Controversiele meningen en ideeen.

[chrisk]

Waarom werken we allemaal zoveel, zeg 40 uur per week? Zijn er zoveel mensen die hun werk leuker vinden dan wat ze kunnen doen in hun vrije tijd, verdienen ze per uur zo weinig dat ze het wel moeten, of zijn we zo gefussed op luxe en status dat we een groot deel van ons leven daar aan opofferen?

Sommigen wel, velen moeten maar omdat de arbeidsmarkt de standaard dicteert en ze niet kunnen concurreren met anderen die meer vrijheid willen opgeven voor minder baten. Zitten natuurlijk wat race to the bottom invloeden op en factoren waar men ~90 jaar geleden ook boos om werd.

Was eerst veel meer trouwens, die 40 uur is al hard voor gestreden door onze socialistische broeders.

Was het niet zweden of noorwegen ofzo die aan het nadenken zijn om een dag minder van de standaard werkweek te maken?

 

[Steks]

Sommigen wel, velen moeten maar omdat de arbeidsmarkt de standaard dicteert

Dat is niet meer, velen hebben (binnen bepaalde regels) het recht om part-time te werken.

DPG Media Privacy Gate

 

[chrisk]

Dat snap ik en dan kan ik het ook begrijpen, maar als je het dubbele of meer bijgeschreven krijgt per maand waarom zou je dan 8 uur per dag werken 5 dagen in de week en misschien wel 55 tot 60 uur per week (incl reistijd) van huis weg zijn?

En waarom gaan sommigen maanden lang offshore? Er zijn ook workaholics. En sommige beroepen vereisen of belonen zo'n inzet ook wel. Of is het gewoonweg bij nodig. We zouden beste problemen hebben als niemand de tijden zou willen maken om top chirurg ofzo te zijn. Of vrachtwagenchauffeur.

Nu is het voor mij al onbegrijpelijk dat mensen naar werklocaties willen gaan, maar ik kan ook wel banen/enterprises verzinnen waar 80-100 uur weken te doen zijn. Of meerdere banen in een week combineren. Of hobbies, dan zit je goed als je daar geld voor weet te krijgen.

Vooral wel zonde als je kids hebt.

 

[chrisk]

Dat is niet meer, velen hebben (binnen bepaalde regels) het recht om part-time te werken.

DPG Media Privacy Gate

Ik bedoel dat de markt dat dicteert middels concurrentie naar uurloon en de kosten van leven.

 

[Steks]

En waarom gaan sommigen maanden lang offshore? Er zijn ook workaholics. En sommige beroepen vereisen of belonen zo'n inzet ook wel. Of is het gewoonweg bij nodig. We zouden beste problemen hebben als niemand de tijden zou willen maken om top chirurg ofzo te zijn. Of vrachtwagenchauffeur.

Nu is het voor mij al onbegrijpelijk dat mensen naar werklocaties willen gaan, maar ik kan ook wel banen/enterprises verzinnen waar 80-100 uur weken te doen zijn. Of meerdere banen in een week combineren. Of hobbies, dan zit je goed als je daar geld voor weet te krijgen.

Vooral wel zonde als je kids hebt.

Hoezo zou een top chirurg of vrachtwagenchauffer niet (gemiddeld) 32 uur per week kunnen werken? Moet je zoveel km's per jaat maken om het vak goed te beheersen?

Ik snap ergens wel zat er messen zijn die veel uren willen werken, maar heb je dan echt niet beters te doen met je leven?

 

[chrisk]

Hoezo zou een top chirurg of vrachtwagenchauffer niet (gemiddeld) 32 uur per week kunnen werken? Moet je zoveel km's per jaat maken om het vak goed te beheersen?

Ik snap ergens wel zat er messen zijn die veel uren willen werken, maar heb je dan echt niet beters te doen met je leven?

Misschien zou 32 uur wel kunnen. Ik weet niet hoe het gaat. Maar een chirurg kan misschien wel modaal leven van een dag per week, zou dat handig zijn voor z'n patienten?

Kan me wel voorstellen dat de beste hart- of neurochirurgen ter wereld inderdaad niets beters te doen hebben met hun leven.

