AndroidHealthClinic

Controversiele meningen en ideeen.

Bezoekers in dit topic

Het voortzetten van je genen is natuurlijk maar een deel van het verhaal en je vergeet voor het gemak dat je vervolgens zo'n 20 jaar verantwoordelijk bent voor het kind.

Andersom is het opperkneuzig om die keuze te maken met slechts de hoop daar gelukkig van te worden. Het is niet zomaar een potentieel dat je aangaat en het kind moet levenslang leven met die omstandigheden.

Je gaat wellicht voorbij aan mensen die een goede reden hebben om die bloedlijn niet voort te willen zetten. Verder geef ik in eerste instantie al aan dat het mij om mijn eigen geluk gaat en ik weinig op heb met bloedlijnen en de mens an sich.
True true.


Neen? Het is niet zo dat ik mijn persoonlijke voorkeur graag bij iedereen zou willen zien. Mijn punt is al deze tijd al dat een ieder zelf zou moeten kunnen kiezen of hij/zij kinderen krijgt.
Ik betwist ook niet dat het geen eigen keuze mag zijn, maar dat het 'natuurlijk' of vanzelfsprekend gezond is om het niet te willen.

Neen, omdat ik weet dat dat door persoonlijke omstandigheden in niemands belang is.
Ook niet als je die allemaal kunt oplossen om tot een perfect utopisch leven te komen waarin je alles gedaan hebt dat je wilt en je uiteindelijk maar aan voortplanten gaat denken?

Hierop terugkomend; waarom stel je dan steevast dat het niet krijgen van kinderen betekenisloos is? Je hebt het hier meerdere malen over rondwippen. Klaarblijkelijk vind je dat dus niet zo best. Wat vind je van een vaste, langdurige relatie zonder kinderen?
Ik denk niet dat het perse betekenisloos is, maar dat kinderen voortbrengen wel de voornaamste natuurlijke wijze van zingeving met zich meebrengt. Zowel rondwippen als een langdurige relatie zonder kinderwens zullen toch een deel van je potienteel missen maar kunnen ook een invulling van betekenis hebben. Ik had het vooral over of de achterliggende reden betekenisloos is; ik zou het ongezond vinden het meest natuurlijke wat er bestaat af te wijzen om meer tijd te hebben voor oppervlakkig genot van de consumptiemaatschappij.

Uiteraard zijn er betere redenen om geen kinderen te willen. Misschien genetische aandoeningen, zeer slechte omstandigheden voor jezelf waar je nooit uit zult komen, etc. Maar dan wil ik onderscheid maken tussen het willen en kunnen. Zou je het niet willen terwijl het prima kan, en in hoeverre ligt dat in je macht of laat je die keuze bewust of onbewust voor je maken?
 
Daar heeft de vrouw toch iets meer over te vertellen.
Klopt.

Is ook wel beter, die moet het uiteindelijk ondergaan.
Maar vind wel dat er dan een optie moet zijn om als man afstand te doen van het kind.
Beetje zelfde als met een sperma donatie, biologisch ben je de vader maar zo ver als de staat en de wet weet ben je niks van het kind.
 
Ja maar dat zou betekenen dat we actief andere mensen moeten uitroeien.

Fine by me, maar dat hebben we in de jaren 40 gedaan en toen vond iedereen het een slecht idee.
Kijk daar is de fighting spirit. Evolutie is toch een competitie. Kiezen die te verliezen of niet eens mee te vechten heeft toch gevolgen voor de wereld.

Kan in principe ook met economische en technologische middelen gestreden worden. Het idee van de vrije wereld is dan om ook die kwade mensen met zo min mogelijk geweld te overtuigen van de voordelen van die systemen die beter zijn voor de wereld.

Oke dus als je geen kinderen heb kan je geen goede relatie hebben :roflol:
Nee dat zeg ik niet, alleen dat er met levenslange verantwoordelijkheid over leven en dood kwesties (en de potentiële gevolgen voor de onvoorzienbaar lange toekomst van alle generaties nageslacht die je voorbrengt) net wat meer van betekenis bij komt kijken dan een netflix en chill overeenkomst. Onbewust zijn mensen misschien toch op zoek naar meer, en kunnen van daaruit ongelukkig worden in de relatie.

