- Lid geworden
- 7 mei 2003
- Berichten
- 20.935
- Waardering
- 13
's Ochtends vroeg opstaan (2 uur) de auto in en richting Schiphol rijden.
Proteinerepen mee en hopen dat je naast die extra zak voer genoeg te eten hebt. Het is eindelijk vakantie!
Eenmaal het vliegtuig betreden vroeg ik de stewardess hoe het toch mogelijk was dat de heenreis maar liefst 4 uur duurde en de terugreis maar twee.
Ze antwoordde iets dat ik zelf wel kon bedenken. 'Tijdsverschil hè meneer!' lachte ze vriendelijk. Ik schaamde me dood en zocht m'n stoel op.
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Vreten voor je opstijgt
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Snurken in het vliegtuig
Hert en ik zaten ieder aan een het gangpad naast elkaar. Hert kon zich vermaken met de familie naast haar, ik zat te mokken in m'n eentje naast een varken.
Het Transavia vliegtuig bleek een erg oude Boeing te zijn die de stoelen standaard iets naar voren heeft staan. Ga daar maar es inzitten met je figuur.
Met opgeklapte krampmaag kwam ik het vliegtuiig uit.
Maar de geur van de Griekse bomen die over het vliegveld lag maakte veel goed en de hitte natuurlijk ook. Een soldatemans van 18 met een antieke soort Uzi hield de wacht.
Het appartementencomplex lag er fantastisch bij; aan zee, anderhalve kilometer van de Turkse kust vandaan. Mooi zwembad, eenvoudige mooie kamers met vol uitzicht op zee, wat wil je nog meer. De eerste avond onderuit gelegen aan het zwembad met pizza en colalight binnen handbereik. Wat kon het leven mooi zijn. Ondergaande zon, warme bries wind, perfect.
Meteen de volgende dag een scooter gehuurd. De eerste twee dagen rustig aan gereden want je weet het nooit met verhuur-spul. Ik was wel erg benieuwd naar de apotheken en ben al snel naar Samos city gereden voor een proefbezoek. Ook de enige sportschool van het eiland bleek daar gevestigd te zijn (Zie een review van deze gym in een andere thread).
Samos city ligt aan de haven waar de cruiseschepen aankomen, aan de andere kant van het eiland, 15 minuutjes scheuren.
Ik gaf het briefje met m'n lijstje aan de juffrouw die het vertwijfeld weer doorgaf aan de Heer des Apotheeks. Die vertelde me vriendelijk dat test, Deca en Clen op doktersrecept waren ('we sold too many of those Deca's to you people the last years hehe'), dat Efedrine niet bekend was in Griekenland maar dat Nolvadex, HCG en Clomifen tot de mogelijkheden behoorde.
Hij gaf me wat doosjes mee, de HCG ging keurig voorzien van een coolpack mee de tas in, en ik kon gaan. Het was dus mogelijk.
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Kokkari
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Al snel hadden Hert en ik een kaart van het eiland bemachtigd en zijnn we op megatour gegaan; het hele eiland rond in een dag. We reden via Samos city naar Kokkari waar de meeste Nederlanders heen gaan. Kokkari is klein, schilderachtig en vooral aan zee kun je de mooiste etablissementen vinden om te eten en te drinken, je staat bijna in het water.
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Door naar de noordwest-punt van het eiland en daar weer lekker gaan eten.
Waar Hert last van had in Spanje was hier nog 10 keer erger. Ze bleek een nationale attractie te zijn met haar lengte. De meeste Griekse vrouwtjes komen niet boven de 1.70m uit dus Hert bleek met haar 1.88m een echte bezienswaardigheid. Dat niet alleen. Gespierde mannen op het eiland waren schaars (lees de gym-review) en als ze er lopen zijn ze atletisch maar niet vies massief gespierd. Dus een jong Hert van 1.88m met daarnaast een muscle-opa van dezelfde lengte bleek behóórlijk op te vallen. En dat bleef ons achtervolgen, ook als je 's avonds de terrassen van Pythagorion bezoekt voor een drankje.
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Wat 's avonds, als je na een heerlijk diner de boulevard opging, opviel, was naast de enorme luxe jachten die afmeerden aan het kleine haventje de onvoorstelbare hoeveelheid goed geklede mensen, klasse, of laat ik gewoon zeggen: Zoveel lekkere wijven op vakantie hadden we zelden gezien! Bij bosjes kwamen ze langs geparadeerd, en weer en weer opnieuw, en wij maar drankje lurken en de modeshow gadeslaan en bekritiseren. Heerlijk.
