Update
John Kerry somt de bewijzen op die de VS de afgelopen dagen konden verzamelen. Die zouden allemaal in de richting van het regime van Assad wijzen.
Het meeste bewijsmateriaal zal publiek worden gemaakt, een klein deel blijft geheim en wordt enkel getoond aan de leden van het Amerikaanse Congres, zodat zij in naam van het Amerikaanse volk kunnen beoordelen of er voldoende bewijslast is.
Kerry schuwt geen harde taal, hij noemt Assad 'a thug and a murderer' en benadrukt dat er geen precedent mag worden geschept door niets te ondernemen. 'Er zijn immers nog dictators in de wereld die beschikken over chemische wapens: Iran, Hezbollah, Noord-Korea'.
Lijkt opvallend op de 'axis of evil' speech van George W. Bush in de aanloop naar de Irak-oorlog? Daarvoor passen ze wel op, John Kerry benadrukt dat er geen enkele vergelijking mogelijk is met Irak: er komen geen grondtroepen, geen 'open end'.
Het lijkt erop dat de VS zeker doorgaan met een militair ingrijpen in Syrië, het is alleen nog niet duidelijk wanneer...
--------------------------------------------------------------------------
Deze namiddag liet Vladimir Poetin weten dat hij Obama de hand zal schudden op de G20 die woensdagavond begint in Sint-Petersburg. En dat is zowat het belangrijkste dat Poetin de laatste tijd over Syrië gezegd heeft. Eigenaardig: Rusland is na Iran en Hezbollah de nauwste bondgenoot van Syrië, en de betrekkingen met de VS zijn allesbehalve goed de laatste tijd. Hoe kan dat dan?
Het lijkt erop dat Rusland helemaal niet van plan is om Syrië tot het uiterste te steunen. De afgelopen dagen is uit Moskou niet één dreigende uitspraak gekomen richting VS. In de door de staat gedomineerde media wordt natuurlijk de officiële versie herhaald (“rebellen = terroristen, VS = aap met handgranaat”), maar het diplomatieke discours is allesbehalve agressief. Integendeel, Moskou probeert zich de laatste dagen als de stem van de rede op te stellen, door onder andere te vragen dat de VN-inspecteurs nog langer aan het werk zouden blijven. Buitenlandminister Lavrov waarschuwt dagelijks voor de gevolgen van een escalatie.
En die nieuwe houding is nodig. Rusland heeft zichzelf immers in een hoek gemanoeuvreerd. Door in eerste instantie zélfs een onderzoek naar de chemische aanval in Ghouta af te wijzen, heeft het zichzelf binnen de Veiligheidsraad zo onredelijk getoond dat de VS Moskou konden negeren.
Heeft Rusland het Syrië van Assad dan niet broodnodig als bondgenoot? Wel, ja. Maar alles is relatief. De haven van Tartus, waar Rusland een vloot heeft liggen, is zeer belangrijk. En Syrië heeft massaal ingekocht bij de Russische wapenindustrie, waar het al niet meer zo goed mee gaat door de sancties tegen Iran en het verlies van contracten in Libië. Maar als we naar de cijfers kijken, zien we dat de wapenaankopen van Syrië in Rusland in 2012 en begin 2013 gedaald zijn. Pas tegen de zomer trokken ze weer aan. Ook Assads geld raakt op.
Veel belangrijker voor Rusland zijn de contacten met Europa. Rusland is de op twee na belangrijkste handelspartner van de Europese Unie, en Europa is dè belangrijkste handelspartner van Rusland. Driekwart van de buitenlandse investeringen in Rusland komen uit de EU. Londen mag een Amerikaanse aanval dan al niet steunen, het blijft de bondgenoot bij uitstek van de VS. De Franse president Hollande staat dan weer voor 100% achter een aanval. Niemand in Europa heeft nog de minste sympathie voor het regime van Assad.
Poetin regeert als een tsaar en hij heeft zijn fierheid. Assad laten vallen (en zover is het nog niet, ook niet als Rusland een Amerikaanse aanval tolereert) zou een nederlaag zijn. Maar ook Russen kunnen rekenen.
--------------------------------------------------------------------------
