AndroidHealthClinic

Sticky Wat maakt(e) vandaag jouw dag goed?

  • Topic starter Harfst
  • Startdatum
  • Reacties 175K
  • Weergaven 6M
  • Volgers 1.252

Bezoekers in dit topic

  • Vandaag officieel 5 jaar samen met de leukste en buffste man van DBB :heart:

    Thanks to DBB ook nog :cheer: DRINKS FOR EVERYONEEEEEEEEE :klink:
    Dat begint al te tellen ;)
     
    Hoe hebben jullie elkaar eigenlijk ontmoet?

    Via DBB.. :D Pun was altijd anoniem hier, met achterlijke plaatjes en vraagtekens voor zijn hoofd. Toen was 't ekte karmasysteem er nog en heb ik hem een karmaberichtje gestuurd, iets van: Lieke en ik zijn benieuwd naar je hoofd (yup LM , I used you :roflol: )

    Toen gaf Pun aan dat als ik hem kon vinden op facebook (door alleen zijn voornaam te geven) ik zou weten hoe hij er uit ziet. Dus, lowlifer die ik was, heel FB doorspitten, tot ik dus een foto tegenkwam die hij ook op DBB had geplaatst, ik herkende hem aan zijn tattoo.

    Toegevoegd, in gesprek geraakt, na x-aantal maanden een keer of wat afgesproken en toen is hij eigenlijk nooit meer weggegaan.... Gelukkig :D

    Nog veel meer tussentijdse zoetsappige details, maar die zal ik je besparen :roflol:
     
    Ik heb die van mij opgepikt in de lokale frituur, ook romantisch ;p

    Ik ben hier zowat gelijk met jullie op het forum gekomen (12j geleden ofzo) toen was punjab zijn fysiek nog totaal anders als nu (ook niet slecht, maar dit is toch gruwelijk veel beter)
     
    Ik heb die van mij opgepikt in de lokale frituur, ook romantisch ;p

    Ik ben hier zowat gelijk met jullie op het forum gekomen (12j geleden ofzo) toen was punjab zijn fysiek nog totaal anders als nu (ook niet slecht, maar dit is toch gruwelijk veel beter)

    Haha, super toch!

    Ja, toen hij mij leerde kennen moest hij wel beter zijn best doen.. Ik heb nogal een eisenpakket :eyebrow:
     
    Een andere branche of werkgever ofzo dan?

    Ik heb gisterenavond en vanochtend nog even nagedacht en dit soort zaken zijn vaak niet eenvoudig uit te leggen. Ik ben hbo geschoold chemisch analist (heet tegenwoordig dacht ik bachelor of applied science) en ben 16 jaar geleden met weinig relevante werkervaring bij mijn huidige werkgever begonnen, toen één van de grootste chemische concerns in Amerikaans privaat eigendom. De bouw van de chemische fabriek was toen al bijna gereed en het laboratorium was deels al ingericht, maar alle apparatuur moest nog opgestart worden. Dit hebben we met een club van 17/18 man gedaan, een enkeling was ervaren maar het gros was net al mij nog vrij jong. We kregen inzage in de methodes die in USA werden gebruik bij een gelijksoortige fabriek maar op veel punten moesten we toch wijziging zelf uitdokteren. Dit heeft ongeveer een jaar geduurd en we werden heel vrij gelaten, zolang we de maandelijkse doelen maar haalden konden we onze gang gaan. Rond de opstart van de fabriek werden we in twee functiegroepen verdeeld 15 man ging in volcontinue werken en 2 man in dagdienst, samen met 5 dagdienst collega’s die al bij een andere fabriek op een andere locatie werkten. Ik werd niet gevraagd voor een dagdienst functie, maar ik wilde ook graag in continudienst werken. Tot 2008 was het een geweldig bedrijf met een goede sfeer, geweldige secundaire voorwaarden en een salaris in bovenste regionen van de markt.
    Net voor de crisis werden we verkocht en werden we een beursgenoteerd bedrijf, een aantal collega’s zijn toen weggegaan omdat de toekomst onzeker was, maar ik had het naar mijn zin en was er van overtuigd dat de fabriek an-sich zou blijven bestaan en het maakte me niet zoveel uit onder welke vlag ik daar zou werken. In 10 jaar tijd is we veel veranderd, er is weinig over van het innoverende karakter en de producten die wij lokaal produceren zijn binnen ons wereldwijde portfolio niet meer een premium maar een basic commodity, zo’n verandering heeft ook zijn weerslag op je werk, maar het gaat niet van van de één op de andere dag, dus je groeit er in mee. Zolang ze de werknemers met de oude contracten goed blijven betalen, ik niet met tegenzin naar mijn werk ga, er geen stress ervaar en ik kan doen en late wat ik wil zolang ik mijn werk gewoon goed blijf ik er werken. Zowel mijn vrouw als ik kunnen middels ouderschapsverlof tijdelijk part-time werken en financieel gaat dat prima waardoor ik denk dat ik nooit meer full-time ga werken.

