Uncle Outlaw
Competitive Bodybuilder
- Lid geworden
- 25 feb 2011
- Berichten
- 2.148
- Waardering
- 66
- Lengte
- 1m77
- Massa
- 80kg
- Vetpercentage
- 20%
nurture niet nature. Wisten ze in Ur ook al.
-
Volg het forum via Google Nieuws
Overgewicht is erfelijk bepaald
- Topic starter 010
- Startdatum
- Reacties 103
- Weergaven 9K
- Volgers 34
-
- Tags
- gewicht overgewicht
Bezoekers in dit topic
- Lid geworden
- 4 jan 2005
- Berichten
- 8.042
- Waardering
- 176
Waarom zouden ze dan afvallen? Mss eten ze gewoon te weinig voor het lichaam waarvoor ze genetisch ontworpen zijn en hebben ze gewoon minder VVM dan wat ze zouden hebben als ze naar behoefte zouden eten. Hierdoor wordt het lichaam vanzelf economischer en blijf je dus niet afvallen als je stelselmatig onder behoefte eet. Lijkt me dat je dan gewoon op een gewicht blijft steken wat te weinig is voor je genetische bleuprint.
Uiteindelijk is de oorzaak van overgewicht een structureel positieve energiebalans. Het zijn ook de mensen zelf die het voedsel kopen en opeten. Er is dus zeker een behoorlijke eigen verantwoordelijkheid.
Maar het is een gegeven dat onze omgeving de laatste tijd drastisch is veranderd. De omgeving nodigt ons uit tot overconsumptie en de ruimte en behoefte om te bewegen is afgenomen. Evolutionair gezien zijn wij niet aan onze obesogene omgeving aangepast. Ons brein streeft naar het binnenkrijgen van calorieën en heeft nauwelijks biologische mechanismen om met een voedseloverschot om te gaan. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat het aantal mensen met overgewicht is toegenomen. Wat dat betreft is 'de mens' in onze moderne omgeving als organisme zwak.
De eenvoudige boodschap: 'niet zoveel eten', is volgens mij niet de mondiale oplossing, hoewel het natuurlijk wel de kern raakt. Belangrijk is ook de vraag waarom mensen teveel eten en om hierop in te grijpen. Veranderingen in de omgeving en opvoeding zijn dan ook nodig.
Hiermee wil ik zeker niet zeggen dat het in deze obesogene omgeving niet mogelijk is om een gezond gewicht te hebben (hoewel je ook gezonde obesen hebt). Maar er zijn een aantal factoren die het mensen moeilijk kunnen maken. Dat mag benoemd worden zonder het meteen te wijten aan gebrek aan wilskracht.
Maar het is een gegeven dat onze omgeving de laatste tijd drastisch is veranderd. De omgeving nodigt ons uit tot overconsumptie en de ruimte en behoefte om te bewegen is afgenomen. Evolutionair gezien zijn wij niet aan onze obesogene omgeving aangepast. Ons brein streeft naar het binnenkrijgen van calorieën en heeft nauwelijks biologische mechanismen om met een voedseloverschot om te gaan. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat het aantal mensen met overgewicht is toegenomen. Wat dat betreft is 'de mens' in onze moderne omgeving als organisme zwak.
De eenvoudige boodschap: 'niet zoveel eten', is volgens mij niet de mondiale oplossing, hoewel het natuurlijk wel de kern raakt. Belangrijk is ook de vraag waarom mensen teveel eten en om hierop in te grijpen. Veranderingen in de omgeving en opvoeding zijn dan ook nodig.
Hiermee wil ik zeker niet zeggen dat het in deze obesogene omgeving niet mogelijk is om een gezond gewicht te hebben (hoewel je ook gezonde obesen hebt). Maar er zijn een aantal factoren die het mensen moeilijk kunnen maken. Dat mag benoemd worden zonder het meteen te wijten aan gebrek aan wilskracht.
- Lid geworden
- 2 mei 2003
- Berichten
- 34.296
- Waardering
- 1.445
- Lengte
- 1m89
De definitie van onderhoud is dat wat je lichaam nodig heeft om op gewicht t eblijven. Het is NIET MOGELIJK om altijd onder je onderhoud te eten en niet af te vallen. Dat je je onderhoud kunt verlagen geloof ik graag. Kijk maar wat apathische of comateuze patienten nodig hebben om op gewicht te blijven.
PS: je bent niet ontworpen.
---------- Post toegevoegd 1 April 2013 om 19:47 ----------
Klinkt simpel, maar valt in de praktijk niet mee. Dan is een of ander gek voedingsidee waarin je bijvoorbeeld geen koolhydraten mag eten op oneven dagen of whatever makkelijker.