Of laat ik het zo zeggen; ik denk dat het maar goed is dat ze vrijheid niet net zo waarderen als dat ik dat doe.

Waar denk jij aan bij betere dingen te doen hebben in het leven? (naast dbben)

 

[Derksen]

Hoezo zou een top chirurg of vrachtwagenchauffer niet (gemiddeld) 32 uur per week kunnen werken? Moet je zoveel km's per jaat maken om het vak goed te beheersen?

Ik snap ergens wel zat er messen zijn die veel uren willen werken, maar heb je dan echt niet beters te doen met je leven?

Succes als chirurg zijnde en je moet een operatie uitvoeren van 24-30 uur. Zo werkt het niet.

 

[Steks]

Succes als chirurg zijnde en je moet een operatie uitvoeren van 24-30 uur. Zo werkt het niet.

Kan je uitleggen wat je precies bedoelt?

 

[Derksen]

Kan je uitleggen wat je precies bedoelt?

..

Hoezo zou een top chirurg niet (gemiddeld) 32 uur per week kunnen werken?

 

[chrisk]

Succes als chirurg zijnde en je moet een operatie uitvoeren van 24-30 uur.

Wisselen ze niet af in teams? Blijven toch niet zo lang wakker en scherp genoeg voor zulke moeilijke handelingen?

 

[BB_]

Waarom werken we allemaal zoveel, zeg 40 uur per week? Zijn er zoveel mensen die hun werk leuker vinden dan wat ze kunnen doen in hun vrije tijd, verdienen ze per uur zo weinig dat ze het wel moeten, of zijn we zo gefussed op luxe en status dat we een groot deel van ons leven daar aan opofferen?

Ik vind werken niet erg en als ik iets af wil maken geen probleem om wat langer door te gaan. Heeft niet heel veel met luxe en status te maken en ook niet met 'moeten' om rond te komen. Je stelt het alsof het het één of het ander is.

40 is met de jaren de standaard geworden (vroeger maakten mensen wel meer uur per week) en je ziet ook steeds meer flexcontracten met 32 of 36 uur. Gemiddeld werken we in Nederland volgens mij maar iets van 28 uur en binnen Europa is dat vrij weinig. Geen land waar zoveel (m.n. vrouwen) deeltijd werken.

Naast de standaard is het denk ik voor sommige mensen ook gedrevenheid of verantwoordelijkheidsgevoel. M.n. bij mensen met een eigen bedrijf, leidinggevende/manager, mensen met bepaalde ambities. Genoeg mensen in loondienst met een uitvoerende functie (zonder personeel onder zich en met beperkte verantwoordelijkheden / vrijheid) zullen het prima vinden als de baas ze vrijdagmiddag een paar uur eerder naar huis stuurt of als ze een 32-urige werkweek voor een goed salaris voorgeschoteld krijgen. Niet iedereen staat er echter zo in of zit in zo'n positie. Ik krijg bijvoorbeeld ook nooit m'n verlofuren op. Het zou prima kunnen, maar het werk gaat door en ik vind het echt kut om veel vakantie te nemen als je weet dat het werk zich opstapeld en je daarna weer tijden bezig bent je mailbox bij te werken en alles wat je hebt gemist bij te werken. Als ik vakantie heb, moet ik er ook echt uit zijn, thuis ga ik als ik vrij ben toch weer gauw 'even m'n mail checken' of 'zus of zo doen' en als ik word gebeld, neem ik toch wel op. (Ik spreek nu enkel voor mijzelf, weet niet hoe anderen hierin staan.)

Verder worden we vaak ook gewoon geleefd. Mailboxen die overstromen, projecten en achterstallige werkzaamheden waar niemand aan toekomt. Als je (met name als leidinggevende) dan ook nog eens verantwoordelijk bent voor het laten draaien van de afdeling en personeelszaken van je werknemers, ga je (als je een beetje om je mensen geeft) ze ook geen 'nee' verkopen als ze aan het einde van de werkdag met issues naar je toekomen. Een 'nee' richting het hoger management verkopen heb ik geen problemen mee, maar ik vind dat ik dat kan maken als ik niet full-time werk. Daarnaast zijn veel banen gewoon full-time, dus heb je niet echt keus. Het bedrijf draait door. Al die flexdagen, OV-dagen etc. zijn soms best storend voor de continuiteit.

