Wat is het Nationaal ZorgFonds?
Het Nationaal ZorgFonds is een initiatief van de SP (Socialistische Partij). De belangrijkste speerpunten zijn afschaffing van het eigen risico, een ruimere basisverzekering en het vervangen van zorgverzekeraars door 1 organisatie. Volgens de initiatiefnemers zou het zorgstelsel op deze manier toegankelijker worden.
Standpunt Consumentenbond
De Consumentenbond krijgt met regelmaat vragen over de plannen van het Nationaal ZorgFonds, bijvoorbeeld via @Consumentenbond op Twitter. We luisteren naar deze berichten en volgen ook de discussie op onze
community op de voet.
De achterban van de Consumentenbond lijkt erg verdeeld over dit onderwerp. Die discussie gaat niet alleen over feiten, maar ook over de ideologische insteek.
De Consumentenbond kan zich niet namens een grote meerderheid van de achterban eenduidig uitspreken voor of tegen de voorstellen. De keuze voor een bepaald zorgstelsel zien wij als een politieke keus. In elk stelsel werken wij aan concrete verbeteringen voor de consument.
Belangrijkste punten Nationaal Zorgfonds
Hieronder gaan we in op de belangrijkste aspecten uit de plannen van het Nationaal ZorgFonds.
Kosten van de zorg
Er zijn argumenten tegen de berekingen vanuit het Nationaal Zorgfonds over de kosten van het huidige zorgstelsel. Ook 1 zorgfonds heeft bureacratische kosten: de zorg en en afspraken over tarieven, kwaliteit, doelmatigheid enzovoort moeten toch gemaakt worden. Al te strakke regelgeving vanuit de overheid kan innovatie en ontwikkeling bemoeilijken, waardoor de zorg achterblijft.
Terug naar de ziekenfondstijdstijd (nu veel opgevoerd als 'toen was het allemaal beter') is te kort door de bocht. Ook toen liepen de kosten sterk op, moesten er budgetten afgesproken worden en kenden we soms lange wachtlijsten in de zorg.
De Nederlandse zorgkosten zijn relatief hoog door de langdurige zorg. Door dure nieuwe behandelmethoden met geavanceerde apparatuur en dure nieuwe geneesmiddelen, stegen de afgelopen jaren de zorgkosten in de zorg gericht op behandeling.
Maar ook kennen we nog steeds veel verspilling. Onlangs publiceerden de medisch specialisten een lange lijst van nutteloze behandelingen, die zij nog steeds veelvuldig uitvoeren. Daar is dus nog veel winst te boeken. Het blijft de vraag of dat in het huidige systeem beter of juist slechter lukt dan in een Nationaal ZorgFonds.
Toegankelijkheid van de zorg
De verdeling van premies, eigen betalingen en solidariteit zijn een politieke keus. Het blijft een lastige afweging in hoeverre mensen bereid zijn om bij te dragen aan de kosten van een ander. Jong voor oud en andersom, gezond voor (chronisch) ziek of andersom. Discussies daarover zijn en waren er in alle stelsels.
Ook geldt in alle stelsels: je kunt het geld maar 1 keer uitgeven, en zult daarbij keuzes moeten maken. Het huidige verplichte eigen risico afschaffen bijvoorbeeld, betekent dat de miljarden die dit oplevert via premies, belastingen of andere wegen terugverdiend of bespaard moeten worden. De zorg zelf wordt er immers niet goedkoper op. En de gevolgen zullen per persoon verschillen: de een gaat er op vooruit, de ander op achteruit. Ook dat is vooral een politieke keuze.
Kwaliteit van de zorg
In het huidige stelsel wordt de kwaliteit van de zorg op diverse manieren vormgegeven. Allereerst bewaakt de Inspectie voor de Gezondheidszorg als toezichthouder de veiligheid van de zorg. Daarnaast moeten zorgverzekeraars en zorgaanbieders nadere afspraken maken over de kwaliteit van de zorg die zij leveren. Over die kwaliteit is nog veel te weinig bekend. Indicatoren over de kwaliteit en ervaringen van consumenten direct na de behandeling en later, ontbreken nog.
Toch maken zorgverzekeraars hier afspraken over met zorgverleners. Hoe zij dit doen beschrijven zij jaarlijks in april op hun website. Maar hoe zij die afspraken uiteindelijk invullen en naleven, blijft voor de klant duister.
Kwaliteit, en gebrek aan inzicht daarover, blijven zwakke punten, zowel in het huidige zorgstelsel als in een mogelijk ander zorgstelsel. Terwijl aanbieders en verzekeraars juist daaraan veel hogere prioriteit zouden moeten geven.
Geen winsten meer voor verzekeraars en geen geld naar marketing
De Consumentenbond strijdt al enkele jaren tegen het oppotten van
te veel betaalde zorgpremies. Die moeten gewoon terug naar de verzekerde, in de vorm van premieverlagingen (of minder premieverhogingen). Verzekeraars geven deze reserves al terug aan verzekerden, maar nog steeds ligt er onnodig veel geld op de plank.
Goedkopere medicijnen door centrale inkoop
Aan het medicijndossier zitten veel kanten. Zorgverzekeraars hebben hier in het verleden met hun preferentiebeleid veel bespaard. Maar daar zaten voor (individuele) consumenten ook nadelen aan, zoals het verplicht wisselen van medicijnen.
De overheid koopt ook nu sommige geneesmiddelen centraal in. Juist om te zorgen dat de prijzen van die medicijnen niet te hoog oplopen. Hieraan werkt men ook binnen Europa al samen. Nieuwe medicijnen worden steeds vaker specifiek voor bepaalde patiënten of patiëntengroepen ontwikkeld. Maar dat maakt het geneesmiddel wel duur en de omzet per geneesmiddel kleiner. We hebben voor de toekomst een oplossing nodig om deze geneesmiddelen betaalbaar te houden.
Minder contracten
Het huidige stelsel kent nog te veel polissen die onderling niet verschillen, maar dat wel suggereren. Hierdoor ontstaat er de schijn van keuzemogelijkheden, die er in werkelijkheid niet zijn. Daarom voert de Consumentenbond al enige tijd actie tegen deze '
Polisjungle'.
