- Lid geworden
- 17 apr 2007
- Berichten
- 5.262
- Waardering
- 1
- Lengte
- 1m80
- Massa
- 93kg
- Vetpercentage
- 22%
Ik kwam een site tegen waar een gelovige een hoop gebeurtenissen en feitelijke bepalingen opratelt en daarmee conclusies trekt, zelf vind ik het erg interresant om te lezen hoe andere mensen en vooral gelovigen denken en waar zij hun redernatie op baseren.
Ik heb tot nu toe alleen nog het 1e bewijs gelezen en zal daarom ook deze posten! Ga de rest zometeen nog even doornemen na m'n kwarkje.
Vooral zijn conclusie vind ik erg typerend voor 'gelovigen' (voor zover je die in 1 hokje kan stoppen)
voor wie het ook interresant vindt:
ZEVEN BEWIJZEN DAT GOD BESTAAT!
De Schepper van hemelen en aarde, die in de Bijbel de Eeuwige wordt genoemd, wordt door veel mensen gedegradeerd tot iets. "Ja, er is wel iets", zeggen velen als je hen vraagt of ze geloven in het bestaan van God. En dat "iets'' is iets vaags, iets dat je soms zo in de Griekse mythologie kunt plaatsen. Atheïsten en de meeste - niet alle - geleerden, zoals natuurwetenschappers, historici, geologen, nemen aan dat God niet bestaat! Kerkgangers, mensen die zich graag christenen noemen daarentegen, nemen zonder meer aan dát God bestaat! Zonder bewijs.
Is het bewijs te leveren dat God bestaat? Het antwoord is ondubbelzinnig ja. Als wij de vraag nu anders stellen, bijvoorbeeld als volgt: staat iedereen er voor open om het bewijs te leveren? Het antwoord is dan: absoluut nee, vrijwel niemand. Het ligt er dus aan wie de vraag moet beantwoorden.
Als iemand niet openstaat voor een bepaald vraagstuk of er zelfs nog niet over wil nadenken, dan kan hij het bewijs ook niet leveren. Paulus zegt bijvoorbeeld dat de schepping een bewijs is van Gods bestaan. Daarbij doet hij een beroep op het verstand van de mens.
"Er is geen God", is de opvatting van steeds meer mensen. De evolutietheorie is algemeen aanvaard. De aanhangers van deze theorie stellen dat evolutie een wetenschappelijk begrip is, schepping daarentegen een wijsgerig, c.q. theologisch begrip. Met andere woorden: de evolutionisten zijn van mening dat juist zíj hun verstand gebruiken en dat Paulus en zijn aanhangers zich bezig houden met vrome overpeinzingen, dus onwetenschappelijke overdenkingen.
Is dat zo? Zou Paulus met gebruikmaking van dezelfde natuurwetten die de evolutionisten zelf gebruiken niet kunnen aantonen dat de evolutietheorie niet deugt? Op wetenschappelijke gronden aantonen dat God bestaat?
Er zijn vele bewijzen te leveren dat God bestaat. De evolutionisten bewijzen dat zelf.
Sir Julian Huxley, kleinzoon van de beroemde aanhanger van de evolutieleer Thomas Huxley verklaarde:
"In de evolutionistische gedachtewereld is er niet langer behoefte aan, noch plaats voor bovennatuurlijke wezens, die in staat zijn de loop der gebeurtenissen te beïnvloeden. De aarde werd niet geschapen, zij ontstond geleidelijk. Dat was ook het geval met alle dieren en planten die erop leven, en wij mensen zelf, met ons verstand en onze ziel, ons brein en ons lichaam".
De evolutionisten zijn niet bereid om zich te verdiepen in de mogelijkheid van een schepping en dus ook niet in een Schepper. Zij accepteren de bron, de Bijbel, niet, daarentegen accepteert een oprecht christen hun bronnen wel, want dat zijn natuurwetten, elementen uit Gods schepping. Natuurkunde, biologie en geologie is geen vinding van de evolutionist maar een onderdeel van Gods schepping.
Bestaat de Bijbel enkel en alleen uit een verzameling Hebreeuwse fabels of is het het dynamische, levende woord van een intelligente, alwetende schepper? Deze vragen verdienen een antwoord!
