- Lid sinds
- 24 aug 2009
- Berichten
- 21.819
- Waardering
- 12.367
Het verhaal van haaii
- Topic starter haaii
- Startdatum
- Recente activiteit Recente activiteit:
- Reacties 409
- Weergaven 66.308
- Volgers 60
-
- Tags
- verhaal
wel, dat deed ik de afgelopen jaren constant. heb nog "lang" bb gedaan met mijn moeheid en na een training voelde ik mij altijd opgepept en was de vermoeidheid even weg. Zelfde met een koude douche wat ik de laatste tijd wel eens doe. Maar dat effect is heel kort. Bij trainen iets langer. Ben net gaan fietsen maar moet zeggen dat dat effect van sporten niet meer zo was zoals vroeger. Fietsen vind ik wel fijn omdat het nog goed gaat ondanks mijn pijnlijke knieën behalve als ik veel kracht moet zetten omdat ik traag een berg op rijd, das altijd even schrikken/ balen. Mooie aan fietsen is dat je het ook veel langer volhoudt dan touwtjespringen wat handig is indien ik teveel stress zou hebben. Ben ik langer bezig en kan ik dus minder stressen. Ook heel af en toe nog eens zwemmen met een van mijn weinige vrienden. (ja als ik dit zo zeg kom ik wsl wel over als iemand die deprie kan zijn, maar dat ik weinig met vrienden iets doe is door mijn klachten en niet andersom) en dan kan ik me ondanks mijn vermoeidheid toch nog eens energiek voelen. Maar soms neemt mijn vermoeidheid wel de overhand en word ik stil bij momenten. Daarmee ook dat er niet meer zoveel vrienden overblijven. 
Mijn nonkel vroeg laatst om nog eens op bezoek te komen maar wou niet meegaan omdat het niet plezant lijkt geconfronteerd te worden met mijn 'stief'neef. Was daarmee hele dikke vrienden voor ik last had van vermoeidheid, toen mijn klachten begonnen en ik de laatste keer bij hem was en hij geen begrip kon opbrengen omdat ik niet meeging naar parajunior(opleiding bij een legerbasis voor parachut springen). Daarna nooit meer iets van zich laten horen om nog eens te komen logeren. ging er altijd logeren omdat ie ver weg woonde, kende hem al vanaf mijn 10de en steeds daar gaan slapen in de vakantie, altijd fijn. spijtig dat die k** vermoeidheid dat moest verkloten. Maar aan de andere kant, wat voor vriend ben je als je je vrienden in de steek laat wanneer de ander het wat moeilijker heeft. Dus having a second thought, misschien toch niet zo erg 
rofl, sorry heb weer meer getypt dan bedoeld. En dan nog zo slordig om te lezen, maar het is laat.
maare waarom wou je dat eigenlijk weten?
Mijn nonkel vroeg laatst om nog eens op bezoek te komen maar wou niet meegaan omdat het niet plezant lijkt geconfronteerd te worden met mijn 'stief'neef. Was daarmee hele dikke vrienden voor ik last had van vermoeidheid, toen mijn klachten begonnen en ik de laatste keer bij hem was en hij geen begrip kon opbrengen omdat ik niet meeging naar parajunior(opleiding bij een legerbasis voor parachut springen). Daarna nooit meer iets van zich laten horen om nog eens te komen logeren. ging er altijd logeren omdat ie ver weg woonde, kende hem al vanaf mijn 10de en steeds daar gaan slapen in de vakantie, altijd fijn. spijtig dat die k** vermoeidheid dat moest verkloten. Maar aan de andere kant, wat voor vriend ben je als je je vrienden in de steek laat wanneer de ander het wat moeilijker heeft. Dus having a second thought, misschien toch niet zo erg rofl, sorry heb weer meer getypt dan bedoeld. En dan nog zo slordig om te lezen, maar het is laat.
maare waarom wou je dat eigenlijk weten?
