Er is in Frankrijk flink wat commotie over hoe luitenant kolonel Arnaud Beltrame precies aan zijn eind is gekomen in de Super U van Trèbes.
Volgens de officiële versie was dat per kogel, waarbij niet eens duidelijk zou zijn van wie die kogel kwam, de politie of de islamitische terrorist.
Égorgé
Inmiddels is er informatie uitgelekt over de autopsie. Daaruit blijkt dat hij
‘égorgé’ is, het goede Nederlandse woord daarvoor is gekeeld. Een luitenant kolonel van de gendarme keel je waarschijnlijk niet zomaar, dan moet je eerst een kogel op hem afschieten, denk ik dan.
De vraag is waarom er zo ingewikkeld over wordt gedaan, door met name de overheid, maar ook door veel media. De tweede krant van Frankrijk, Le Parisien, schreef dat Beltrame
door messteken om het leven was gekomen, dat was al heel wat, ‘égorgé’ zag ik bijna niet voorbij komen. Minister van BiZa Collomb deed in persconferenties vaag over hoe het gebeurd was, Macron zei er helemaal niks over, terwijl zij het allebei geweten moeten hebben. Collomb is een kneuterboertje, hiervoor burgemeester van Lyon. Zijn politieke carrière is geen lang leven meer beschoren, dat voorspel ik u.
Offerfeest
Er begint een beeld te ontstaan dat deze zwijgzaamheid wat betreft de afschuwelijke dood van Frankrijks nieuwe volksheld geen toeval is. U raadt al waarom: de religie van de vrede en zijn aanhang moeten hoe dan ook uit de wind gehouden worden. Dat de man door kogels gedood zou zijn, klinkt gek genoeg toch minder erg. Het doet minder aan het islamitische offerfeest denken, merkte iemand op.
Hier kwam nog bij dat direct na de aanslag in de wijk waar de terrorist woonde, Ozanam in Carcassonne, jongeren van Noord-Afrikaanse afkomst pers en politie bedreigden
en zelfs te lijf gingen, en probeerden te verhinderen dat ze hun werk deden. Uit solidariteit met de terrorist, daar lieten ze geen misverstand over bestaan, deze agressieve knulletjes met handtasjes en opgevoerde autootjes, zoals we ze ook in Nederland kennen.
Hordes dure advocaten
Het dinnetje van Redouane (de terrorist) is inmiddels verhoord, haar getuigenis is ‘ijzingwekkend’ zoals een krant het schreef. Ze vond het jammer dat er niet meer doden waren gevallen, Frankrijk was een land van ‘mécreants’ (ongelovige honden zeg maar), en het was rechtvaardig dat er wraak werd genomen voor de strijd tegen IS door het Franse leger.
We praten over een meid van 18, die zelf al jaren op de lijst van 12.000 ‘fiches S’ staat, terrorisme gevaarlijke extremisten, de S van ‘Surêté’. Het ontbreekt de Franse overheid aan geld en mankracht om deze mensen allemaal in de gaten te houden, dus dit soort aanslagen zullen nooit ophouden. Ik zou, samen met veel Fransen, zeggen: gooi in ieder geval de fiches S met dubbele nationaliteit er meteen uit, maar er staan as we speak al hordes dure advocaten in de gang om dat te voorkomen.
Het bloedwerk van Adolf Hitler
Ander nieuws vandaag is dat in Parijs opnieuw een bejaarde joodse vrouw, een overlevende van de Tweede Wereldoorlog,
door haar islamitische buurman is neergestoken, die vervolgens haar appartement in brand stak. De vrouw, Mireille Knoll, 85 jaar oud, had al vaak officieel bij de politie geklaagd over deze buurman, die altijd maar dreigde haar te vermoorden en in brand te steken. Daar was niks mee gedaan. Te druk mevrouwtje.
Inmiddels zitten er twee mannen vast. De kranten vermelden –nog? – niet dat ze van Arabische afkomst zijn, maar dat is al aan alle kanten uitgelekt. De politie heeft het ook – nog? – niet over antisemitische motieven, ze houden liever ‘alles open’. Het verzwijgen daarvan begint een gewoonte te worden. Het volk zou eens uit zichzelf tot de conclusie komen dat we mensen binnen hebben gehaald, die het bloedwerk van Adolf Hitler af willen maken. O wee, stel je voor.