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Cultuur: Het ondergrondse kapelletje
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Kwa cultuur kom je bedrogen uit op Samos. Je kunt de bergen inrijden, wat er leuk is want dan merk je pas echt dat het gewoon waar is dat mensen die in de bergen wonen gestoord zijn. Zo kwamen we in een bergdorpje genaamd Platanos waar we bijna werden verhinderd om het plein over te rijden naar de doorgaande weg. Het was zondag en de bevolking zat tapijten te knopen op balken die de weg barricadeerden. Toen een taxichauffeur er met geschreeuw toch doorheen wilde vroeg ik met een kaart aan de lokale baardmans of dit de juiste weg was. Zeer bedeesd stapte ik op hem af maar ik had niet door wat hert al zag: Hij was analfabeet en keerde z'n hoofd van m'n landkaart af: wilde geen namen gaan controleren voor mij. We reden dus maar snel door.
Een uur later parkeerden we bij een aardewerkshop annex café. Dat hadden we niet moeten doen. De man die op het terras zat bleek een soort figurant uit Texas Chainsaw Massacre te zijn. Hij maakte alleen maar een slot-opendraai gebaar als we wilden weten of we ijsjes mochten pakken uit de vriezer. Hij bleef ons strak aankijken. Toen Hert sleutels zag liggen stelde ze voor die te gebruiken maar ik vond het te link. Ze ging even in de shop kijken en waarempel daar kwam een familielid dat wel kon praten aanzetten en rekende voor 2 ijsjes en een blikje fris €4. Terwijl we de vuilste grapjes over de enge man zaten te maken, die ons strak blééf aankijken, fantaseerde ik al hoe ie een enorme bijl zou pakken en ons zou klieven zodra we zouden opstaan om te vertrekken. De beste man spoorde voor geen meter.
Maar goed, wie cultuur wil zien kan naar een ondergronds kapelletje kijken (toegang gratis) of naar een aquaduct dat in een berg is gemaakt. Er is geen uitleg bij, geen gids maar ze vragen wel €4 per persoon. De ingang is 1.70m hoog en 80cm breed (!!) dus ik moest er op m'n kant in en Hert kreeg het bijna te kwaad zo lang als deze nauwe gang duurde. Uiteindelijk zie je niet veel meer dan een gang die 1100 meter doorloopt met daaronder een sleuf waar het water doorheen ging.
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
De volgende apotheek was aan de beurt en met die mevrouw sloten we een warme vriendschap. Wat wil je ook als je om de dag voor wat tientjes komt inslaan
De beste mevrouw zei me dat ook bij haar de Nolvadex en de Clomifen een lange adem hadden dus bestelde ik meteen eens 10 doosjes Clomifen. Een telefoontje naar Maria in de groothandel en morgen kon ik het komen ophalen. 'What country are u from?' vroeg ze met een glicmlach. 'Holland, but that's obvious or not?' lachte ik. 'Oh oh, with you people the Olympic Games are going to be a disaster!!' refereerde ze naar mijn inkopen.
Het ijs was gebroken en we hebben het nog erg gezellig gehad elke keer als de apotheek bezocht werd.
Bij een andere apotheek maakte ik een leuke blunder. De vrouw bekeek mijn doosje Griekse Clen en zei me: 'Da's niet Grieks jongeman'. 'Welles' zei ik, 'kijk maar: NIHFI Labs!'. 'Kerel da's óf Russisch óf Bulgaars maar géén Grieks!' 'Echt niet?' probeerde ik nog. 'Echt NIET!'
Heren: NIHFI is misschien Bulgaarse Clen maar geen Griekse!
Inmiddels was ik me gaan irriteren aan twee stelletjes die naast ons in het appartementencomplex zaten. Maakten ze eerst vooral 's nachts bij thuiskomst herrie, na een waarschuwing van de reisleiding en de eigenaar van het complex op mijn verzoek, ging vooral 1 jongen uit dat gezelschapje door met lawaaien maar dan 's middags.
De neuroot bleekniet van ophouden te weten. Eigenlijk 's ochtends al was het raak, bij het zwembad ging het door en de hele avond tot ze uitgingen was het tikken, fluiten, trommelen, joelen, schreeuwen, grappen, zingen enzovoort.
Het viertal had 0,0 budget en bleef dus de hele vakantie aan het zwembad liggen. Kreta was voor hun beter geweest, maar nu was ik het zat. Ik hoorde ook al dat z'n vrienden en vriendin het zat waren dus dat bood opties.
Ik ging weer naar de eigenaar. Ik vroeg het nummer van de reisleidster. Hij wist wel hoe laat het was en zei dat dat prrrima was, ga maar bellen. Hij deed toch niks. Toen werd ik echt god razend. Goed zei ik, laten we het anders doen. Ik beloof JOU dat als jij niks doet aan deze situatie, je voor vrijdagochtend, voor mijnj vertrek, je eerste lijk ziet liggen in je zwembad. Ik maak em áf begrijp je?!?! Hij keek me aan. Wat moet ik doen? vroeg hij. Je kunt ze eruit trappen zei ik. Nee dat kan niet zei hij, als ze niet luisteren houdt het op. Ga maar lekker je geld terugeisen ofzo besloot hij en gaf me het nummer. Ik beloofde hem dat ie wat ging meemaken.
Dat bleek te helpen. Vijf minuten later kwam ie met een jongen uit het viertal aanzetten. Die wilde met me praten. Ik heb em rustig uitgelegd dat
A: Ik geen last van hem of zijn vriendin heb of de vriendin van die huftervriend
B: Wel dus last heb van zn neurotische k*tmaatje en ik geen prater ben
C: Ik pas nog heb gezeten voor een delictje waar ik 5 buren had neergslagen en dat
D: Mijn eega OOK een rustige vakantie wenst
Dat bleek te helpen. De dagen erna waren ze allemaal heel lief en muisstil
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Stranden op Samos bestaan vooral uit grote kiezels, daarom is het huren van een bedje een absolute must. We hebben veel uurtjes doorgebracht en het was enorm heet; elke dag zo'n 36 graden. Slechts 1 dag was voor mij wat minder toen ik aan het strand 2 banaantjes opat. De tweede bleek 'iets' te hebben en 5 minuten erna kreeg ik al een 'knoop in de maag'-gevoel. Hard en pijnlijk. Vreselijk. En het werd erger. Vinger in de keel, hielp niks.
Snel naar huis rijden. In het appartement hadden we gelukkig stevige zakken van de Lidl en daar heb ik er 3 van volgekotst. Het bekende gevoel van 'ik ga dood.' Een dag erna stond ik alweer te trainen!
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Grieken zijn aardige mensen, alles kan en niks hoeft meteen.
We hebben enorm genoten van de gastvrijheid en het perfecte weer, nergens zulk stabiel warm weer achter elkaar gehad, zelfs in Spanje was er wel bewolking soms.
Kortom een geslaagde vakantie met slechts herinneringen die overblijven....
Proteinerepen mee en hopen dat je naast die extra zak voer genoeg te eten hebt. Het is eindelijk vakantie!
Eenmaal het vliegtuig betreden vroeg ik de stewardess hoe het toch mogelijk was dat de heenreis maar liefst 4 uur duurde en de terugreis maar twee.
Ze antwoordde iets dat ik zelf wel kon bedenken. 'Tijdsverschil hè meneer!' lachte ze vriendelijk. Ik schaamde me dood en zocht m'n stoel op.
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Vreten voor je opstijgt
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Snurken in het vliegtuig
Hert en ik zaten ieder aan een het gangpad naast elkaar. Hert kon zich vermaken met de familie naast haar, ik zat te mokken in m'n eentje naast een varken.
Het Transavia vliegtuig bleek een erg oude Boeing te zijn die de stoelen standaard iets naar voren heeft staan. Ga daar maar es inzitten met je figuur.
Met opgeklapte krampmaag kwam ik het vliegtuiig uit.
Maar de geur van de Griekse bomen die over het vliegveld lag maakte veel goed en de hitte natuurlijk ook. Een soldatemans van 18 met een antieke soort Uzi hield de wacht.
Het appartementencomplex lag er fantastisch bij; aan zee, anderhalve kilometer van de Turkse kust vandaan. Mooi zwembad, eenvoudige mooie kamers met vol uitzicht op zee, wat wil je nog meer. De eerste avond onderuit gelegen aan het zwembad met pizza en colalight binnen handbereik. Wat kon het leven mooi zijn. Ondergaande zon, warme bries wind, perfect.
Meteen de volgende dag een scooter gehuurd. De eerste twee dagen rustig aan gereden want je weet het nooit met verhuur-spul. Ik was wel erg benieuwd naar de apotheken en ben al snel naar Samos city gereden voor een proefbezoek. Ook de enige sportschool van het eiland bleek daar gevestigd te zijn (Zie een review van deze gym in een andere thread).
Samos city ligt aan de haven waar de cruiseschepen aankomen, aan de andere kant van het eiland, 15 minuutjes scheuren.
Ik gaf het briefje met m'n lijstje aan de juffrouw die het vertwijfeld weer doorgaf aan de Heer des Apotheeks. Die vertelde me vriendelijk dat test, Deca en Clen op doktersrecept waren ('we sold too many of those Deca's to you people the last years hehe'), dat Efedrine niet bekend was in Griekenland maar dat Nolvadex, HCG en Clomifen tot de mogelijkheden behoorde.
Hij gaf me wat doosjes mee, de HCG ging keurig voorzien van een coolpack mee de tas in, en ik kon gaan. Het was dus mogelijk.
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Kokkari
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Al snel hadden Hert en ik een kaart van het eiland bemachtigd en zijnn we op megatour gegaan; het hele eiland rond in een dag. We reden via Samos city naar Kokkari waar de meeste Nederlanders heen gaan. Kokkari is klein, schilderachtig en vooral aan zee kun je de mooiste etablissementen vinden om te eten en te drinken, je staat bijna in het water.
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Door naar de noordwest-punt van het eiland en daar weer lekker gaan eten.
Waar Hert last van had in Spanje was hier nog 10 keer erger. Ze bleek een nationale attractie te zijn met haar lengte. De meeste Griekse vrouwtjes komen niet boven de 1.70m uit dus Hert bleek met haar 1.88m een echte bezienswaardigheid. Dat niet alleen. Gespierde mannen op het eiland waren schaars (lees de gym-review) en als ze er lopen zijn ze atletisch maar niet vies massief gespierd. Dus een jong Hert van 1.88m met daarnaast een muscle-opa van dezelfde lengte bleek behóórlijk op te vallen. En dat bleef ons achtervolgen, ook als je 's avonds de terrassen van Pythagorion bezoekt voor een drankje.
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Wat 's avonds, als je na een heerlijk diner de boulevard opging, opviel, was naast de enorme luxe jachten die afmeerden aan het kleine haventje de onvoorstelbare hoeveelheid goed geklede mensen, klasse, of laat ik gewoon zeggen: Zoveel lekkere wijven op vakantie hadden we zelden gezien! Bij bosjes kwamen ze langs geparadeerd, en weer en weer opnieuw, en wij maar drankje lurken en de modeshow gadeslaan en bekritiseren. Heerlijk.
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Cultuur: Het ondergrondse kapelletje
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Kwa cultuur kom je bedrogen uit op Samos. Je kunt de bergen inrijden, wat er leuk is want dan merk je pas echt dat het gewoon waar is dat mensen die in de bergen wonen gestoord zijn. Zo kwamen we in een bergdorpje genaamd Platanos waar we bijna werden verhinderd om het plein over te rijden naar de doorgaande weg. Het was zondag en de bevolking zat tapijten te knopen op balken die de weg barricadeerden. Toen een taxichauffeur er met geschreeuw toch doorheen wilde vroeg ik met een kaart aan de lokale baardmans of dit de juiste weg was. Zeer bedeesd stapte ik op hem af maar ik had niet door wat hert al zag: Hij was analfabeet en keerde z'n hoofd van m'n landkaart af: wilde geen namen gaan controleren voor mij. We reden dus maar snel door.
Een uur later parkeerden we bij een aardewerkshop annex café. Dat hadden we niet moeten doen. De man die op het terras zat bleek een soort figurant uit Texas Chainsaw Massacre te zijn. Hij maakte alleen maar een slot-opendraai gebaar als we wilden weten of we ijsjes mochten pakken uit de vriezer. Hij bleef ons strak aankijken. Toen Hert sleutels zag liggen stelde ze voor die te gebruiken maar ik vond het te link. Ze ging even in de shop kijken en waarempel daar kwam een familielid dat wel kon praten aanzetten en rekende voor 2 ijsjes en een blikje fris €4. Terwijl we de vuilste grapjes over de enge man zaten te maken, die ons strak blééf aankijken, fantaseerde ik al hoe ie een enorme bijl zou pakken en ons zou klieven zodra we zouden opstaan om te vertrekken. De beste man spoorde voor geen meter.
Maar goed, wie cultuur wil zien kan naar een ondergronds kapelletje kijken (toegang gratis) of naar een aquaduct dat in een berg is gemaakt. Er is geen uitleg bij, geen gids maar ze vragen wel €4 per persoon. De ingang is 1.70m hoog en 80cm breed (!!) dus ik moest er op m'n kant in en Hert kreeg het bijna te kwaad zo lang als deze nauwe gang duurde. Uiteindelijk zie je niet veel meer dan een gang die 1100 meter doorloopt met daaronder een sleuf waar het water doorheen ging.