Laatst bewerkt:
Trenchmouth
Ripped Bodybuilder
- Lid sinds
- 2 nov 2011
- Berichten
- 3.467
- Waardering
- 915
- Lengte
- 1m80
- Massa
- 89kg
Ik lees met enige regelmaat hier de opmerking in de trent van "Dat is een kneus die geen vrienden heeft". De werkelijkheid is dat als je in je hele leven 1 of 2 echte vrienden hebt gehad. Dan mag je je handen dichtknijpen. En nee, dat is geen wereldvreemde Trenchmouth wijsheid. Vraag het maar eens aan mensen die wat meer levenservaring hebben. Als het lang slecht gaat met je, zul er werkelijk achterkomen wie je vrienden zijn. Ikzelf heb vanaf m'n 12e geen enkele vriend of vriendin gehad. Zodra je als kneus bekend staat wordt je kennelijk behandeld als een lesser lifeform. En weet je: nu ik zo terugkijk op m'n leven ben ik heel blij dat ik geen gezeik met kinderen of met scheidingen heb gehad. Ik heb ook een hoop dingen gemist hoor, die bij de normale sociale ontwikkeling horen. Zij die het allemaal bereikt hebben zitten ook in hun eigen gevangenisje met een vrouw die er niet meer zo uit ziet als toen je getrouwd was, vervelende k*tblagen om je heen (die mogelijk niet eens van jou zijn), en regelmatig de degeneratieve schoonfamilie moeten bezoeken waar je uberhaupt geen behoefte in hebt. En toneelstukjes opvoeren bij het verplichte kerstdiner. Is dat vrijheid...?
En misschien eindig je na vele decennia werken dan wel op tv als "asbestoudere" die z'n tafelgasten probeert voor half Nederland te vernederen. Ja... men heeft iets bereikt.... Aanzien, bezit en maatschappelijk succes betekenen niets meer als je volgend jaar een ernstige ziekte krijgt.
Ik zou ook voorzichtig zijn met je eigen partner te vertrouwen, zolang men in de chemische roes der verliefdheid is houden ze van je. Maar liefde kan heel snel omslaan in haat en niet zelden proberen ze je dan schade aan te richten. Houd afstand. Ga niet bij elkaar in wonen. Koop niet samen een huis of iets anders waardoor je niet zo gauw van elkaar af kan komen. Het is mogelijk van elkaar te houden op een manier dat je niet gehecht aan elkaar bent. Dus buiten de maatschappelijke norm. Dan daarbij: verstandig is de man die er continu aan denkt een vrouw te nemen maar er geen neemt.
Sorry dat ik je topic hijack haai maar je weet hoe dat gaat als ik in het toetsenbord klim.
En misschien eindig je na vele decennia werken dan wel op tv als "asbestoudere" die z'n tafelgasten probeert voor half Nederland te vernederen. Ja... men heeft iets bereikt.... Aanzien, bezit en maatschappelijk succes betekenen niets meer als je volgend jaar een ernstige ziekte krijgt.
Ik zou ook voorzichtig zijn met je eigen partner te vertrouwen, zolang men in de chemische roes der verliefdheid is houden ze van je. Maar liefde kan heel snel omslaan in haat en niet zelden proberen ze je dan schade aan te richten. Houd afstand. Ga niet bij elkaar in wonen. Koop niet samen een huis of iets anders waardoor je niet zo gauw van elkaar af kan komen. Het is mogelijk van elkaar te houden op een manier dat je niet gehecht aan elkaar bent. Dus buiten de maatschappelijke norm. Dan daarbij: verstandig is de man die er continu aan denkt een vrouw te nemen maar er geen neemt.
Sorry dat ik je topic hijack haai maar je weet hoe dat gaat als ik in het toetsenbord klim.
- Lid sinds
- 24 aug 2009
- Berichten
- 21.819
- Waardering
- 12.367
Hehe heerlijk hoe de zinnen in zo'n alinea langzaam over gaan in een verhaal eromheen. 
