sociale angst

[DennisIsHeet]

Hoi Kaliber!

Ik vind het ten eerste al knap dat jezelf als hulp zoekt via dit forum. Het is goed om even je hart te kunnen luchten en veel mensen hier zullen misschien wel hetzelfde meemaken (of hebben meegemaakt). Als ik je verhaal zo lees lijkt mij het ook een erg lastige situatie, pieker je er ook veel over? Ik zag er al wat goede tips tussen staan maarja makkelijker gezegt dan gedaan natuurlijk. Het is iig niet slim om er doormiddel van drugs en alcohol proberen uit te vluchten. Maar heb je nog wel andere dingen waar je trots op bent wat je erg goed kunt? Als je met dat soort punten verder gaat werken bouw je op een wat makkelijkere manier zelfvertrouwen op.
en hoe komt het eigenlijk dat jij dit pas aan het eind van de middelbare school kreeg? Ik heb nog wel een goede tip voor je wat gratis is en je ouders hoeven hier niet perse van op de hoogte te zijn, ga eens langs bij een algemeen maatschappelijk werker, dit is in bijna elke plaats wel te vinden en je kunt evt naar een andere plaats gaan als je liever niet in je eigen stad wil. Hun kunnen goed naar je luisteren en je adviezen en tips geven zonder je te kunnen verplichten om perse iets te doen. Misschien is het eens fijn om met een deskundige er over te praten zonder gelijk naar een psycholoog te moeten?
En hoe voel jij je op dit moment over meisjes? want juist door de angst die je nu hebt dat jij je bot voelt en het niet lukt bij meisjes versterkt alleen de angst maar meer.
Tuurlijk.. sociaal zijn moet je natuurlijk ook een beetje liggen maar ik heb er de diepste vertrouwen in dat er wel aan kan gewerkt worden. Misschien kun jij de volgende keer aan een meisje uitleggen hoe jij je voelt en dat je bang bent dat je het verprutst dan snappen ze het en idd als jij je rug omdraait denken ze vast.. jezus wat een lomperik.
Ik hoop dat je nog wat bruikbaars aan mij hebt gehad!

Xxx Nesje

 

[Ceska]

heb je ook last van angst en/of paniek aanvallen?

 

[Kaliber]

allereerst, iedereen bedankt voor de tips!

Mijn `vriendin`weet het inmiddels wel want ik heb het er iedere keer ff met haar over als ik iets met haar afspreek. Dit doe ik om mezelf even iets comfortabeler te voelen alleen werkt dit ook niet echt. De spanning blijft en mijn hoofd slaat op hol. Ik pieker er inderdaad constant over. Omdat ik niet echt boeiend werk heb ben ik eigenlijk constant bezig naar oplossingen te zoeken (vooral over hoe ik me moet gedragen en over reacties van andere mensen).

Nu heb ik een tip opgevolgd. Ik heb namelijk een HSP test gedaan op internet. Hieruit bleek overduidelijk dat ik hooggevoelig ben. Alleen sta ik er zelf nogal sceptisch tegenover aangezien je dit soort testen kan sturen en de uitslag verwant is aan je huidige gemoedstoestand.
Maar omdat ik zoveel gelijkenissen vond ik heb ik er een boek over besteld. Heb hem al voor de helft doorgelezen en ik denk dat dit heel erg overeenkomt met wat ik heb.

Het probleem is, ik ben sociaal niet echt slecht ofzo. Kon juist vroeger met iedereen opschieten en was een beetje allemans vriend.
Op de middelbare school veranderde dit heel erg. Omdat ik toen een tijd gepest ben. Het werd allemaal nog vager omdat ik ging proberen de pesters te vriend te houden. Bullshit natuurlijk achteraf. Maar ik snapte niet waarom ze dat deden aangezien ik aardig tegen hen deed. Toen werd ik erg teruggetrokken en verlegen. En eigenlijk werd dit alleen maar erger. Ik werd heel erg wantrouwig. Tot op het punt dat ik niet meer normaal kon reageren in sociale situaties. Ik ging alle sociale situaties uit de weg. En werd overal bang voor. Ik ging zelfs bepaalde routes fietsen (tussen huis en school) zodat ik zeker wist dat ik sommige mensen niet tegenkwam. Wan stel je voor dat ze me zagen