- Lid geworden
- 19 okt 2010
- Berichten
- 3.910
- Waardering
- 229
- Lengte
- 1m85
Dit stelt mij wel weer gerust. Ik zeg dag cut, en hallo eeuwige bulk!!
Patriciaa
Freaky Bodybuilder
- Lid geworden
- 19 jun 2011
- Berichten
- 5.137
- Waardering
- 1.242
- Lengte
- 1m64
Door-eten wanneer je vol zit is ook aangeleerd. Vooral bij kinderen die vroeger hun bordje altijd leeg moesten eten is het best extreem. Er zijn toch best veel onderzoeken geweest die dat hebben bevestigd.
Neemt niet weg dat niemand honger hoeft te hebben in een dieet, groene groente is prima vul materiaal
- Lid geworden
- 2 dec 2009
- Berichten
- 7.232
- Waardering
- 943
- Lengte
- 2m
- Massa
- 122kg
- Lid geworden
- 4 feb 2012
- Berichten
- 4.563
- Waardering
- 4.970
- Lengte
- 1m84
Maar om toch even serieus te reageren denk ik dan overgewicht niet genetisch bepaald is - maar wel door je omgeving bepaald word. In mijn geval eten ze bij mij thuis veel slechte dingen, en mijn ex at ook altijd chips e.d. en daar eet je bij mee. Echter werd ik er wel dik van - en de omgeving niet. Terwijl ik niet extreem veel at dus echt niet altijd een calorieoverschot had, maar gewoon veel voedsel at met weinig tot geen voedingswaarde.
Maar er zijn zat dingen die genetisch bepaald zijn, zoals hoe je tegen koolhydraten e.d. kan.
Ben er wel van overtuigd dat sommige mensen meer aanleg hebben om dik te worden dan anderen. Maar dat is bekend, ecto vs endo blabla.
Maar of het reden is om je er bij neer te leggen en een lekker dik rond gehaktballetje te worden is onzin.
Iedereen kan er gezond, gespierd, of slank uitzien. Het enige wat je nodig hebt is discipline en doorzettingsvermogen.
Maar er zijn zat dingen die genetisch bepaald zijn, zoals hoe je tegen koolhydraten e.d. kan.
Ben er wel van overtuigd dat sommige mensen meer aanleg hebben om dik te worden dan anderen. Maar dat is bekend, ecto vs endo blabla.
Maar of het reden is om je er bij neer te leggen en een lekker dik rond gehaktballetje te worden is onzin.
Iedereen kan er gezond, gespierd, of slank uitzien. Het enige wat je nodig hebt is discipline en doorzettingsvermogen.
marradonna18
Cool Novice
- Lid geworden
- 12 aug 2012
- Berichten
- 144
- Waardering
- 1
- Lengte
- 1m78
- Massa
- 77kg
- Vetpercentage
- 9%
Weer zo een nature nurture debat. Ook al is je aanleg voor overgewicht bepaald of wat dan ook. Vergeet niet dat het menselijk lichaam adaptief is. Ik vind dat je het nieuws moet interpreteren als: Je genen geven aan hoe hard je je best moet doen om shredded te worden. Voor de een wat makkelijker dan de ander.
Smithy
Novice
- Lid geworden
- 9 jul 2011
- Berichten
- 10
- Waardering
- 0
- Lengte
- 1m79
- Massa
- 86kg
- Vetpercentage
- 17%
Sommige reacties hier vind ik gewoon achterlijk en héél kortzichtig...
Veel mensen die hier reageren hebben volgens mij geen enkele ervaring met zwaar zijn, in tegendeel..
Moeten waarschijnlijk moeite doen om iets bij te komen, en zijn al blij als er 3kg vet bijkomt !
Begrijp mij niet verkeerd, dat moet zeker ook niet gemakkelijk zijn,
maar toch word een ectomorf in de samenleving minder scheef bekeken dan een zwaarlijvig persoon.
Daarom hieronder mijn mening.
Volgens mij is zwaarlijvigheid voor een deel erfelijk, en voor een groot deel afhankelijk van andere factoren uit de omgeving.
Dit begint al in de opvoeding van kinderen, hoeveel bewegen ze, hoeveel zitten ze binnen?
Krijgen ze vers eten of veel kant-en-klaar maaltijden?
Hoeveel uren spelen ze in de tuin, en hoeveel uren zitten ze voor de televisie?
Dit bepaald volgens mij voor een groot deel hoe je lichaam in je verdere leven omgaat met opgenomen calorieën.
Worden deze direct omgezet in energie, of worden ze opgeslaan als vetten?
Ook worden in je opvoeding patronen en gewoontes gevormd, zowel in beweging als in voeding.