Ik vroeg het vanwege mijn eigen ervaringen met vermoeidheid en stress wat ik ook weer genoemd zag worden. Het advies dat ik daarin krijg van anderen is om juist energie te vinden in dingen doen. Ik heb dan bijvoorbeeld ook wel een beetje gemerkt dat ik met 2 keer per dag trainen gek genoeg wat minder vermoeid ben geworden.
Daarbij komt dan ook wel kijken dat je dan eerder langer vaker en beter slaapt, structureel afleiding, plezier, etc. Dat zoek ik dan ook bewust meer op. En het blijft ook nog wel een zoektocht daar niet van... Zelf zoek ik nog naar dat ene ding dat ik fanatiek wil doen en who knows misschien zou dat dan heel veel energie geven?
Zwemmen klinkt wel als iets wat je meer kunt gaan doen though, misschien helpt het ook al is het maar een beetje.
Ik probeer ook gewoon een beetje te begrijpen wat voor vermoeidheid je voelt. Zijn die indrukken die je krijgt door hoe anderen op jou reageren en met je omgaan ook vermoeiend voor je? En heb jij wel eens dagen dat je zowat hyper wordt om wat te gaan doen, maar er is een maar ... en dat vermoeit weer? Geeft lekker jezelf kunnen zijn je wel energie?
Ik vroeg het vanwege mijn eigen ervaringen met vermoeidheid en stress wat ik ook weer genoemd zag worden. Het advies dat ik daarin krijg van anderen is om juist energie te vinden in dingen doen. Ik heb dan bijvoorbeeld ook wel een beetje gemerkt dat ik met 2 keer per dag trainen gek genoeg wat minder vermoeid ben geworden.
Daarbij komt dan ook wel kijken dat je dan eerder langer vaker en beter slaapt, structureel afleiding, plezier, etc. Dat zoek ik dan ook bewust meer op. En het blijft ook nog wel een zoektocht daar niet van... Zelf zoek ik nog naar dat ene ding dat ik fanatiek wil doen en who knows misschien zou dat dan heel veel energie geven?
Zwemmen klinkt wel als iets wat je meer kunt gaan doen though, misschien helpt het ook al is het maar een beetje.
Ik probeer ook gewoon een beetje te begrijpen wat voor vermoeidheid je voelt. Zijn die indrukken die je krijgt door hoe anderen op jou reageren en met je omgaan ook vermoeiend voor je? En heb jij wel eens dagen dat je zowat hyper wordt om wat te gaan doen, maar er is een maar ... en dat vermoeit weer? Geeft lekker jezelf kunnen zijn je wel energie?
Laatst bewerkt:
H4rdstyle21
Competitive Bodybuilder
- Lid sinds
- 12 jul 2010
- Berichten
- 1.770
- Waardering
- 50
- Lengte
- 1m74
Mooi verwoord Trenchmout, btw Haaii ik heb het al een keer eerder gezegd maar waarom maak je geen afspraak bij de polikliniek interne geneeskunde @ radboudziekenhuis (verwijzing van huisarts is wel nodig)? Er is een speciale polikliniek daar die chronische vermoeidheid multidisciplinair behandelt. Ze gaan eerst onderzoeken of je CVS hebt en daarna gedragstherapie (indien je daadwerkelijk CVS hebt) wat erg succesvol blijkt te zijn. Ik ga er over 1.5 maand heen omdat ik ook al ****ing lang last heb van chronische vermoeidheid.
Laatst bewerkt:
Wat?
Serieus?
Waarom?
Ik ben totaal niet sociaal in het echt, kost me ontzettend veel moeite om contact met nieuwe mensen te leggen en uiteindelijk als je open staat voor nieuwe mensen en iedereen met respect behandeld is het toch vrij makkelijk. Misschien moet jij je ook eens openstellen voor contacten?
