Ik zou liegen moest ik nu zeggen dat de dood niet elke dag in m'n hoofd zit. Maar het is nu een deel van m'n leven geworden en ja dagelijks pijns ik. Het valt me zwaar, maar eerder voor m'n omgeving dan voor mij, want ik geloof dat het hierna niet gedaan is. I know, call me crazy
Wat mezelf betreft, ik leef gewoon, ik weet dat het er zit aan te komen. Maar hey wat kan ik doen? ik heb maar een paar opties:
-Zelfmoord plegen
-Mezelf opsluiten
-Of gewoon m'n leven proberen te leven in het mate van het mogelijke...
Natuurlijk, voor de ene is dat iets anders dan de andere...zoals ik net zei kamp ik momenteel met een libido probleem dat ik dus botergeil sta, alle dagen. Is niet echt gewenst in deze situatie maar toch is het er...dus plannen en carefully geld besteden aan "se ladies of fun".
Ps: Het valt me wel op dat iedere keer ik nu mooie dames zie, ik werkelijk besef dat ik m'n leven vergooid heb in het boerengat waar ik woon en ik beter verhuist was Ik heb gewoon brute pech gehad
