XXL Nutrition

Stelling Alleen trainen verhoogd het kans op succes.

Bezoekers in dit topic

Nootmuskaatje

True Natural Space Ranger
Elite Member
Lid geworden
14 jun 2015
Berichten
8.006
Waardering
8.857
Lengte
1m82
Massa
78kg
Vetpercentage
> 50%
Vandaag een interessant lesje onderwijskunde gehad, voornamelijk gericht op motivatie. Wij kregen per groepje een onderdeel die we moesten bestuderen en presenteren, en mijn groepje kreeg het zelfbeschikkingstheorie. Toen ik het las las ik het volgende;
Volgens de zelfbeschikkingstheorie kan extrinsieke motivatie de intrinsieke motivatie 'verdringen'. Een persoon die extern gemotiveerd wordt, zal zich niet autonoom voelen en daarom minder intrinsiek gemotiveerd raken. Een kind dat beloond wordt voor het al dan niet maken van huiswerk zal bijvoorbeeld mogelijk de eigen intrinsieke motivatie voor de handeling verliezen, als het de beloning als een oorzaak gaat zien van het eigen gedrag.

Dit deed mij gelijk aan bodybuilden/fitnessen denken, en schoot het me ineens te binnen dat de meeste mensen die altijd samen trainen ook het snelst weg zijn. Ook bij mijn vrienden is dat het geval, in het begin gaan ze dan met 100% er voor, maar dan komt de eerste al met een smoesje. Vervolgens gaat de andere ook niet trainen, omdat hij samen wilt trainen en zijn motivatie dus voornamelijk extrinsiek(uit zijn omgeving) haalt dan intrinsiek(uit zichzelf).

Door zo afhankelijk van elkaar te zijn en meer uit je omgeving dan uit jezelf te halen zal het de kans enorm verhogen dat de motivatie verloren raakt. Er is bijvoorbeeld altijd wel een dag dat iemand niet kan, en naarmate dit steeds vaker voorkomt, wat ook zeker zal gebeuren, zou het dus mogelijk demotiveren en vervolgens leiden tot het opgeven van het sporten.

Uiteraard is dit verschillend per persoon, er zullen ook genoeg mensen die meer extrinsiek gemotiveerd worden, maar ook intrinsiek nog sterk genoeg gemotiveerd zijn, waardoor zij die enkele dagen dat hun partner niet kan trainen wel gewoon door gaan trainen. Maar er zijn, in mijn ogen, veel meer mensen die meer motivatie uit hun omgeving halen dan uit hunzelf.

Ik train zelf altijd alleen, met wat 'agressieve' muziek om mezelf verder te motiveren om tot het uiterste te gaan, afgesloten van de wereld, met mijn gedachte volledig op mijzelf gericht, met het fysiek dat ik voor ogen heb waarvoor ik het allemaal doe.

Ik kan het natuurlijk ook fout hebben, vandaar deze stelling. Ik ben wel benieuwd naar de meningen en ervaringen van jullie, en wat jullie nou doen om jezelf te motiveren. Haal je je motivatie vooral uit je omgeving, of haal je het uit jezelf? En hoe doe je dat, op wat voor manier motiveert dat jou?

Dit is verder geen schoolopdracht, puur uit interesse. Al zal dit mij wel erg goed helpen om verder te komen en mijzelf uit te kunnen breiden. Het zijn diepe vragen die je echt na zullen laten denken over jezelf, waar je zelf misschien ook nog wat van zou kunnen leren;)
 
Laatst bewerkt:
Alleen een kanttekening:

- Zonder intrinsieke motivatie komt het niet goed.
 