Nou is het wel iets beter geworden. Dat laatste heb ik niet meer. Maar ik heb wel sterke vluchtneigingen. Ik heb dit overigens wel wat meer onder controle gekregen. Maar toch heb ik momenten dat ik helemaal in paniek of in de war raak dat ik zo snel mogelijk weg wil. Plotseling weglopen bij verjaardagen enz.

Ik heb ook het gevoel dat ik niet echt leef zeg maar. Ben aan het overleven op het moment.

 

[MeDieViL]

ik weet dat er wss veel mensen niet met mij akkoord gaan omdat ik nogal een grote voorstander van medicatie ben

maar ik heb het zelfde probleem en mezelf pushen werkt voor geen meter, natuurlijk zijn er momenten dat het iets beter word en momenten dat het slechter word (int slechtste geval kan je niet meer normaal doen) int beste geval is sociale interactie gwn neutraal, je wil niet perse weg maar leuk is het ook helemaal niet
(en ben elke dag bij vrienden, heb ook in de gevangenis gezeten dus ik was (24 op 24 3 maanden lang blootgesteld aan de situaties waar ik schrik voor heb, en het helpt langst geen kanten), was er ook vrij zeker van dat er over praten niet zou helpen

daarom blijf ik ook drukken op een goede behandeling! sociale interactie is het belangrijkste wat je in je leven hebt, als je heel je leven stress hebt inplaats dat je kan genieten van je leven hoeveel is je leven dan nog waard? zoals je zelf zei het is meer overleven dan echt te leven!

 

[P8rb]

Waarom heb je in de gevangenis gezeten!?

 

[MastaguyB]

allereerst, iedereen bedankt voor de tips!

Mijn `vriendin`weet het inmiddels wel want ik heb het er iedere keer ff met haar over als ik iets met haar afspreek. Dit doe ik om mezelf even iets comfortabeler te voelen alleen werkt dit ook niet echt. De spanning blijft en mijn hoofd slaat op hol. Ik pieker er inderdaad constant over. Omdat ik niet echt boeiend werk heb ben ik eigenlijk constant bezig naar oplossingen te zoeken (vooral over hoe ik me moet gedragen en over reacties van andere mensen).

Nu heb ik een tip opgevolgd. Ik heb namelijk een HSP test gedaan op internet. Hieruit bleek overduidelijk dat ik hooggevoelig ben. Alleen sta ik er zelf nogal sceptisch tegenover aangezien je dit soort testen kan sturen en de uitslag verwant is aan je huidige gemoedstoestand.
Maar omdat ik zoveel gelijkenissen vond ik heb ik er een boek over besteld. Heb hem al voor de helft doorgelezen en ik denk dat dit heel erg overeenkomt met wat ik heb.

Het probleem is, ik ben sociaal niet echt slecht ofzo. Kon juist vroeger met iedereen opschieten en was een beetje allemans vriend.
Op de middelbare school veranderde dit heel erg. Omdat ik toen een tijd gepest ben. Het werd allemaal nog vager omdat ik ging proberen de pesters te vriend te houden. Bullshit natuurlijk achteraf. Maar ik snapte niet waarom ze dat deden aangezien ik aardig tegen hen deed. Toen werd ik erg teruggetrokken en verlegen. En eigenlijk werd dit alleen maar erger. Ik werd heel erg wantrouwig. Tot op het punt dat ik niet meer normaal kon reageren in sociale situaties. Ik ging alle sociale situaties uit de weg. En werd overal bang voor. Ik ging zelfs bepaalde routes fietsen (tussen huis en school) zodat ik zeker wist dat ik sommige mensen niet tegenkwam. Wan stel je voor dat ze me zagen

Nou is het wel iets beter geworden. Dat laatste heb ik niet meer. Maar ik heb wel sterke vluchtneigingen. Ik heb dit overigens wel wat meer onder controle gekregen. Maar toch heb ik momenten dat ik helemaal in paniek of in de war raak dat ik zo snel mogelijk weg wil. Plotseling weglopen bij verjaardagen enz.

