XXL Nutrition

vader overleden

Innige deelneming! Laat je niet kisten en sterkte gewenst!
 
Innige deelneming...
zo'n vriendin ben je beter kwijt dan rijk
 
Sterkte man! echt waar!
 
Gecondoleerd man, echt klote voor je al die ellende...
 
gecondoleerd met je verlies, Paul.
 
  • Topic Starter Topic Starter
  • #87
bij et lezen daarvan kan ik me alleen bedenken wat een b*ch dat is, zo harteloos.....


verder, succes met deze periode

klopt haar gevoel hheft ze jaren geleden in een diepe put gegooid met een groot stenen deksel erop....ik heb het er met mijn 110kg spieren nooit af kunnen krijgen....
 
  • Topic Starter Topic Starter
  • #88
Heel erg gecondoleerd en heel erg gefeliciteerd bro.

Gecondoleerd met het vreselijke verlies van je vader.
Gefeliciteerd dat je zo'n ongeloofelijk gevoelloos persoon als je vriendin bent kwijtgeraakt.

Sterkte voor jou en je familie met het verlies van je vader.

thanks SPORTFOOD.
 
Sterkte....:(
 
  • Topic Starter Topic Starter
  • #90
Holy crap?
Wtf ik begrijp het niet, je kent je vriendin toch wel goed genoeg om te zien dat ze zo gestoord is?
Heeft ze een psyschisch verleden, is ze een sociopaat ofzo

je hebt gelijk ben ik het voor het eerst een keer met je eens Spiertje,ik weet dat ik een psychisch verleden heb en daar ben ik sedert november 3 ochtenden per week voor in therapie,alleen zij zegt....ik ben zoals ik ben,ik heb geen problemen....
Dat noemen ze de ontkennende fase....sommige mensen blijven daar hun hele leven in hangen....ik hoe best wel veel van haar maar nu lijken mijn ogen open te gaan...
 
Wat een droevig verhaal, Heel veel sterkte Paul!!
 
sterkte kerel met het verwerken van het verlies van je vader, en dat dat wijf mag creperen en haar volgende vent eentje met losse handjes mag zijn.
 
  • Topic Starter Topic Starter
  • #93
:janken:Vandaag samen met mijn broer naar de 2e vrouw van mijn vader te gaan om samen enorm veel dingen te kunnen regelen.
Nu ligt dat erg gevoelig voor mij aan gezien ik 12 jr geleden met mijn pa gebroken had.mijn vader was een goede vent in zijn werk(kolonel landmacht)maar mij had hij eigenlijk te vaak gekwets waardoor ik op een gegeven moment heb gezegd,ik ga niet meer naar hem toe...
Hoe moeilijk ik dit ook vond...
Allerlei dingen moeten regelen,bloemen en muziek uit zoeken,heeeel veel gejankt,over de hele dag maar 4 boterhammen met moeite weg kunnen krijgen.:(
mijn pa werd gisterochtend in de keuken gevonden ,nadat hij zich al een week niet lekker voelde,maar ja,hij bleek als de dood te zijn voor ziekenhuizen,dus naar de dokter ging hij nooit.Een gescheurde hartslagader,dokter was er in 3min maar het mocht niet baten.

Ik begrijp echt niet waar ik nog de kracht en energie vandaan heb gehaald vandaag...toen zijn we naar het mortuarium gegaan waar ik mijn vader zou zien na 12 jaar...eerst kon ik niet naar binnen en heb even tegen een muur aan staan janken,het leek alsof mijn benen niet vooruit wilde.
De vrouw van mijn broer kwam me halen,en bleef naast mij staan(ja,daar waar mijn vriendin had moeten staan:mad:)
Via een ruitje kon ik hem zien,het is dat ik vast werd gehouden en steun kreeg van mijn broer en zijn vrouw...hierna wilde ik even alleen zijn met hem.

