MuscleMeat

Sticky Tweede Kamer/ NL Politiek (2 bezoekers)

Bezoekers in dit topic

  • Totaal: 3 (leden: 2, gasten: 1)
    ik betwijfel of Fortuyn genoeg "vieze "eigenschappen had om in het smerige wereldje dat politiek heet te overleven
     
    Vieze jij zei:
    ik betwijfel of Fortuyn genoeg "vieze "eigenschappen had om in het smerige wereldje dat politiek heet te overleven
    Klik om te vergroten...

    Fortuyn was daar in elk geval op het gebied van omgaan met de media juist heel goed in. Moet je eens kijken hoeveel mediafragmenten je nu nog van hem terug kunt vinden. Hele speeches en interviews staan op Youtube en dat terwijl Youtube destijds nog niet bestond. Probeer maar eens een speech van of interview met Melkert te vinden (liever niet, want dodelijk saai). Komt ook door Fortuyns populariteit natuurlijk.

    Maar de gevestigde politiek deed dat überhaupt niet of nauwelijks. Het journaille stond aan ‘hun’ kant. Er was geen powned of geenstijl oid. Kamerdebatten waren saai want er was niet de mogelijkheid om elke soundbite te gebruiken voor social media-propaganda. Één keer in de week kwam de minister-president in een gesprek met Ferry Mingele of Job Frieszo even vertellen hoe het zat en dan was het volk weer op de hoogte. Misschien dat ze in campagnetijd een keertje bij Sonja Barend langs kwamen maar dat was het dan wel. Verkiezingen waren een kwestie van stuivertje wisselen tussen VVD, CDA en PvdA en uiteindelijk ook D66. Andere partijen kwamen er niet aan te pas.

    Fortuyn was de eerste sinds lange tijd die de media echt gebruikte om zijn boodschap over het voetlicht te krijgen. Dat is hevig onderschat door de gevestigde orde. Dat interview na de gemeenteraadsverkiezingen terug kijken is alsof je weer terug gaat naar 1960, Kennedy vs Nixon, zo enorm pijnlijk voor iedereen aan die tafel behalve Fortuyn. Alsof niemand iets gaf om overtuigingskracht, charisma, argumentatie en je daar gewoon een beetje achterover leunend de grote winnaar van de verkiezingen kon lopen negeren. Melkert en Dijkstal hebben daar de verkiezingen van twee maanden later verloren. Op inhoud hadden ze Fortuyn, die draaide en keerde, die nauwelijks echte, realistische oplossingen bood en wiens verkiezingsprogramma nota bene een boek was over hoe ‘slecht’ anderen het hadden gedaan (De puinhopen van Paars), makkelijk kunnen pakken als ze enig karakter, enige overredingskracht en inzet hadden getoond.

    Maar Fortuyn speelde het spelletje magistraal mee, wist mensen uit onder- en bovenklasse te grijpen, laag- en hoogopgeleid, uit de achterstandswijken en de villabuurten, iedereen die maar op enige manier ontevreden was over de zittende politiek, en zou de verkiezingen gewonnen hebben. En was met zijn intellectuele capaciteiten en spreekvaardigheid in elk geval een goeie debater geweest en een aardige aanwinst voor de Kamer. Leiding geven aan een kabinet met het zootje ongeregeld dat hij om zich heen had verzameld, dat lijkt me een ander verhaal. Ik denk niet dat hij een kabinet had kunnen vormen waar hij zelf ook de leiding over had willen geven. Ik denk dat ‘ie lekker nog vier jaar had gewacht om een goeie ploeg om zich heen te verzamelen. Wat een ongelofelijke rommel was dat in die partij toen Fortuyn eenmaal dood was. Herben, Heinsbroek, Bomhoff, Wijnschenk. Man man man.
     
    Hilbrand Nawijn vond ik wel goed. Vooral zijn korte carrière in de muziek was indrukwekkend.

     
    Derksen zei:
    Klik om te vergroten...

