Aan de keuze van Dijsselbloem om zich verkiesbaar te stellen voor de Kamer zou een een lange interne strijd vooraf zijn gegaan. De keuze om het toch te doen was 'moeilijker dan ooit'. Blijkbaar won het 'plichtsbesef' het op dat moment van de druk van familie en vrienden om ermee te stoppen. Dijsselbloem kreeg bij de verkiezingen 51.695 voorkeursstemmen, maar een paar maanden later geeft hij dus alsnog zijn zetel op. In het licht van eerdere uitlatingen van Dijsselbloem is de stap op zijn zachtst gezegd opmerkelijk te noemen. In september vorig jaar
zei hij nog: "Ik stel me kandidaat voor de Tweede Kamer. Met volle overtuiging. Ik vind ook dat dat moet. Als je op de lijst staat moet dat met volle overtuiging zijn. Het is niet voor een dag. Het is niet voor een week. Je tekent bij om de komende jaren beschikbaar te zijn voor de Nederlandse politiek."