Fitness Seller

Ik zie het niet meer zitten

  • Topic Starter Topic Starter
  • #441
dusss...

Gaat het inmiddels al wat beter met je kerel?

---------- Toegevoegd om 20:46 ---------- De post hierboven werd geplaatst om 20:45 ----------


Het wisselt. Vandaag leek het aardig te gaan. Hoewel de wereld om me heen er nog steeds totaal anders uit ziet als toen ik normaal tussen de oren functioneerde. En nog wel veel last van dat strakke gevoel in de buikomgeving, en dat koude gevoel terwijl lichaamstemperatuur normaal is. Kan dat niet verklaren hoor. Mijn hartslag is vrij normaal maar die druk in mijn keel en buik vind ik een raadsel, maar dat zal wel met depressiviteit te maken te hebben. Alsof het allemaal superstrak is aangespannen. En daarbij natuurlijk ook nog eens dat oorsuizen en neerslachtigheid.

---------- Toegevoegd om 21:09 ---------- De post hierboven werd geplaatst om 21:08 ----------

IK ga je morgen een PB sturen, (nu druk bezig met voetbal kijken photoshop browsen etc :D)
aangezien het nu net een tikkeltje te persoonlijk gaat worden ..

mits je daar behoefte(zin) aan heb natuurlijk.
wel alvast bedankt voor je aandacht, word enorm gewaardeerd :)

Ray, heb jij eigenlijk last van lichamelijke klachten?
 
Laatst bewerkt:
Seizoen 1 helemaal seizoen 2 net 4 gekeken. Sorry voor oftopic haha

ff downloaden dan. Ik heb zelf net true detective zitten kijken, beste serie die ik gezien heb man!

http://www.imdb.com/title/tt2356777/



Verder vond ik breaking bad, prisonbreak en games of thrones ook wel tof. Jij nog serie's die een beetje tof zijn? Binnekort gyno operatie dus eerste paar dagen ff rustig aan, wil dan wel een voorraadje hebben haha.

---------- Toegevoegd om 23:03 ---------- De post hierboven werd geplaatst om 23:00 ----------

Het wisselt. Vandaag leek het aardig te gaan. Hoewel de wereld om me heen er nog steeds totaal anders uit ziet als toen ik normaal tussen de oren functioneerde. En nog wel veel last van dat strakke gevoel in de buikomgeving, en dat koude gevoel terwijl lichaamstemperatuur normaal is. Kan dat niet verklaren hoor. Mijn hartslag is vrij normaal maar die druk in mijn keel en buik vind ik een raadsel, maar dat zal wel met depressiviteit te maken te hebben. Alsof het allemaal superstrak is aangespannen. En daarbij natuurlijk ook nog eens dat oorsuizen en neerslachtigheid.

Aww man, klote zeg! Ik wou dat ik je kon helpen, maar dat kan ik helaas niet...:(

Iedergeval blij dat je jezelf niet meer wilt killen. Is ook bullshit man, niet doen!

Wat zeggen de doktoren/pschyiators (schrijf je dat zo? zal wel niet hihi) er van?

Geluk moet je niet opzoeken, maar probeer een hobby te vinden daarnaast scheelt een vriendin ook al heel erg. Of een huisdier ofso dat zou je best uit de depressie kunnen halen.

Niet als je met dit k*t weer je hond nog is uit moet laten, maar you get the picture;-)

Succes gozer!
 
Het wisselt. Vandaag leek het aardig te gaan. Hoewel de wereld om me heen er nog steeds totaal anders uit ziet als toen ik normaal tussen de oren functioneerde. En nog wel veel last van dat strakke gevoel in de buikomgeving, en dat koude gevoel terwijl lichaamstemperatuur normaal is. Kan dat niet verklaren hoor. Mijn hartslag is vrij normaal maar die druk in mijn keel en buik vind ik een raadsel, maar dat zal wel met depressiviteit te maken te hebben. Alsof het allemaal superstrak is aangespannen. En daarbij natuurlijk ook nog eens dat oorsuizen en neerslachtigheid.