    Wat Oudkerk zegt gebeurt nog steeds en dat doen ze allemaal. Spindoctors everywhere. Sterker nog, ik denk dat zelfs dit interview gespind is en het is ook wel makkelijk meelullen op de ‘oh wat was Fortuyn geweldig’-riedel terwijl ze d’r zelf toch met hun volle verstand bij waren destijds.

    Alle nieuwe parlementariërs worden vanaf dag één gemediatraind en krijgen een cursus ‘hoe-ga-ik-met-rutger-om?’ Geforceerd grapjes instuderen. Nooit ja-knikken wanneer de opponent iets zegt. De ander niet uit laten spreken en zoveel mogelijk de ander onderbreken. Niet vermelden wanneer je het (deels) met de ander eens bent. Lichaamstaal en handgebaren overmatig gebruiken.

    Ik kijk wel eens naar die fragmenten waarbij er weer Kamerleden aan de interruptiemicrofoon staan. Tenenkrommend voor het overgrote deel. De debatkunst is al volledig verloren gegaan wanneer je het koste wat kost alleen maar altijd grondig oneens moet zijn met de ander. Ooit ging debatteren ook nog wel eens om de ander proberen te overtuigen van je standpunten én daar - vanuit de ontvangende kant - ook ontvankelijk voor te zijn mits goed onderbouwd en beargumenteerd.
     
    Laatst bewerkt:
    tymboo zei:
    Ik vind toch altijd dat Fortuyn door bepaalde stromingen te veel opgehemeld wordt achteraf. Ik heb dat allemaal vrij actief meegemaakt destijds (jij ook) en men wist eigenlijk destijds al dat er achteraf zo over hem gesproken zou worden.

    Fortuyn is als een komeet omhoog gekomen. Een paar maanden voor de verkiezingen was hij nog niet eens in beeld. Leefbaar Nederland stond in de peilingen op 2 of 3 zetels en de regeringspartijen gezamenlijk op 90+. PvdA zou de grote overwinnaar worden, stond op 40+ zetels. Natuurlijk, peilingen schmeilingen.
    Maar er heerste relatieve tevredenheid over Paars. Werkloosheid gedaald, BNP omhoog, huizenmarkt was rustig etc etc. Economisch ging het goed. Misschien niet dankzij Paars maar wel onder Paars. Politiek en emotioneel gezien was het overigens saai. Fortuyn heeft dat optimisme om weten te buigen naar een crisissfeer. De wachtlijsten in de zorg waren een probleem, maar daar kwamen CDA en SP ook tegen in het verweer. Toch ging een onbekende, flamboyante persoonlijkheid als Fortuyn met de zetels in de peilingen aan de haal. Men wist niet hoe daar op te reageren. Men was totaal verbaasd dat iemand die van buitenaf kwam zomaar de boel zo op kon schudden. De politiek was bezadigd, de zittende partijen waren tevreden over zichzelf, etc.

    Leefbaar werd pas groot toen Fortuyn binnen kwam en ontplofte meteen weer nadat Fortuyn er uit gezet werd vanwege dat anti-Islam artikel. Fortuyn sprak daarin zelf over een vijfde colonne overigens en was dus ook niet vies van de nodige Godwins. Ook de SP was destijds nog kritisch op elke vorm van religie en dus ook de Islam. Het (imo) grote falen van de sociaal-democratie - namelijk het loslaten van elke vorm van kritisch denken over religie en met name de extremistische uitwassen daarvan - heeft zich in Nederland sindsdien steeds meer afgetekend, de PvdA was al wat langer meegezogen in de grijze massa, de saaiheid. VVD zat in een crisis, Dijkstal was zwak en de rechtse hardliner binnen de partij, Bolkestein, was al weggepromoveerd naar een functie in Europa. Er lag een groot gat op rechts.

