Wat is het probleem met de hedendaagse herleving van de ‘racismediscussie’? Dat is dat men artikel 1 van de grondwet opvat als een beschrijving van de werkelijkheid en niet als een norm. Hoe vreemd het misschien ook mag klinken dat het zó eenvoudig is, maar echt, zo eenvoudig is het. Minister Ollongren en anderen die Yernaz Ramautarsing de maat willen nemen op grond van vermeend racisme maken de elementaire fout dat zij denken dat artikel 1 van de grondwet ons een beschrijving geeft van de werkelijkheid. Dat geeft het niet, want het formuleert een norm, een norm dat mensen niet ongelijk behandeld mogen worden hoewel zij wellicht feitelijk op allerlei punten wel ongelijk zijn.
Of een verband bestaat tussen intelligentie enerzijds en nationaliteit, ras, cultuur en etniciteit anderzijds, is het terrein van de wetenschap. Daar heeft artikel 1 grondwet helemaal niets te zoeken. Artikel 1 grondwet kan ook helemaal niet voorspellen hoe dat onderzoek zal uitpakken. Het is naïef om te denken dat Onze Lieve Heer een wereld heeft geschapen die precies zo in elkaar zit als wij zouden wensen dat die in elkaar zit.
Nu zou het kunnen dat minister Ollongren en Jesse Klaver in hun vrije tijd een geweldige studie hebben gemaakt van het onderwerp ‘ras’ en intelligentie. Dat zij daarover alle onderzoeken hebben gelezen die daarover gedaan zijn en dat zij kunnen aantonen dat Yernaz Ramautarsing allerlei verkeerde dingen heeft gesuggereerd. Goed, dat staat hen vrij. Maar wat men op basis van de uitspraken die zij hebben gedaan moet vrezen, is dat zij denken dat zij met artikel 1 in de hand een sleuteltje hebben waarmee zij dingen weten die zij helemaal niet bestudeerd hebben.