MuscleMeat

Wat is het ENGSTE wat je ooit hebt meegemaakt?

Werd in de midden van de nacht wakker met een gevoel alsof er een mes door mijn buik gestoken was, kon ook mijn ogen niet openen. Voelde alsof er een kwade geest in de buurt was, ik voelde iets kwaadaardigst, en mijn been werd steeds opgetild door iets.

Na veel kracht zetten sprongen mijn oogleden open en ik keek naar mijn buik, ik zag een hand die niet de mijne was uit mijn buik steken. Ik wilde het uitschreeuwen van de schrik maar er kwam niks uit. Ik keek er enkele seconden naar maar het leek wel een eeuwigheid, het bleek uiteindelijk mijn boekenkast te zijn aan de voet van mijn bed. Mijn been was ook nooit opgetild geweest, lang gewoon plat op mijn bed.


Ik lachen van de schrik en weer doorslapen. Wat een k*t hallucinatie.

[Afbeelding niet meer beschikbaar]
 
Ik dus fietsen naar een dorp toe samen met een maat van me, in de nacht. Komt er opeens een donkere auto aanrijden (voor de rest waren er totaal geen auto's).

Die auto rijdt opeens heel langzaam, op ons tempo vooruit, zo'n tiental meters van ons vandaan. Stapt er een vrouw uit en die loopt met de auto 'mee'. Wij rijden langs en iedereen in de auto en die ene vrouw keek. Ze stapte terug in de auto en reed weer verder.
 
Ik dus fietsen naar een dorp toe samen met een maat van me, in de nacht. Komt er opeens een donkere auto aanrijden (voor de rest waren er totaal geen auto's).

Die auto rijdt opeens heel langzaam, op ons tempo vooruit, zo'n tiental meters van ons vandaan. Stapt er een vrouw uit en die loopt met de auto 'mee'. Wij rijden langs en iedereen in de auto en die ene vrouw keek. Ze stapte terug in de auto en reed weer verder.

Conjo.
 
Werd in de midden van de nacht wakker met een gevoel alsof er een mes door mijn buik gestoken was, kon ook mijn ogen niet openen. Voelde alsof er een kwade geest in de buurt was, ik voelde iets kwaadaardigst, en mijn been werd steeds opgetild door iets.

Na veel kracht zetten sprongen mijn oogleden open en ik keek naar mijn buik, ik zag een hand die niet de mijne was uit mijn buik steken. Ik wilde het uitschreeuwen van de schrik maar er kwam niks uit. Ik keek er enkele seconden naar maar het leek wel een eeuwigheid, het bleek uiteindelijk mijn boekenkast te zijn aan de voet van mijn bed. Mijn been was ook nooit opgetild geweest, lang gewoon plat op mijn bed.


Ik lachen van de schrik en weer doorslapen. Wat een k*t hallucinatie.

http://lolmart.com/files/2011/07/Laughing.png


Cool story brah.
 
Eerste wat mij te binnen schiet is toen we van een familiefeest kwamen en mijn vader een epilepsie-aanval kreeg toen hij aan het rijden was. Was toch wel enorm beangstigend dit want was ook nog maar 14 jaar toen.
Mijn zus lag al te slapen, m'n moeder was ook bijna vertrokken. Ik ging ook net m'n ogen toedoen maar zag opeens de auto van de rijbaan gaan richting de gracht.. Ik meteen wakker en kijken naar m'n pa en ja hoor, zag dat het zover was.. Meteen het stuur vastgegrepen en m'n ma wakker gemaakt die ook meteen stijf stond van de adrenaline, in paniek was. Probleem was echter dat zijn spieren volledig opgespannen waren en hij het gaspedaal keihard indrukte met als gevolg dat we naar het 2de en 3de rijvak moesten omdat we anders tegen de voorliggende auto's gingen botsen. Ik en m'n moeder dus beiden aan het stuur en m'n ma tegelijkertijd proberen zijn been/voet van dat gaspedaal te krijgen aan een snelheid die toch wel gauw opliep naar de 160 km/u. (gelukkig was dit de max snelheid die we konden halen toen met onze auto)

Uiteindelijk heeft m'n ma dan toch zijn voet van het pedaal gekregen en zijn we veilig op de pechstrook tot stilstand gekomen. Kon ziezo veel slechter afgelopen zijn, moest ik bv ook liggen slapen hebben dan hadden we gewoon 5 meter naar beneden gerold of moest het niet 's avonds laat geweest zijn en er wat meer verkeer geweest zijn gingen we vrijwel zeker een aanrijding gehad hebben, met alle gevolgen van dien.
 