- Lid sinds
- 24 aug 2009
- Berichten
- 21.819
- Waardering
- 12.367
Duude waarom moet het allemaal over vrouwen gaan? Misschien kun je dan beter vrouwen en relaties laten voor wat ze zijn en het jezelf niet meer zo moeilijk maken door gewoon hele andere dingen op te gaan zoeken. Als je er continu aan denkt maar het niet doet en niet kunt vertrouwen dan ben je in elk geval niet helemaal verstandig bezig. Of doe eens gek en negeer je verstand en redenaties, misschien ontdek je nog iets.Ik lees met enige regelmaat hier de opmerking in de trent van "Dat is een kneus die geen vrienden heeft". De werkelijkheid is dat als je in je hele leven 1 of 2 echte vrienden hebt gehad. Dan mag je je handen dichtknijpen. En nee, dat is geen wereldvreemde Trenchmouth wijsheid. Vraag het maar eens aan mensen die wat meer levenservaring hebben. Als het lang slecht gaat met je, zul er werkelijk achterkomen wie je vrienden zijn. Ikzelf heb vanaf m'n 12e geen enkele vriend of vriendin gehad. Zodra je als kneus bekend staat wordt je kennelijk behandeld als een lesser lifeform. En weet je: nu ik zo terugkijk op m'n leven ben ik heel blij dat ik geen gezeik met kinderen of met scheidingen heb gehad. Ik heb ook een hoop dingen gemist hoor, die bij de normale sociale ontwikkeling horen. Zij die het allemaal bereikt hebben zitten ook in hun eigen gevangenisje met een vrouw die er niet meer zo uit ziet als toen je getrouwd was, vervelende k*tblagen om je heen (die mogelijk niet eens van jou zijn), en regelmatig de degeneratieve schoonfamilie moeten bezoeken waar je uberhaupt geen behoefte in hebt. En toneelstukjes opvoeren bij het verplichte kerstdiner. Is dat vrijheid...?
En misschien eindig je na vele decennia werken dan wel op tv als "asbestoudere" die z'n tafelgasten probeert voor half Nederland te vernederen. Ja... men heeft iets bereikt.... Aanzien, bezit en maatschappelijk succes betekenen niets meer als je volgend jaar een ernstige ziekte krijgt.
Ik zou ook voorzichtig zijn met je eigen partner te vertrouwen, zolang men in de chemische roes der verliefdheid is houden ze van je. Maar liefde kan heel snel omslaan in haat en niet zelden proberen ze je dan schade aan te richten. Houd afstand. Ga niet bij elkaar in wonen. Koop niet samen een huis of iets anders waardoor je niet zo gauw van elkaar af kan komen. Het is mogelijk van elkaar te houden op een manier dat je niet gehecht aan elkaar bent. Dus buiten de maatschappelijke norm. Dan daarbij: verstandig is de man die er continu aan denkt een vrouw te nemen maar er geen neemt.
Sorry dat ik je topic hijack haai maar je weet hoe dat gaat als ik in het toetsenbord klim.
Laatst bewerkt:
Trenchmouth
Ripped Bodybuilder
- Lid sinds
- 2 nov 2011
- Berichten
- 3.467
- Waardering
- 915
- Lengte
- 1m80
- Massa
- 89kg
(en Chrisk)
Dit is Haaii z'n thread en niet de mijne. Er ik ga er ook niet verder op in hier. Dit is niet de plaats. Ik ben een vreemde eend in de bijt. Denk ook dat je ernstig onderschat hoe ver ik van de rest van de maatschappij vervreemd ben. Ik heb een bureaublad achtergrond van een rottend lijk, een blondine in staat van ontbinding en dat vind ik een lekker ding.