Bewijs nummer EEN
Is de Bijbel in volkomen disharmonie met de hele wetenschap? Moeten christenen bang of huiverig zijn voor wetenschappelijke leerboeken? Zetten de laatste wetenschappelijke ontdekkingen de Christen 'schaakmat'.
Het is van belang dat onze jeugd het onderwijs over de evolutie objectief beoordeelt.
Voor het eerste POSITIEVE BEWIJS van het bestaan van God volgt hierna een citaat uit een typisch leerboek voor het hoger onderwijs, dat Genesis verwerpt. In hun voorwoord komen de schrijvers met verschillende verklaringen voor de oorsprong van de aarde naar voren:
"Ons Melkwegstelsel, dat, zoals wij ons herinneren, slechts een klein deel van het heelal is, heeft waarschijnlijk een duizend miljard jaren bestaan."
"Maar er zijn enige vorderingen gemaakt in de pogingen om te verklaren hoe en wanneer de zon en zijn negen planeten ontstonden. Het bestuderen van het zonnestelsel geeft ons tenminste een aanwijzing tot de oorsprong van dát gedeelte van het heelal dat voor ons het belangrijkste is - de aarde."
"De verklaring, die thans gewoonlijk wordt aangenomen, wordt de Hypothese van het Dynamische Treffen genoemd, die omstreeks 1900 door T.C. Chamberlin en F.R. Moulton van de Universiteit van Chicago geformuleerd werd. In het kort suggereert dit, dat ons zonnestelsel geboren werd toen de zon benaderd werd door een andere reusachtige ster. Deze laatste maakte door de werking van de wet der zwaartekracht grote massa's gloeiend gas van de zon los. De van de protozon weggerukte massa's koelden geleidelijk af en kristalliseerden zich tot de kernen van planeten. Deze bleven om de zon draaien en werden door de aantrekkingskracht daarvan in hun banen gehouden."
"De evolutie van de aarde tot haar huidige staat was zeer geleidelijk."
Sla de schoolboeken van uw kinderen maar open of ga naar de bibliotheek. U kunt dan lezen wat aan studenten wordt onderwezen.
Let goed op welke woorden knappe koppen gebruiken om wetenschappelijk bewijs te leveren. We zien in de beginregels van dit studieboek woorden als waarschijnlijk; enige vorderingen zijn gemaakt; pogingen om te verklaren; tenminste een aanwijzing; de verklaring die gewoonlijk wordt aangenomen; hypothese; en het suggereert.
Wat een verzameling! "Enige vorderingen" die gemaakt worden, "pogingen" om te verklaren, tenminste een "aanwijzing" en het "suggereren" van een "hypothese". In plaats van hypothese mag je ook zeggen: wij vermoeden.
Dan, in zeer zorgvuldige bewoordingen, na begonnen te zijn met een aantal "mogelijkheden" en "waarschijnlijkheden" begint het boek te spreken van definitieve GEBEURTENISSEN UIT HET VERLEDEN, waarvan gezegd wordt dat ze hebben plaatsgevonden!
Al deze waarschijnlijkheden en vermoedens worden zo maar omgedoopt tot definitieve gebeurtenissen.
Maar laten wij het nog verder analyseren. U zult dan zien dat de geleerden zelf het EERSTE BEWIJS van het bestaan van God bevestigen.
In het allereerste BEGIN bevestigen de schrijvers het bestaan van ons zonnestelsel - een "zon", een andere "reusachtige ster", de "werking van de wet der zwaartekracht", en grote "massa's gloeiend gas", en beweren dat deze gassen "geleidelijk afkoelden"!
Zij vermelden ook hoe deze gassen "kristalliseerden" en vervolgens doorgingen "om de zon te draaien en door de aantrekkingskracht daarvan in hun banen werden gehouden!"
Wat een fantastisch schouwspel! Hier is een geweldig, ons voorstellingsvermogen te boven gaand heelal - een geheel universum! Hier is een compleet sterrenstelsel, een reusachtige zon, de werking van zekere, definitieve, onwrikbare, onveranderlijke WETTEN! Hier is een verondersteld treffen tussen reusachtige hemellichamen, uitlopend in de veronderstelde vorming van ons huidige zonnestelsel!