Ik heb ook het gevoel dat ik niet echt leef zeg maar. Ben aan het overleven op het moment.

Klik om te verkleinen...

Die testen op internet moet je niet teveel waarde aan hechten. Mischien kun je een afspraak maken met je huisarts en je laten doorverwijzen naar een GGZ of UMC, daar kun je je ook laten testen (psychologische test bijv.) ik heb het zelf ook gedaan. Ook last van sociale angst, in erge mate paar jaar terug, gaat nu beter gelukkig, maar heb er nog dagelijks last van.)) En je krijgt gesprekken, zo kun je wat duidelijkheid krijgen wat er nu aan scheelt en kun je een therapie/cursus volgen die bij je past.
Die problemen die je hebt ken ik ook allemaal. Eerste stap is gewoon proffesionele hulp zoeken, zo heb je iig steun en ben je op de goede weg. Die boeken lezen is ook wel goed, maar je zal ook zelf aan de slag moeten met je problemen, dat gaat niet door alleen een boekje lezen, en je weet ook niet zeker wat je hebt, ik zou daar eerst meer duidelijkheid in proberen te krigen.Anders doe je straks dingen waar je helemaal niks aan hebt, en verlies je de moed. SUcces!

 

[DennisIsHeet]

deleted

 

[KoekieMonster]

Op dit moment geef ik les op een school met kinderen met een beperking waaronder: PPDnos, ADHD, autisme en ook hooggevoeligheid. Mijn leerlingen met hooggevoeligheid zijn erg serieus en meelevend en voelen ze bij anderen emoties heel sterk aan. Een meisje gaat soms spontaan huilen als ze voelt dat haar andere klasgenootjes die dag niet lekker in hun vel zitten. Als jij er een boek over hebt gelezen en je herkent veel gedrags overeenkomsten zou ik inderdaad een keer om een echte test vragen bij een psycholoog.
Als ik zo jou verhaal lees word ik er haast een beetje kwaad om.. ik snap niet waarom iedereen elkaar toch altijd zo moet kwetsen. Kijk waar het jou heeft gebracht.. die pesters hebben nu dus als nog hun zin. dit greep mij wel aan: "Wan stel je voor dat ze me zagen"
Kun je mij eens wat positieve punten van jezelf opnoemen waar je wel trots op bent of wat je vroeger heel erg leuk vond. Want wat houdt jou op dit moment op je been? Sporten? Je vriendin? Richt je vooral eens op zulke dingen, want je hoort van je leven te genieten en het niet te overleven. En maak eens een lijstje wat je nog super graag wil doen allemaal in dit leven! Mooiste is natuurlijk als je dan je lijstje na gaat streven paar dingentjes van mijn lijstje:
Wereldreis maken
Met dolfijnen zwemmen
Parachute springen
bijvoorbeeld, en dan kijken of je die uitdagingen waar maakt,

Kus Nesje

Klik om te verkleinen...

Ook ik heb wat aan die laatste tips, bedankt.

 

[Pabbe]

succes kerel, zal uiteindelyk wel goed komen. Daar moet je vertrouwen in hebben

 

[Corleoné]

allereerst, iedereen bedankt voor de tips!

Mijn `vriendin`weet het inmiddels wel want ik heb het er iedere keer ff met haar over als ik iets met haar afspreek. Dit doe ik om mezelf even iets comfortabeler te voelen alleen werkt dit ook niet echt. De spanning blijft en mijn hoofd slaat op hol. Ik pieker er inderdaad constant over. Omdat ik niet echt boeiend werk heb ben ik eigenlijk constant bezig naar oplossingen te zoeken (vooral over hoe ik me moet gedragen en over reacties van andere mensen).

