Lees het eigenlijk overal bij mensen die bezig zijn met beleggen en FO - minder werken en financieel onafhankelijk worden. Ik vind het deels tegenstrijdig klinken, maar dat terzijde. Ook zie ik onze jonge jeugd hier enorm in falen, want die krijgen allemaal burnouts omdat ze niet hadden verwacht dat ze ZO hard moesten werken voor hun geld en hadden verwacht dat vrije tijd er in overvloed zou zijn en ze allemaal binnen 2 jaar succesvol zouden zijn.
Heb het paar jaar geleden eens onderzocht voor mijzelf en kwam op het volgende uit:
- Voor beleggen moet je 100k + hebben om de tijd die je erin investeert rendabel te maken. Hier gelijk ook het kromme, we willen meer tijd, maar gaan wel beleggen

- Voor FO zal je meer risico moeten nemen om eerder FO te zijn of gewoon 40+ uur blijven werken
- Voor meer tijd moet je je kosten laag houden en gewoon minder gaan werken. Klinkt simpel, maar dat is het natuurlijk vaak niet voor velen.
- Voor financiële zekerheid moet je inkomsten spreiden. Dus meerdere inkomstenbronnen hebben.
Kortom, met risico kun je meer winst halen.
Mijn insteek, met mijn 31 jaar, werken naar de sweet spot (x bedrag netto wat ik in mijn hoofd heb) qua salaris bij de baas (minder risico en kost minder tijd/zorgen dan freelance) en dan alles wat daarbovenop komt inruilen voor meer vrije tijd. Die tijd gaan gebruiken voor hobby projecten die eventueel geld kunnen gaan opleveren, maar qua kosten redelijk laag blijven en puur tijd kosten (het risico is tijd dus). Mocht het in 30 jaar niks opleveren heb ik 30 jaar kunnen hobbyen, mocht er een leuke onderneming uit voortbloeien heb ik van mijn hobby een onderneming opgezet en word het verhaal heel anders en krijg ik dan pas dilemma's over beleggen ja/nee. Dat zal pas zijn wanneer het niet meer logisch is te redeneren in uurtarief