Denkt u zich dit eens in! Al deze talloze wetten, van warmte, licht, energie, beweging, de rotatie van hemellichamen, de wet van de zwaartekracht, het principe van isostatie, dat eist dat ieder lichaam dat een baan beschrijft, een bijna ronde vorm gaat aannemen en die blijft behouden en talloze andere wetten, gewoon te veel om op te noemen, die worden toegegeven te bestaan!
Waar horen we te beginnen? Met een poging het bestaan van ons huidige zonnestelsel te verklaren? Welnee! Astronomen en andere geleerden vertellen ons, dat ons zonnestelsel slechts één van vele zulke stelsels is in het stelsel dat de 'Melkweg' genoemd wordt. Zelfs onze Melkweg is slechts één der ontelbare sterrenstelsels - in 1998 kwam men al tot 120 miljard - die weer een deel vormen van het onmetelijke, onbegrensde heelal. Onze aarde, zo verzekeren de astronomen ons, is slechts een derderangs planeet in een tweederangs zonnestelsel, dat verloren gaat in de uitgestrektheid van de schijnbaar grenzeloze ruimte!
Wat wordt hier geïllustreerd? Volgens welke WET naderde de ene ster de andere? Volgens welke WET koelde hitte geleidelijk af? Door welke WET heerste er "aantrekkingskracht"? Welke WET was de oorzaak van de "werking der zwaartekracht"?
Als we dergelijke literatuur, dat gebruikt wordt voor het onderwijs, kritisch lezen zien we dat de schrijvers iedere keer zijn uitgegaan van een geordend heelal, bestuurd door onwrikbare WETTEN.
Als iemand meer waarde hecht aan de theorie van de Big Bang, zal ook dan worden uitgegaan van dezelfde wetten als zwaartekracht, aantrekkingskracht, enz.
Het aanwezig zijn van WETTEN - onveranderlijke, onherroepelijke, onzichtbare, maar actieve wetten VEREIST absoluut het bestaan van een GROTE WETGEVER!
Jakobus 4:12 Eén is wetgever en rechter, Hij, die de macht heeft om te behouden en te verderven.
Bewijs nummer één: er is een Wetgever.
Die WETGEVER is GOD!
bron: Zeven bewijzen dat God bestaat
Ik heb tot nu toe alleen nog het 1e bewijs gelezen en zal daarom ook deze posten! Ga de rest zometeen nog even doornemen na m'n kwarkje.
Vooral zijn conclusie vind ik erg typerend voor 'gelovigen' (voor zover je die in 1 hokje kan stoppen)
voor wie het ook interresant vindt:
ZEVEN BEWIJZEN DAT GOD BESTAAT!
De Schepper van hemelen en aarde, die in de Bijbel de Eeuwige wordt genoemd, wordt door veel mensen gedegradeerd tot iets. "Ja, er is wel iets", zeggen velen als je hen vraagt of ze geloven in het bestaan van God. En dat "iets'' is iets vaags, iets dat je soms zo in de Griekse mythologie kunt plaatsen. Atheïsten en de meeste - niet alle - geleerden, zoals natuurwetenschappers, historici, geologen, nemen aan dat God niet bestaat! Kerkgangers, mensen die zich graag christenen noemen daarentegen, nemen zonder meer aan dát God bestaat! Zonder bewijs.
Is het bewijs te leveren dat God bestaat? Het antwoord is ondubbelzinnig ja. Als wij de vraag nu anders stellen, bijvoorbeeld als volgt: staat iedereen er voor open om het bewijs te leveren? Het antwoord is dan: absoluut nee, vrijwel niemand. Het ligt er dus aan wie de vraag moet beantwoorden.
Als iemand niet openstaat voor een bepaald vraagstuk of er zelfs nog niet over wil nadenken, dan kan hij het bewijs ook niet leveren. Paulus zegt bijvoorbeeld dat de schepping een bewijs is van Gods bestaan. Daarbij doet hij een beroep op het verstand van de mens.