Als je ouders sportfanaten zijn, zit de kans er dik in dat dit bij jou erg gemotiveerd is, en dat je zelf ook genoeg sport.
En omgekeerd ook natuurlijk...
Over de genetische erfelijkheid :
Ik ben in mijn jeugd altijd te zwaar geweest, tot een paar jaar geleden zelfs veel te zwaar, tot ik het aangepakt heb.
Mijn vrouw daarentegen helemaal niet.
We hebben 2 kinderen, een zoon van 10 en een dochter van 7.
Ik sta heel erg op een gezonde voeding, in onze 'koekenkast' liggen er alleen maar wat meergranen-schoolkoekjes.
Onze kinderen eten beiden hetzelfde eten, drinken hetzelfde water, eten hetzelfde fruit en dezelfde groenten...
Ze spelen altijd samen, gaan samen wandelen met de hond, enzoverder.
En toch heeft onze zoon volgens het medisch schoolonderzoek aanleg tot overgewicht, en is onze dochter bijna te mager.
Dus volgens mij is zwaarlijvigheid zeker wel erfelijk, maar niet enkel op een genetische manier.
Iedereen die een beetje met bodybuilding bezig is kent de lichaamstypen ectomorf, mesomorf en endomorf.
Waarom is het dan zo onmogelijk dat er ook gewoon mensen zijn die meer geneigd zijn naar zwaarlijvigheid dan anderen?
Veel mensen die hier reageren hebben volgens mij geen enkele ervaring met zwaar zijn, in tegendeel..
Moeten waarschijnlijk moeite doen om iets bij te komen, en zijn al blij als er 3kg vet bijkomt !
Begrijp mij niet verkeerd, dat moet zeker ook niet gemakkelijk zijn,
maar toch word een ectomorf in de samenleving minder scheef bekeken dan een zwaarlijvig persoon.
Daarom hieronder mijn mening.
Volgens mij is zwaarlijvigheid voor een deel erfelijk, en voor een groot deel afhankelijk van andere factoren uit de omgeving.
Dit begint al in de opvoeding van kinderen, hoeveel bewegen ze, hoeveel zitten ze binnen?
Krijgen ze vers eten of veel kant-en-klaar maaltijden?
Hoeveel uren spelen ze in de tuin, en hoeveel uren zitten ze voor de televisie?
Dit bepaald volgens mij voor een groot deel hoe je lichaam in je verdere leven omgaat met opgenomen calorieën.
Worden deze direct omgezet in energie, of worden ze opgeslaan als vetten?
Ook worden in je opvoeding patronen en gewoontes gevormd, zowel in beweging als in voeding.
Als je ouders sportfanaten zijn, zit de kans er dik in dat dit bij jou erg gemotiveerd is, en dat je zelf ook genoeg sport.
En omgekeerd ook natuurlijk...
Over de genetische erfelijkheid :
Ik ben in mijn jeugd altijd te zwaar geweest, tot een paar jaar geleden zelfs veel te zwaar, tot ik het aangepakt heb.
Mijn vrouw daarentegen helemaal niet.
We hebben 2 kinderen, een zoon van 10 en een dochter van 7.
Ik sta heel erg op een gezonde voeding, in onze 'koekenkast' liggen er alleen maar wat meergranen-schoolkoekjes.
Onze kinderen eten beiden hetzelfde eten, drinken hetzelfde water, eten hetzelfde fruit en dezelfde groenten...
Ze spelen altijd samen, gaan samen wandelen met de hond, enzoverder.
En toch heeft onze zoon volgens het medisch schoolonderzoek aanleg tot overgewicht, en is onze dochter bijna te mager.
Dus volgens mij is zwaarlijvigheid zeker wel erfelijk, maar niet enkel op een genetische manier.
Iedereen die een beetje met bodybuilding bezig is kent de lichaamstypen ectomorf, mesomorf en endomorf.
Waarom is het dan zo onmogelijk dat er ook gewoon mensen zijn die meer geneigd zijn naar zwaarlijvigheid dan anderen?
- Lid geworden
- 11 jan 2005
- Berichten
- 2.003
- Waardering
- 11
- Lengte
- 1m91
- Massa
- 92kg
- Vetpercentage
- 14%
Beetje vreemd onderzoek.
Muizen die in experimenten worden gebruikt zijn bijna klonen van elkaar. de genetische achtergrond is iig identiek.
Ik wacht wel op het echte onderzoek en niet dat van Powned
Muizen die in experimenten worden gebruikt zijn bijna klonen van elkaar. de genetische achtergrond is iig identiek.
