Spiritualiteit heeft voor mij een betekenis van onschatbare waarde, het is mijn heilige graal, de zin van mijn leven. Het houdt me hier, om mezelf geestelijk te ontwikkelen. Spiritualiteit was voor mij de enige reden om geen zelfmoord te plegen toen ik jarenlang geestelijk zo ziek was, en het functioneerde voor mij als een soort stok achter de deur. Zonder spiritualiteit neem ik de moeite niet eens om te blijven leven. En als mijn beoefening van spiritualiteit voor jou aanleiding is om er een beetje over te gaan lachen, moet je dat maar doen. Ik zal er nooit achter kunnen komen of er uberhaupt iets van mijn spiritualiteit werkelijk bestaat. Ik "weet" niets erover. Ik ben als een blinde in een grot die de symbolen en tekeningen die op de wanden van die grot zijn achtergelaten met zijn vingers probeert af te tasten, om ze te pogen te ontcijferen. Zelfs als het allemaal wanen zijn, dan heb ik als de dood mij komt opeisen, mijn leven als "spirituele rebel" voldaan en dan heb ik geleefd zoals ik wil leven, en dat is waar het om gaat.