Die lichamelijke klachten die jij beschrijft heb ik ook. dit hoort er bij.

Je zou het niet denken maar dit zijn klachten van angst. vaak komen angst symptomen ook naar boven drijven bij een depressie, deze gaan hand in hand (helaas).
 
Die lichamelijke klachten die jij beschrijft heb ik ook. dit hoort er bij.

Je zou het niet denken maar dit zijn klachten van angst. vaak komen angst symptomen ook naar boven drijven bij een depressie, deze gaan hand in hand (helaas).

Of word je juist depressief door angstgevoelens (Benedicus ;))...
 
  • Topic Starter Topic Starter
  • #446
Of word je juist depressief door angstgevoelens (Benedicus ;))...

Ik word angstig van de lichamelijke klachten ja. Als je al eerder had gelezen, kon je er uit opmaken dat alle ellende is begonnen na het uitspuiten van een oor. Nadien alleen maar fysieke ellende. In het begin kon ik me nog mentaal wat staande houden maar op een gegeven moment, na diverse bloedonderzoeken, raak je er moedeloos van. Naast het oor weet ik bijna zeker dat er inmiddels ergens in de maagstreek ook niet goed zit.

Jij kan wel blijven volhouden dat er mentaal meer aan de hand is, maar ik blijf erbij dat ik in deze situatie ben beland door de fysieke klachten die van de 1 op de andere dag zijn begonnen. Voorheen had ik namelijk niet echt mentale klachten.

Volgende week weer een onderzoek in het ziekenhuis (geen bloedonderzoek).
Vanavond in ieder geval sportschool.
Tot zover mijn bijdrage weer voor vandaag.
 
Laatst bewerkt:
Naast het oor weet ik bijna zeker dat er inmiddels ergens in de maagstreek ook niet goed zit.

Al eerder aangegeven: bestudeer de werking van het autonome/vegetatieve zenuwstelsel eens en een groot deel van je klachten (o.a. maag en darmen) zullen je duidelijk worden!


Jij kan wel blijven volhouden dat er mentaal meer aan de hand is, maar ik blijf erbij dat ik in deze situatie ben beland door de fysieke klachten die van de 1 op de andere dag zijn begonnen.

Zonder twijfel ben je somber geworden door je fysieke klachten en die somberheid hou je imo zelf in stand (bewust of onbewust).

Voorheen had ik namelijk niet echt mentale klachten.

Nee, hè hè. Zal dit niet voor iedereen gelden die 'opeens' klachten krijgt van welke aard dan ook?

Gisteren had ik nog niets en nu heb ik plotseling klachten...lijkt me niet zo vreemd :p

Zorg nou maar voor goede begeleiding in de vorm van bv cognitieve gedragstherapie en aan het eind van dit jaar ben je weer helemaal het ventje ;)



Vanavond in ieder geval sportschool.


Als je nou echt zo depressief zou zijn als je in sommige post's doet voorkomen dan kan je imo niet meer rationeel denken. Een sportschoolbezoek is dan wel het laatste waar je aan denkt en zin in hebt en twijfelen over het nemen van antidepressiva is dan imo ook niet aan de orde. Je grijpt dan volgens mij alles aan om je weer top te voelen.
 
Laatst bewerkt:
  • Topic Starter Topic Starter
  • #448
Als je nou echt zo depressief zou zijn als je in sommige post's doet voorkomen dan kan je imo niet meer rationeel denken. Een sportschoolbezoek is dan wel het laatste waar je aan denkt en zin in hebt en twijfelen over het nemen van antidepressiva is dan imo ook niet aan de orde. Je grijpt dan volgens mij alles aan om je weer top te voelen.

Ergens blijf ik vechten ja. Dus ook naar de sportschool omdat ik daar nog een beetje voldoening uit kan halen. Je mag dan twijfels hebben over mijn depressiviteit, maar ik kan je verzekeren dat elke dag overleven is. Lees je dat goed? M.a.w. vechten tegen mijn gevoelens om een flatgebouw op te zoeken. Jij hebt het beeld van een depressieveling die zich afzondert in een kamertje, maar ieder gaat daar anders met om.
Er zullen mensen zijn die nog meer depressief zijn als ik, ongetwijfeld. Maar trek mijn gevoelens (ook vaak doodsgedachten) niet in twijfel aub.

Even een beschrijving hoe ik vaak wakker word. Vannacht weer met enkele pauzes geslapen. Uurtje of 5 denk bij mekaar. 6 uur wakker. Tijdens de eerste paar minuten is het nog verbazingwekkend stil in mijn oren.
Ik kijk op de klok. Slaapgevoel weg. Weer dat vervelende k*tgevoel alsof alles binnen in mijn buik wordt samengetrokken, ongemakkelijk gevoel in de keel. Ga een beetje rechtop zitten in bed. Langzaam komt het suizen. Het wordt erger. Het trilt en voelt aan alsof de wind door de oren blaast. Ook een piep erbij maar wat meer op de achtergrond. Afleiding zoeken heeft geen zin, al eerder geprobeerd. Dan maar terug met mijn hoofd op mijn kussen. Probeer in ieder geval nog even de slaap te vatten. Tot 7 uur met ogen dicht, maar niet echt in slaap. Het wordt licht maar kan het licht moeilijk verdragen. Ik hoor de kinderen van de buurvrouw lachen en roepen. Lieve kinderen hoor maar lawaai kan ik nu nog moeilijker verdragen. Mijn gedachten zijn hoe nu vandaag weer de dag door te komen. Voel me zo zwaar k*t. Ik heb nog steeds een extra deken op mijn dekbed liggen. Zie ontzettend tegen de dag op. De rust is er niet. Ik vecht tegen negatieve gedachten. Ik besluit op te staan. Het voelt ijskoud aan. Zweverig gevoel in het hoofd. Onwerkelijk. Ik zou willen dat het nu al avond was omdat het dan meestal iets beter gaat.
Probeer mijn gedachten om de " makkelijkste oplossing " te kiezen van me af te zetten. Geen lust, geen zin in de dag. Voel me verdrietig. Houdt dit nou nooit op? 1 sprong en ik ben van alles af! Nee man, niet doen! Je hebt nog een moeder die je nodig heeft!!!!!!!!!

Dit dus elke dag.

Btw wel raar dat die tinnitus in de nachtelijke uren minder is. Vaak lees ik bij mensen dat het tijdens de nachtelijke uren juist erger wordt.
Bij de GGZ Raadde ze me aan een second opinion te doen. Stel je voor dat er iets is beschadigd toen mijn oor werd uitgespoten...
 
Ergens blijf ik vechten ja. Dus ook naar de sportschool omdat ik daar nog een beetje voldoening uit kan halen. Je mag dan twijfels hebben over mijn depressiviteit, maar ik kan je verzekeren dat elke dag overleven is. Lees je dat goed? M.a.w. vechten tegen mijn gevoelens om een flatgebouw op te zoeken. Jij hebt het beeld van een depressieveling die zich afzondert in een kamertje, maar ieder gaat daar anders met om.
Er zullen mensen zijn die nog meer depressief zijn als ik, ongetwijfeld. Maar trek mijn gevoelens (ook vaak doodsgedachten) niet in twijfel aub.