Ik wacht wel op het echte onderzoek en niet dat van Powned
pfft zal wel zoiets zijn van 10% erfelijkheid 90% omgeving/opvoeding.
de rest is uiteindelijk een excuus om verder te doen zoals ze bezig zijn en in sommige gevallen is het gewoon slecht advies dat ze krijgen door dietisten die er niets van kennen.
je kan ecto, meso of endo zijn dan nog is het voornamelijk je gewoontes die bepalen of je het onder controle houd of niet je gaat heus geen situatie hebben waar een meso 1500 kcal mag eten om niet bij te komen.
ik was net als smithy zwaarlijvig/obees(120 kg) 2 jaar terug net als mijn zus en ouders.
na zelf mijn eten in handen te nemen ben ik 35kg kwijt en dat is ondanks het feit dat moeder voortdurend snoep in huis heeft.
hetzelfde excuus werd jaren gebruikt over mijn zus dat ze er niets aan kan doen enz, wat blijkt nu ze is 17 kg af op 8 maand sinds dat ze naar internaat gaat en er op let.
Het is niet zo dat iemand die genetisch vatbaar is voor overgewicht, dit ook daadwerkelijk ontwikkeld. Er is een verschil tussen het genotype en fenotype. De omgeving en opvoeding is wat dat betreft veel krachtiger. Maar ook daar zijn factoren aanwezig die overconsumptie stimuleren.
De moeite waard: Een lezing van Sander Kersten over genen en obesitas.
http://lecturenet.uu.nl/Site1/Play/03bdd64a48b147e4b16221da447322771d
Op 35:40 is een puntenwolk te zien die duidelijk de combinatie genen en omgeving weergeeft.
http://lecturenet.uu.nl/Site1/Play/03bdd64a48b147e4b16221da447322771d
Op 35:40 is een puntenwolk te zien die duidelijk de combinatie genen en omgeving weergeeft.
- Lid geworden
- 7 apr 2005
- Berichten
- 5.288
- Waardering
- 252
Dikke ouders geven hun slechte voedingsgewoonten gemakkelijk aan hun kinderen (en meestal ook dikke huisdieren). In die zin is obestitas erfelijk 
Dus genen spelen .rol bij de hoeveelheid kcal per persoon.
maar als je er dik bent is het uiteindelijk de voeding die jr.dik maakt, dus je eet gewoonte is slecht
Zelfde als.die.programma s zeggen ze ook allemaal ja ik eet gezond zus en zo...
maar als ze de mensen .1 week volgen blijkt het wel degelijk tezijn dat ze teveel kcal binnen krijgen
meeste mensen geven hun lichaam zelf snel de schuld en durven eigelijk niet zelf toe tegeven dat aan hun gewoontes ligt
maar als je er dik bent is het uiteindelijk de voeding die jr.dik maakt, dus je eet gewoonte is slecht
Zelfde als.die.programma s zeggen ze ook allemaal ja ik eet gezond zus en zo...
maar als ze de mensen .1 week volgen blijkt het wel degelijk tezijn dat ze teveel kcal binnen krijgen
meeste mensen geven hun lichaam zelf snel de schuld en durven eigelijk niet zelf toe tegeven dat aan hun gewoontes ligt
Dat klopt (eerste zin in ieder geval want hier is geen sprake van erfelijkheid) en dat kan onterecht op een erfelijk component wijzen. Maar dat wil ook weer niet zeggen dat er geen erfelijke componenten een rol kunnen spelen.Suicide Sid zei:
De mens kan binnen opmerkelijk nauwe grenzen de energiebalans handhaven. Dat kan onmogelijk bewust gebeuren. Er moeten mechansimen zijn die ons hierbij helpen en die zijn er ook (een complex feebackmechanisme van honger en verzadiging).
De genetische verschillen die er zijn tussen mensen spelen voornamelijk een rol bij de eetlust en verzadiging.
Mensen met bijvoorbeeld een defect gen dat codeert voor het hormoon leptine hebben een onstilbare honger. Het verzadigende gevoel dat leptine geeft ontbreekt. Het spreekt voor zich dat het dan lastig is om toch gewoon volgens de energiebehoefte te eten. De balans tussen eetlust en energiebehoefte is zoek.
Nu is deze genetische afwijking zeldzaam, maar ook in de gewone populatie zijn er verschillen in leptinespiegels en leptineresistentie te zien tussen mensen.
Naast leptine zijn er meer voorbeelden te noemen. Het hoeven maar kleine verschillen te zijn om op de lange termijn (zonder ingrijpen) toch tot overgewicht te leiden. Niet iedereen heeft het dus even makkelijk. Naast de eigen verantwoordelijk (die er zeker is) is het aanpakken van de obesogene omgeving dus ook wenselijk (zie de eerder genoemde puntenwolk).
Soortgelijke topics