 

[Steks]

Misschien zou 32 uur wel kunnen. Ik weet niet hoe het gaat. Maar een chirurg kan misschien wel modaal leven van een dag per week, zou dat handig zijn voor z'n patienten?

Kan me wel voorstellen dat de beste hart- of neurochirurgen ter wereld inderdaad niets beters te doen hebben met hun leven.

Of laat ik het zo zeggen; ik denk dat het maar goed is dat ze vrijheid niet net zo waarderen als dat ik dat doe.

Waar denk jij aan bij betere dingen te doen hebben in het leven? (naast dbben)

Sporten, hobby's,, informatie en kennis tot mij nemen, tijd doorbrengen met mijn gezin, dan blijft er voor mij geen 40 uur per week over om te werken.

 

[Derksen]

Wisselen ze niet af in teams? Blijven toch niet zo lang wakker en scherp genoeg voor zulke moeilijke handelingen?

Nee. Zo werkt het niet in complexe operaties. Je werkt in een team en ieder heeft zijn of haar taak. Maar na 12 uur opereren zeggen yo kan iemand het overnemen zal niet gebeuren. Risico's nemen dan juist toe. Er zijn zover mij bekend ook geen vaste regels voor. Ik heb het niet over standaard operaties, kan zijn dat het daar anders aan toegaat. Hier gaat het om zeer complexe operaties, doorgaans uitgevoerd door topchirurgen.
Kan zijn dat er 10 uur voor wordt uitgetrokken, treden complicaties op sta je 20 uur te werken. Part of the job.

 

[BB_]

Sporten, hobby's,, informatie en kennis tot mij nemen, tijd doorbrengen met mijn gezin, dan blijft er voor mij geen 40 uur per week over om te werken.

Herkenbaar. Ik heb 2 jaar full-time gewerkt (wel meer dan 40 per week) + een studie gedaan die enkel voltijd werd gegeven. Snap nog steeds niet hoe ik het op kon brengen iedere dag toch te kunnen sporten en 2 jaar lang ieder weekend, vrijdagavodn t/m zondagavond te sturen en m'n vakantie-uren hiervoor op te offeren en enkel voor sport dagelijks tijd vrij te maken (dat was mijn enige vrije tijd). Maar als je graag iets wilt bereiken, kun je best meer opbrengen dan je denkt, zeker als het tijdelijk is.

Maar volgens mij heb jij onder werktijd best veel tijd om kennis te vergaren, right? Zou je ook zo acties kennis opdoen en nieuws/wetenschap/politiek volgen als je dit niet kon op je werk? Hoeveel uur per week werk jij trouwens echt effectief (dan bedoel ik dus zonder pauze/reistijd en tijd dat je op je werk met andere dingen, zoals dit forum bezig bent) als ik zo vrij mag zijn dat te vragen?

 

[Steks]

Ik vind werken niet erg en als ik iets af wil maken geen probleem om wat langer door te gaan. Heeft niet heel veel met luxe en status te maken en ook niet met 'moeten' om rond te komen. Je stelt het alsof het het één of het ander is.

40 is met de jaren de standaard geworden (vroeger maakten mensen wel meer uur per week) en je ziet ook steeds meer flexcontracten met 32 of 36 uur. Gemiddeld werken we in Nederland volgens mij maar iets van 28 uur en binnen Europa is dat vrij weinig. Geen land waar zoveel (m.n. vrouwen) deeltijd werken.

Naast de standaard is het denk ik voor sommige mensen ook gedrevenheid of verantwoordelijkheidsgevoel. M.n. bij mensen met een eigen bedrijf, leidinggevende/manager, mensen met bepaalde ambities. Genoeg mensen in loondienst met een uitvoerende functie (zonder personeel onder zich en met beperkte verantwoordelijkheden / vrijheid) zullen het prima vinden als de baas ze vrijdagmiddag een paar uur eerder naar huis stuurt of als ze een 32-urige werkweek voor een goed salaris voorgeschoteld krijgen. Niet iedereen staat er echter zo in of zit in zo'n positie. Ik krijg bijvoorbeeld ook nooit m'n verlofuren op. Het zou prima kunnen, maar het werk gaat door en ik vind het echt kut om veel vakantie te nemen als je weet dat het werk zich opstapeld en je daarna weer tijden bezig bent je mailbox bij te werken en alles wat je hebt gemist bij te werken. Als ik vakantie heb, moet ik er ook echt uit zijn, thuis ga ik als ik vrij ben toch weer gauw 'even m'n mail checken' of 'zus of zo doen' en als ik word gebeld, neem ik toch wel op. (Ik spreek nu enkel voor mijzelf, weet niet hoe anderen hierin staan.)