Nee omdat minder mensen op aarde een absolute must is voor het voortbestaan van de menseheid.


Mag tenminste hopen dat je dit feit niet ontkent.

Wat?
Heb je enig idee wat voor een schade we aanrichten omdat we met veel te veel mensen zijn...

We zitten midden in de grootste mass extinction sinds 200 miljoen jaar.
Is natuurlijk makkelijk onderuit te halen door te stellen dat er technologische ontwikkelingen zijn of komen die het voor iedereen sustainable maken.

Oke dus je geeft zelf toe dat kinderen krijgen eigenlijk ellende is die je alleen doet omdat je een evolutionaire drang hebt.

En inderdaad makkelijker is niet altijd beter.

Een kind kost 20 jaar van je leven, de beste 20 jaar van je leven vaak ook.
Nouja het is maar te hopen dat je na die 20 jaar geen spijt krijgt.
Ja dat zou je wel denken, maar zolang we mensen nog niet mogen verbieden kinderen te nemen gaat dat niet.

Je kan moeilijk zeggen 'oke de X groep heeft gemiddeld 2.3 kinderen dus ik neem er 3 of 4 om het tegen te gaan'
Hoe meer goede kinderen jij voortbrengt hoe meer zij die inferieure mensen kunnen helpen (of uitroeien) hun werelduitputtende problemen op te lossen.
 
Is natuurlijk makkelijk onderuit te halen door te stellen dat er technologische ontwikkelingen zijn of komen die het voor iedereen sustainable maken
Oke dus we zien nu dat onze exptotentiele groei alles om ons heen sloopt, maar je gaat er vanuit dat dat simpelweg met technologie te verhelpen is.

Je kan niet eindeloos groeien en maar gokken op technologie om te voorkomen dat het allemaal implodeert.

We leven nu al in een wereld waar bij we enorm gevoelig zijn, kijk naar corona, als we met 700 miljoen waren ipv 7 miljard was het een waarschijnlijk een non issue geweest.

En dan hebben we nog de mazzel dat dit een relatief ongevaarlijk virus is.
 
Laatst bewerkt:
Kennelijk zijn er veel mensen die hier sympathie voor hebben.

Je kan trouwens wel zeggen dan ben ik weg, maar de eerste 18 jaar kan dat niet bepaald.
je hoeft een kind niet te accepteren (wettelijk gezien ) zou in detail kunnen gaan maar dan zijn we 6 pagina's verder
 
Oke dus we zien nu dat onze exptotentiele groei alles om ons heen sloopt, maar je gaat er vanuit dat dat simpelweg met technologie te verhelpen is.

Je kan niet eindeloos groeien en maar gokken op technologie om te voorkomen dat het allemaal implodeert.

We leven nu al in een wereld waar bij we enorm gevoelig zijn, kijk naar corona, als we met 700 miljoen waren ipv 7 miljard was het een waarschijnlijk een non issue geweest.

En dan hebben we nog de mazzel dat dit een relatief ongevaarlijk virus is.
Niet simpelweg maar er is de afgelopen 100 jaar al enorme vooruitgang in sustainability van de westerse wereld gemaakt.

En anders kun je een stukje grond kopen en met je familie toch aardig self sustained leven. Hele huizen kunnen van duurzaam materiaal, moestuintje erbij, hydrogenerator in een beekje voor elektriciteit, etc. Kost wel moeite, maar als je het echt wilt...

Hoe ga jij sustainable reizen trouwens? Of zelfs naar je werk? Dan is vliegen of met de auto toch wel een fijn gemak? Breng dan tenminste nog even een kiddo in de wereld die een fusiereactor uitvind.
 