Eerste wat mij te binnen schiet is toen we van een familiefeest kwamen en mijn vader een epilepsie-aanval kreeg toen hij aan het rijden was. Was toch wel enorm beangstigend dit want was ook nog maar 14 jaar toen.
Mijn zus lag al te slapen, m'n moeder was ook bijna vertrokken. Ik ging ook net m'n ogen toedoen maar zag opeens de auto van de rijbaan gaan richting de gracht.. Ik meteen wakker en kijken naar m'n pa en ja hoor, zag dat het zover was.. Meteen het stuur vastgegrepen en m'n ma wakker gemaakt die ook meteen stijf stond van de adrenaline, in paniek was. Probleem was echter dat zijn spieren volledig opgespannen waren en hij het gaspedaal keihard indrukte met als gevolg dat we naar het 2de en 3de rijvak moesten omdat we anders tegen de voorliggende auto's gingen botsen. Ik en m'n moeder dus beiden aan het stuur en m'n ma tegelijkertijd proberen zijn been/voet van dat gaspedaal te krijgen aan een snelheid die toch wel gauw opliep naar de 160 km/u. (gelukkig was dit de max snelheid die we konden halen toen met onze auto)

Uiteindelijk heeft m'n ma dan toch zijn voet van het pedaal gekregen en zijn we veilig op de pechstrook tot stilstand gekomen. Kon ziezo veel slechter afgelopen zijn, moest ik bv ook liggen slapen hebben dan hadden we gewoon 5 meter naar beneden gerold of moest het niet 's avonds laat geweest zijn en er wat meer verkeer geweest zijn gingen we vrijwel zeker een aanrijding gehad hebben, met alle gevolgen van dien.

lol owned.
 
De eerste keer dat ik neergeschoten werd.
 
Haha wtf, is jou slaapkamer beneden? Vertel wat meer.

Haha nee zat in de woonkamer bij een groot raam, en woon zegmaar aan een grote straat/singel. Ik was gewoon aan het gamen, en had het gevoel dat ik bekeken werd en keek naar links en opeens zag ik daar onder het rolgordijn een wit gebit en witte ogen tegen het raam aan. Schrok me echt de t*ring, toen bleef ie de hele tijd staan en begon naar de deur te wijzen. Ik gebaarde dat ie op moest fl*kkeren en toen uiteindelijk liep ie uit m'n tuin weg.

Heb hem daarna nog ongeveer 3× langs zien fietsen en steeds naar binnen kijken, was onderhand 5u in de ochtend
 
Het engste wat ik ooit heb meegemaakt zal ik nooit meer vergeten..
Het was ergens in augustus 2010. Toen werd Hoody lid van dit forum
 
Toen Situation naar het ziekenhuis werd gebracht :(
 
sleep paralysis , zegt genoeg lijkt me
 
Eerste wat mij te binnen schiet is toen we van een familiefeest kwamen en mijn vader een epilepsie-aanval kreeg toen hij aan het rijden was. Was toch wel enorm beangstigend dit want was ook nog maar 14 jaar toen.
Mijn zus lag al te slapen, m'n moeder was ook bijna vertrokken. Ik ging ook net m'n ogen toedoen maar zag opeens de auto van de rijbaan gaan richting de gracht.. Ik meteen wakker en kijken naar m'n pa en ja hoor, zag dat het zover was.. Meteen het stuur vastgegrepen en m'n ma wakker gemaakt die ook meteen stijf stond van de adrenaline, in paniek was. Probleem was echter dat zijn spieren volledig opgespannen waren en hij het gaspedaal keihard indrukte met als gevolg dat we naar het 2de en 3de rijvak moesten omdat we anders tegen de voorliggende auto's gingen botsen. Ik en m'n moeder dus beiden aan het stuur en m'n ma tegelijkertijd proberen zijn been/voet van dat gaspedaal te krijgen aan een snelheid die toch wel gauw opliep naar de 160 km/u. (gelukkig was dit de max snelheid die we konden halen toen met onze auto)

Uiteindelijk heeft m'n ma dan toch zijn voet van het pedaal gekregen en zijn we veilig op de pechstrook tot stilstand gekomen. Kon ziezo veel slechter afgelopen zijn, moest ik bv ook liggen slapen hebben dan hadden we gewoon 5 meter naar beneden gerold of moest het niet 's avonds laat geweest zijn en er wat meer verkeer geweest zijn gingen we vrijwel zeker een aanrijding gehad hebben, met alle gevolgen van dien.

