MuscleMeat

Op welke leeftijd dacht jij voor 't eerst: Is dit nou het leven?

nog nooit over nagedacht x)
 
op mn 20ste.. ongeveer alles gezien en meegemaakt.. ik ben klaar voor het einde ;)
 
Nooit gedacht, ik heb altijd geweten dat er meer in het vat zat.
 
Nog niet, heb ook nog altijd het gevoel dat het nog wel wat wordt later :D
 
Wat bedoel je precies? Dat je gaat nadenken over wat je zelf bereikt hebt? Of dat je een globaal beeld hebt gekregen van waar het leven op zich over gaat?
 
Wat bedoel je precies? Dat je gaat nadenken over wat je zelf bereikt hebt? Of dat je een globaal beeld hebt gekregen van waar het leven op zich over gaat?

Dat ik een beeld heb gekregen van dat de wereld en je mogelijkheden niet zo groot zijn als je eerst altijd gedacht hebt in je jeugd en waar het uiteindelijk om gaat.. Maar ach ik ben nog zo jong, ik moet eigenlijk alleen maar volop genieten.

edit: je had het waarschijnlijk tegen de TS :roflol:
 
Laatst bewerkt:
Toen ik uit de reageerbuis kwam, ik heb me een partij zitten janken die zijn weerga niet kent zeg maar.
 
Haha nooit over nagedacht. Ben altijd wel blij geweest met hoe het was, en ik kijk altijd uit naar dingen die het nog beter gaan maken.

Stelletje ontevreden emo's hier op DBB :D
 
die gedachte moet ik nog krijgen.
 
Leef met de dag, ga met mensen om die je boeien, doe de dingen die je wil doen, doe werk wat je leuk vind om te doen om de hoeveelheid geld te verdienen die je maar al te graag weer uitgeeft aan de dingen die je leuk vind om te doen met de mensen die je boeien op plaatsen waar je wil zijn!
:D

Dat is dus wat ik bedoelde :)
90% van de mensen denkt en doet zo..
het probleem van deze mannier van denken is dat we in een (over)consumtie maatschapij leven waardooor we de boel (aarde) alleen maar naar de klote helpen.
 
Toen ik mijn salarisstrook zag.
 
waardooor we de boel (aarde) alleen maar naar de klote helpen.


Typisch menselijke grootheidswaanzin. Wij zijn (nog lang) niet in staat om de aarde naar de klote te helpen, hooguit onze eigen kans op overleving en die van andere soorten. Moedertje Aarde heeft wel voor grotere vuren gestaan dan wat aanklootzakkende mensen.
 
Typisch menselijke grootheidswaanzin. Wij zijn (nog lang) niet in staat om de aarde naar de klote te helpen, hooguit onze eigen kans op overleving en die van andere soorten. Moedertje Aarde heeft wel voor grotere vuren gestaan dan wat aanklootzakkende mensen.

Wat menselijke grootheidswaanzin is is dat ons geluk "zo belangrijk" is. We zijn de aarde wel degelijk naar de klote aan het helpen.. maar ben het 100% met je eens dat het niet gaat lukken en ze wel wat leuke dingen voor ons in petto heeft :D
 
Stel je voor dat de aarde een week oud is, verhoudingsgewijs zijn wij nog geen minuut oud. Denk je in, het natuurgeweld dat de aarde heeft overvallen voor die ene minuut van onze afwezigheid, ijstijden, meteorieten, gigantische vulkaanuitbarstingen, bevingen en al die talloze soorten die hierdoor zijn getroffen en vernietigd (de ons bekende dino's zijn slechts een fractie van alle dino soorten die hebben geleefd in die week, om maar wat te noemen). Waar wij mee bezig zijn is niet te vergelijken met al die geweldexplosies van de afgelopen week, we vernken onze eigen toekomst terwijl we in een ontzettende gunstige intermezzo leven van de door god vergeten moedertje natuur. Moet je nagaan als die omstandigheid een beetje tegen gaat zitten.

Anyways, ik ga even een mooie volle boom volblaffen of zo.
 
op me 26e
 
Stel je voor dat de aarde een week oud is, verhoudingsgewijs zijn wij nog geen minuut oud. Denk je in, het natuurgeweld dat de aarde heeft overvallen voor die ene minuut van onze afwezigheid, ijstijden, meteorieten, gigantische vulkaanuitbarstingen, bevingen en al die talloze soorten die hierdoor zijn getroffen en vernietigd (de ons bekende dino's zijn slechts een fractie van alle dino soorten die hebben geleefd in die week, om maar wat te noemen). Waar wij mee bezig zijn is niet te vergelijken met al die geweldexplosies van de afgelopen week, we vernken onze eigen toekomst terwijl we in een ontzettende gunstige intermezzo leven van de door god vergeten moedertje natuur. Moet je nagaan als die omstandigheid een beetje tegen gaat zitten.
Dat is iets waar ik vaak aan denk. Dat er ooit een apocalyps zal komen die niemand van ons overleeft is een zekerheid, als we tenminste onszelf nog niet omzeep geholpen hebben. Anyway, de kans is verschrikkelijk klein dat dit tijdens ons leven gebeurt. Toch zouden het ontzettend pure laatste momenten zijn. Alle valse trots, het self-centered denken, elke vorm van escapisme, alle perversie, inteelt en degeneratie in 1 klap uitgevaagd. Onze verdiende loon is op een bepaalde manier onvermijdelijk. Dat geeft toch een beetje troost en staat centraal mbt mijn respect voor de natuur. Sinds ik hier regelmatig aan denk sorteer ik bv nauwgezet mijn afval.
 
Och het leven moet je ook niet conceptualiseren. Je moet het ook niet zo ontzettend serieus nemen.
 
Terug
Naar boven