Ik ben , denk ik, gewoon stikjaloers op al die mannen en op de twee meiden die goed gepresteerd hebben en die nog aan het begin van een powerliftcarriere staan.
Eigen schuld, had ik maar geen vijf kinderen moeten krijgen, dertig jaar geleden meer eten op mijn bord moeten scheppen én op moeten eten, harder moeten trainen en nu niet in afwachting van komende overgangsverschijnselen tussen al die buitenaards sterke wezens mijn dingetje hoeven doen.
Ik zit op de wip: mijn traingsschriftje is vol, kap ik er mee? Of koop ik een nieuw?
Lieve, lieve Willie,
Allereerst, als er eentje hier stikjaloers is, ben ik het en wel op jou. Ik heb zo'n bewondering voor je voor alles wat je doet en wat je bereikt heb. Ik kom pas net kijken. Mijn kracht is voor mijn gevoel "domme" kracht. Zo lang train ik nog niet, heb vrijwel niets aan techniek nog in huis. Jij bent mijn voorbeeld, je volhardenheid met trainen, je prestaties. Echt waar, ik heb zo'n bewondering voor je, je bent 53, hebt 5 kinderen gekregen, je sportprestaties zijn echt super gewoon. Ik heb in die korte tijd dat ik met jou train, en ook met Peter, al zoveel geleerd, meer inzicht gekregen.
Echt, je moet jezelf niet zo tekort doen. Wat jij presteerd, is waanzinnig en daar zal ik nog heel lang voor nodig hebben om dat te bereiken.
Ik zou het echt heel erg vinden als je zou stoppen, dat weet je.
Ik wil heel graag doorgaan met Powerliften, maar dan wel heel graag samen met jou (en Peter).
Schriftje vol? Je krijgt van mij zo'n dik schrift waar je gewoon 3 jaar minstens over doet om vol te krijgen
Zonder gekheid, je hebt alles om door te gaan, je bent super, don't stop!
Liefs,
Suus