Nu heb ik een tip opgevolgd. Ik heb namelijk een HSP test gedaan op internet. Hieruit bleek overduidelijk dat ik hooggevoelig ben. Alleen sta ik er zelf nogal sceptisch tegenover aangezien je dit soort testen kan sturen en de uitslag verwant is aan je huidige gemoedstoestand.
Maar omdat ik zoveel gelijkenissen vond ik heb ik er een boek over besteld. Heb hem al voor de helft doorgelezen en ik denk dat dit heel erg overeenkomt met wat ik heb.

Het probleem is, ik ben sociaal niet echt slecht ofzo. Kon juist vroeger met iedereen opschieten en was een beetje allemans vriend.
Op de middelbare school veranderde dit heel erg. Omdat ik toen een tijd gepest ben. Het werd allemaal nog vager omdat ik ging proberen de pesters te vriend te houden. Bullshit natuurlijk achteraf. Maar ik snapte niet waarom ze dat deden aangezien ik aardig tegen hen deed. Toen werd ik erg teruggetrokken en verlegen. En eigenlijk werd dit alleen maar erger. Ik werd heel erg wantrouwig. Tot op het punt dat ik niet meer normaal kon reageren in sociale situaties. Ik ging alle sociale situaties uit de weg. En werd overal bang voor. Ik ging zelfs bepaalde routes fietsen (tussen huis en school) zodat ik zeker wist dat ik sommige mensen niet tegenkwam. Wan stel je voor dat ze me zagen

Nou is het wel iets beter geworden. Dat laatste heb ik niet meer. Maar ik heb wel sterke vluchtneigingen. Ik heb dit overigens wel wat meer onder controle gekregen. Maar toch heb ik momenten dat ik helemaal in paniek of in de war raak dat ik zo snel mogelijk weg wil. Plotseling weglopen bij verjaardagen enz.

Ik heb ook het gevoel dat ik niet echt leef zeg maar. Ben aan het overleven op het moment.

Klik om te verkleinen...

Als je niet meer normaal kan reageren is het eigenlijk al redelijk erg, want dan komen andere mensen over als een bedreiging en gaje je precies afweren en vies ofzo reageren , anders dan dat je wil, heel vervelend eigenlijk. Het kan ook nog erger, bv dat je niet meer nrml kan bewegen in sociale ruimten, alles verloopt precies houterig en in schokjes, je bewegingen plus je zicht enz.. Uiteindelijk als het echt te erg wordt, vervries je als het ware, je zet dan in feite gewoon jezelf stil, maar dit is enorm pijnlijk voor jezelf. M'n psychiater heeft me dit eens uitgelegd toen ik maar bleef doorgaan over dat bewegen in schokjes en geen vrijheid meer om te bewegen. Blijkbaar is dit ook bij sommige dieren zo, dat ze op dreigend gevaar vervriezen, dus als een standbeeld.

Wilde dit even zeggen, maar als het terug erger wordt dat je zaken gaat vermijden of als sommige situaties onhoudbaar zijn, niet comfortabel en niet meer leefbaar is het toch beter om een psychiater te raadplegen, maar verwacht ook geen wonderen van hem..

Het komt eigenlijk ook allemaal neer dat je in feite je omgeving negatief beoordeeld en dus aanvoelt. Je bent niet depressief, maar je ziet, voelt je omgeving als negatief, bedreigend aan enz.

 

[Corleoné]

Middelen die mss voor jou effectief zijn tegen de angst: de doodgewone Prozac (neem het nu bijna 3 weken en merk verbetering. (omgeving klaart op)

Het kan ook de impromen zijn, is een soort mature tranqiluizer en wordt ook gebruikt tegen onrust, en hevige opwinding enz...

In ieder geval, 1 van de 2 doet mijn omgeving opklaren en terug normaal aanvoelen. Heb nu al zo'n 8 of 9 anti-depressiva's en een goed aantal neurolepticums gebruikt zonder resultaat, en voel nu voor het eerst in bijna 2 jaar merkbaar resultaat, dus als je een lichte sociale fobie of andere angststoornis hebt kan je mss eerder dit eens proberen en vragen aan je dokter of psychiater dan alle andere anti-depressiva's (die bij mij niet werken tegen angst en negatief beoordelen/aanvoelen van omgeving).

