Tijdens mijn studie heb ik het onderwerp ook met enkele leraren besproken. Nou ja, met ééntje eigenlijk omdat de andere weinig interesse toonde.
Het is inderdaad ongelofelijk hoeveel waarde wordt gehecht aan het Voedingscentrum. Jammer want hierdoor denken studenten en diëtisten zelf minder na en wordt onjuiste informatie "blindelings" overgenomen, verspreid en in stand gehouden. Er gebeurt in de wereld van voeding en gezondheid nog zoveel meer naast het Voedingscentrum.
Tijdens de stage zul je alleen niet kunnen ontkomen aan het advies: verzadigd vet = slecht en onverzadigd vet = oké. Dat is bijzonder frustrerend.
Hoe ga jij dat aanpakken?
In mijn studietijd heb ik het Voedingscentrum eens een uitgebreide mail gestuurd met enkele vragen rondom verzadigd vet en het risico op hart- en vaatziekten. Keurig in elkaar gezet, inclusief lteratuurlijst, waarbij ik al rekening had gehouden met standaard antwoorden. Als reactie kreeg ik dat het Voedingscentrum niet bedoeld was om dergelijke academische vragen van studenten te beantwoorden. Ik moest me wenden tot de desbetreffende docent.
Via de post nog eens geprobeerd, maar met hetzelfde resultaat. En toch ben ik een Nederlander:
Gezond, veilig en meer duurzaam eten is belangrijk in onze samenleving. Elke Nederlander kan met al zijn vragen hierover terecht bij een onafhankelijke organisatie: Stichting Voedingscentrum Nederland.
http://www.voedingscentrum.nl/nl/service/contact/over-ons/wie-zijn-wij-.aspx
Ook bij Martijn Katan heb ik geprobeerd een antwoord/reactie te krijgen. Hij verwees mij naar de serie van Daniel Steinberg:
http://www.jlr.org/content/47/7/1339.full.pdf
De Hartstichting was het volgende "slachtoffer". Die antwoordde dat uit mijn informatie blijkt dat er inderdaad nog tegenstrijdigheden zijn en in de toekomst de voorlichting zou kunnen veranderen. Ze volgen echter de wetenschap nauwgezet en zodra er nieuwe inzichten zijn, passen ze hun voorlichting aan.
Later was ik zo naïef om het Voedingscentrum te benaderen voor een afstudeeropdracht over hetzelfde onderwerp. Helaas was er geen plaats zeiden ze.
Een volgend adres dat ik in gedachten had voor mijn afstudeeropdracht was de Hartstichting. Met de hartstichting heb ik een serieuze mailwisseling gehad met Ineke van Dis. Ze vroeg me hoe ik dat precies voor ogen zag. Dat heb ik vervolgens toegelicht. Helaas lukte het me daar ook niet, mede omdat ik een roze bril op zou hebben.
Wel stuurde ze me via de post het volgende artikel van Truswell om hun standpunt mee te onderbouwen:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed?term=cholesterol lowering truswell
Dit illustreert dat er weinig te bereiken valt via de "normale" kanalen. Er is een ondoordringbare muur ontstaan. Isdatzo heeft die weg ook bewandeld.
Groot respect en waardering daarom voor je inzet, de "letter" en de review die gaat volgen!! Inderdaad een niveau hoger waarmee je de muur wellicht laat afbrokkelen!