MuscleMeat

zijn jullie bang voor de dood?


gewoon 2 hele dozen niet nader genoemde pillen in 1 keer naar binnen gespeeld.
toen ik begon te beven en mijn hart tilt sloeg begon ik te pannikeren en heb ik ouders en dokter verwittigd.
ik had er ook veel te lang mee rondgelopen, ze waren te laat om mijn maag nog leeg te pompen, alles zat al in het bloed.
de momenten naar de hartstilstand toe waren wel pijnlijk en beanstigend.
ik heb uren liggen schudden, beven en klappertanden met een ongekend hoge hartslag. ik kreeg nog iets in mijn mond gestopt omdat ik mijn tong niet zou afbijten.

ik weet het : het is maar een paar minuten dat ik er niet meer was en da's niet hetzelfde als helemaal niet terugkomen, maar voor mij was het een gevoel waarbij ik alle levensenergie voelde wegstromen en terechtkwam in een soort van donkere, onbegrensde ruimte waar het enorm rustig was... iets in die zin. sindsdien ben ik er gewoon van overtuigd dat er niets is na de dood, maar da's ook maar mijn mening erover.
ik hoop echt dat er niets meer nakomt, 1 leven is mooi genoeg geweest.
ben al blij dat ik in dit werelddeel geboren ben en ben blij dat ik van dit al bij al toch leuke leven mogen proeven heb.
 
gewoon 2 hele dozen niet nader genoemde pillen in 1 keer naar binnen gespeeld.
toen ik begon te beven en mijn hart tilt sloeg begon ik te pannikeren en heb ik ouders en dokter verwittigd.
ik had er ook veel te lang mee rondgelopen, ze waren te laat om mijn maag nog leeg te pompen, alles zat al in het bloed.
de momenten naar de hartstilstand toe waren wel pijnlijk en beanstigend.
ik heb uren liggen schudden, beven en klappertanden met een ongekend hoge hartslag. ik kreeg nog iets in mijn mond gestopt omdat ik mijn tong niet zou afbijten.

ik weet het : het is maar een paar minuten dat ik er niet meer was en da's niet hetzelfde als helemaal niet terugkomen, maar voor mij was het een gevoel waarbij ik alle levensenergie voelde wegstromen en terechtkwam in een soort van donkere, onbegrensde ruimte waar het enorm rustig was... iets in die zin. sindsdien ben ik er gewoon van overtuigd dat er niets is na de dood, maar da's ook maar mijn mening erover.
ik hoop echt dat er niets meer nakomt, 1 leven is mooi genoeg geweest.
ben al blij dat ik in dit werelddeel geboren ben en ben blij dat ik van dit al bij al toch leuke leven mogen proeven heb.

mijn held :)
 
Ja maar... na dat zwarte gat kom je in een tunnel met allemaal licht ! En aan het einde van die tunnel is er een grote gouden poort en mag je als je braaf bent geweest met sintepieter over de wolkjes binnen om eeuwig rijstpap met gouden lepeltjes te eten, echt waar!

ps: er is ook kwark voor de bodybuilders.

haha :D

van die beruchte lichttunnel heb ik niet veel gezien.
als ik geweten had dat ze ook kwark serveerden was ik mss wel wat langer gebleven, volgende keer beter dan maar :D
 
gewoon 2 hele dozen niet nader genoemde pillen in 1 keer naar binnen gespeeld.
toen ik begon te beven en mijn hart tilt sloeg begon ik te pannikeren en heb ik ouders en dokter verwittigd.
ik had er ook veel te lang mee rondgelopen, ze waren te laat om mijn maag nog leeg te pompen, alles zat al in het bloed.
de momenten naar de hartstilstand toe waren wel pijnlijk en beanstigend.
ik heb uren liggen schudden, beven en klappertanden met een ongekend hoge hartslag. ik kreeg nog iets in mijn mond gestopt omdat ik mijn tong niet zou afbijten.

ik weet het : het is maar een paar minuten dat ik er niet meer was en da's niet hetzelfde als helemaal niet terugkomen, maar voor mij was het een gevoel waarbij ik alle levensenergie voelde wegstromen en terechtkwam in een soort van donkere, onbegrensde ruimte waar het enorm rustig was... iets in die zin. sindsdien ben ik er gewoon van overtuigd dat er niets is na de dood, maar da's ook maar mijn mening erover.
ik hoop echt dat er niets meer nakomt, 1 leven is mooi genoeg geweest.
ben al blij dat ik in dit werelddeel geboren ben en ben blij dat ik van dit al bij al toch leuke leven mogen proeven heb.