    Fortuyn was iemand die gretig gebruik maakte van de opkomst van de emotiecultuur: het was de tijd van stille marsen en fakkeloptochten tegen zinloos geweld en het medialandschap zat middenin een grote verandering met het internet dat in opkomst was. De eerste internetfora ontstonden waar mensen vrijelijk en open konden communiceren. Fortuyn maakte gebruik van die emotiecultuur: hij sprak over zijn overleden moeder, hij sprak over zijn seksleven; hij was veel meer open dan enig ander politicus destijds en mensen waardeerden dat. Gingen zich vereenzelvigen met hem. 11 September zorgde weer voor een sprong in populariteit, en de verkrampte reacties van Nederlandse politici hierop lieten een gat voor Fortuyn. Uitspraken als ‘dit nooit weer’ en ‘samen staan we sterk’ zijn ook nu nog - bij elke terroristische aanval - loze uitspraken die makkelijk te weerleggen zijn; natuurlijk gaat het nog vaker gebeuren en we kunnen samen nog zo sterk zijn maar daarmee verhinder je niet dat er vliegtuigen in torens vliegen of bestelbusjes op mensen inrijden.

    Fortuyn gebruikte de media die hij tegelijkertijd zei te verfoeien. Hij mocht aanschuiven bij allerlei debatten van de publieke en commerciële omroepen waar andere partijen als de SP en de CU niet mee mochten doen, terwijl zij al in de kamer zaten. De omroepen wisten dat hij een kijkcijferkanon was en hij werd dan ook graag geïnterviewd. Fortuyn etaleerde zijn zogenaamde afkeur van het journalistieke concours zo vaak als hij kon maar wist er ook heel goed gebruik van te maken. Bombastisch op de bekendmaking van de nieuwe lijsttrekker van Leefbaar (‘At your service’ inclusief militaire groet), keihard in een interview met de Volkskrant, emotioneel en open op de bank bij Jensen en bits en vrouwonvriendelijk tegen Van Scherrenburg wist hij precies wat hij moest zeggen en wanneer hij het moest zeggen om in te spelen op de emoties van Jan met de pet.

    En daar reageerden de zittende politici als aangeschoten wild op. Ze wisten nog hoe ze Janmaat altijd weg hadden gezet en dachten met een herhaling van zetten ook van Fortuyn af te komen. De jijbakken en de godwins waren niet van de lucht. Een Oudkerk die zelf sprak van kutmarokkanen, een De Graaf en Rosenmöller die dachten er te komen door iemand weg te zetten als racist, een Melkert die Fortuyn niet eens aan wenste te kijken tijdens een debat, een Dijkstal die duidelijk zwak en een product van de ‘oude politiek’ was. Kok hield zich grotendeels afzijdig omdat hij dacht dat zijn opvolger Melkert het wel aan kon. De enige die redelijk krachtig er uit kwam was Balkenende, en dat heeft zich op 15 mei uitbetaald met een verkiezingsoverwinning. Fortuyn was een intellectueel die heel makkelijk de argumentatie van zijn opponenten aan de kant kon schuiven en men wist daar niet mee om te gaan.

    Fortuyn zei een dag voor de moord, toen hij echt minister-president leek te gaan worden, tegen De Booij dat het nu dan tijd was om de stekker eruit te trekken. Toen hij uit Leefbaar was gezet leek het voorbij te zijn maar met een haastig opgezette partij (LPF) en lijst kon hij toch nog meedoen aan de Tweede Kamerverkiezingen. Zijn kandidatenlijst was een verzameling van vastgoedmanagers, internetpioniers en mensen uit het amusement. Vrijwel niemand met enige politieke ervaring. Hij wist dat het vormen van een kabinet een onmogelijke opgave zou worden.

    In die zin is de aanslag van Van der Graaf - naast het feit dat het het grootste dieptepunt uit de Nederlandse parlementaire democratie is - ook een ‘zegen’ voor de Fortuynisten geweest en iedereen die sindsdien in Fortuyns voetsporen heeft proberen te treden: Fortuyn is op zijn absolute hoogtepunt vermoord en sindsdien is het alleen maar erger geworden met de immigratie en de toename van het moslim-extremisme. Iedere ‘populist’ sindsdien kan daar naar teruggrijpen en op aanhaken. Wie heeft het nog over zijn draaien en keren - en dat van de LPF - over het aanschaffen van de JSF? Wie heeft het nog over zijn enorme bezuinigingen op het gebied van defensie (land- en luchtmacht en marine moesten tot één defensie-onderdeel worden teruggebracht: het liefst de marine)? Wie heeft het nog over zijn ultra-liberale sociaal-economische beleid (chronisch zieken uit de WAO, verdere privatisering van de zorg en de spoorwegen etc)? PVV, TON, FvD, ze ‘vergeten’ het graag en herinneren liefst alleen aan de standpunten op het gebied van immigratie en integratie.

