Sticky Wat train je straks....

[boforli]

rug

 

[harvey1980]

vandaag train ik zo zwaar als ik kan....helemaal niets

lekker chilldagje vandaag

en voor iedereen die wel gaat trainen...zet m op!

 

[Dave Hawk]

Rust

Rust na weer een weekje slepen met oud ijzer.

 

[Benni]

Gister borst + triceps en buik gedaan.
Wat een ongelooflijke baggertraining!
Weinig energie; flink afgepeigerd door die 40 uur werk.
Ik baal nu nog steeds als de t*fus!
Vandaag rust; morgen kan ik er weer tegenaan: benen!

Klik om te verkleinen...

Zondagochtend, ik open mijn ogen en grabbel naar mijn telefoon op het nachkastje: 06:45 uur. Over 5 minuten gaat de wekker af; mooi op tijd wakker dus. Ik weet precies wat er vandaag gaat gebeuren: vandaag is de dag om dat k*tgevoel naar aanleiding van afgelopen vrijdagavond te doen vergeten. En hoe kan je dat beter doen dan met een keiharde training voor het onderstel! Achterin mijn hoofd hoor in een stemmetje roepen: "blijf nog even liggen, nog even twee uurtjes slapen en uitrusten voor je ertegenaan gaat". Mooi niet, denk ik bij mezelf en loop naar de keuken voor mijn eerste maaltijd.

08:45 uur: time to get ready! Terwijl mijn Defqon.1 cd door het huis dreunt, bereid ik mijn shake voor na het trainen. Omkleden, check. Ledenpasje, check. Sleutels, check. Let's go then! Ik loop naar beneden en trek de voordeur achter me dicht. Buiten is het nog stil en verlaten, de fontein voor het huis is nog uit en het zonnetje reikt nog niet over de boomtoppen. Ik pak mijn fiets uit de achtertuin en zet koers naar de gym.

09:00 uur: daar ben ik dan, op de plaats des onheils. De parkeerplaatsen en de fietsenstalling zijn nog angstig leeg. Pff pussies, denk ik trots bij mezelf. Achterin mijn hoofd opnieuw dat stemmetje, maar ik negeer het en ga naar binnen. In de kleedkamer aangekomen, vul ik mijn bidon met water. Ik kijk mezelf aan in de spiegel boven de wasbak en pep mezelf nog eens goed op. Dan draai ik me om, de kleedkamer uit, op weg naar het ijzer!

09:55 uur: totnogtoe loopt de workout als een trein. Ik ben bezig met een supersetje voor mijn kuiten. t*ring zeg, de verzuring is niet te harden. Het stemmetje in mijn hoofd speelt weer op: "jongen, dit is je laatste setje...laat die andere 3 setjes maar voor wat ze zijn, zó groei je ook wel". De training van afgelopen vrijdagavond schiet door mijn hoofd. fl**ker op zeg...nooit meer zo'n ellendig gevoel na afloop, denk ik bij mezelf! Met een van pijn vertrokken gezicht dat de spiegelwand nog net niet doet barsten, zet ik door. Ondanks dat ik bijna verga van de pijn, pers de laatste sets eruit. Strikte uitvoering tot de laatste rep aan toe!

De weg naar de kleedkamer, lijkt een eeuwigheid te duren. Bij mijn kluisje aangekomen, hoor ik achter me al luid pratend de eerste jongens de kleedkamer inkomen. Met een Hawaï-zwembroekje, slippertjes en een overdosis grote verhalen over hun stapavond, zijn ze klaar voor, naar eigen zeggen, "een beetje de borst oppompen". Ik voel hun ogen in mijn rug prikken als ik mijn shake opdrink, maar ik ben te vermoeid om me om te draaien. Halverwege mijn shake, bekruipt me het gevoel dat ik als een haas naar het toilet moet rennen, maar gelukkig blijft dat me bespaard.

Ik verlaat de sportschool en strompel naar mijn fiets. Pas over vijf minuten ben ik thuis. K*tzooi! Waarom woon ik dan ook zo ver van de gym af?! In de lichtste versnelling fiets in richting huis. Op het Kerkplein aangekomen, zie ik dat daar de Rabobank Streetball Tour is neergestreken. Dat wordt dus omfietsen. De verwensingen naar de denenen die de boel opbouwen, schieten door mijn hoofd maar ik hou me in.

Home sweet home. Alhoewel, ik zal eerst 40 traptreden moeten beklimmen voor ik mijn slaapkamer en de badkamer bereik. Mezelf krampachtig vasthoudend aan de trapleuning, overleef ik ook deze martelgang. Ik laat de badkamer deur openstaan, zodat ik de muziek die wederom uit de speakers dreunt goed kan horen. Een gevoel van overwinning maakt zich langzaam van mij meester.