Klink geloofwaardig,vooral hoe je beschrijft hoe het voelde toen je even weg was.Hoop dat er echt niks is en dat jij helemaal gelijk hebt.Zoals je al zegt is 1 leven genoeg.:D
 
als je dood bent voel je toch niks meer etc etc, waarom er bang voor zijn? mn familie zal verdrietig zijn maar dat is het enige... als ik kinderen krijg later, dan kan ik eerder oprecht bang zijn om mn familie achter te moeten laten!
 
Ik ben niet bang voor de dood, maar ik hoop nog wel een tijdje te leven. Alles op zijn tijd.
 
ja... tuurlijk, maar nog meer van verminking
 
Ooit hoorde ik het volgende:
ik ben niet bang om te sterven, wel om niet meer te leven.

Een kleine nuancering die toch heel veel extra zegt.
 
Nee, ik ben niet bang voor de dood.
Ik ben nl. nogal optimistisch.
Ik ben er nogal gerust in dat ik nooit zal sterven.

Voordat je me voor gek verklaart, misschien toch even wat meer lezen over wat top wetenschappers daar tegenwoordig zoal over te zeggen hebben:

KurzweilAI.net
KurzweilAI.net

:eek:
 
Moeilijk te zeggen, ik ben wel bang dat ik ooit een enge ziekte krijg en binnenkort kom te overlijden, als ik een natuurlijke dood sterf door ouderdom, dan ben ik niet bang voor de dood. (al kan ik dat niet met 100% zekerheid zeggen natuurlijk)
 
Nee, ik ben niet bang voor de dood.
Ik ben nl. nogal optimistisch.
Ik ben er nogal gerust in dat ik nooit zal sterven.

Voordat je me voor gek verklaart, misschien toch even wat meer lezen over wat top wetenschappers daar tegenwoordig zoal over te zeggen hebben:

KurzweilAI.net
KurzweilAI.net

:eek:

zo hard ontkennen dat je gaat sterven is echt wel een erge vorm van onderdrukte angst hoor denk ik bro :D
 
nee ben niet bang voor de dood. wel op de manier waarop. Als ik morgen niet meer wakker zou worden, dan is het zo. Zie het liever niet aankomen. Stort liever neer in een vliegtuig dan als men me zou berichten dat ik nog maar een maand te leven zou hebben.
 
zo hard ontkennen dat je gaat sterven is echt wel een erge vorm van onderdrukte angst hoor denk ik bro :D

Ik besef natuurlijk wel dat als ik morgen met de auto tegen een boom rijd, dat het gedaan kan zijn met mij. Maar ik geloof dat als ik met een beetje geluk nog een 25 a 30 jaar verder kan sukkelen, dat de wetenschap tegen dan wel zodanig geavanceerd zal zijn dan het niet meer absoluut fout hoeft te gaan. Ik dek wel dat we over een 30-tal jaar onze volledige heseninhoud met bewustzijn en alles netjes kunnen backuppen zoals we nu met onze computer kunnen doen.
 
Ketamine heeft de transfer van leven naar dood die ik uiteindelijk zal moeten ondergaan enorm verlicht. De dood zelf is net als voordat ik geboren was. Daar is niets 'iets' aan.

Maar m'n laatste gedachten terwijl ik me bewustzijn nog nèt had terwijl ik dacht dat ik daarna voor eeuwig 'shut down' zou zijn omdat m'n ademhaling ermee ophield, heb ik mogen praktiseren met Ketamine. Dus wanneer me dat overkomt weet ik dat alles wat ik hoef te doen, is te ontspannen, gedachten neutraal en mezelf volledig uit handen geven aan de transfer richting de dood zelf. Wat dat ook mag wezen.

IMO zouden mensen elkaar niet door religeuze invloeden anderen moet opleggen wat de dood zelf is. Maar de transfer van leven naar dood voor elkaar rustend en ondersteunend maken. Het is aan de persoon zelf om te bepalen wat hij of zij aanneemt als zijnde gestorven zijn.

Met Bungeejumpen had ik vlak voordat m'n lichaam met volle snelheid (ogen traande v/d wind) boven de grond weer omhoog ging exact een dezelfde vlaag van ultieme vrijheid. Soort flash tussen tweevoud in. Was helaas tekort om het echt in m'n bewustzijn te laten doordringen.
 
Terug
Naar boven