    Het heeft ook met je eigen kijk op het leven te maken, ik ben een realist met een pessimistische inslag. Ik kan mijn werk ook omschrijven als uitdagend, variërend, met veel verantwoordelijkheden en dagelijks onverwachte zaken die ik veelal zelfstandig moet zien op te lossen. Sommige collega’s ervaren het ook daadwerkelijk zo, maar ik zie het meer als wat vloeistoffen analyseren door op een paar knoppen te drukken en de de gevonden resultaten door te sturen.
     
    Ik heb gisterenavond en vanochtend nog even nagedacht en dit soort zaken zijn vaak niet eenvoudig uit te leggen. Ik ben hbo geschoold chemisch analist (heet tegenwoordig dacht ik bachelor of applied science) en ben 16 jaar geleden met weinig relevante werkervaring bij mijn huidige werkgever begonnen, toen één van de grootste chemische concerns in Amerikaans privaat eigendom. De bouw van de chemische fabriek was toen al bijna gereed en het laboratorium was deels al ingericht, maar alle apparatuur moest nog opgestart worden. Dit hebben we met een club van 17/18 man gedaan, een enkeling was ervaren maar het gros was net al mij nog vrij jong. We kregen inzage in de methodes die in USA werden gebruik bij een gelijksoortige fabriek maar op veel punten moesten we toch wijziging zelf uitdokteren. Dit heeft ongeveer een jaar geduurd en we werden heel vrij gelaten, zolang we de maandelijkse doelen maar haalden konden we onze gang gaan. Rond de opstart van de fabriek werden we in twee functiegroepen verdeeld 15 man ging in volcontinue werken en 2 man in dagdienst, samen met 5 dagdienst collega’s die al bij een andere fabriek op een andere locatie werkten. Ik werd niet gevraagd voor een dagdienst functie, maar ik wilde ook graag in continudienst werken. Tot 2008 was het een geweldig bedrijf met een goede sfeer, geweldige secundaire voorwaarden en een salaris in bovenste regionen van de markt.
    Net voor de crisis werden we verkocht en werden we een beursgenoteerd bedrijf, een aantal collega’s zijn toen weggegaan omdat de toekomst onzeker was, maar ik had het naar mijn zin en was er van overtuigd dat de fabriek an-sich zou blijven bestaan en het maakte me niet zoveel uit onder welke vlag ik daar zou werken. In 10 jaar tijd is we veel veranderd, er is weinig over van het innoverende karakter en de producten die wij lokaal produceren zijn binnen ons wereldwijde portfolio niet meer een premium maar een basic commodity, zo’n verandering heeft ook zijn weerslag op je werk, maar het gaat niet van van de één op de andere dag, dus je groeit er in mee. Zolang ze de werknemers met de oude contracten goed blijven betalen, ik niet met tegenzin naar mijn werk ga, er geen stress ervaar en ik kan doen en late wat ik wil zolang ik mijn werk gewoon goed blijf ik er werken. Zowel mijn vrouw als ik kunnen middels ouderschapsverlof tijdelijk part-time werken en financieel gaat dat prima waardoor ik denk dat ik nooit meer full-time ga werken.

    Het heeft ook met je eigen kijk op het leven te maken, ik ben een realist met een pessimistische inslag. Ik kan mijn werk ook omschrijven als uitdagend, variërend, met veel verantwoordelijkheden en dagelijks onverwachte zaken die ik veelal zelfstandig moet zien op te lossen. Sommige collega’s ervaren het ook daadwerkelijk zo, maar ik zie het meer als wat vloeistoffen analyseren door op een paar knoppen te drukken en de de gevonden resultaten door te sturen.

    Je kan altijd nog in een UG steroid lab aan de slag. Ook best uitdagend werk met kans op onverwachte zaken
     
    Zo heel af en toe komt dat weleens in mij op.

