Toen ik als kind aan het verdrinken was in het Uitgeestermeer, omdat ik van m'n opblaashaai was gevallen. Ik kon toen niet zwemmen maar kon nog af en toe m'n hoofd boven water krijgen om hulp te roepen en naar adem te happen. Ondanks dat er gewoon mensen om me heen waren werd ik compleet genegeerd

Ik dacht toen echt dat het gebeurd was met me...
Toen zag m'n oma vanaf de kant een opblaashaai drijven zonder mij erop, en zag ze al snel mijn hoofd af en toe boven water komen. Is toen het water in gerend en mij gered
Ik scheet ook eens behoorlijk in m'n broek in de trein. Zat in de sprinter naar Amsterdam, op een van die klapstoeltjes bij de deuren. Tegenover me zat een Arabier met een baard, tulband, vouwfiets en iets van 3 rug-/reistassen. Zat hardop te telefoneren in het Arabisch. Ik grapte nog in mezelf "lol, hopen dat ie geen bom bij zich heeft".
Maar toen de trein stopte bij Sloterdijk, stond ie op, en liep naar de deur terwijl die z'n fiets en tassenzooi liet staan. Ik dacht toen echt "Oh, shi...

". Zat te twijfelen of ik niet de trein uit moest rennen. Maar uiteindelijk keek ie alleen even naar buiten, alsof ie met iemand had afgesproken, en liep weer terug naar z'n plaats.
[Afbeelding niet meer beschikbaar]