Ik heb weer heerlijk gelachen zaterdag in Larocca, 3 pilletjes binnen waaronder zo'n blauw driehoekje, nadien een leuk meisje leren kennen, wat geknuffeld, niets meer, en het leek wel of er een intens gevoel van verliefdheid over me heen viel. Een kusje hier, een knuffel daar, het was alsof de autistische kl***zak uit het echte leven plaats had gemaakt voor een lieflijk jongetje. Na een pijnlijk afscheid en nummers gewisseld te hebben wou ik mijn avontuur verder zetten, maar bleek dat de vrienden al een tijdje verdwenen waren, Gelukkig kwam ik nog een n*ger tegen uit mijn gym die samen met wat vrienden naar Illusion gingen, normaal gezien een kot dat ik nooit of te nimmer zou binnen willen gaan, maar nu wou ik enkel feest. de n*ger en zijn homies mochten niet binnen, maar daar trok ik me geen reet van aan dus stapte ik maar helemaal alleen die keet binnen. Het vuile goedkope Illsusion-sfeertje begon samen met de uitwerking van de pillen zwaar op mijn gemoed te werken, zeker toen links van me een overjaarse gabber bibberend met zijn bovenlichaam tegen een muur begon te wrijven. Maar gelukkig kwam ik nog enkele feestgangers tegen die ik vorige week zondag had leren kennen in het Antwerpse tijdens een zware werkdag Cola-blikjes uitdelen. 1 van die kereltjes gaf me nog een wonderpilletje die ik zonder aarzelen maar achterover sloeg. En samen begaven we ons rond de voormiddag naar de Space, een vuil afterclubje in het centrum van Antwerpen, en hier zaten de echte junks. aan de ingang leek een kerel getransformeerd in een baby, de grootste spastische neigingen kwamen in hem naar boven, het leek alsof ie ook nog eens in zijn broek had gescheten en er kwam geen woord uit. Na een hevige lachbui ben ik dan toch niet binnen gegaan en heb gewoon rustig mijn weg huiswaarts gezet met de trein. Leuk voor even, maar mijn wereldtje is het niet.