- Lid geworden
- 14 jun 2015
- Berichten
- 8.006
- Waardering
- 8.857
- Lengte
- 1m82
- Massa
- 78kg
- Vetpercentage
- > 50%
Vandaag een interessant lesje onderwijskunde gehad, voornamelijk gericht op motivatie. Wij kregen per groepje een onderdeel die we moesten bestuderen en presenteren, en mijn groepje kreeg het zelfbeschikkingstheorie. Toen ik het las las ik het volgende;
Dit deed mij gelijk aan bodybuilden/fitnessen denken, en schoot het me ineens te binnen dat de meeste mensen die altijd samen trainen ook het snelst weg zijn. Ook bij mijn vrienden is dat het geval, in het begin gaan ze dan met 100% er voor, maar dan komt de eerste al met een smoesje. Vervolgens gaat de andere ook niet trainen, omdat hij samen wilt trainen en zijn motivatie dus voornamelijk extrinsiek(uit zijn omgeving) haalt dan intrinsiek(uit zichzelf).
Door zo afhankelijk van elkaar te zijn en meer uit je omgeving dan uit jezelf te halen zal het de kans enorm verhogen dat de motivatie verloren raakt. Er is bijvoorbeeld altijd wel een dag dat iemand niet kan, en naarmate dit steeds vaker voorkomt, wat ook zeker zal gebeuren, zou het dus mogelijk demotiveren en vervolgens leiden tot het opgeven van het sporten.
Uiteraard is dit verschillend per persoon, er zullen ook genoeg mensen die meer extrinsiek gemotiveerd worden, maar ook intrinsiek nog sterk genoeg gemotiveerd zijn, waardoor zij die enkele dagen dat hun partner niet kan trainen wel gewoon door gaan trainen. Maar er zijn, in mijn ogen, veel meer mensen die meer motivatie uit hun omgeving halen dan uit hunzelf.
Ik train zelf altijd alleen, met wat 'agressieve' muziek om mezelf verder te motiveren om tot het uiterste te gaan, afgesloten van de wereld, met mijn gedachte volledig op mijzelf gericht, met het fysiek dat ik voor ogen heb waarvoor ik het allemaal doe.
Ik kan het natuurlijk ook fout hebben, vandaar deze stelling. Ik ben wel benieuwd naar de meningen en ervaringen van jullie, en wat jullie nou doen om jezelf te motiveren. Haal je je motivatie vooral uit je omgeving, of haal je het uit jezelf? En hoe doe je dat, op wat voor manier motiveert dat jou?
Dit is verder geen schoolopdracht, puur uit interesse. Al zal dit mij wel erg goed helpen om verder te komen en mijzelf uit te kunnen breiden. Het zijn diepe vragen die je echt na zullen laten denken over jezelf, waar je zelf misschien ook nog wat van zou kunnen leren
Volgens de zelfbeschikkingstheorie kan extrinsieke motivatie de intrinsieke motivatie 'verdringen'. Een persoon die extern gemotiveerd wordt, zal zich niet autonoom voelen en daarom minder intrinsiek gemotiveerd raken. Een kind dat beloond wordt voor het al dan niet maken van huiswerk zal bijvoorbeeld mogelijk de eigen intrinsieke motivatie voor de handeling verliezen, als het de beloning als een oorzaak gaat zien van het eigen gedrag.
Dit deed mij gelijk aan bodybuilden/fitnessen denken, en schoot het me ineens te binnen dat de meeste mensen die altijd samen trainen ook het snelst weg zijn. Ook bij mijn vrienden is dat het geval, in het begin gaan ze dan met 100% er voor, maar dan komt de eerste al met een smoesje. Vervolgens gaat de andere ook niet trainen, omdat hij samen wilt trainen en zijn motivatie dus voornamelijk extrinsiek(uit zijn omgeving) haalt dan intrinsiek(uit zichzelf).
Door zo afhankelijk van elkaar te zijn en meer uit je omgeving dan uit jezelf te halen zal het de kans enorm verhogen dat de motivatie verloren raakt. Er is bijvoorbeeld altijd wel een dag dat iemand niet kan, en naarmate dit steeds vaker voorkomt, wat ook zeker zal gebeuren, zou het dus mogelijk demotiveren en vervolgens leiden tot het opgeven van het sporten.
Uiteraard is dit verschillend per persoon, er zullen ook genoeg mensen die meer extrinsiek gemotiveerd worden, maar ook intrinsiek nog sterk genoeg gemotiveerd zijn, waardoor zij die enkele dagen dat hun partner niet kan trainen wel gewoon door gaan trainen. Maar er zijn, in mijn ogen, veel meer mensen die meer motivatie uit hun omgeving halen dan uit hunzelf.
Ik train zelf altijd alleen, met wat 'agressieve' muziek om mezelf verder te motiveren om tot het uiterste te gaan, afgesloten van de wereld, met mijn gedachte volledig op mijzelf gericht, met het fysiek dat ik voor ogen heb waarvoor ik het allemaal doe.
Ik kan het natuurlijk ook fout hebben, vandaar deze stelling. Ik ben wel benieuwd naar de meningen en ervaringen van jullie, en wat jullie nou doen om jezelf te motiveren. Haal je je motivatie vooral uit je omgeving, of haal je het uit jezelf? En hoe doe je dat, op wat voor manier motiveert dat jou?
Dit is verder geen schoolopdracht, puur uit interesse. Al zal dit mij wel erg goed helpen om verder te komen en mijzelf uit te kunnen breiden. Het zijn diepe vragen die je echt na zullen laten denken over jezelf, waar je zelf misschien ook nog wat van zou kunnen leren
Laatst bewerkt: