We hebben 6 jaar op een studentenkamer van 4 bij 3 gewoont op Uilenstede. Onze relatie is rocksolid.
Maar ik voel me benauwd. Kheb het gevoel alsof heel veel plannen in mijn leven uit mijn vingers glippen.
Thuis werk ik hardcore. Lange dagen, veel uren, om leuke dingen te doen (met plezier trouwens). Maar misschien houd ik mijzelf voor de gek en is het een soort van uitweg? Ondanks dat ik supergraag thuis met die kleine wil zijn.
Een onderbewuste tweestrijd?
Kweetnie, kben momenteel flink zoekende. Heb continu dubbele gevoelens. Hoor allemaal phaggots om mij heen die zeggen dat dit juist leuk is.
Mmmkay, f**k you.