Verder worden we vaak ook gewoon geleefd. Mailboxen die overstromen, projecten en achterstallige werkzaamheden waar niemand aan toekomt. Als je (met name als leidinggevende) dan ook nog eens verantwoordelijk bent voor het laten draaien van de afdeling en personeelszaken van je werknemers, ga je (als je een beetje om je mensen geeft) ze ook geen 'nee' verkopen als ze aan het einde van de werkdag met issues naar je toekomen. Een 'nee' richting het hoger management verkopen heb ik geen problemen mee, maar ik vind dat ik dat kan maken als ik niet full-time werk. Daarnaast zijn veel banen gewoon full-time, dus heb je niet echt keus. Het bedrijf draait door. Al die flexdagen, OV-dagen etc. zijn soms best storend voor de continuiteit.

Ik deed toch nog een derde optie: " Zijn er zoveel mensen die hun werk leuker vinden dan wat ze kunnen doen in hun vrije tijd"

Wat het gemiddeld aantal uur dat men in Europa werkt geeft een vertekend beeld mensen die niet werken worden niet met nul uren meegenomen in de berekening, dus omdat wij zoveel deeltijd werkend vrouwen hebben is het gemiddelde lager dan landen waar 95% van de vrouwen huisvrouw zijn.

Hoe zou jij erin staan als jouw werk over twee personen zou worden verdeeld en je gewoon je huidige salaris krijgt ook als je minder uren zou gaan maken, zou je dan ander werk gaan toe-eigenen?

 

[BB_]

Nee. Zo werkt het niet in complexe operaties. Je werkt in een team en ieder heeft zijn of haar taak. Maar na 12 uur opereren zeggen yo kan iemand het overnemen zal niet gebeuren. Risico's nemen dan juist toe. Er zijn zover mij bekend ook geen vaste regels voor. Ik heb het niet over standaard operaties, kan zijn dat het daar anders aan toegaat. Hier gaat het om zeer complexe operaties, doorgaans uitgevoerd door topchirurgen.
Kan zijn dat er 10 uur voor wordt uitgetrokken, treden complicaties op sta je 20 uur te werken. Part of the job.

Bij ons (op mijn vroegere functie) werd en juist wel in shiften gewerkt om fouten te voorkomen. Human Factors heeft veel aandacht. Een dag en een avondploeg, sowieso op oefening in het buitenland. Nadeel was dat ik als hoofd van de afdeling alleen was, dus dan heb je 2 ploegen onder je en maak je erg lange dagen.

Ik vind een operatie van 20 uur overigens echt onverantwoord. Ik vraag me af of dat altijd zo blijft. Binnen de Luchtvaart zijn incidenten juist aanleiding geweest tot zeer strenge regelgeving waarbij veel aandacht is voor Human Factors en een just culture heerst. Ik denk dat je medische wereld die kant ook wel gaan volgen.

 

[Derksen]

Ik vind een operatie van 20 uur overigens echt onverantwoord. Ik vraag me af of dat altijd zo blijft.

Er is wel wat onderzoek gedaan naar topchirurgen, hoe ze dat kunnen volhouden. Ze hebben allemaal een talent om zich enorm goed af te sluiten voor de omgeving en blijven zeer lang geconcentreerd. Zoiets is bijna niet te leren, lijkt meer alsof je zo bent. Er is binnen een team wel controle op elkaar, als gezien wordt dat een lid moe wordt dan moet zo iemand weg. Er is natuurlijk wel een hiërarchie en wie stuurt de hoofdchirurg weg. Er is ook dikwijls geen waardige vervanger binnen een team. Een piloot kan makkelijker overdragen, menselijk lichaam is geen apparaat. Een chirurg die loopt te opereren leert het lichaam ook kennen, hoe stukken weefsel reageren enz. Dat kan je nauwelijks overdragen aan een collega. Dat maakt na x aantal uur een jezelf laten vervangen als hoofdchirurg ook niet makkelijk. Zal denk ik dan eerder een pauze worden.