    Aan de andere kant, wie weet hoe het zou zijn gegaan met hem aan het roer? Misschien had de LPF zich uiteindelijk onder Fortuyns bezielende leiding wel doorontwikkeld tot een bestuurspartij zoals Leefbaar Rotterdam dat op plaatselijk niveau is geworden, en met enig succes. Zonder Fortuyn ontplofte de LPF - zoals verwacht - binnen enkele maanden en klapte Balkenende-I en kwam er ruimte vrij voor - in elk geval op intellectueel niveau - mindere goden als Wilders en Verdonk. Baudet is de eerste die nu op intellectueel rechts inspringt en met succes. We zien nog steeds dezelfde verkrampte reacties van de zittende partijen als zestien jaar geleden: afwijzing, persoonlijke aanvallen (van beide zijden overigens), Godwins, een cordon sanitaire. De gefaalde strategieën worden herhaald.

    Ik ageer in dit stuk slechts tegen de ongebreidelde ophemeling van het fenomeen Fortuyn in bepaalde kringen en accepteer en waardeer andere visies daarop.
    Klik om te vergroten...

    Ik heb het gebeuren in 2002/2003 inderdaad ook heel actief mee gemaakt.

    Persoonlijk was ik (en ben ik) geen groot fan van de persoon Pim Fortuyn en wat mij betreft vind ik dat 'ophemelen' ook te ver doorschieten.
    Naast het feit dat hij terecht kritiek had op een aantal zaken, vond ik hem ook vaak op een arrogante, irritante manier pedant.
    Van het volksmennerige 'at your service' gingen mijn nekharen ook recht overeind staan.

    Waar ik zelf vooral tegen ageer is de wanstaltige manier waarop de Nederlandse Politiek met iemand zoals Fortuyn om ging.
    Partij-decadentie, de vleesgeworden zelfgenoegzaamheid van politici, kinderachtige ontkenning (Melkert ten top) en zoals jij ook al schrijft: afwijzing, persoonlijke aanvallen enzovoorts.
    En vooral ook hoe dit alles is uitgemond in een mate van demonisering van Fortuyn, wat er mede voor heeft gezorgd dat er een klimaat ontstond waarin moord schijnbaar acceptabel leek voor bepaalde lieden.

    Ik heb die periode echt ervaren als de teloorgang van onze sociale democratie met als gevolg een tot nu toe onherstelbare vertrouwensbreuk met de Nederlandse politiek.
    Je kon zeggen en vinden wat je wilt van Fortuyn, hij had valide punten en ook recht op een plek aan die tafel. Het had een eerlijk debat moeten worden, gericht op de objectieve feiten en niet een voortdurend op de man Fortuyn spelen.
     
    tymboo zei:
    Ik kijk wel eens naar die fragmenten waarbij er weer Kamerleden aan de interruptiemicrofoon staan. Tenenkrommend voor het overgrote deel. De debatkunst is al volledig verloren gegaan wanneer je het koste wat kost alleen maar altijd grondig oneens moet zijn met de ander. Ooit ging debatteren ook nog wel eens om de ander proberen te overtuigen van je standpunten én daar - vanuit de ontvangende kant - ook ontvankelijk voor te zijn mits goed onderbouwd en beargumenteerd.
    Klik om te vergroten...

    Het is één tergend groot drama geworden.

    Een soort media-circus, waarin inhoudelijk debat volledig ondergeschikt is geraakt aan allerlei emotioneel beladen onzin.
     
