- Lid sinds
- 9 jul 2009
- Berichten
- 15.760
- Waardering
- 14.157
Ijlen is het engste wat ik ooit meegemaakt heb..
Ik was wakker, maar hallucineerde ontzettend. Mijn slaapkamer werd steeds groter en groter alleen ik bleef klein. Ook hoorde ik constant mensen schreeuwen, en niet zomaar schreeuwen, maar echt alsof ze op een brutale manier vermoord werden. Vaak waren het ook bekende stemmen (ouders). Ik riep om mijn ouders, en die kwamen, maar ik bleef roepen zelfs toen ze voor me stonden, ik zag ze staan maar voelde dat ze niks konden doen... Ook hoorde ik bijvoorbeeld mensen heel hard stampen op de trap, of heel hard slaan met deuren, of gooien met pannen. Allemaal vreselijke geluiden. En dat samen met het geschreeuw, de steeds groter wordende kamer en totaal niet weten wat er gebeurd, waar ik was, en het niks kunnen doen, was echt angstaanjagend.
Heb dit twee of drie keer meegemaakt, gelukkig al heel lang geleden. Echt freaky shit. Maar de oplossing bleek om ''uit die hallucinatie te stappen.'' Gewoon weg uit die slaapkamer, weg bij alles wat je je inbeeld. Over de trap lopen waar je mensen hoorde stampen, naar de keuken of whatever. En als je dan weer bij bewustzijn komt weet je niet wat je mee maakt, heel onrealistisch.
Symptomen
Bij ijlen is het bewustzijn duidelijk gestoord. Er treedt bij de patiënt verwardheid op en de patiënt heeft vaak geen idee waar hij zich bevindt. Verder kunnen er lichte waandenkbeelden ontstaan. IJlen moet niet verward worden met delirium, dat vaak optreedt bij het gebruik van drugs, alcohol of vergiftiging.
Kinderen zijn vaan wat gevoeliger voor ijlen, en praten dan onsamenhangend. Ze kunnen kleuren of vormen zien die er niet zijn. Ook praat het kind vaak in verwarde taal, maakt zinnen die niet kloppen en roept om zijn of haar ouders terwijl die er al zijn. Het kind is zich niet bewust van de omgeving. Het kan met de armen om zich heen graaien en angstig zijn.
De volwassen patiënt zal vaak niet in de gaten hebben waar hij of zij zich bevindt en kan verward overkomen. De pupillen zijn verwijd en er kan angst ontstaan bij de patiënt.
http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/ziekten/72782-ijlen-of-koortsdelier.html
Bij ijlen is het bewustzijn duidelijk gestoord. Er treedt bij de patiënt verwardheid op en de patiënt heeft vaak geen idee waar hij zich bevindt. Verder kunnen er lichte waandenkbeelden ontstaan. IJlen moet niet verward worden met delirium, dat vaak optreedt bij het gebruik van drugs, alcohol of vergiftiging.
Kinderen zijn vaan wat gevoeliger voor ijlen, en praten dan onsamenhangend. Ze kunnen kleuren of vormen zien die er niet zijn. Ook praat het kind vaak in verwarde taal, maakt zinnen die niet kloppen en roept om zijn of haar ouders terwijl die er al zijn. Het kind is zich niet bewust van de omgeving. Het kan met de armen om zich heen graaien en angstig zijn.
De volwassen patiënt zal vaak niet in de gaten hebben waar hij of zij zich bevindt en kan verward overkomen. De pupillen zijn verwijd en er kan angst ontstaan bij de patiënt.
http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/ziekten/72782-ijlen-of-koortsdelier.html
Ik was wakker, maar hallucineerde ontzettend. Mijn slaapkamer werd steeds groter en groter alleen ik bleef klein. Ook hoorde ik constant mensen schreeuwen, en niet zomaar schreeuwen, maar echt alsof ze op een brutale manier vermoord werden. Vaak waren het ook bekende stemmen (ouders). Ik riep om mijn ouders, en die kwamen, maar ik bleef roepen zelfs toen ze voor me stonden, ik zag ze staan maar voelde dat ze niks konden doen... Ook hoorde ik bijvoorbeeld mensen heel hard stampen op de trap, of heel hard slaan met deuren, of gooien met pannen. Allemaal vreselijke geluiden. En dat samen met het geschreeuw, de steeds groter wordende kamer en totaal niet weten wat er gebeurd, waar ik was, en het niks kunnen doen, was echt angstaanjagend.
Heb dit twee of drie keer meegemaakt, gelukkig al heel lang geleden. Echt freaky shit. Maar de oplossing bleek om ''uit die hallucinatie te stappen.'' Gewoon weg uit die slaapkamer, weg bij alles wat je je inbeeld. Over de trap lopen waar je mensen hoorde stampen, naar de keuken of whatever. En als je dan weer bij bewustzijn komt weet je niet wat je mee maakt, heel onrealistisch.
Laatst bewerkt:
.
. Zat er zo'n Italiaan constant te claxoneren achter ons dus mijn vader steekte zijn middelvinger op toen we stil stonden. Die italiaan stapt uit (vader had raam open staan) en sloeg mijn vader en liep weg. Mijn pa wilde uitstappen maar werd tegengehouden door mijn moeder, mijn moeder zei dat hij rustig moest blijven en de raam dicht moest doen. Toen keken ik en mijn zus door de achterruit en zagen die Italiaan een pistool trekken in de auto :S. Mijn pa snel een weg rechtsaf weggereden. Was echt fcking freaky.. ik ging in zo'n foetushouding op de achterbank liggen toen we wegreden hehe.
hier moest ik even om lachen xd.