 

[BB_]

Ik deed toch nog een derde optie: " Zijn er zoveel mensen die hun werk leuker vinden dan wat ze kunnen doen in hun vrije tijd"

Wat het gemiddeld aantal uur dat men in Europa werkt geeft een vertekend beeld mensen die niet werken worden niet met nul uren meegenomen in de berekening, dus omdat wij zoveel deeltijd werkend vrouwen hebben is het gemiddelde lager dan landen waar 95% van de vrouwen huisvrouw zijn.

Hoe zou jij erin staan als jouw werk over twee personen zou worden verdeeld en je gewoon je huidige salaris krijgt ook als je minder uren zou gaan maken, zou je dan ander werk gaan toe-eigenen?

Het is niet te doen dit over 2 personen te verdelen. Ik kies er vaak ook zelf voor meer werk op m'n hals te halen dan nodig en zeker grotere projecten kun je niet even overdragen. Als leidinggevende al helemaal niet te doen.

Ik denk ook dat je dingen anders ziet. Er is niet iemand die zegt wat ik moet doen of let op hoeveel uur ik maak. Ik pak zelf werk op en heb zelf m'n verantwoordelijkheden en interesses en ambities waarin ik mij verder veel verdiepen en kennis en ervaring opdoen. Met een halve werkweek, gaat dat niet werken. Ik kies bewust voor een vijfdaagse werkweek, ondanks dat vier ook zou kunnen als ik wil. Ik vind het gewoon rete-irritant dat je op je vrije dag dan weer dingen mist enzo, vergaderingen plannen is irritant, de telefoon neem ik toch wel op en als iemand anders wel werk over zou kunnen nemen, weet ik zeker dat het dan toch niet helemaal op de manier gaat hoe ik zou willen en er beslissingen genomen worden zonder dat ik daar inspraak in heb.

 

[BB_]

Er is wel wat onderzoek gedaan naar topchirurgen, hoe ze dat kunnen volhouden. Ze hebben allemaal een talent om zich enorm goed af te sluiten voor de omgeving en blijven zeer lang geconcentreerd. Zoiets is bijna niet te leren, lijkt meer alsof je zo bent. Er is binnen een team wel controle op elkaar, als gezien wordt dat een lid moe wordt dan moet zo iemand weg. Er is natuurlijk wel een hiërarchie en wie stuurt de hoofdchirurg weg.

Oke, wel begrijpelijk dat het een uitzonderingscategorie is sommige mensen kunnen dat inderdaad. Ik kon ook prima 14 uur per dag gefocussed studeren en hoorde ook vaak dat je nooit zo lang geconcentreerd kan zijn. Zeker als je het niet enkel leeswerk maar ook uitvoeren van opdrachten/berekeningen is, ging dat prima.

 

[Pren]

Waarom werken we allemaal zoveel, zeg 40 uur per week? Zijn er zoveel mensen die hun werk leuker vinden dan wat ze kunnen doen in hun vrije tijd, verdienen ze per uur zo weinig dat ze het wel moeten, of zijn we zo gefussed op luxe en status dat we een groot deel van ons leven daar aan opofferen?

Ik snap je denkwijze en kan me er ook in vinden.
Toch werk ik vooralsnog 40+ uur per week, terwijl ik ook kan kiezen voor een contract van 36 uur. Ik krijg echter per uur meer bij 40 uur per week. Ook ben ik nog jong en nu kan ik nog carriere maken en dus per uur meer verdienen. Dit geld investeer ik, zodat ik over 10, 20 of 30 jaar gewoon kan minderen of zelfs volledig met pensioen kan... Op bijv. mijn 50ste. Al denk ik dat ik altijd wel zal blijven werken, want ik vind het wel prima om te doen. Al is mijn weekend wel steevast één dag te kort