    Laatst bewerkt:
    Je kunt het ophemelen noemen maar voor velen was Fortuyn de eerste politicus die ze ook als persoon konden zien. En als zo'n persoon dan intellectueel een waarheid spreekt die velen willen spreken maar niet meer mogen/kunnen/durven tegen een gevestigde orde die niet op hun woord te vertrouwen is dan doet dat mensen nogal wat. In die zin is het een soort martelaarschap waar steeds naar gerefereerd kan worden als diezelfde politieke druk z'n ware aard laat zien. En dat blijft spelen omdat de demonisering maar doorgaat en de problematiek die hij en Theo bespraken er niet minder op wordt.

    Je kunt het ook populisme en emotionele manipulatie noemen maar ik denk dat het verder gaat dan dat. De politiek is vol van slinkse figuren die niet te vertrouwen zijn en maar machtspelletjes met groepspolitiek spelen. Een individu die op intellectuele wijze de waarheid spreekt vertoond een van de hoogste zo niet de hoogste morele waarde en mensen houden niet van iemand's oppervlakkige identiteit maar van de uiting van morele deugden. Of dat ook in beleid naar voren komt of kan komen is een tweede, maar de emotionele connectie die mensen hebben met 'populisten' zoals Fortuyn en nu Geert of Thierry is niet perse onterecht. In principe kun je daarmee betere integere leiders kiezen.
     
    tymboo zei:
    Ik kijk wel eens naar die fragmenten waarbij er weer Kamerleden aan de interruptiemicrofoon staan. Tenenkrommend voor het overgrote deel.
    Klik om te vergroten...
    Ik zie deze kamerleden dikwijls niet zozeer bezig zijn met de taken die een kamerlid heeft, maar meer met het willen scoren en zien of ze het "journaal" kunnen halen. Exposure, zelfbevlekking.
     
    https://twitter.com/x/status/983342201672556544
    https://twitter.com/x/status/977459616438243329
    Ok Karin.
    “Diederik Samsom heeft van het kabinet de opdracht gekregen er mede voor te zorgen om in 2030 twee miljoen Nederlandse huizen van het aardgasnet af te halen.

    De voormalige PvdA-leider gaat aan de slag als adviseur en commissaris bij het staatsenergiebedrijf EBN en daarnaast als onderhandelaar voor het Nederlandse klimaatakkoord. Samsom werd vorige maand door VVD-minister Eric Wiebes (Economische Zaken en Klimaat) gevraagd als onderhandelaar.”
    Klik om te vergroten...
     
    SGP Kamerlid Elbert Dijkgraaf verlaat Tweede Kamer
    Uit een brief voorgelezen door Kamervoorzitter Khadija Arib blijkt dat Dijkgraaf huwelijksproblemen heeft. Hij wil zich daar op richten en het ‘hectische’ Kamerwerk past daar niet bij. Hij gaat op zoek naar een nieuwe uitdaging die minder druk is. Daarom zal hij geen aanspraak op wachtgeld maken.

    Begin 2018 werd bekend dat Dijkgraaf oververmoeid was. Hij kondigde aan drie maanden rust te nemen en zich niet tijdelijk laten te vervangen.

    De SGP´er wordt opgevolgd door Chris Stoffer.
    Klik om te vergroten...
    Kwam aardig over. Pleit voor 'm dat hij geen gebruikt wilt maken van wachtgeld.
     
    https://twitter.com/x/status/983797024725315586

    7fkIUbOM_o.jpg
     
    Inloggen of registreren om te reageren.

    Soortgelijke topics

    X
    Bloedtest hormones
    Reacties
    7
    Weergaven
    3K
    XVNL
    X
    Sanca Saxon
    IVDM - Februari 2019 - Wovano
      • Like
    2
    Reacties
    27
    Weergaven
    16K
    Ano_25_01_2024.
    A
    Stephen Graham
    Nieuws De vijfde partij voor Hero Brinkman
    Reacties
    8
    Weergaven
    1K
    Arminius
    Arminius
    R
    IVDM - Juni 2018 - 3XL
      • Like
    2 3
    Reacties
    49
    Weergaven
    21K
    Veinsta
    V
    Stephen Graham
    Hero Brinkman wil terug in de politiek met nieuwe partij
    Reacties
    11
    Weergaven
    2K
    Nosje
    N
    Back
    Naar boven