    Ik heb trouwens een tijdje een bedrijfje gehad wat van een afstand daar wel een beetje op leek (wat gewoon legaal was), maar ook zoiets levert alleen maar gezeik op met leveranciers en klanten.
     
    Via DBB.. :D Pun was altijd anoniem hier, met achterlijke plaatjes en vraagtekens voor zijn hoofd. Toen was 't ekte karmasysteem er nog en heb ik hem een karmaberichtje gestuurd, iets van: Lieke en ik zijn benieuwd naar je hoofd (yup LM , I used you :roflol: )

    Toen gaf Pun aan dat als ik hem kon vinden op facebook (door alleen zijn voornaam te geven) ik zou weten hoe hij er uit ziet. Dus, lowlifer die ik was, heel FB doorspitten, tot ik dus een foto tegenkwam die hij ook op DBB had geplaatst, ik herkende hem aan zijn tattoo.

    Toegevoegd, in gesprek geraakt, na x-aantal maanden een keer of wat afgesproken en toen is hij eigenlijk nooit meer weggegaan.... Gelukkig :D

    Nog veel meer tussentijdse zoetsappige details, maar die zal ik je besparen :roflol:
    Eerlijk waar, dit lezen heeft zonet mijn dag toch wel een stukje goed/beter gemaakt :o. Weten dat hier echte liefde is ontstaan... :heart: Is echt mooi! Gefeliciteerd aan jullie allebei HillR en Vonk

    Oh, nog dit: over een tweetal jaartjes wel goed oppassen voor de 7-year itch :p
    J/k :)
     
    Eerlijk waar, dit lezen heeft zonet mijn dag toch wel een stukje goed/beter gemaakt :o. Weten dat hier echte liefde is ontstaan... :heart: Is echt mooi! Gefeliciteerd aan jullie allebei HillR en Vonk

    Oh, nog dit: over een tweetal jaartjes wel goed oppassen voor de 7-year itch :p
    J/k :)

    Wij hebben elke dag nog een itch :eyebrow:
     
    *benaderd (deze was wel erg pijnlijk)
    *managers- en beleidsmakersstoel
    *systeemlogistiek
    *ketenlogistiek

    Ik heb ook een handboek (Configuratiemanagementplan) en diverse instructies e.d. geschreven en veel met SAP gedaan, maar dit is allemaal geen rocket science. Ik heb geen L&R gestudeerd en afstudeeronderzoek bij het NLR gedaan om mij met dat soort dingen bezig te houden. 'k Ben blij dat ik nu sinds een paar maanden eindelijk op een engineeringsfuctie zit en mij met ontwerpwijzigingen e.d. kan bezighouden en met bedrijven als Marshall Aerospace, Lockheed Martin, Rolls-Royce en Hamilton Sundstrand / Collins Aerospace over technische onderwerpen kan discussiëren.

    Met alle respect voor het werk dat jij doet en dat heeft zeker superveel meerwaarde, echter is dat niet hetgeen mij trekt en had ik dan net zo goed een HBO Technische Bedrijfskunde met twee vingers in de neus kunnen afronden. Ieder zijn/haar ding. :)

    Ik leidt en wordt ik zijn wel prima? :o

    Als je geen draaiboeken schrijft die hun weg binnen heel de organisatie vinden, zal dit niet zo'n issue zijn.

    Hbo is met kleine letters.

    Voor mij wel godverdomme, mijn ballen jeuken erdoor.

    Heren, ik ken mijn tekortkomingen en laat mijn nota's en stukken redigeren.
    De stukken gaan zonder taalfouten de organisatie in.
    Maar hier type ik zoals ik type en dus met taal en grammaticale fouten.
    Ik lig daar verder niet wakker van.
    En dat mensen op een forum daar over vallen begrijp ik niet zo goed.

    Mea Culpa Ron-nie
     
    als soldaat zijnde ,wat vind je van die huilebalken die blijven zeveren over Srebrenica en het grote "onrecht" wat ze is aangedaan ,

    ik vind dat ze een keer moeten ophouden met zielig te doen ,die 7000 mannen die zijn vermoord hebben recht van spreken, deze knuppels niet

    ze hebben gewoon meegewerkt aan genocide dus weinig reden tot praatjes
    Vaak met je eens. Maar in deze, nee. Om te voorkomen dat de volgende 30 pagina's over dit drama gaan, laat ik het gewoon bij nee. Dat is mijn uitspraak en zo zit het.
    Derksen onze vrolijke vriend Kennedy is goed bezig
    Altijd +1.
     
