Na ongeveer een jaar trainen bij mijn sportschool wordt ik volgens mij nu uiteindelijk wel serieus genomen als vrouw zijnde, mede omdat ik de enige vrouw bent die in de winter stug doortraint
ik moet zeggen dat ik, toen ik begon met trainen, altijd wijde broeken droeg en mijzelf ietwat onzeker voelde onder het oog van alle mannen, maar uiteindelijk heeft mij dat juist alleen maar gemotiveerd, zo van; ik zal zorgen dat ze wat hebben om naar te staren
Momenteel train ik het liefst in gymleggings, ook met squatten.
Van mij mag iedereen staren, geen probleem. Als niemand naar mij zou kijken zou ik misschien toch een beetje het gevoel hebben dat ik iets niet goed doe
Als ze maar niet naar me toe komen en advies gaan geven over training of voeding. Dat vind ik wel heel vervelend. En daar hebben de meeste mannen toch wel een handje van, zo van: ik zal dat meisje wel eens even 'helpen'.
Van de kant in de sloot ja.
Moraal: gemende sportscholen is goed voor motivatie, zowel voor man als vrouw. Competitiegevoel of hetzelfde na willen streven met het zelfde geslacht en aangestaard worden door het andere geslacht. Mij prima hoor.
. Als vrouwen in de gym niet aangestaard willen worden moeten ze een losse flubber broek aan trekken en geen kilo make up op doen. Volgens mij doen vrouwen het er juist om met hun strakke broekjes en haartjes netjes etc. Ik zelf moet ook bekennen dat als er een vrouw in de buurt sta ik ook net ff harder me best ga doen en gezien wil worden. Zal bij vrouwen die het belangrijk vinden er goed en fit uit te zien niet heel anders zijn. Wil natuurlijk niet alle vrouwen over een kant scheren maar jullie begrijpen me insteek.
haha
