Ja zo noemen de liggers de andere fietsen.
Voordat ik hem kocht ging ik weleens met de auto naar het werk, dan met de mtb terug naar huis en dan de volgende dag weer met de mtb naar het werk. Eén keer heb ik de 2 keer 45km op één dag gedaan, inclusief 8 uur werken is dat gewoon niet leuk meer. Op een route naar mijn werk zat een ligfiets verhuurder dus een keertje een proefrit gemaakt en toen maar zo’n beetje het snelste model gekocht dat op de markt was.Ik had al de indruk dat jij 1 van de zeldzame rationele mensen bent, wordt bevestigd door je analyse van de gevaren voor de gebruiker die inherent zijn aan het ontwerp van de ligfiets. Zelf heb ik ook mijn bedenkingen bij de kwetsbare houding bij eventuele noodstops, aanrijdingen en valpartijen. (Bij motorrijden overweeg ik ook altijd wat de mogelijke gevaren zijn bv bij het meenemen van bagage, al dan niet op je lichaam, of het al dan niet niet dragen van (alle) beschermende kleding.)
Ik kon meerdere routes rijden op overzichtelijke fietspaden, eentje heeft zelfs een fietspad waar je op 20km amper een bocht tegenkomt en maar een enkele uitrit of overzichtelijk kruispunt, dan is zo’n ligfiets echt superieur. Verder had ik een aero bagagebak waar ik een Camelbakzak in had, met het slangetje hangend over mijn schouder, dus drinken was super makkelijk en eten, kleding, handdoek enz. paste ook allemaal met gemak. Ik had voor die tijd best veel licht, omdat ik veel in het donker reed.
Eentje helemaal vooraan die recht vooruit straalde, eentje op het stuur en dan nog een los lampje op mij helm, achterop de bagagebak zat een lampje en ook achterop mijn helm. Het mooiste was om dan in het donker wielrenners in te halen.

