Sorry beste harpep, maar ik vind je argumentatie voor de verandering eens een keer wat zwak. Je hebt gewoon in chronologische volgorde de premiers van de afgelopen veertig jaar opgesomd, die zeer zeker wél allen hun grotere en kleinere schandalen hebben meegemaakt waar ze vaak óók gewoon mee weg kwamen. Om maar eens een paar knallers te noemen, en niet de minste me dunkt: Den Uyl: Lockheed. Van Agt: Menten. Lubbers: kruisraketten, belangenverstrengeling, kontenklapperij. Kok: kwartje van Kok, IRT-affaire, Dutchbat. Balkenende: LPF-crisis, JSF, Irak, Mabelgate, Uruzgan. Dit alles wijst misschien niet op leugenachtigheid en onbetrouwbaarheid, maar ik snap niet langs welke liniaal Rutte dit dan een slechtere (of betere) politicus maakt dan genoemde premiers. Sommige van bovenstaande crises leidden tot de ontmanteling van kabinetten, maar de meeste niet. Ze kwamen er bijzonder vaak mee weg. Lubbers, Kok en Balkenende hebben daarna ook nog eens lekker wat commissariaten meegepakt om flink te cashen.
Misschien is het slechts jouw gevoel dat zegt dat Rutte een slechte staatsman is, maar ik vraag me ernstig af of hij ook als zodanig de geschiedenisboeken in zal gaan. Net als elke politicus heeft hij zijn fouten gemaakt en de nodige schandalen aan zijn broek, maar ik denk dat hij door zaken als MH17 en ook deze coronacrisis wel eens op een manier herinnerd zou kunnen worden die niet strookt met jouw beeld van hem. Dat kan en mag natuurlijk.
Daar heb je ook absoluut gelijk in Tymboo.
Politici hebben door de tijden heen altijd al gelogen, bedrogen etc. en zijn daar heel (te) vaak mee weg gekomen.
Ik heb daar wel altijd al een sterke aversie tegen gehad en het ondermijnt mijn vertrouwen, dus dat speelt onderhuids wel een gevoelsmatige rol.
Rutte is daar natuurlijk geen uitzondering in, maar dat maakt hem in die context niet per definitie een slecht staatsman.
Als ik er zo objectief mogelijk naar kijk, dan zie ik ook dat Rutte zeker ook goede kwaliteiten heeft als bestuurder/premier.
Voor mij is het daarom ook even diep graven waarom mijn 'wrevel' zich zo sterk op hem richt en in hoeverre dat subjectieve kanten heeft.
Tot zover kom ik er geleidelijk aan achter dat het mij niet zozeer om de persoon Rutte gaat en diens leugens/misstanden, maar vooral om de manier waarop onbetrouwbaar politiek gedrag in dit tijdperk tot (publieke) expressie komt.
Het lijkt steeds makkelijk geaccepteerd te worden en steeds sneller weer 'vergeten'.
Alsof het het de normaalste zaak van de wereld aan het worden is, om een loopje met de waarheid te nemen.
Rutte is ook iemand die per definitie hypocriet is cq. boter op z'n hoofd heeft wat dat aan gaat.
Marcel van Roosmalen verwoordt dit in mijn optiek heel goed:
"Het is niet nieuw dat politici liegen, het komt simpelweg meer naar voren door alle moderne techniek.
Nieuw is het wel dat ze het niet meer erg vinden om te liegen. Dat stuit Van Roosmalen tegen de borst. "Eerst zeggen dat iets niet bestaat, het daarna schoorvoetend toegeven en een leugen vinden om het toch geheim te houden en als alles uiteindelijk toch op straat ligt, heel transparant gaan doen: hier heb je de gegevens en daar als klap op de vuurpijl daar dan tegen beter weten in iets heroisch van bakken." Liegen als Rutte is een kunst."
En dat is ook maar een mening inderdaad, maar ik ben zeker niet de enige die het zo ziet...