Misschien jezelf eens een normale leefstijl en look aanmeten.. Mensen worden bang van anders
Maar goed, inderdaad back to haaii
- Lid sinds
- 1 jul 2011
- Berichten
- 5.435
- Waardering
- 1.152
- Lengte
- 1m79
Trenchmouth
Ripped Bodybuilder
- Lid sinds
- 2 nov 2011
- Berichten
- 3.467
- Waardering
- 915
- Lengte
- 1m80
- Massa
- 89kg
Ik weet wel uit eigen ervaring dat als het geestelijk niet goed zit door bijvoorbeeld een (sluimerende) depressie of angstgerelateerde stoornis dan kun je allerlei klachten gaan krijgen die op het oog weinig tot niets te maken lijken te hebben tot de psyche. Zo verscheen ik bv ooit bij mijn huisarts met benauwdheidsklachten en dacht ik dat mijn astma erger was geworden maar de huisarts zei al meteen dat het hem opviel hoe gespannen mijn ademhaling was en dat dus het probleem helemaal niets met astma te maken had.
Of die keer dat ik bij de arts verscheen met darmklachten (misselijkheid, zwaar en ontprettig gevoel etc) en daar had ik zo'n 3 maanden elke dag last van en dat verdween gewoon weer.
"Hartritmestoornissen" waarbij je uren achter elkaar hartkloppingen en onregelmatige hartslagen had. Duurde ook in totaal een dik half jaar. Op een gegeven moment werd het zo erg dat ik een familielid opbelde en zei: ik ga nu zonder afspraak naar de huisarts en ik reken er niet op dat wij ons wederzien. Spoedhartfilmpje gemaakt en lichamelijk onderzoek gehad en hij zei dat m'n hart gewoon gezond was. De "stoornissen" verdwenen na een half jaar gewoon weer.
Vermoeidheid, jarenlang zowat nergens energie voor. Als ik uit de stoel stapte moest ik na een paar meter weer zitten of liggen door de vermoeidheid, duizelingen en spierpijn en weet ik wat. Mijn vader zei: "Jonge vent en hij loopt erbij als een oud mannetje...."
Dus ja, je psyche en je lichaam zijn innig met elkaar verbonden en misschien kan ik je enigszins geruststellen dat veel lichamelijke klachten uit de psyche zijn oorsprong vinden en niet uit een mechanisch mankement.
Of die keer dat ik bij de arts verscheen met darmklachten (misselijkheid, zwaar en ontprettig gevoel etc) en daar had ik zo'n 3 maanden elke dag last van en dat verdween gewoon weer.
"Hartritmestoornissen" waarbij je uren achter elkaar hartkloppingen en onregelmatige hartslagen had. Duurde ook in totaal een dik half jaar. Op een gegeven moment werd het zo erg dat ik een familielid opbelde en zei: ik ga nu zonder afspraak naar de huisarts en ik reken er niet op dat wij ons wederzien. Spoedhartfilmpje gemaakt en lichamelijk onderzoek gehad en hij zei dat m'n hart gewoon gezond was. De "stoornissen" verdwenen na een half jaar gewoon weer.
Vermoeidheid, jarenlang zowat nergens energie voor. Als ik uit de stoel stapte moest ik na een paar meter weer zitten of liggen door de vermoeidheid, duizelingen en spierpijn en weet ik wat. Mijn vader zei: "Jonge vent en hij loopt erbij als een oud mannetje...."
Dus ja, je psyche en je lichaam zijn innig met elkaar verbonden en misschien kan ik je enigszins geruststellen dat veel lichamelijke klachten uit de psyche zijn oorsprong vinden en niet uit een mechanisch mankement.
- Lid sinds
- 1 jul 2011
- Berichten
- 5.435
- Waardering
- 1.152
- Lengte
- 1m79
Ik herken het helemaal Trenchmouth. De benauwdheidsklachten, duizeligheid, vermoeidheid, vermoeide spieren, hartkloppingen en het bezoek aan het ziekenhuis voor een hartfilmpje etc. En alles kwam er op neer dat ik stress had en ik geloofde het in eerste instantie niet, maar het was inderdaad stress.
En de problemen gaan niet weg als je er elke dag (lang) over nadenkt want het wordt dan juist alleen maar erger en of dat nou door stress komt of door iets lichamelijks.
En de problemen gaan niet weg als je er elke dag (lang) over nadenkt want het wordt dan juist alleen maar erger en of dat nou door stress komt of door iets lichamelijks.