papa ik heb je de afgelopen twaalf jaar zo gemist,ik hield echt wel van je maar wilde gewoon niet meer telleur gesteld worden.
Niets wat je nog tegen elkkaar kan zeggen als iemand totaal onverwacht weg gaat........ik voelde mij zo vreselijk alleen daar.
vanaf de scheiding toen ik 13 was,heb ik eigenlijk altijd in andere mensen een vader figuur gezocht,dus behalve heel verdrietig zou ik ook boos moeten zijn...alleen komt dat er niet uit(nog niet).
Hierna liep iedereen naar huis en ik ben de plaatselijke katholieke kerk binnen gelopen,waar een vriedelijke pastor mij binnen liet.
Deze pastor was s"ochtends al op huisbezoek geweest. Eerst hebben we samen gebeden,en hierna heb ik een kaarsje aangestoken bij het altaar.
Normaal kom ik zelden in een kerk maar vanmiddag had ik er zo een behoefte aan! Voor in de kerk ben ik op mijn knieen gegaan,en sprak hardop terwijl ik naar het beeld van Jesus blijf kijken.
De pastor stond naast mij.Nogmaals heb ik gezegd hoe ik hem eigenlijk gemist heb,en veel meer tijd en leuke dingen met hem had willen ondernemen,maar dat dit wel van 2 kanten moet komen,en niet alleen van mijn kant...

Een paar uur later ben ik weer naar het mortuarium gegaan waar wij de sleutel van hadden,samen met mijn broer heb ik toen met toestemming van de uitvaart leider de glas plaat eraf gehaald.
Wilde mijn pa aanraken..heb hem over zijn bol geaaid,en met mijn hand zijn koude stijve wang gestreeld...daarna een zoen op zijn voorhoofd gegeven....
Papa,ik heb echt van je gehouden,jij heb mij ook niet bewust zo verwaarloosd...waarom je dat deed zal ik nooit kunnen begrijpen,maar ik wil je het wel vergeven...ik heb de oorzaak altijd bij mezelf gezocht,wat ook een goede voedingsbodem voor mijn deppressie is geweest.maar ik hou wel van je ook al kon je niet de pappa zijn die ik nodig had.
 
doet me denken kerel, ik heb zelf ook 11 jaar geleden met mijn vader gebroken, ik weet niet hoe ik nu zou reageren als ik dergelijk nieuws te horen zou krijgen.
 
  • Topic Starter Topic Starter
  • #95
sterkte kerel met het verwerken van het verlies van je vader, en dat dat wijf mag creperen en haar volgende vent eentje met losse handjes mag zijn.
ja,zo schijn je een b*ch te moeten aanpakken,alleen vind ik een vrouw slaan respect loos,en zou het ook niet kunnen,hoewel ik dan wel een stuk van mijn woede kwijt zou zijn...
 
  • Topic Starter Topic Starter
  • #96
doet me denken kerel, ik heb zelf ook 11 jaar geleden met mijn vader gebroken, ik weet niet hoe ik nu zou reageren als ik dergelijk nieuws te horen zou krijgen.

Ja er zijn dan onwijs gemengde gevoelen,ik heb altijd gezegd,als mijn vader dood gaat,weet ik niet eens of ik wel op de begravenis kom....je voelt ook zo erg wat je gemist hebt al die jaren.
In geval van een sterfbed kun je nog met elkkaar praten,en misschien kan iemand dan berouw of spijt tonen...
 
Ja er zijn dan onwijs gemengde gevoelen,ik heb altijd gezegd,als mijn vader dood gaat,weet ik niet eens of ik wel op de begravenis kom....je voelt ook zo erg wat je gemist hebt al die jaren.
In geval van een sterfbed kun je nog met elkkaar praten,en misschien kan iemand dan berouw of spijt tonen...

Mijn relatie was ook helemaal verstoord met mijn pa door zijn gedrag de jaren voor zijn dood. Hij had lag in de klinsch met mijn ma en heeft mij en mijn broertje herhaaldelijk ernstig beledigt. We hebben en zullen het nooit kunnen uitpraten evenals mijn moeder nooit de waarheid zal weten...ME pa is gestorven aan kanker (prostaat en op zijn sterfbed plus tumor in hoofd en botten) en we zullen nooit weten of hij zo raar is gaan doen door het tumor in zijn hoofd of dat ie echt geflipt was...

Nogmaals sterkte!
 
:( sterkte man! en gecondoleerd met het verlies..
 
Jezus man, sterkte! Het is het ergste wat er kan gebeuren, een familielid of vriend kwijt raken. Gecondoleerd. Er zullen vast genoeg anderen zijn die je kunnen steunen, dus laat die 'vriendin' achter je.
 
idd, ma, dat is het hardste als je iemand verliest zonder afscheid te kunnen nemen, dat heb ik voorgehad met mijn broer toen hij verongelukte, ik zat de zaterdag nog achter op zijn motor en, de zondag was hij er niet meer, veel sterkte vent, en je ouders verliezen is idd steeds een groot verlies, mijn ouders worden ook dagje ouder, ik denk er soms aan, dat er een moment kan komen dat ik ze kwijt kan raken
 
Terug
Naar boven