Scorpy83
Cool Novice
- Lid sinds
- 25 apr 2013
- Berichten
- 62
- Waardering
- 0
- Lengte
- 1m71
- Massa
- 67kg
- Vetpercentage
- 17%
Volg de onderstaande video samen om te zien hoe u onze site kunt installeren als een web-app op uw startscherm.
Notitie: Deze functie is mogelijk niet beschikbaar in sommige browsers.
Een bouwval op wielen. Dat is de Fyra vanaf het begin geweest. In 2008 was het duidelijk dat aan deze treinen letterlijk en figuurlijk alles rammelde. Ik heb toen minister Eurlings voorgesteld om de aanschaf van de Fyra te annuleren, in te zetten op andere treinen en het aankoopbeleid van NS grondig te onderzoeken.
Helaas zonder resultaat. Net als zijn voorgangers én opvolgers hield Eurlings vol: alle problemen zouden worden opgelost… Niet dus, zo weten we sinds deze week. De Fyra gaat niet meer rijden, honderden miljoenen aan belastinggeld dreigen door het afvoerputje te verdwijnen.
Partijen die nu het hardst roepen om een parlementaire enquête hebben sinds de jaren negentig de Nederlandse Spoorwegen verzelfstandigd. De overheid moest zich vooral niet teveel met NS bemoeien. Beter zou het een écht bedrijf worden met dito topsalarissen, het afstoten van regionale lijnen en een flinke achteruitgang in dienstverlening en service. De aanschaf van de Fyra past daarbij: veel prestige, slechte kwaliteit en veel geld over de balk.
VVD, PvdA, CDA en D66 vonden ook dat de aanleg en het onderhoud van het spoor niet door hetzelfde bedrijf mocht gebeuren als het bedrijf dat het spoorvervoer regelt. Sinds die tijd laat NS de treinen rijden en regelt ProRail de aanleg en het onderhoud van het spoor. De gevolgen zijn bekend: de bedrijven werken langs elkaar heen en geven elkaar de schuld van vertragingen. Het belang van de reiziger is sinds de verzelfstandiging en de splitsing steeds verder uit beeld geraakt.
Opeenvolgende kabinetten hebben sinds de jaren negentig aangedrongen op marktwerking, Europese aanbestedingen, concurrentie en ‘bedrijfsmatig denken’ op het spoor. Net als in de zorg en bij woningcorporaties hebben commerciële jongens bepaald hoe belastinggeld besteed moest worden. De publieke moraal – het besef dat wie voor de overheid werkt ook daadwerkelijk het publieke belang dient – is met dit marktdenken overboord gegooid.
De conclusie die we nu al kunnen trekken, is dat de politiek er zelf een zooitje van heeft gemaakt. Een parlementair onderzoek kan daarover meer duidelijkheid scheppen.
Maar we hoeven niet stil te zitten. Het is nu aan de politiek om orde op zaken te stellen. We moeten de trein terug pakken: waar publiek geld besteed wordt, moet de politiek verantwoordelijk zijn. Met de aanschaf van snelle treinen gaan we dus niet experimenteren, maar we kopen bewezen goede treinen gewoon van de plank. En niet een dikbetaalde NS-directeur, maar de minister zélf zou de baas moeten zijn over het spoorvervoer. Draai daarom de verzelfstandiging terug. ProRail en NS moeten samengevoegd worden tot één bedrijf en we stoppen met het geldverslindende Europees aanbesteden van overheidstaken. En voor de reizigers moet in ieder geval de Beneluxtrein snel volledig gaan rijden én rechtstreeks blijven rijden van Amsterdam naar Brussel.
Emile Roemer
[Afbeelding niet meer beschikbaar]

Leuk al dat geklaag. Alsof we niet weten dat het een schijndemocratie betreft in Nederland, en dan toch blijven stemmen. Het mooiste zijn de peeps die dan zeggen "maar als je niet stemt heb je ook geen reden tot klagen". Nou het niet klagen en niet stemmen gaat me prima af. Wat een poppenkast zeg, je houd gewoon jezelf voor de gek.
Baan kwijt raken en klagen dat je de kinderopvang niet meer kunt betalen?Tijdens die vakantie las ik het verhaal van Reachel en Jurgen Gerrits. Het stel uit Geldrop kocht in 2007 een huis, hij was zelfstandige in de bouw en zij verkoopster. Zes jaar later komen ze mogelijk op straat te staan met een ton aan schulden. Wat ging er verkeerd?
In een notendop: zij verloor haar baan, ze konden de kinderopvang niet meer betalen, en Jurgen kreeg steeds minder werk omdat de bouw compleet lamgeslagen is. Van alle zorgen kwam een burnout, rekeningen werden niet langer betaald, ze kwamen in de schuldsanering en kregen daar te horen dat ze hun huis moeten verkopen. Met een flinke restschuld uiteraard, want de woningmarkt ligt ook op z’n gat.