Even een beschrijving hoe ik vaak wakker word. Vannacht weer met enkele pauzes geslapen. Uurtje of 5 denk bij mekaar. 6 uur wakker. Tijdens de eerste paar minuten is het nog verbazingwekkend stil in mijn oren.
Ik kijk op de klok. Slaapgevoel weg. Weer dat vervelende k*tgevoel alsof alles binnen in mijn buik wordt samengetrokken, ongemakkelijk gevoel in de keel. Ga een beetje rechtop zitten in bed. Langzaam komt het suizen. Het wordt erger. Het trilt en voelt aan alsof de wind door de oren blaast. Ook een piep erbij maar wat meer op de achtergrond. Afleiding zoeken heeft geen zin, al eerder geprobeerd. Dan maar terug met mijn hoofd op mijn kussen. Probeer in ieder geval nog even de slaap te vatten. Tot 7 uur met ogen dicht, maar niet echt in slaap. Het wordt licht maar kan het licht moeilijk verdragen. Ik hoor de kinderen van de buurvrouw lachen en roepen. Lieve kinderen hoor maar lawaai kan ik nu nog moeilijker verdragen. Mijn gedachten zijn hoe nu vandaag weer de dag door te komen. Voel me zo zwaar k*t. Ik heb nog steeds een extra deken op mijn dekbed liggen. Zie ontzettend tegen de dag op. De rust is er niet. Ik vecht tegen negatieve gedachten. Ik besluit op te staan. Het voelt ijskoud aan. Zweverig gevoel in het hoofd. Onwerkelijk. Ik zou willen dat het nu al avond was omdat het dan meestal iets beter gaat.
Probeer mijn gedachten om de " makkelijkste oplossing " te kiezen van me af te zetten. Geen lust, geen zin in de dag. Voel me verdrietig. Houdt dit nou nooit op? 1 sprong en ik ben van alles af! Nee man, niet doen! Je hebt nog een moeder die je nodig heeft!!!!!!!!!

Dit dus elke dag.

Btw wel raar dat die tinnitus in de nachtelijke uren minder is. Vaak lees ik bij mensen dat het tijdens de nachtelijke uren juist erger wordt.
Bij de GGZ Raadde ze me aan een second opinion te doen. Stel je voor dat er iets is beschadigd toen mijn oor werd uitgespoten...
http://www.youtube.com/watch?v=W7IxliAPjAk&feature=player_detailpage#t=56
0:56

dat je je k*t voelt kan ik wel geloven, maar jij lijdt helemaal niet aan een depressie man, en als je psycholoog iets anders beweert dan is hij een complete mong**l:roflol:
 
als je psycholoog iets anders beweert dan is hij een complete mong**l:roflol:


Het lijkt net of een mentale stoornis iets 'vies' is. Ook de hersenen zijn slechts een orgaan dus waarom zou daar niets mis mee mogen zijn?

Volgens mij heef B nog geen echte psycholoog bezocht dus tot hij een aantal behandelingen heeft ondergaan en door de psycholoog uitsluitsel is gegeven zullen we maar afwachten toch...?

En B, natuurlijk voel je je naar. Maar dat verdwijnt niet zul je inmiddels hebben begrepen. De enige manier om er vrede mee te vinden is het aanvaarden en verder gaan. Kan je dat niet alleen (wat blijkt) dan zal je dat met behulp van een deskundige en eventueel samen met medicatie moeten doen. Zo simpel lijkt het me...

Even een beschrijving hoe ik vaak wakker word. Vannacht weer met enkele pauzes geslapen. Uurtje of 5 denk bij mekaar. 6 uur wakker. Ik kijk op de klok. Slaapgevoel weg. Weer dat vervelende k*tgevoel alsof alles binnen in mijn buik wordt samengetrokken, ongemakkelijk gevoel in de keel.

Typisch gevalletje stress (omdat je al weet dat het suizen gaat beginnen, mentaal dus ;)) en een autonoom zenuwstelsel in onbalans. Vervelend, maar niet iets ongewoons.

1 sprong en ik ben van alles af! Nee man, niet doen! Je hebt nog een moeder die je nodig heeft!!!!!!!!!

Dit dus elke dag.

Is je moeder trouwens je enige zorg, je bent 43. Geen partner, geen kinderen, geen eigen huisvesting?
 
