Ik snap waarom je dit zegt, maar ik kan me er slechts deels in vinden.
Alle voedingsmiddelen apart onderzoeken is praktisch gewoon onhaalbaar, er komen meer voedingsmiddelen bij dan die onderzocht zouden kunnen worden. Ik vind het logisch dat er daarom gezocht wordt naar factoren die in al het eten zitten (macronutrienten), omdat je dan met relatief weinig onderzoek in ieder geval iets van een houvast kan geven aan mensen. Geeft dit uitsluitsel of een bepaald product nu 'gezond' is of 'slecht', nee dat niet. Maar het alternatief is dat we die kennis slechts hadden over 5% van ons voedsel en totaal geen idee hadden over het effect van de rest.
Alle voedingsmiddelen apart onderzoeken is geen doen inderdaad. In voedselvragenlijsten die bij onderzoek worden gebruikt, worden daarom een hoop producten op een hoop gegooid. Toch zijn veel vragenlijsten buitengewoon compleet en hebben mensen soms de mogelijkheid om specifieke dingen in te vullen die niet op de vragenlijst staan.
"Koekjes" worden dan wel op een hoop gegooid, of "cake".
Maar over "zuivel" worden bijvoorbeeld veel vragen gesteld. Niet alleen over de hoeveelheid melk, kaas, room, yoghurt, of margarine/boter maar ook over het vetgehalte. Daarom kunnen vaak wel concrete uitspraken gedaan over groepen specifieke zuivelproducten als "magere yoghurt" of "volvette kaas".
Dat de effecten van vet/onderzadigd vet op de gezondheid nu zo onduidelijk is, is jammerlijk natuurlijk. Maar denk maar aan Katan zn research naar trans-vet.
Probleem bij het kijken naar "vet" i.p.v bijvoorbeeld "vlees", is dat de inschatting van de hoeveelheden transvet rechtstreeks gecorreleerd zijn aan de kwaliteit van de voedselvragenlijst.
De hoeveelheid ingenomen transvet wordt ingeschat a.d. hand van de voedingsmiddelen waar informatie over is. Verder wordt dan zelden (zeg maar nooit) informatie gegeven over de specifieke voedingsmiddelen die hierbij zijn gebruikt.
Wetenschappers zouden ook moeten spreken over
voedingsmiddelen die rijk zijn aan transvet i.p.v. transvet. Dat zou eerlijker zijn. Nu wordt mensen verteld dat een bepaald effect aan transvet ligt, terwijl dit extreem moeilijk is vast te stellen. Daarvoor moet worden gecorrigeerd voor alle andere nutriënten binnen een voedingsmiddel + voor de mogelijke interacties hiertussen. Dit is bijna ondoenlijk.
(In het geval van transvet vind ik dit dan wel weer plausibel omdat het een toegevoegd vetzuur is. Aan de andere kant is transvet er misschien wel gekomen omdat men ervan overtuigd was dat verzadigd vet slecht was).
Wat ik de wetenschap persoonlijk kwalijk neem is dat ze niet zeggen welke bronnen van vetten slecht of niet slecht zijn, en a.d. hand dáárvan hun aanbevelingen doen. Neem de Gezondheidsraad die aanbevelingen doet a.d. hand van nutriënten i.p.v. voedingsmiddelen.
M.a.w. wetenschappers kijken niet of er in de voeding ook nutriënten zitten die een mogelijk negatief effect van verzadigd/transvet teniet doen. Nee, ze gooien alle bronnen van vet op een hoop.
Stel dat in een onderzoek de inschatting van de hoeveelheid geconsumeerde transvet gebaseerd is op koekjes, margarine, chips, en frituurvet.
Op basis hiervan blijkt dat transvet uit deze bronnen de kans op hartziekten verhoogd.
Het is zeer onwaarschijnlijk dat alle 4 de bronnen een evenredige bijdrage leveren aan dit effect op hartziekten, en waarschijnlijk wordt het effect ook pas gevonden bij een bepaalde hoeveelheid geconsumeerd product.
Je helpt dan als wetenschappers misverstanden de wereld in die je had kunnen voorkomen door transparante, duidelijke en complete informatie te geven.
Volgens jouw methode zouden er nog dagelijks voedingsmiddelen op de markt waar deze in zouden zitten, en dan zouden we allemaal raar opkijken wanneer deze slecht bleken te zijn.
Een combinatie van beide manieren is dus wenselijk imo
Volgens mijn methode zouden we
"precies" weten welke (groepen)voedingsmiddelen gezond of niet gezond zouden zijn en ook nog eens ongeveer bij welke hoeveelheid van consumptie. Op dit moment weten we nog geen drol omdat wetenschappers zich liever bezighouden met een glycemische index, vetten, antioxidanten, etc.
Het lijkt mij persoonlijk logisch dat je eerst gaat kijken welke voedingsmiddelen slecht zijn, en daarna pas gaat kijken waarom dit is (bijv. door transvet). Dat gegeven is in de wetenschap nog niet doorgedrongen.
Volgens mijn methode hadden we ook al veel sneller kunnen weten welke bronnen van transvetten verantwoordelijk zijn voor de effecten op de gezondheid, en had men dus al veel eerder aan de rem kunnen trekken.
Dat is dus ook mijn "drive" om dan maar zelf die informatie te verzamelen en te publiceren.
Zo ben ik nu ook weer de eerste persoon op de wereld die een literatuuroverzicht heeft gemaakt over het effect van eieren op de kans op overlijden, terwijl de wetenschap blijft doorleuteren over cholesterol

:
http://canceranddiet.nl/survival-mortality/eggs.html