Vond dit vooral een interessant stuk, omdat we ons vaak blindstaren op decennia i.p.v. het grote plaatje te willen zien. Dit is eender zo'n groot probleem bij de temperatuur problematiek waarop we de huidig ingezette klimaatgekte baseren.
De laatste keer dat de zeespiegel zo hoog stond als tegenwoordig was aan het einde van laatste interglaciale periode (McKay et al., 2011), ongeveer 120 duizend jaar terug. Tijdens deze periode stond de zeespiegel 6 tot 9m hoger dan nu (Kopp et al., 2009; Dutton et al., 2015). Tijdens de laatste ijstijd, het Weichselglaciaal, daalde de zeespiegel. Zo’n 21 duizend jaar terug werd het laatste dal bereikt op 125 m onder huidig zeeniveau. Sindsdien is de zeespiegel aan het stijgen, met een snelheid in de orde van tientallen mm/jaar tot enkele mm/jaar fig. 2.3. De grootste stijging, 20m in 500jaar vond plaats tijdens de periode van 14.5 duizend jaar voor heden tot 14 duizend jaar voor heden. Deze periode wordt Meltwater Pulse (MWP)-1A genoemd. Er is discussie in de literatuur of de bron Noord Amerika of Antarctica is (Deschamps et al., 2012).
Gek genoeg is de zeespiegelstijging over de laatste eeuwen lastiger te bepalen dan over de laatste duizenden jaren. In Nederland meten we al sinds 1700, maar door het gebrek aan een hoogtemodel en de lokale verzakkingen zijn de gegevens als ongeschikt voor het bepalen van de zeespiegelstijging aangemerkt (Van Veen, 1945). Daarom kijken we normaal gesproken pas naar de gegevens vanaf 1890. Goede historische bronnen zijn schaars. Een mooi voorbeeld is de analyse van schilderijen van Venetië waaruit bleek dat de relatieve zeespiegel daar sinds 1700 constant stijgt (Camuffo et al., 2017). Andere veelgebruikte bronnen zijn gegevens uit zoutmoerassen, zie bijvoorbeeld (Kemp et al., 2011). De zeespiegelstijging over een periode in de orde van duizenden jaren kan bepaald worden op basis van koolstofdatering (Libby, 1946) van geologische lagen (Shepard and Suess, 1956).
Het is duidelijk dat de zeespiegel in de 20e eeuw sneller steeg dan enkele honderden jaren terug, tijdens de zogenaamde ‘kleine ijstijd’ (zie bijvoorbeeld Buisman and Engelen, 2006) die duurde van de 15e tot en met de 19e eeuw . Over het antwoord op de vraag wanneer de zeespiegel precies is gaan versnellen (het ‘inflexion’ punt) is minder consensus. Gehrels and Woodworth (2013) geven een overzicht van inflexiepunten varïerend van tweehonderd jaren terug tot hun eigen conclusie dat de versnelling begonnen is in 1925. Voor de bepaling van de huidige zeespiegel is deze discussie niet relevant. Deze discussie wordt vooral gevoerd in de context van het toeschrijven van de huidige zeespiegelstijging aan menselijk handelen.