Ik betwist ook niet dat het geen eigen keuze mag zijn, maar dat het 'natuurlijk' of vanzelfsprekend gezond is om het niet te willen.
Dat heb ik in ieder geval niet gezegd, dus dan weet ik niet precies met wie je die discussie voert.
Ook niet als je die allemaal kunt oplossen om tot een perfect utopisch leven te komen waarin je alles gedaan hebt dat je wilt en je uiteindelijk maar aan voortplanten gaat denken?
Op zo'n manier redeneren heeft weinig zin. Ik spreek over mijn eigen inzicht en omstandigheden en heb van daaruit de keuze gemaakt mij niet voor te planten. Niet meer, niet minder.
k denk niet dat het perse betekenisloos is, maar dat kinderen voortbrengen wel de voornaamste natuurlijke wijze van zingeving met zich meebrengt. Zowel rondwippen als een langdurige relatie zonder kinderwens zullen toch een deel van je potienteel missen maar kunnen ook een invulling van betekenis hebben. Ik had het vooral over of de achterliggende reden betekenisloos is; ik zou het ongezond vinden het meest natuurlijke wat er bestaat af te wijzen om meer tijd te hebben voor oppervlakkig genot van de consumptiemaatschappij.
Waarom kom je telkens terug op oppervlakkig genot en op de bank hangen? Is dat misschien een beetje projectie vanuit jouw kant? Misschien wil ik die zingeving wel invullen door mij te storten op mijn muziek, wijsbegeerte, sport of plannen voor wereldoverheersing?
Uiteraard zijn er betere redenen om geen kinderen te willen. Misschien genetische aandoeningen, zeer slechte omstandigheden voor jezelf waar je nooit uit zult komen, etc. Maar dan wil ik onderscheid maken tussen het willen en kunnen. Zou je het niet willen terwijl het prima kan, en in hoeverre ligt dat in je macht of laat je die keuze bewust of onbewust voor je maken?
Misschien dat je eerst eens moet nadenken over de redenen om wel kinderen te willen? Zo had mijn vroegere overbuurman een jetski. Uren lang vaarde hij daarmee rond en zat hij te sleutelen aan dat ding. Echt iets waar je ziet dat die man er plezier in heeft. Ik heb daarentegen een hekel aan varen en ben weinig technisch onderlegd. Iets waar de een gelukkig van wordt is voor een ander gewoon deprimerend. Een jetski kan je gelukkig nog terugbrengen als hij niet bevalt. Het is enorm egoïstisch om een kind op de wereld te zetten dat niet in een liefdevolle, veilige omgeving opgroeit of dat wordt geboren met een bepaalde genetische aandoening, puur om je eigen leven zin te geven.

Enfin, we dwalen enorm af van het onderwerp. Het punt in eerste instantie was dat deze dame tegen de afspraak en uitdrukkelijk uitgesproken wens van meneer een beslissing heeft genomen met verstrekkende gevolgen die in ieder geval 20 jaar zullen aanhouden. Of dat natuurlijk of sociaal wenselijk is, is wat dat betreft niet zo interessant.
 
je hoeft een kind niet te accepteren (wettelijk gezien ) zou in detail kunnen gaan maar dan zijn we 6 pagina's verder
Ik dacht je in NL altijd de lul was als de vrouw geld wil zien.
My mistake dan.
 
Misschien wil ik die zingeving wel invullen door mij te storten op mijn muziek, wijsbegeerte, sport of plannen voor wereldoverheersing?
Heerlijk dit:roflol:
 
Dat heb ik in ieder geval niet gezegd, dus dan weet ik niet precies met wie je die discussie voert.

