene als legitiem politiek bestempelt en het andere niet ,dat is alleen maar het resultaat van de particratisering die onze maatschappij in haar greep houdt -en die elke ander groep uitsluit van het beslissingsproces. Dit als gevolg van het liberaal-democratisch bestel dat elk ‘corporatistische’ machtsdeling tegengaat. Deze parlementaire democratie is een systeem dat verworden is tot een soort staats-dictatuur van de elite. Alleen de particratie die over geld van de staat kan beschikken die is in staat ( met enig succes als resultaat) aan het democratisch beslissingproject deel te nemen (ik bedoel daarmee aan verkiezingen deelnemen) dit omdat burgerlijke groepen worden uitgesloten van financiering en van enige toegang tot de media. Wat zeker wat dat laatste betreft vooral voor nationalisten geldt.
Hoe iemand als De Wever ( die toch beweerd de ondemocratische Belgische staat te zullen bevechten) dan kan blijven beweren dat alleen de ‘Belgische’ politieke kaste ( en haar beslissingen) als legitiem moeten worden gezien, voor die is het duidelijk van hoe verkocht -aan datzelfde staatsapparaat, deze nep-nationalisten zijn.
Omdat wij erkennen dat de ‘klassenstrijd’ een product van het kapitalisme is, moeten we het als zodanig gebruiken als wapen tegen dat kapitalisme. Als het kapitalisme zal zijn verdwenen ,dan is ook de noodzaak aan klassenstrijd weg.
Wij leven niet in een ideale –nationalistische-samenleving waarin we klassenstrijd kunnen bannen , we leven in een chaotische vrije markteconomie waar de tegenstellingen elke dag verder worden aangescherpt. Dus ook de klassenstrijd, beter verwoord als strijd van de gesalarieerde massa tegen uitbuiting en sociale afbraak. Dat nationalisten, als reactie op de stakingen van een deel van de massa (omdat ze die stakingen als een links –rechts tegenstelling zien) zeggen dat ze dubbel zo hard willen werken morgen, dat is gewoon meesurfen op de liberaal burgerlijke golf die de politieke klasse graag wil aanblazen bij de massa. En die in werkelijkheid de belangen van het banken en grootindustrieel kapitaal wil veiligstellen, voorbeeld daarvan is dat nationalistische en andere liberalen weigeren een rijkentaks in te voeren.
Links smult van deze opstelling ,omdat het zo haar kiezerspotentieel ,en aanhang, aan zich kan binden, en het nationalisten beroofd van haar volkse aanhang.
Wij, als nieuw-solidaristische beweging steunen de strijd van de bevolking voor een sociale maatschappij.Vertrekkende van de stakingen moeten we echter proberen propaganda te voeren voor een andere, hernieuwde samenleving , dat is op termijn nodig om een nieuw politiek project te kunnen opstarten, van waar het ook moge komen. Links gebruikt de stakingen om haar project te propageren, waarom zouden wij niet hezelfde doen om het onze te promoten?
)