Laatst bewerkt:
Toen ik depressief was kocht ik ook een hond. Toen moest ik wel naar buiten.
Aan de andere kant heeft een hond ook veel aandact en verzorging nodig en als jij niet eens jezelf die aandacht kan geven, wordt het vaak lastig om dan voor een hond te zorgen.
Het kan dus wel helpen, maar het moet geen impulsieve aankoop zijn.
 
Vandaag uitslag gehad van mijn onderzoeken, en ik heb zeker weten ADHD/ADD.
Hier waren een aantal psychiaters en psychologen het unaniem overeen.

Gelijk Wellbutrin meegekregen.... wat moet/mag ik van dit medicijn verwachten?

Ben hier nogal schuw voor namelijk.
 
  • Topic Starter Topic Starter
  • #453
http://www.youtube.com/watch?v=W7IxliAPjAk&feature=player_detailpage#t=56
0:56

dat je je k*t voelt kan ik wel geloven, maar jij lijdt helemaal niet aan een depressie man, en als je psycholoog iets anders beweert dan is hij een complete mong**l:roflol:

Ik ben het goed zat met je. Als je wilt trollen prima maar niet hier svp.
Heb de mods effe gevraagd je uit dit topic te donderen. Ciao!

---------- Toegevoegd om 15:57 ---------- De post hierboven werd geplaatst om 15:49 ----------

Het lijkt net of een mentale stoornis iets 'vies' is. Ook de hersenen zijn slechts een orgaan dus waarom zou daar niets mis mee mogen zijn?

Volgens mij heef B nog geen echte psycholoog bezocht dus tot hij een aantal behandelingen heeft ondergaan en door de psycholoog uitsluitsel is gegeven zullen we maar afwachten toch...?

En B, natuurlijk voel je je naar. Maar dat verdwijnt niet zul je inmiddels hebben begrepen. De enige manier om er vrede mee te vinden is het aanvaarden en verder gaan. Kan je dat niet alleen (wat blijkt) dan zal je dat met behulp van een deskundige en eventueel samen met medicatie moeten doen. Zo simpel lijkt het me...



Typisch gevalletje stress (omdat je al weet dat het suizen gaat beginnen, mentaal dus ;)) en een autonoom zenuwstelsel in onbalans. Vervelend, maar niet iets ongewoons.



Is je moeder trouwens je enige zorg, je bent 43. Geen partner, geen kinderen, geen eigen huisvesting?

Ik ben al 2 jaar single en tot voorheen happy single ook nog. Geloof het of niet. En mijn moeder is op dit moment een zorg omdat ze kampt met haar lichamelijke gezondheid (niet levensbedreigend hoor).
Ik woon alleen en heb een lieve kat ... ;)

---------- Toegevoegd om 16:04 ---------- De post hierboven werd geplaatst om 15:57 ----------

Ik denk dat een groot deel van de lichaamelijke problemen in stand worden gehouden doordat je er de hele dag non stop op gefocust bent.
Ik begrijp heel goed dat je dan mentaal uitgeput raakt.
Probeer dit topic te mijden want zolang je hier post ben je er onbewust de heletijd mee bezig. Probeer iets te leuks te zoeken waar je je aandacht helemaal op kan richten (Nieuwe hobby, Uitgaan, Chicks daten, Koop een hond en ga daar mee lopen etc.)
Als dat een stap tever is probeer het in kleine stapjes.

Sterkte man!

Dank man! Ja, ik heb al zo vaak geprobeerd me niet op mijn lichaam te focussen. Maar het lukt me nooit om de volledige aandacht ervan af te halen. Bij een onschuldige splinter in mijn vinger zou me dat nog wel lukken. Maar het ontzettend koud hebben (vooral in de ochtend), een ingetrokken gevoel van de maag, en ook een trekkend gevoel in de keel is ontzettend lastig te negeren.

Tijdje geleden zag m'n keel zo rood. Geconstateerd door 2 artsen: huisarts en kno arts. Maagzuurrremmers gekregen terwijl ik totaal geen oprispingen had. Toch die dingen geslikt met 0,0 resultaat. Ben er ook met gestopt. Vandaar dat ik nog steeds denk dat er iets fout zit maar goed ...