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
De volgende apotheek was aan de beurt en met die mevrouw sloten we een warme vriendschap. Wat wil je ook als je om de dag voor wat tientjes komt inslaan
De beste mevrouw zei me dat ook bij haar de Nolvadex en de Clomifen een lange adem hadden dus bestelde ik meteen eens 10 doosjes Clomifen. Een telefoontje naar Maria in de groothandel en morgen kon ik het komen ophalen. 'What country are u from?' vroeg ze met een glicmlach. 'Holland, but that's obvious or not?' lachte ik. 'Oh oh, with you people the Olympic Games are going to be a disaster!!' refereerde ze naar mijn inkopen.Het ijs was gebroken en we hebben het nog erg gezellig gehad elke keer als de apotheek bezocht werd.
Bij een andere apotheek maakte ik een leuke blunder. De vrouw bekeek mijn doosje Griekse Clen en zei me: 'Da's niet Grieks jongeman'. 'Welles' zei ik, 'kijk maar: NIHFI Labs!'. 'Kerel da's óf Russisch óf Bulgaars maar géén Grieks!' 'Echt niet?' probeerde ik nog. 'Echt NIET!'
Heren: NIHFI is misschien Bulgaarse Clen maar geen Griekse!
Inmiddels was ik me gaan irriteren aan twee stelletjes die naast ons in het appartementencomplex zaten. Maakten ze eerst vooral 's nachts bij thuiskomst herrie, na een waarschuwing van de reisleiding en de eigenaar van het complex op mijn verzoek, ging vooral 1 jongen uit dat gezelschapje door met lawaaien maar dan 's middags.
De neuroot bleekniet van ophouden te weten. Eigenlijk 's ochtends al was het raak, bij het zwembad ging het door en de hele avond tot ze uitgingen was het tikken, fluiten, trommelen, joelen, schreeuwen, grappen, zingen enzovoort.
Het viertal had 0,0 budget en bleef dus de hele vakantie aan het zwembad liggen. Kreta was voor hun beter geweest, maar nu was ik het zat. Ik hoorde ook al dat z'n vrienden en vriendin het zat waren dus dat bood opties.
Ik ging weer naar de eigenaar. Ik vroeg het nummer van de reisleidster. Hij wist wel hoe laat het was en zei dat dat prrrima was, ga maar bellen. Hij deed toch niks. Toen werd ik echt god razend. Goed zei ik, laten we het anders doen. Ik beloof JOU dat als jij niks doet aan deze situatie, je voor vrijdagochtend, voor mijnj vertrek, je eerste lijk ziet liggen in je zwembad. Ik maak em áf begrijp je?!?! Hij keek me aan. Wat moet ik doen? vroeg hij. Je kunt ze eruit trappen zei ik. Nee dat kan niet zei hij, als ze niet luisteren houdt het op. Ga maar lekker je geld terugeisen ofzo besloot hij en gaf me het nummer. Ik beloofde hem dat ie wat ging meemaken.
Dat bleek te helpen. Vijf minuten later kwam ie met een jongen uit het viertal aanzetten. Die wilde met me praten. Ik heb em rustig uitgelegd dat
A: Ik geen last van hem of zijn vriendin heb of de vriendin van die huftervriend
B: Wel dus last heb van zn neurotische k*tmaatje en ik geen prater ben
C: Ik pas nog heb gezeten voor een delictje waar ik 5 buren had neergslagen en dat
D: Mijn eega OOK een rustige vakantie wenst
Dat bleek te helpen. De dagen erna waren ze allemaal heel lief en muisstil
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Stranden op Samos bestaan vooral uit grote kiezels, daarom is het huren van een bedje een absolute must. We hebben veel uurtjes doorgebracht en het was enorm heet; elke dag zo'n 36 graden. Slechts 1 dag was voor mij wat minder toen ik aan het strand 2 banaantjes opat. De tweede bleek 'iets' te hebben en 5 minuten erna kreeg ik al een 'knoop in de maag'-gevoel. Hard en pijnlijk. Vreselijk. En het werd erger. Vinger in de keel, hielp niks.
Snel naar huis rijden. In het appartement hadden we gelukkig stevige zakken van de Lidl en daar heb ik er 3 van volgekotst. Het bekende gevoel van 'ik ga dood.' Een dag erna stond ik alweer te trainen!
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Grieken zijn aardige mensen, alles kan en niks hoeft meteen.
We hebben enorm genoten van de gastvrijheid en het perfecte weer, nergens zulk stabiel warm weer achter elkaar gehad, zelfs in Spanje was er wel bewolking soms.
Kortom een geslaagde vakantie met slechts herinneringen die overblijven....