 

[Kaliber]

Ik wil liever geen medicijnen of iets dergelijks. Omdat ik nogal gevoelig ben voor dat soort dingen. Als ik me niet helemaal normaal voel kan kom ik sociaal ook zo over.

Klein voorbeeld. Ik heb een soort neusspray weet de naam er niet precies van. Waar je nogal high duizelig van word. Die had ik gebruikt vlak voor dat ik naar mijn schoonouders toe ging. Ik raakte echt helemaal in paniek daar. Ik werd zo bang dat ik abnormaal zou overkomen oid. Het was de 2e keer dat ik er heen ging overigens maar de 1e keer was heel wat makkelijker.

Nu ben ik er zelf al achter gekomen dat die relatie niet gaat werken. Ik voel me gewoon helemaal niet op mijn gemak. Ik vind haar wel leuk enzo. Maar ik zie er gewoon elke keer zo tegenop om er heen te gaan. Of om uberhaupt haar te zien. Denk dat ik eerst maar aan mezelf moet gaan werken voordat ik een relatie aan kan gaan. Nu weet ik alleen niet hoe ik het haar moet gaan vertellen. Ze zal het toch wel niet begrijpen aangezien ik haar wel leuk vind, maar ik kan het gewoon niet op dit moment.

Ik ben er iig wel achtergekomen dat confrontaties aangaan niet echt veel helpt. Toen ik voor het eerst naar mijn schoonouders toe ging dacht ik echt dat ik heel goed op weg was. Maar de keren er na waren net zo erg soms nog erger dan de 1e keer dat ik er heen ging.

mja van de week ma is een afspraak maken met de dokter al1 kom ik er niet uit.

 

[riggard]

hsp houdt kort in dat je enorm veel waarde hecht aan hoe anderen jou beoordelen en zien?

ik wil niet zeggen dat ik een probleem heb oid, maar een paar jaar geleden had ik ook wel last van dit soort dingen, ontliep sociale zaken etc. etc. bij mij heeft trainen en veel lezen over dit soort onderwerpen enorm geholpen. maar kan natuurlijk ook onzekerheid uit de puberteit zijn geweest.

 

[Neonak]

hsp houdt kort in dat je enorm veel waarde hecht aan hoe anderen jou beoordelen en zien?

ik wil niet zeggen dat ik een probleem heb oid, maar een paar jaar geleden had ik ook wel last van dit soort dingen, ontliep sociale zaken etc. etc. bij mij heeft trainen en veel lezen over dit soort onderwerpen enorm geholpen. maar kan natuurlijk ook onzekerheid uit de puberteit zijn geweest.

Klik om te verkleinen...

HSP houdt in dat je gevoeliger bent voor dingen met een externe en interne oorzaak. Dus ze horen, zien en ruiken dingen 'meer', maar hebben ook een gevoeliger gedachten wereld. Deze 2 dingen versterken elkaar ook. Ik ken ook mensen die HSP hebben en als ik dan de muziek op een voor mij acceptabel niveau heb staan is die voor hun al veel te hard. Of ze horen of ruiken iets dat heel ver weg is. Maar het zorgt ook voor een emotionele reactie, ze reageren veel sterker op tegenslagen of dingen die ze tegenstaan.

 

[zitzakken]

snap dat je er geen voorstander van bent, qua medicatie.. maar het proberen waard toch.. eenmalig een kuurtje van een week of 3 max. dan zie je al snel resultaat. ook hopelijk dat het hierna gewoon als sneeuw voor de zon verdwijnt, dit is echt mogelijk!!