Op zo'n manier redeneren heeft weinig zin. Ik spreek over mijn eigen inzicht en omstandigheden en heb van daaruit de keuze gemaakt mij niet voor te planten. Niet meer, niet minder.
Zou nog kunnen veranderen als de omstandigheden zich ervoor bieden?
Waarom kom je telkens terug op oppervlakkig genot en op de bank hangen? Is dat misschien een beetje projectie vanuit jouw kant? Misschien wil ik die zingeving wel invullen door mij te storten op mijn muziek, wijsbegeerte, sport of plannen voor wereldoverheersing?
Omdat er een argument is dat ze te veel moeite kosten en je met kinderen niet meer kunt leven, maar er zonder ook niet echt wordt geleefd. Vanuit de prikkelende framing van mijn allereerste opmerking over het wel willen wippen maar geen verantwoordelijkheid aan willen gaan. Hobbies en roepingen kunnen gewoon samen met kinderen hebben. Luieren op de bank wordt moeilijk. Ongelukkig van ze worden omdat dat allemaal niet zou kunnen lijkt me een idee opgedaan uit te veel mainstream media consumeren of iets dergelijks, geen natuurlijke aanname.
Misschien dat je eerst eens moet nadenken over de redenen om wel kinderen te willen? Zo had mijn vroegere overbuurman een jetski. Uren lang vaarde hij daarmee rond en zat hij te sleutelen aan dat ding. Echt iets waar je ziet dat die man er plezier in heeft. Ik heb daarentegen een hekel aan varen en ben weinig technisch onderlegd. Iets waar de een gelukkig van wordt is voor een ander gewoon deprimerend. Een jetski kan je gelukkig nog terugbrengen als hij niet bevalt. Het is enorm egoïstisch om een kind op de wereld te zetten dat niet in een liefdevolle, veilige omgeving opgroeit of dat wordt geboren met een bepaalde genetische aandoening, puur om je eigen leven zin te geven.
Mijn punt is meer dat je rationeel kunt denken te willen wat je wilt, maar er diepere krachten spelen die bepalen waar je daadwerkelijk betekenis in vind. Je kunt geen zin hebben in jetskiën of luiers verschonen, maar dat wil niet zeggen dat er niet wat mist als je het nooit doet.

Is wat je denkt wel of niet te willen een valide aanname? Je kunt hebben geprobeerd te jetskiën en er niks aan hebben gevonden. Is ook niet echt iets waar een ieder vanuit z'n natuur inherent betekenis in z'n leven mee zou moeten kunnen opdoen. Heb je het geprobeerd om een leven van betekenis met je nageslacht te creëren, maar ervoer dat als deprimerend? Ok dan weet je dat dat niet bij jou past. Lijkt me zoals ik zei wel ongezond.

En zonde als het niet je eigen uit ervaring gevormde mening is, maar je laat cucken door oppervlakkige maatschappelijke opvattingen.
Enfin, we dwalen enorm af van het onderwerp. Het punt in eerste instantie was dat deze dame tegen de afspraak en uitdrukkelijk uitgesproken wens van meneer een beslissing heeft genomen met verstrekkende gevolgen die in ieder geval 20 jaar zullen aanhouden. Of dat natuurlijk of sociaal wenselijk is, is wat dat betreft niet zo interessant.
Ik erkende ook al dat wat zij deed rationeel gezien psychotisch is. Je mag het oninteressant vinden maar verder ging het mij juist om de onnatuurlijkheid en gezondheid van zijn wens en ongelukkigheid.

En ik hoop dat jullie geen spijt krijgen van zijn opvatting zo vanzelfsprekend vinden.

Hoe zou je dat 100 jaar geleden hebben gedaan? Een relatie zonder kinderen te hoeven krijgen. (ook een vraag voor Fallingout )
 
Laatst bewerkt:
Neem het van deze ouwe lul aan dat je (zeker) tot je 35ste nog andere inzichten kunt krijgen
 
Hoe zou je dat 100 jaar geleden hebben gedaan? Een relatie zonder kinderen te hoeven krijgen. (ook een vraag voor Fallingout )

We leven geen 100 jaar geleden?

Maar for the sake of argument.
Dan had ik de voorbehoedsmiddelen van de tijd gebruikt, tot dat uiteindelijk niet werkt en je toch een of meerdere kinderen krijgt, afhangekelijk van af of je vrouw de bevalling(en) overleefd en of je kinderen niet vroeg sterven ofcourse.

Ik zou dan niet bewust kindloos alleen blijven denk ik.
 
Neem het van deze ouwe lul aan dat je (zeker) tot je 35ste nog andere inzichten kunt krijgen
Ik kan ook niet met 100% zekerheid zeggen dat mijn gevoel niet anders zal worden, maar ik ben toch wel al 10 jaar redelijk anti.
 
Neem het van deze ouwe lul aan dat je (zeker) tot je 35ste nog andere inzichten kunt krijgen
Ben blij dat ik 29 januari 35 word dan:roflol:..

Hoewel, ik ben in huis niet de enige die hier wat over te zeggen heeft gok ik..
 
Back
Naar boven