De1v3c1o
Dutch Bodybuilder
- Lid sinds
- 20 mei 2009
- Berichten
- 290
- Waardering
- 4
- Lengte
- 1m92
- Massa
- 86kg
Heey,
De afgelopen twee en een half jaar zijn geen pretje voor mij geweest, en het is nog steeds niet beter, ik wil graag weten of jullie hetzelfde gevoel kennen, en of jullie er ervaring mee heb, en wat jullie deden om er uit te komen.
Sinds ik van de middelbare school af kwam, is het met mijn gezondheid berg afwaarts gegaan, ik ben namelijk de dienst in gegaan, en heb daar een ongelukkige tijd meegemaakt met een hoop blessures en klachten, functioneren nee dat is me nooit goed gelukt, tot augustus heb ik deze lijdensweg gehad, nu ben ik een andere richting ingestapt, namelijk de VAVO, dat is onderwijs voor volwassenen die er een tijdje uit zijn geweest en weer een diploma willen halen, of hoger willen gaan (middelbaar school niveau). Helaas zijn de eerste twee weken tegengevallen, ik zit niet met volwassenen mensen in de klas maar met pubers, die het allemaal niet intresseren (leeftijd is ook rond de 16-21), serieus werken is er haast niet bij en dat maakt het voor mij niet gemakkelijker.
Ik heb hieronder opgesomt van hoe ik mij de laatste tijd voel:
1.) Geen zin in slapen, laat naar bed gaan en in de ochtend doodmoe.
2.) fysieke pijntjes, last van terugkomende enkelblessure, spieren die zomaar trillen/aanspannen, en maagkrampen, of zomaar opkomende plekjes.
3.) Snel opgeven, geen doorzettingsvermogen, geen fut.
4.) Iriteren aan heleboel mensen (inclusief familie en vriendne).
5.) Kan amper nog in de spiegel kijken omdat ik last heb van ernstige acne, en het al jaren niet beter wordt, wordt er allemaal minder vrolijker van.
6.) Onzeker, had vroeger een uitstraling dat ik de wereld aan kon, nu loop ik er bij als een kansloze rukker.
7.) Doelstellingen die ik wil halen lijken alleen maar steeds verder weg te gaan, in plaats van dat ze dichterbij komen, terwijl ik mij best doe.
8.) Stuk minder sociaal dan voorheen, kan geen fatsoenlijke gesprekken meer voeren met andere mensen.
9.) Heel erg onzeker, waardoor ik amper nog een meisje normaal kan aanspreken, terwijl ik daar vroeger een kei in was.
10.) Iets positiefs slaat snel om in negatiefs.
11.) Bepaalde medicijnen hebben in het begin effect maar daarna haalt het niks meer uit.
12.) Weer mensen af, probeer zoveel mogelijk mensen te vermijden en probeer alles digitaal te doen, langs gaan heb ik al moeite mee.
Ik drink, rook, of gebruik niks, eet super gezond, van een zeer positieve jongen met toekomst ben ik heel negatief tegenwoordig, elke keer als ik positief ben krijg ik een tegenslag en lukt het me niet meer, hoe vaak ik het ook probeer.
Gr,
de1v3c1o
De afgelopen twee en een half jaar zijn geen pretje voor mij geweest, en het is nog steeds niet beter, ik wil graag weten of jullie hetzelfde gevoel kennen, en of jullie er ervaring mee heb, en wat jullie deden om er uit te komen.
Sinds ik van de middelbare school af kwam, is het met mijn gezondheid berg afwaarts gegaan, ik ben namelijk de dienst in gegaan, en heb daar een ongelukkige tijd meegemaakt met een hoop blessures en klachten, functioneren nee dat is me nooit goed gelukt, tot augustus heb ik deze lijdensweg gehad, nu ben ik een andere richting ingestapt, namelijk de VAVO, dat is onderwijs voor volwassenen die er een tijdje uit zijn geweest en weer een diploma willen halen, of hoger willen gaan (middelbaar school niveau). Helaas zijn de eerste twee weken tegengevallen, ik zit niet met volwassenen mensen in de klas maar met pubers, die het allemaal niet intresseren (leeftijd is ook rond de 16-21), serieus werken is er haast niet bij en dat maakt het voor mij niet gemakkelijker.
Ik heb hieronder opgesomt van hoe ik mij de laatste tijd voel:
1.) Geen zin in slapen, laat naar bed gaan en in de ochtend doodmoe.
2.) fysieke pijntjes, last van terugkomende enkelblessure, spieren die zomaar trillen/aanspannen, en maagkrampen, of zomaar opkomende plekjes.
3.) Snel opgeven, geen doorzettingsvermogen, geen fut.
4.) Iriteren aan heleboel mensen (inclusief familie en vriendne).
5.) Kan amper nog in de spiegel kijken omdat ik last heb van ernstige acne, en het al jaren niet beter wordt, wordt er allemaal minder vrolijker van.
6.) Onzeker, had vroeger een uitstraling dat ik de wereld aan kon, nu loop ik er bij als een kansloze rukker.
7.) Doelstellingen die ik wil halen lijken alleen maar steeds verder weg te gaan, in plaats van dat ze dichterbij komen, terwijl ik mij best doe.
8.) Stuk minder sociaal dan voorheen, kan geen fatsoenlijke gesprekken meer voeren met andere mensen.
9.) Heel erg onzeker, waardoor ik amper nog een meisje normaal kan aanspreken, terwijl ik daar vroeger een kei in was.
10.) Iets positiefs slaat snel om in negatiefs.
11.) Bepaalde medicijnen hebben in het begin effect maar daarna haalt het niks meer uit.
12.) Weer mensen af, probeer zoveel mogelijk mensen te vermijden en probeer alles digitaal te doen, langs gaan heb ik al moeite mee.
Ik drink, rook, of gebruik niks, eet super gezond, van een zeer positieve jongen met toekomst ben ik heel negatief tegenwoordig, elke keer als ik positief ben krijg ik een tegenslag en lukt het me niet meer, hoe vaak ik het ook probeer.
Gr,
de1v3c1o