 

[zitzakken]

HSP houdt in dat je gevoeliger bent voor dingen met een externe en interne oorzaak. Dus ze horen, zien en ruiken dingen 'meer', maar hebben ook een gevoeliger gedachten wereld. Deze 2 dingen versterken elkaar ook. Ik ken ook mensen die HSP hebben en als ik dan de muziek op een voor mij acceptabel niveau heb staan is die voor hun al veel te hard. Of ze horen of ruiken iets dat heel ver weg is. Maar het zorgt ook voor een emotionele reactie, ze reageren veel sterker op tegenslagen of dingen die ze tegenstaan.

Klik om te verkleinen...

klopt!! herkenbaar van op me werk!

 

[Rebel_x]

snap dat je er geen voorstander van bent, qua medicatie.. maar het proberen waard toch.. eenmalig een kuurtje van een week of 3 max. dan zie je al snel resultaat. ook hopelijk dat het hierna gewoon als sneeuw voor de zon verdwijnt, dit is echt mogelijk!!

Klik om te verkleinen...

dus jij zegt dat een pilletje zijn probleem kan oplossen?

 

[Rebel_x]

Ik wil liever geen medicijnen of iets dergelijks. Omdat ik nogal gevoelig ben voor dat soort dingen. Als ik me niet helemaal normaal voel kan kom ik sociaal ook zo over.

Klein voorbeeld. Ik heb een soort neusspray weet de naam er niet precies van. Waar je nogal high duizelig van word. Die had ik gebruikt vlak voor dat ik naar mijn schoonouders toe ging. Ik raakte echt helemaal in paniek daar. Ik werd zo bang dat ik abnormaal zou overkomen oid. Het was de 2e keer dat ik er heen ging overigens maar de 1e keer was heel wat makkelijker.

Nu ben ik er zelf al achter gekomen dat die relatie niet gaat werken. Ik voel me gewoon helemaal niet op mijn gemak. Ik vind haar wel leuk enzo. Maar ik zie er gewoon elke keer zo tegenop om er heen te gaan. Of om uberhaupt haar te zien. Denk dat ik eerst maar aan mezelf moet gaan werken voordat ik een relatie aan kan gaan. Nu weet ik alleen niet hoe ik het haar moet gaan vertellen. Ze zal het toch wel niet begrijpen aangezien ik haar wel leuk vind, maar ik kan het gewoon niet op dit moment.

Ik ben er iig wel achtergekomen dat confrontaties aangaan niet echt veel helpt. Toen ik voor het eerst naar mijn schoonouders toe ging dacht ik echt dat ik heel goed op weg was. Maar de keren er na waren net zo erg soms nog erger dan de 1e keer dat ik er heen ging.

mja van de week ma is een afspraak maken met de dokter al1 kom ik er niet uit.

Klik om te verkleinen...

ja, ik zou nu hulp zoeken je bent nog jong . niet uitstellen kerel.
Ik zou wel niet aan de kalmeermiddelen gaan, in het begin helpt dit een
beetje maar op lange termijn niet en is trouwens redelijk verslavend.

 

[zitzakken]

dus jij zegt dat een pilletje zijn probleem kan oplossen?

Klik om te verkleinen...

jaa dat lees je goed!

ja, ik zou nu hulp zoeken je bent nog jong . niet uitstellen kerel.
Ik zou wel niet aan de kalmeermiddelen gaan, in het begin helpt dit een
beetje maar op lange termijn niet en is trouwens redelijk verslavend.

Klik om te verkleinen...

maar nu zeg je het ook zelf vaak is het zo als je langs een psychiater gaat od. dat ze hier ook mee beginnen. Je moet gewoon meteen aangeven dat je dit voor een week of 2 tot hoogstens een maand wil proberen. ( als ze dit zelf toch langer voorschrijven, stop je erzelf gewoon mee na deze tijd!)

Ik heb met regelmatig je topic gelezen en denk echt dat je hierbij geholpen gaat zijn! je zult de vruchten misschien niet op korte termijn proeven maar zeker op langer termijn!

 

[MastaguyB]

Niet elke psych. is hetzelfde. Ik had er zelf naar moeten vragen toen het op mn werk helemaal niet meer ging.
Medicijnen neem je en daarnaast doe je therapie, dat is het beste.