    Ik heb gisterenavond en vanochtend nog even nagedacht en dit soort zaken zijn vaak niet eenvoudig uit te leggen. Ik ben hbo geschoold chemisch analist (heet tegenwoordig dacht ik bachelor of applied science) en ben 16 jaar geleden met weinig relevante werkervaring bij mijn huidige werkgever begonnen, toen één van de grootste chemische concerns in Amerikaans privaat eigendom. De bouw van de chemische fabriek was toen al bijna gereed en het laboratorium was deels al ingericht, maar alle apparatuur moest nog opgestart worden. Dit hebben we met een club van 17/18 man gedaan, een enkeling was ervaren maar het gros was net al mij nog vrij jong. We kregen inzage in de methodes die in USA werden gebruik bij een gelijksoortige fabriek maar op veel punten moesten we toch wijziging zelf uitdokteren. Dit heeft ongeveer een jaar geduurd en we werden heel vrij gelaten, zolang we de maandelijkse doelen maar haalden konden we onze gang gaan. Rond de opstart van de fabriek werden we in twee functiegroepen verdeeld 15 man ging in volcontinue werken en 2 man in dagdienst, samen met 5 dagdienst collega’s die al bij een andere fabriek op een andere locatie werkten. Ik werd niet gevraagd voor een dagdienst functie, maar ik wilde ook graag in continudienst werken. Tot 2008 was het een geweldig bedrijf met een goede sfeer, geweldige secundaire voorwaarden en een salaris in bovenste regionen van de markt.
    Net voor de crisis werden we verkocht en werden we een beursgenoteerd bedrijf, een aantal collega’s zijn toen weggegaan omdat de toekomst onzeker was, maar ik had het naar mijn zin en was er van overtuigd dat de fabriek an-sich zou blijven bestaan en het maakte me niet zoveel uit onder welke vlag ik daar zou werken. In 10 jaar tijd is we veel veranderd, er is weinig over van het innoverende karakter en de producten die wij lokaal produceren zijn binnen ons wereldwijde portfolio niet meer een premium maar een basic commodity, zo’n verandering heeft ook zijn weerslag op je werk, maar het gaat niet van van de één op de andere dag, dus je groeit er in mee. Zolang ze de werknemers met de oude contracten goed blijven betalen, ik niet met tegenzin naar mijn werk ga, er geen stress ervaar en ik kan doen en late wat ik wil zolang ik mijn werk gewoon goed blijf ik er werken. Zowel mijn vrouw als ik kunnen middels ouderschapsverlof tijdelijk part-time werken en financieel gaat dat prima waardoor ik denk dat ik nooit meer full-time ga werken.

    Het heeft ook met je eigen kijk op het leven te maken, ik ben een realist met een pessimistische inslag. Ik kan mijn werk ook omschrijven als uitdagend, variërend, met veel verantwoordelijkheden en dagelijks onverwachte zaken die ik veelal zelfstandig moet zien op te lossen. Sommige collega’s ervaren het ook daadwerkelijk zo, maar ik zie het meer als wat vloeistoffen analyseren door op een paar knoppen te drukken en de de gevonden resultaten door te sturen.
    Dan zou je toch met jouw ervaring en kundigheid vast ergens anders aan de slag kunnen? Waarbij je meer verdient en meer uitdaging hebt.

    Klinkt nu alsof je beetje in een sleur gaat komen terwijl je veel meer in je mars hebt
     
    Het is vandaag een feestdag voor Vonk en HillR die 2 tortelduifjes vieren hun 1e jubileum (met een etentje bij de buren!! ???)
    Moeten jullie het thuis niet gezellig maken?? :dunno:
     
    • Like
    Waarderingen: Vonk
    Het is vandaag een feestdag voor Vonk en HillR die 2 tortelduifjes vieren hun 1e jubileum (met een etentje bij de buren!! ???)
    Moeten jullie het thuis niet gezellig maken?? :dunno:

    Dank Bosco55555

    Wij zijn overigens meer van deze orde :D

    two-buzzards-fight-at-an-observation-site-for-birds-of-prey-in-the-picture-id1040766274.jpg
     
    Back
    Naar boven