Laatst bewerkt:
Denk dat ik op verscheidene manieren heb duidelijk gemaakt hoe ik zo'n negatieve tendens probeer te vermijden. Moet er wel bij zeggen dat ik, zoals in mijn verhaal beschreven staat, toen mijn vermoeidheid pas begon hij na een paar weken weg was en een paar weken later weer terug. Dit kan komen omdat ik mij misschien bewuster was geworden van vermoeidheid en ik zo stress, angst ontwikkeld kan hebben. Ik denk ook dat ik, statisch gezien toch, eerder een oplossing zal vinden met psychologische hulp dan bij een arts. Omwille van alle fysisch gerelateerde onderzoeken die ik ondergaan ben. Nu wat jouw argument aangaat uit je vorige post; dat je denkt dat ik hypochondrie heb omdat ik de diagnoses van mijn doktoren steeds in twijfel trek. Dit is een nogal contradictoir argument want geen één arts heeft aan hypochondrie gedacht, dus dan zou mijn kritiek jegens de dokters ook terecht zijn. Ook wijst dit aan 'ook de constante opmerking a la 'life's a b*ch', etc. geeft de indruk dat je eigelijk alleen medelijden probeert op te wekken.' Dat jij hypochondrie ziet als een vorm van aanstelleritus. In dat geval wil ik even wat duidelijkheid scheppen, een somatoforme stoornis heeft niets te maken met ingebeelde klachten. Het gaat meer om de houding naar hen toe. ik citeer:
Wat mij voornamelijk verbaasde in je post is dat jij vindt dat mijn klachten 'best te relativeren zijn'.
Mijn klachten hinderen mij op fysiek en intellectueel vlak. Als ik niet genoeg uitgerust ben zoals de afgelopen twee dagen dan ben ik niet eens in staat deze reactie te plaatsen wegens mijn concentratie. Er is weinig, zelfs niets waar ik niet gehinderd word.
Een paar dagen geleden ben ik op gesprek geweest met mijn trajectbegeleider. Allereerst wou ik even vertellen dat deze man bijzonder goed op de hoogte is van mijn kwestie en mijn intenties over hoe ik in de toekomst verder wil zeer goed kan inschatten. Ben zeer tevreden met hem als begeleider. Na gebeld te hebben met mijn ploegbaas vertelde hij me dat het nogal teleurstellend was. Hij is namelijk bereidt om mij in dienst te nemen voor €6 per uur. Dit is wat ik voor hem waard ben heeft hij gezegd, en dat hij tevreden met mij was als stagiair. Volgens hem werk ik 2x trager dan mijn collega's. Wat mij wel erg veel lijkt, bovendien kan ik bij gros van mijn taken niet sneller werken omdat de machine het gewoon niet toelaat. Waarschijnlijk is het louter een poging om het onderste uit de kan te halen en met een een handig smoesje een lucratief contract te verwerven. Maar oké, hij kan dat beter inschatten dan ik en het is ook zo dat ik minder produceer vanwege mijn vermoeidheid dan mijn collega's en dus ook minder rendabel ben. Mijn trajectbegeleider zei dat dit wettelijk zelfs niet toegelaten is om zo weinig te betalen per uur. Hij gaat nog eens met mijn werkplaatsbaas rond de tafel zitten en tracht een compromis te vormen over mijn loon. Moest dit niet gewijzigd kunnen worden dan zit er niets anders op dan een heel andere richting uit te gaan qua werk. Natuurlijk weet hij ook dat dit niet is wat ik wil en zodra ik het mogelijk acht terug beroep doe op de alreeds voorgestelde testen. Echter is dit nu een klein probleem geworden. Als afgestudeerde werkloze heb ik recht op een opleiding, maar wanneer ik werk heb mag ik niet zomaar stoppen en een opleiding beginnen. Dus moest mijn gezondheid het toelaten dan zal ik op eigen kosten een studie moeten volgen zonder uitkeringen, subsidies, kindergeld of what eva. Met dit gezegd zijnde vraag ik mij nog altijd af of je werkelijk denkt dat mijn klachten geen impact kunnen hebben op mijn leven. Ze doen namelijk niets anders.