Alleen een kanttekening:

- Zonder intrinsieke motivatie komt het niet goed.
Iedereen haalt zijn motivatie uit zichzelf en uit zijn omgeving, maar de ene haalt het voornamelijk uit zichzelf, de ander uit zijn omgeving en dan heb je er een paar die er tussenin zitten.
 
ik train ook alleen, ik train 10x beter alleen in mijn homegym of als ik in een gym train
 
Iedereen haalt zijn motivatie uit zichzelf en uit zijn omgeving, maar de ene haalt het voornamelijk uit zichzelf, de ander uit zijn omgeving en dan heb je er een paar die er tussenin zitten.

Nou ja het enige wat mij motiveert vanuit mijn omgeving is dat het mijn ego streelt als mensen mijn fysiek opnemen.
Tja dat is idd externe motivatie ja.
 
  • Like
Waarderingen: Inb4
Nou ja het enige wat mij motiveert vanuit mijn omgeving is dat het mijn ego streelt als mensen mijn fysiek opnemen.
Tja dat is idd externe motivatie ja.
Dat heb ik idd ook ja, basic fit > hardcore gym. Al zouden alleen gruwelijk buffe jongens je ook weer positief kunnen motiveren om ook zo ver te komen, of zelfs verder:p.
 
  • Like
Waarderingen: Inb4
Ik vind samen trainen wel gezellig, maar train eigenlijk altijd alleen in mijn homegym. Muziekie op en gaan. Ik train vooral op performance en kracht en krijg mijn meeste motivatie uit het feit dat ik bijvoorbeeld 100 kg kan frontsquaten na er specifiek op getraind te hebben. De spiegel is ook wel een motivator, maar niet de hoofdreden.
 
Ik train persoonlijk alleen beter en lekkerder. Met soms eens een training met iemand erbij om toch even die "strijd" aan te gaan. Ik heb verschillende trainingspartners gehad die allemaal uiteindelijk afhaakten (Te veel moeite, te zwaar, andere dingen belangrijker, ect) en tijdens de training eigenlijk asap klaar wilden zijn.

Samen trainen dan wordt er IMHO teveel geouwehoert en te weinig doorgebeukt. Ergo; Ik ben voor 95% een loner in de gym.
 
Ik train nooit alleen, jawel ik train alleen. - huh - , wie typte dat?.. Ik typte dat, jij. ok.

- Red
 
Ben pas net begonnen maar wil toch ff reageren.

trainen doe ik toch het liefst alleen en thuis.
Soms samen met mijn broer, als hij dezelfde tijd kan. Is wel gezelliger samen maar word wel snel afgeleid.

Mijn motivatie haal ik voornamelijk uit:
1. het grote verschil aan energie wat ik merk na mijn transformatie.
2. Daarnaast is de spiegel zeer welkom, en hoewel anderen het wellicht vreemd vinden kan ik mijn ogen bijna niet geloven als het over mijn huidige uiterlijk gaat.
Gevoelsmatig is ik gewoon een heel stuk buik :D
3. Mensen om me heen die verbaast zijn over mijn nieuwe ik en daar ook oprecht complimenten voor over hebben.

Dus ik heb zowel externe als interne motivatie, maar gevoelsmatig is de interne voor mij veel sterker.
 
Lijkt me een correlatie. De mensen waarvan het jou opvalt dat ze vaak gezellig in groepjes komen trainen (en dus misschien wel helemaal niet gaan als hun maatjes niet gaan) doen het misschien sowieso veel meer voor de gezelligheid/bezigheid en zijn minder gefocussed op epische dikke gains of fuarking hyooge worden oid. Zulke mensen zijn gewoon minder invested en stoppen ook vaker.

Dus wellicht zijn alleen trainen en long term succes eerder gevolgen van een already hogere intrinsieke motivatie dan dat het alleen trainen superieur is wat betreft het gemotiveerd blijven.

Mijn n=1 is dat ik vanaf dag 1 tot heden een onverklaarbare intrinsieke motivatie heb gehad om te trainen. If anything train ik liever alleen dan met anderen als dat betekent dat ik beter kan trainen.
 