Wat een jankverhaal van twee mensen die de oorzaak van deze crisis zijn.
Nergens gelezen dat ze bankdirecteuren zijn of VVD-ers.
Niet zo naïef. Er staat trouwens nog wel meer onzin in die tekst, maar geen eens zin om daar op in te gaan.
Nooit last van al dat zand in je smoel?Nooit last van al dat zand in je smoel?
Speciaal voor jou nog een, geniet ervan.
Misschien heeft u het gelezen, woensdag stond een artikel van mij in de Volkskrant. Een paar jaar nadat Nuon verkocht werd aan de Zweedse bruinkoolboer Vattenfall zijn er alleen maar verliezers. Wij zijn zeggenschap over onze energievoorziening kwijt en zitten met een bedrijf dat zich niet aan de gemaakte duurzaamheidsafspraken houdt. En Vattenfall – een Zweeds staatsbedrijf – moet nu waarschijnlijk met 40% verlies Nuon weer van de hand doen omdat het teveel heeft betaald. Een mooi moment om eens te onderzoeken of we niet als politiek weer wat meer invloed kunnen krijgen op de energiemarkt. Het is harder dan ooit nodig om te investeren in duurzaamheid en zelfstandigheid. Dat is goed voor het milieu en je bent niet langer afhankelijk van instabiele landen ver weg voor je e nergie. Ik ben niet de enige die dat vindt. Ook de topman van Eneco zei in een interview met de NRC dat als de politiek niet ingrijpt, energiebedrijven die ons van stroom voorzien een speelbal worden van buitenlandse investeerders. Dan betalen wij samen de rekening.
Op allerlei terreinen kom je ze tegen. Spijtoptanten van twintig jaar geleden, mensen die constateren dat de privatiseringsgolf die begon onder Paars ons teveel gekost heeft. NS en ProRail – vroeger één bedrijf – gaan nu samenwerken om de vertragingen te lijf te gaan. Ik vroeg me vooral af waarom ze dat niet al jaren doen, maar ook zij merken dat het eigenbelang van het bedrijf vaak tegengesteld is aan het algemeen belang van goed openbaar vervoer en gaan nu op het hoogste niveau samenwerken. Ik zou zeggen, maak die onzinnige splitsing ongedaan en word weer één bedrijf, maar dit is een belangrijke eerste stap.
Zo gek is het ook niet. Twintig jaar na het vermarkten van allerlei dingen die we vroeger gezamenlijk regelden kunnen zelfs de grootste marktfetisjisten niet meer volhouden dat de problemen die we allemaal zien tijdelijk zijn, dat het kinderziektes zijn die wel over zullen gaan. Introduceer winstdenken in een sector en de financiële belangen gaan al snel voor de maatschappelijke. Winst gaat dan al snel voor mensen. Natuurlijk neem ik dat die bedrijven kwalijk, maar van hen snap ik het nog wel. Je hebt aandeelhouders tevreden te houden. Vooral de politiek heeft hier gefaald. Vanuit de overtuiging dat Nederland een bedrijf is, ontstond een beeld dat het land dan ook zo bestuurd moest worden. En nu zitten we met de brokstukken.
Maar er is hoop. Als woningcorporaties klagen dat ze als bedrijf gezien worden, als topmannen van energiebedrijven klagen dat de politiek moet ingrijpen en als spoorbedrijven ontdekken dat je beter samen kunt werken dan tegenover elkaar kunt staan, dan is verandering dichtbij. Maar dat vereist een tomeloze inzet van ons om daar waar mensen strijden tegen de vermarkting van wat ons dierbaar is mee te strijden. De dappere thuiszorgwerkers van Sensire mogen in dit geval niet onbenoemd blijven. Waar de directie ontslag aanvroeg voor 1100 thuiszorgers, legden de mensen die elke dag het werk doen zich er niet bij neer. Ze organiseerden zichzelf en bezetten het hoofdkantoor. Omdat ook in de zorg miljarden weglekken naar winstmakende verzekeraars en fraude door een veel te ingewikkeld systeem. Omdat ook in de zorg steeds meer de euro´s in plaats van de mensen die zorg nodig hebben centraal staan. En omdat deze mensen dat niet pikten. Ik heb ongelooflijk veel respect voor de strijd die ze voeren en ben apetrots dat ik een partij aan mag voeren die meteen aanwezig was in Varsseveld om de thuiszorgwerkers te ondersteunen.
Wij zullen deze strijd – de strijd voor zeggenschap over wat ons dierbaar is, de strijd tegen het doorgeslagen marktdenken en de strijd voor menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit – blijven voeren. Waar en wanneer dan ook. Doet u mee?
Emile Roemer
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Whut??Dan zie hij dat hij ook nog de moeite heeft gedaan hierin gedeeltes te bolden.

Met dit soort uitspraken geef je ons wel een kijkje in je hersenpan. Hou de eer voor jezelf hoog want ik krijg gewoon medelijden met je.