Overigens ga ik daar maar halftijds werken, doch kan je dat inderdaad ook relativeren met geld maakt niet gelukkig en en er bestaan ergere ziektes.
Ik lees met enige regelmaat hier de opmerking in de trent van "Dat is een kneus die geen vrienden heeft". De werkelijkheid is dat als je in je hele leven 1 of 2 echte vrienden hebt gehad. Dan mag je je handen dichtknijpen. En nee, dat is geen wereldvreemde Trenchmouth wijsheid. Vraag het maar eens aan mensen die wat meer levenservaring hebben. Als het lang slecht gaat met je, zul er werkelijk achterkomen wie je vrienden zijn. Ikzelf heb vanaf m'n 12e geen enkele vriend of vriendin gehad. Zodra je als kneus bekend staat wordt je kennelijk behandeld als een lesser lifeform. En weet je: nu ik zo terugkijk op m'n leven ben ik heel blij dat ik geen gezeik met kinderen of met scheidingen heb gehad. Ik heb ook een hoop dingen gemist hoor, die bij de normale sociale ontwikkeling horen. Zij die het allemaal bereikt hebben zitten ook in hun eigen gevangenisje met een vrouw die er niet meer zo uit ziet als toen je getrouwd was, vervelende k*tblagen om je heen (die mogelijk niet eens van jou zijn), en regelmatig de degeneratieve schoonfamilie moeten bezoeken waar je uberhaupt geen behoefte in hebt. En toneelstukjes opvoeren bij het verplichte kerstdiner. Is dat vrijheid...?
En misschien eindig je na vele decennia werken dan wel op tv als "asbestoudere" die z'n tafelgasten probeert voor half Nederland te vernederen. Ja... men heeft iets bereikt.... Aanzien, bezit en maatschappelijk succes betekenen niets meer als je volgend jaar een ernstige ziekte krijgt.
Ik zou ook voorzichtig zijn met je eigen partner te vertrouwen, zolang men in de chemische roes der verliefdheid is houden ze van je. Maar liefde kan heel snel omslaan in haat en niet zelden proberen ze je dan schade aan te richten. Houd afstand. Ga niet bij elkaar in wonen. Koop niet samen een huis of iets anders waardoor je niet zo gauw van elkaar af kan komen. Het is mogelijk van elkaar te houden op een manier dat je niet gehecht aan elkaar bent. Dus buiten de maatschappelijke norm. Dan daarbij: verstandig is de man die er continu aan denkt een vrouw te nemen maar er geen neemt.
Sorry dat ik je topic hijack haai maar je weet hoe dat gaat als ik in het toetsenbord klim.
Noem dan eens wat voorbeelden?
Hehe heerlijk hoe de zinnen in zo'n alinea langzaam over gaan in een verhaal eromheen.
Ik vroeg het vanwege mijn eigen ervaringen met vermoeidheid en stress wat ik ook weer genoemd zag worden. Het advies dat ik daarin krijg van anderen is om juist energie te vinden in dingen doen. Ik heb dan bijvoorbeeld ook wel een beetje gemerkt dat ik met 2 keer per dag trainen gek genoeg wat minder vermoeid ben geworden.
Daarbij komt dan ook wel kijken dat je dan eerder langer vaker en beter slaapt, structureel afleiding, plezier, etc. Dat zoek ik dan ook bewust meer op. En het blijft ook nog wel een zoektocht daar niet van... Zelf zoek ik nog naar dat ene ding dat ik fanatiek wil doen en who knows misschien zou dat dan heel veel energie geven?
Zwemmen klinkt wel als iets wat je meer kunt gaan doen though, misschien helpt het ook al is het maar een beetje.