---------- Toegevoegd om 16:08 ---------- De post hierboven werd geplaatst om 16:04 ----------

Vandaag uitslag gehad van mijn onderzoeken, en ik heb zeker weten ADHD/ADD.
Hier waren een aantal psychiaters en psychologen het unaniem overeen.

Gelijk Wellbutrin meegekregen.... wat moet/mag ik van dit medicijn verwachten?

Ben hier nogal schuw voor namelijk.

Oef, ADHD is wel zo'n modeziekte. Als ze geen duidelijke analyse hebben, zeggen ze maar dat je ADHD hebt.
Of autisme ...ook zo'n modeziekte tegenwoordig.

Ik ben ook huiverig voor die chemische rotzooi man. Mij heeft de dokter paroxetine gegeven. Tot op heden nog niet geslikt. Ik wil het eerst met Kira Forte gaan proberen hoewel dat tegen de borst van de huisarts stuit.
 
Ik ben het goed zat met je. Als je wilt trollen prima maar niet hier svp.
Heb de mods effe gevraagd je uit dit topic te donderen. Ciao!

ik troll niet, alles wat jij beschreven hebt tot dusver heeft geen zak te maken met de ziekte depressie, er is een verschil tussen je depressief voelen (laag gemoed hebben) en een depressie hebben, ook al worden de 2 termen in de volksmond als synoniemen gebruikt;)
 
Mensen, ik heb half gelezen wat er vandaag allemaal is geschreven. Ik heb besloten om uit zelfbescherming voorlopig in dit topic maar even niet meer te posten en te lezen.

Tunux, heel veel sterkte man!!!

Zeer verstandig. Dit topic is een verzamelplek geworden van mensen die precies denken te weten wat een depressie is en wie het heeft of niet.
Een wedstrijdje doen wie het zieligst is heeft nog nooit iemand geholpen denk ik.
 
Vandaag uitslag gehad van mijn onderzoeken, en ik heb zeker weten ADHD/ADD.
Hier waren een aantal psychiaters en psychologen het unaniem overeen.

Gelijk Wellbutrin meegekregen.... wat moet/mag ik van dit medicijn verwachten?

Ben hier nogal schuw voor namelijk.

Heb wellbutrin genomen, had weinig effect bij mij.
Is niet echt een heel straffe AD, werkt voornamelijk op serotine receptoren.
 
Dan ga je toch staan.
 
Ik ben al 2 jaar single en tot voorheen happy single ook nog. Geloof het of niet. En mijn moeder is op dit moment een zorg omdat ze kampt met haar lichamelijke gezondheid (niet levensbedreigend hoor).
Ik woon alleen en heb een lieve kat ... ;)

Helder!

het ontzettend koud hebben (vooral in de ochtend),
een ingetrokken gevoel van de maag,
en ook een trekkend gevoel in de keel
Tijdje geleden zag m'n keel zo rood.


Vandaar dat ik nog steeds denk dat er iets fout zit maar goed ...

Zonder belerend te willen doen en ook het laatste wat ik hier schrijf want het schijnt écht niet tot je door te dringen, maar al die symptomen die je hierboven opsomt zijn symptomen van stress!

Ga je nou eens verdiepen in het autonome zenuwstelsel > sympatisch en para-sympatisch.

En wees niet zo'n schijterd met medicatie... ;)
 
Benidicus, ik heb vanaf het begin van dit topic al enige vraagtekens geplaatst bij de ernst van jouw "depressie", maar deze niet uitgesproken. Angelus heeft wel gelijk. Iemand die depressief is, gaat niet naar de sportschool. Ik ben zelf jarenlang depressief geweest als bijverschijnsel van een obsessief-compulsieve stoornis en psychose, omdat ik daar zo onder leed dat ik dood wilde. Ik zag af van zelfmoord om mijn vader niet het verdriet aan te doen een 2e kind te verliezen en om mijn angst voor samsara (d.w.z. kringloop der wedergeboorte, waar ik in een mogelijk volgend leven dezelfde lessen/karma zou moeten meemaken).

In een depressie beleef je nergens geen plezier aan. Alles is zinloos en doelloos. Een totaal gebrek aan energie. Je spendeert hele dagen in bed of je zit op een stoel om als een zombie voor je uit te staren. Je huishouding verwaarloost, je persoonlijke hygiëne is minimaal. Het is vies geweest bij mij, dat garandeer ik je. Je hebt dwangmatige suicidegedachten en een ernstige haat voor het leven. Haat voor je moeder, die je de vloek van het leven heeft doorgegeven. Haat tegen "God" of een hogere macht die zo erg is dat je jezelf aan stukken wil snijden als een soort statement tegen deze "God". Als je maar diep genoeg bent gegaan is dat niet zo'n gek idee meer.

In mijn perceptie is mijn psychische aandoening een spiritueel pad op zichzelf. Een voor mij heel interessant pad. Een pad van duisternis en licht. Een geloofsovertuiging waar het sinistere deel niet kan worden weg gedistilleerd of witgewassen. Het hoort bij het leven en bij het spirituele.
 
  • Topic Starter Topic Starter
  • #460
En wees niet zo'n schijterd met medicatie... ;)

Als ik begin met die troep mag ik 2 weken niet autorijden. 2 weken niet autorijden is 2 weken niet sporten.
Ik houd het nog maar effe bij sint janskruid.

---------- Toegevoegd om 19:18 ---------- De post hierboven werd geplaatst om 19:13 ----------

Benidicus, ik heb vanaf het begin van dit topic al enige vraagtekens geplaatst bij de ernst van jouw "depressie", maar deze niet uitgesproken. Angelus heeft wel gelijk. Iemand die depressief is, gaat niet naar de sportschool. Ik ben zelf jarenlang depressief geweest als bijverschijnsel van een obsessief-compulsieve stoornis en psychose, omdat ik daar zo onder leed dat ik dood wilde. Ik zag af van zelfmoord om mijn vader niet het verdriet aan te doen een 2e kind te verliezen en om mijn angst voor samsara (d.w.z. kringloop der wedergeboorte, waar ik in een mogelijk volgend leven dezelfde lessen/karma zou moeten meemaken).

In een depressie beleef je nergens geen plezier aan. Alles is zinloos en doelloos. Een totaal gebrek aan energie. Je spendeert hele dagen in bed of je zit op een stoel om als een zombie voor je uit te staren. Je huishouding verwaarloost, je persoonlijke hygiëne is minimaal. Het is vies geweest bij mij, dat garandeer ik je. Je hebt dwangmatige suicidegedachten en een ernstige haat voor het leven. Haat voor je moeder, die je de vloek van het leven heeft doorgegeven. Haat tegen "God" of een hogere macht die zo erg is dat je jezelf aan stukken wil snijden als een soort statement tegen deze "God". Als je maar diep genoeg bent gegaan is dat niet zo'n gek idee meer.

In mijn perceptie is mijn psychische aandoening een spiritueel pad op zichzelf. Een voor mij heel interessant pad. Een pad van duisternis en licht. Een geloofsovertuiging waar het sinistere deel niet kan worden weg gedistilleerd of witgewassen. Het hoort bij het leven en bij het spirituele.

Nogmaals, depressies kent vele uitingen. Iedereen gaat er anders met om. Wat jij schetst is de klassieke vorm. Ik ben misschien nog niet in het stadium dat ik alles heb opgegeven maar om nou te ontkennen dat ik een depressie heb...? Ik heb nooit nooit zo vaak aan de dood gedacht als de laatste tijd. Dat is meer dan zomaar een dipje. Ik kan ook helaas nog nauwelijks genieten. Wou dat het anders was. Voorlopig blijf ik ertegen vechten maar in mijn eerste bericht las je misschien ook de wanhoop?
 
Terug
Naar boven