"Er is geen God", is de opvatting van steeds meer mensen. De evolutietheorie is algemeen aanvaard. De aanhangers van deze theorie stellen dat evolutie een wetenschappelijk begrip is, schepping daarentegen een wijsgerig, c.q. theologisch begrip. Met andere woorden: de evolutionisten zijn van mening dat juist zíj hun verstand gebruiken en dat Paulus en zijn aanhangers zich bezig houden met vrome overpeinzingen, dus onwetenschappelijke overdenkingen.
Is dat zo? Zou Paulus met gebruikmaking van dezelfde natuurwetten die de evolutionisten zelf gebruiken niet kunnen aantonen dat de evolutietheorie niet deugt? Op wetenschappelijke gronden aantonen dat God bestaat?
Er zijn vele bewijzen te leveren dat God bestaat. De evolutionisten bewijzen dat zelf.
Sir Julian Huxley, kleinzoon van de beroemde aanhanger van de evolutieleer Thomas Huxley verklaarde:
"In de evolutionistische gedachtewereld is er niet langer behoefte aan, noch plaats voor bovennatuurlijke wezens, die in staat zijn de loop der gebeurtenissen te beïnvloeden. De aarde werd niet geschapen, zij ontstond geleidelijk. Dat was ook het geval met alle dieren en planten die erop leven, en wij mensen zelf, met ons verstand en onze ziel, ons brein en ons lichaam".
De evolutionisten zijn niet bereid om zich te verdiepen in de mogelijkheid van een schepping en dus ook niet in een Schepper. Zij accepteren de bron, de Bijbel, niet, daarentegen accepteert een oprecht christen hun bronnen wel, want dat zijn natuurwetten, elementen uit Gods schepping. Natuurkunde, biologie en geologie is geen vinding van de evolutionist maar een onderdeel van Gods schepping.
Bestaat de Bijbel enkel en alleen uit een verzameling Hebreeuwse fabels of is het het dynamische, levende woord van een intelligente, alwetende schepper? Deze vragen verdienen een antwoord!
Bewijs nummer EEN
Is de Bijbel in volkomen disharmonie met de hele wetenschap? Moeten christenen bang of huiverig zijn voor wetenschappelijke leerboeken? Zetten de laatste wetenschappelijke ontdekkingen de Christen 'schaakmat'.
Het is van belang dat onze jeugd het onderwijs over de evolutie objectief beoordeelt.
Voor het eerste POSITIEVE BEWIJS van het bestaan van God volgt hierna een citaat uit een typisch leerboek voor het hoger onderwijs, dat Genesis verwerpt. In hun voorwoord komen de schrijvers met verschillende verklaringen voor de oorsprong van de aarde naar voren:
"Ons Melkwegstelsel, dat, zoals wij ons herinneren, slechts een klein deel van het heelal is, heeft waarschijnlijk een duizend miljard jaren bestaan."
"Maar er zijn enige vorderingen gemaakt in de pogingen om te verklaren hoe en wanneer de zon en zijn negen planeten ontstonden. Het bestuderen van het zonnestelsel geeft ons tenminste een aanwijzing tot de oorsprong van dát gedeelte van het heelal dat voor ons het belangrijkste is - de aarde."
"De verklaring, die thans gewoonlijk wordt aangenomen, wordt de Hypothese van het Dynamische Treffen genoemd, die omstreeks 1900 door T.C. Chamberlin en F.R. Moulton van de Universiteit van Chicago geformuleerd werd. In het kort suggereert dit, dat ons zonnestelsel geboren werd toen de zon benaderd werd door een andere reusachtige ster. Deze laatste maakte door de werking van de wet der zwaartekracht grote massa's gloeiend gas van de zon los. De van de protozon weggerukte massa's koelden geleidelijk af en kristalliseerden zich tot de kernen van planeten. Deze bleven om de zon draaien en werden door de aantrekkingskracht daarvan in hun banen gehouden."
"De evolutie van de aarde tot haar huidige staat was zeer geleidelijk."
Sla de schoolboeken van uw kinderen maar open of ga naar de bibliotheek. U kunt dan lezen wat aan studenten wordt onderwezen.
Let goed op welke woorden knappe koppen gebruiken om wetenschappelijk bewijs te leveren. We zien in de beginregels van dit studieboek woorden als waarschijnlijk; enige vorderingen zijn gemaakt; pogingen om te verklaren; tenminste een aanwijzing; de verklaring die gewoonlijk wordt aangenomen; hypothese; en het suggereert.