Ik probeer ook gewoon een beetje te begrijpen wat voor vermoeidheid je voelt. Zijn die indrukken die je krijgt door hoe anderen op jou reageren en met je omgaan ook vermoeiend voor je? En heb jij wel eens dagen dat je zowat hyper wordt om wat te gaan doen, maar er is een maar ... en dat vermoeit weer? Geeft lekker jezelf kunnen zijn je wel energie?
Wat dat hyper zijn aangaat, ik heb al verteld dat ik me soms beter voel, minder moe etc. Wanneer dit zo is en ik mij mentaal ook goed voel dan ben ik bij momenten wel eens hyper inderdaad. Alleen op de momenten wanneer deze 2 samen vloeien, het zijn ook geen hele dagen dat ik mij hyper voel maar enkele uren of minuten. Is volgens mij een beetje vergelijkbaar met een paard dat de hele dag in zijn stal heeft gezeten om vervolgens eindelijk eens uitgelaten te worden. Die springt ook hyper in het rond. Zwemmen is inderdaad goed te doen en één van de minst belastende sport voor mijn gewrichten. Ik ga dan wel niet altijd zwemmen wanneer ik ga zwemmen, vaak zitten wij daar wat bij te praten terwijl we in het warm water spetteren, beetje genieten van de vrouwtjes, en afwisselen van bad naar stoombad of glijbaan. Vorige keer had ik trouwens een gat in mijn zwembroek waardoor je recht in mijn anus gaatje kon kijken. Ben toen heel awkward gaan wandelen, zo snel als ik kon naar het bubbelbad toe zodat niemand het zou zien. Dientengevolge wij de hele namiddag, 5 uur lang, in het zelfde bad hebben doorgebracht.
Zal het onthouden maar lijkt mij meer iets om vermoeidheid te behandelen wanneer er geen oplossing is. Zolang ik de oorzaak niet ken ga ik niets behandelen met compensatie van mijn vermoeidheid als intentie.
Waar zijn de (gratis) tet*en?
Moet je beter zoeken.
Dit is inderdaad een geruststelling. En als ik hoor hoeveel jij hebt afgezien dan heb ik meer het idee dat ik er goed aangedaan heb een doorverwijzing naar een psycholoog te vragen.
Puur stress was het bij jou ook niet hé. heb in een ander topic gelezen dat jij ook D vitaminen tekort had.
overige: wat ik in één van mijn vorige posts zei wil ik toch even nuanceren. Neen, men heeft nog altijd geen machine uitgevonden waarmee ze vermoeidheid zouden kunnen meten. Helaas. Maar ik heb al een paar keer verhoogde ck's gehad. Dit kan overtraining of overwerkt zijn indiceren. Moet ze deze maand nog eens laten testen en ik zal jullie daarover op de hoogte houden. Mijn artsen hebben tot het heden al verschillende theorieën hierover gehad. Ik persoonlijk denk dat het gewoon simpelweg is omdat ik al uitgeput ben zonder fysiek iets zwaars te verrichten. Als ik daarboven nog eens relatief zwaar werk doe, dan ben ik sneller overwerkt dan anderen. Desondanks ik maar halftijds werkte tijdens mijn stage.
Ik ben potverdomme zeker dat ik iets vergeten ben. Maar dat zal me waarschijnlijk wanneer ik onder de douche zit, in mijn bed lig of aan't schijten ben te binnen schieten.
Laatst bewerkt:
De gratis tet*en.
- Lid sinds
- 25 jul 2009
- Berichten
- 27.119
- Waardering
- 5.946
- Lengte
- 1m70
- Massa
- 98kg
Heb je in een minder dan een kwartier de hele OP gelezen? knap
- Lid sinds
- 25 jul 2009
- Berichten
- 27.119
- Waardering
- 5.946
- Lengte
- 1m70
- Massa
- 98kg
Deed alleen al een kwartier over de cliffs, laat staan de hele OP.Heb je in een minder dan een kwartier de hele OP gelezen? knap