Pics or it didnt happen.
 
Owja, voor het eerste in je slaap wakker worden terwijl je op je arm hebt gelegen, wil je je arm optillen, gebeurt er niks, pak je met je andere arm de slapende arm op, valt ie als een dood vogeltje neer :o Was toen behoorlijk angstig, uiteindelijk kwam ie gelukkig wel weer bij :o
 
Owja, voor het eerste in je slaap wakker worden terwijl je op je arm hebt gelegen, wil je je arm optillen, gebeurt er niks, pak je met je andere arm de slapende arm op, valt ie als een dood vogeltje neer :o Was toen behoorlijk angstig, uiteindelijk kwam ie gelukkig wel weer bij :o

Heb dit nog nooit gehad hoor wel dat mijn arm slaapt maar dan kan ik hem wel gewoon gelijk weer bewegen. Volgens mij heb je wel heel veel bloed tegen gehouden wil je je arm egt helemaal verlammen.
 
Owja, voor het eerste in je slaap wakker worden terwijl je op je arm hebt gelegen, wil je je arm optillen, gebeurt er niks, pak je met je andere arm de slapende arm op, valt ie als een dood vogeltje neer :o Was toen behoorlijk angstig, uiteindelijk kwam ie gelukkig wel weer bij :o
Heb ik ook weleens :D:D
Wil ik in mijn ogen wrijven ofzo en dan dondert mijn hand + arm op me kop haha

Was de eerste keer ook wel paniek.. Gedachtes met verlamming enzo:p

Heb dit nog nooit gehad hoor wel dat mijn arm slaapt maar dan kan ik hem wel gewoon gelijk weer bewegen. Volgens mij heb je wel heel veel bloed tegen gehouden wil je je arm egt helemaal verlammen.
Als je slaapt word alles slap.. (Behalve mijn derde beentje :trollface: )
Als je dan 'half' wakker bent kan er nog een deel van je lichaam volledig slapen.
 
Had gedronken die avond, kan ook daaraan liggen, maar kon er echt helemaal niks mee, pakt m op met mn linker arm, laat m los, plof... Lag ie weer :o
 
Heb ik ook weleens :D:D
Wil ik in mijn ogen wrijven ofzo en dan dondert mijn hand + arm op me kop haha

Was de eerste keer ook wel paniek.. Gedachtes met verlamming enzo:p


Als je slaapt word alles slap.. (Behalve mijn derde beentje :trollface: )
Als je dan 'half' wakker bent kan er nog een deel van je lichaam volledig slapen.

Ik geloof je wel alleen ik heb het nog nooit gehad. :trollface:
 
Origineel gepost door Corleoné
Eerste wat mij te binnen schiet is toen we van een familiefeest kwamen en mijn vader een epilepsie-aanval kreeg toen hij aan het rijden was. Was toch wel enorm beangstigend dit want was ook nog maar 14 jaar toen.
Mijn zus lag al te slapen, m'n moeder was ook bijna vertrokken. Ik ging ook net m'n ogen toedoen maar zag opeens de auto van de rijbaan gaan richting de gracht.. Ik meteen wakker en kijken naar m'n pa en ja hoor, zag dat het zover was.. Meteen het stuur vastgegrepen en m'n ma wakker gemaakt die ook meteen stijf stond van de adrenaline, in paniek was. Probleem was echter dat zijn spieren volledig opgespannen waren en hij het gaspedaal keihard indrukte met als gevolg dat we naar het 2de en 3de rijvak moesten omdat we anders tegen de voorliggende auto's gingen botsen. Ik en m'n moeder dus beiden aan het stuur en m'n ma tegelijkertijd proberen zijn been/voet van dat gaspedaal te krijgen aan een snelheid die toch wel gauw opliep naar de 160 km/u. (gelukkig was dit de max snelheid die we konden halen toen met onze auto)

Uiteindelijk heeft m'n ma dan toch zijn voet van het pedaal gekregen en zijn we veilig op de pechstrook tot stilstand gekomen. Kon ziezo veel slechter afgelopen zijn, moest ik bv ook liggen slapen hebben dan hadden we gewoon 5 meter naar beneden gerold of moest het niet 's avonds laat geweest zijn en er wat meer verkeer geweest zijn gingen we vrijwel zeker een aanrijding gehad hebben, met alle gevolgen van dien.
zal wel verschietachtig zijn, maar het is wel beter om hem uit versnelling te halen
 
Terug
Naar boven