Wat een verzameling! "Enige vorderingen" die gemaakt worden, "pogingen" om te verklaren, tenminste een "aanwijzing" en het "suggereren" van een "hypothese". In plaats van hypothese mag je ook zeggen: wij vermoeden.
Dan, in zeer zorgvuldige bewoordingen, na begonnen te zijn met een aantal "mogelijkheden" en "waarschijnlijkheden" begint het boek te spreken van definitieve GEBEURTENISSEN UIT HET VERLEDEN, waarvan gezegd wordt dat ze hebben plaatsgevonden!
Al deze waarschijnlijkheden en vermoedens worden zo maar omgedoopt tot definitieve gebeurtenissen.
Maar laten wij het nog verder analyseren. U zult dan zien dat de geleerden zelf het EERSTE BEWIJS van het bestaan van God bevestigen.
In het allereerste BEGIN bevestigen de schrijvers het bestaan van ons zonnestelsel - een "zon", een andere "reusachtige ster", de "werking van de wet der zwaartekracht", en grote "massa's gloeiend gas", en beweren dat deze gassen "geleidelijk afkoelden"!
Zij vermelden ook hoe deze gassen "kristalliseerden" en vervolgens doorgingen "om de zon te draaien en door de aantrekkingskracht daarvan in hun banen werden gehouden!"
Wat een fantastisch schouwspel! Hier is een geweldig, ons voorstellingsvermogen te boven gaand heelal - een geheel universum! Hier is een compleet sterrenstelsel, een reusachtige zon, de werking van zekere, definitieve, onwrikbare, onveranderlijke WETTEN! Hier is een verondersteld treffen tussen reusachtige hemellichamen, uitlopend in de veronderstelde vorming van ons huidige zonnestelsel!
Denkt u zich dit eens in! Al deze talloze wetten, van warmte, licht, energie, beweging, de rotatie van hemellichamen, de wet van de zwaartekracht, het principe van isostatie, dat eist dat ieder lichaam dat een baan beschrijft, een bijna ronde vorm gaat aannemen en die blijft behouden en talloze andere wetten, gewoon te veel om op te noemen, die worden toegegeven te bestaan!
Waar horen we te beginnen? Met een poging het bestaan van ons huidige zonnestelsel te verklaren? Welnee! Astronomen en andere geleerden vertellen ons, dat ons zonnestelsel slechts één van vele zulke stelsels is in het stelsel dat de 'Melkweg' genoemd wordt. Zelfs onze Melkweg is slechts één der ontelbare sterrenstelsels - in 1998 kwam men al tot 120 miljard - die weer een deel vormen van het onmetelijke, onbegrensde heelal. Onze aarde, zo verzekeren de astronomen ons, is slechts een derderangs planeet in een tweederangs zonnestelsel, dat verloren gaat in de uitgestrektheid van de schijnbaar grenzeloze ruimte!
Wat wordt hier geïllustreerd? Volgens welke WET naderde de ene ster de andere? Volgens welke WET koelde hitte geleidelijk af? Door welke WET heerste er "aantrekkingskracht"? Welke WET was de oorzaak van de "werking der zwaartekracht"?
Als we dergelijke literatuur, dat gebruikt wordt voor het onderwijs, kritisch lezen zien we dat de schrijvers iedere keer zijn uitgegaan van een geordend heelal, bestuurd door onwrikbare WETTEN.
Als iemand meer waarde hecht aan de theorie van de Big Bang, zal ook dan worden uitgegaan van dezelfde wetten als zwaartekracht, aantrekkingskracht, enz.
Het aanwezig zijn van WETTEN - onveranderlijke, onherroepelijke, onzichtbare, maar actieve wetten VEREIST absoluut het bestaan van een GROTE WETGEVER!
Jakobus 4:12 Eén is wetgever en rechter, Hij, die de macht heeft om te behouden en te verderven.
Bewijs nummer één: er is een Wetgever.
Die WETGEVER is GOD!
bron: Zeven bewijzen dat God bestaat
Die sukkels hebben gewoon zelf wat teksten verzonnen en niet gechecked wat er werkelijk in wetenschappelijke of schoolboeken staat.