Ik ondervind dat ik beter alleen train omdat je dan goed kan focussen op je routine, heb vroeger met een partner getrained en je bent al snel te veel aan het lullen over van alles en nog wat, voor je het weet komt er nog wat volk bij en ben snel een paar uur verder zonder echt iets te doen.

Sinds ik alleen train merk ik dat ik inmens progressie heb gemaakt omdat je niet afgeleid word, muziekje op de buitenwereld ff buitensluiten en gaan. Met als resultaat dat ik mij nu mateloos erger aan gasten die met zen 10en staan te lullen bij de bench's alles bezet houden en geen kloten doen.
 
Ik trainde een heel jaar samen met 1 en soms 2 vrienden. Mijn PR's bleven ziek lang steken op hetzelfde punt toen ik nog met vrienden trainde.

Nu train ik altijd alleen sinds ik verhuist ben (2-3 maanden)en al mijn stats schieten de lucht in, ik zweet ook wat meer tijdens het trainen :p
 
En zouden die gasten wel blijven trainen als ze ieder apart beginnen? Dan waren ze mss nog eens niet begonnen met trainen.

Alleen trainen doe ik nu ook. Maar met de juiste trainingspartner kan ik toch wat harder gaan.
 
Mijn motivatie haal ik uit het verleden en het heden

Verleden door mijn prestaties te loggen van voor het ongeval, dagelijks kijk ik waar ik toen stond

Heden is de weg daar naar toe het zelfde nivo bereiken als voorheen

Ook het dagelijks contact met medesporters houd je ook gemotiveerd...

thnxs guys!! ;)
 
En zouden die gasten wel blijven trainen als ze ieder apart beginnen? Dan waren ze mss nog eens niet begonnen met trainen.

Alleen trainen doe ik nu ook. Maar met de juiste trainingspartner kan ik toch wat harder gaan.
Mij lukt het nooit om harder te gaan met een trainingspartner, ben dan gewoon veel minder agressief en afgeleid door geluiden van buitenaf om mezelf echt te kunnen pushen. Met wat rock, heavy metal etc on en de omgeving off kan ik enorm agressief zijn en tot het uiterste knallen.

Wat voor mij ook altijd een voordeel was van alleen trainen en mijzelf af te sluiten van mijn omgeving is falen. Vooral toen ik nog powerlifting deed en 1-2 x per week PR's maakte op sbd, daarmee moest ik het zelf maar uitzoeken als ik faalde, waardoor ik soms nog de kracht er uit wist te halen om het te pushen. En anders maar 100kg op m'n borst of mezelf maar om gooien om 150kg van m'n rug op de steunen van het squatrek te leggen.

Zo'n hoofd boven je met handen onder de bar dat haalt al m'n agressie gewoon weg. 1 x gehad dat ik naar mijn gevoel een 2e rep kon en bijna een dikke pr had gezet, ging ofc wel moeizaam dus kwam er een willekeurig persoon naar me toe rennen en met z'n handen klaar te staan om te spotten, rip agressie(nja, was van binnen wel agressief voor die vent die m'n pr had verpest), pr gefaald.
 
Als ik alleen train, raak ik wel makkelijker "in the zone" en kan dan wat zwaarder trainen.
Echter als ik weet dat ik alleen moet trainen in mijn koude kelder is de kans groter dat ik een training oversla dan wanneer ik weet dat er om 19u iemand op mij wacht om mee samen te trainen.
 
Dus je gaat helemaal door het lint om je PR te halen? :D
 
Mijn n=1 is dat ik vanaf dag 1 tot heden een onverklaarbare intrinsieke motivatie heb gehad om te trainen. If anything train ik liever alleen dan met anderen als dat betekent dat ik beter kan trainen.

Ik vind mezelf intrinsiek bezien al überhaupt onverklaarbaar :o, dus train ik gewoon maar door tot de dood er op volgt.
 
Back
Naar boven