Zo herkenbaar. Het feit dat obesitas alleen voorkomt bij mensen en huisdieren zegt al genoeg.
Vroeger was men blij als er 's avonds voldoende te eten was en at men wat de pot schaftte. Nu is men over de zeik als iemands favoriete smaakje chips tussen de honderdduizend andere smaken in de schappen ontbreekt. Sommige collega's beginnen bijna te janken als ik op mijn verjaardag geen gebak trakteer, aangezien ze zich er zo op hadden verheugd om zich voor de derde keer die week weer vol te kunnen proppen met rotzooi. Ach ja, de comsumptiemaatschappij is gewoon een beetje erg doorgeslagen. En natuurlijk mag ik nergens wat van zeggen en moet ik iedereen in zijn/haar waarde laten.
Maar als ik gebak afsla en aan mijn bakje rijst-kip-broccoli zit, krijg ik wel de volle laag dat ik niet geniet van het leven (en ongezellig ben), anderen last hebben van de geur en wordt er gedaan alsof ik niet normaal ben. Oké, dat laatste hebben ze dan wel gelijk in.