Waarom ben je dan meteen een portier, die bij een supermarkt staat of een bioscoop, als je niet geweldadig bent en niet minstens regelmatig iemand lens ramt?
Ik denk eerder, dat jij zo'n gefrustreerd mannetje bent, dat bij het minste geringste staat te hengsten. Of niet

Kun je ook nog zaken oplossen zonder er meteen op los te gaan?
Ik werk al 10 jaar voor een redelijk grote bar-dancing, maar werk ook samen met andere collega's op het plein, waar de horeca rond gelegen is.
Ik heb genoeg vechtpartijen, steekpartijen en, gelukkig, net geen schietpartij (omdat we al naar huis waren) meegemaakt. Ik heb honderden vechtende en slopende mensen mijn "tent" uit gewerkt of uit elkaar gehaald. Laat staan de vechtpartijen op straat.
Het geweld is echter bijna nooit tegen mijzelf gericht geweest. Waarom? Omdat ik me normaal, zakelijk en eerlijk opstel, zodat men begrijpt, dat ze fout zijn en dus luisteren naar wat ik zeg.
Vandaar, dat ik in die 10 jaar dus nog nooit een klap heb hoeven uitdelen of ontvangen.
Ik merk echter wel, dat de zaken de laatste jaren verharden. Het vergt dus nog meer duidelijkheid in aangeven wat de grenzen zijn.