Dan is het tijd om te eten: de brinta, tonijn en broccoli staan in de keuken op mij te wachten. Ik open de balkondeuren en tuur de Singel af, leunend op de balustrade. De zon schijnt inmiddels volop en ook de fontein is aan. Het geluid van het water dat van 5 meter hoog in de vijver klettert, doet me denken aan een applaus van een grote menigte. "Je bent echt niet wijs, kerel"...wederom het stemmetje. Voor het eerst vandaag, geef ik toe. Ik ga languit op de strandstoel liggen en sluit voldaan mijn ogen.

 

[DavyO]

Vandaag is het zondag

zondag == rustdag

 

[Xto]

Zondagochtend, ik open mijn ogen en grabbel naar mijn telefoon op het nachkastje: 06:45 uur. Over 5 minuten gaat de wekker af; mooi op tijd wakker dus. Ik weet precies wat er vandaag gaat gebeuren: vandaag is de dag om dat k*tgevoel naar aanleiding van afgelopen vrijdagavond te doen vergeten. En hoe kan je dat beter doen dan met een keiharde training voor het onderstel! Achterin mijn hoofd hoor in een stemmetje roepen: "blijf nog even liggen, nog even twee uurtjes slapen en uitrusten voor je ertegenaan gaat". Mooi niet, denk ik bij mezelf en loop naar de keuken voor mijn eerste maaltijd.

08:45 uur: time to get ready! Terwijl mijn Defqon.1 cd door het huis dreunt, bereid ik mijn shake voor na het trainen. Omkleden, check. Ledenpasje, check. Sleutels, check. Let's go then! Ik loop naar beneden en trek de voordeur achter me dicht. Buiten is het nog stil en verlaten, de fontein voor het huis is nog uit en het zonnetje reikt nog niet over de boomtoppen. Ik pak mijn fiets uit de achtertuin en zet koers naar de gym.

09:00 uur: daar ben ik dan, op de plaats des onheils. De parkeerplaatsen en de fietsenstalling zijn nog angstig leeg. Pff pussies, denk ik trots bij mezelf. Achterin mijn hoofd opnieuw dat stemmetje, maar ik negeer het en ga naar binnen. In de kleedkamer aangekomen, vul ik mijn bidon met water. Ik kijk mezelf aan in de spiegel boven de wasbak en pep mezelf nog eens goed op. Dan draai ik me om, de kleedkamer uit, op weg naar het ijzer!

09:55 uur: totnogtoe loopt de workout als een trein. Ik ben bezig met een supersetje voor mijn kuiten. t*ring zeg, de verzuring is niet te harden. Het stemmetje in mijn hoofd speelt weer op: "jongen, dit is je laatste setje...laat die andere 3 setjes maar voor wat ze zijn, zó groei je ook wel". De training van afgelopen vrijdagavond schiet door mijn hoofd. fl**ker op zeg...nooit meer zo'n ellendig gevoel na afloop, denk ik bij mezelf! Met een van pijn vertrokken gezicht dat de spiegelwand nog net niet doet barsten, zet ik door. Ondanks dat ik bijna verga van de pijn, pers de laatste sets eruit. Strikte uitvoering tot de laatste rep aan toe!

De weg naar de kleedkamer, lijkt een eeuwigheid te duren. Bij mijn kluisje aangekomen, hoor ik achter me al luid pratend de eerste jongens de kleedkamer inkomen. Met een Hawaï-zwembroekje, slippertjes en een overdosis grote verhalen over hun stapavond, zijn ze klaar voor, naar eigen zeggen, "een beetje de borst oppompen". Ik voel hun ogen in mijn rug prikken als ik mijn shake opdrink, maar ik ben te vermoeid om me om te draaien. Halverwege mijn shake, bekruipt me het gevoel dat ik als een haas naar het toilet moet rennen, maar gelukkig blijft dat me bespaard.

Ik verlaat de sportschool en strompel naar mijn fiets. Pas over vijf minuten ben ik thuis. K*tzooi! Waarom woon ik dan ook zo ver van de gym af?! In de lichtste versnelling fiets in richting huis. Op het Kerkplein aangekomen, zie ik dat daar de Rabobank Streetball Tour is neergestreken. Dat wordt dus omfietsen. De verwensingen naar de denenen die de boel opbouwen, schieten door mijn hoofd maar ik hou me in.

Home sweet home. Alhoewel, ik zal eerst 40 traptreden moeten beklimmen voor ik mijn slaapkamer en de badkamer bereik. Mezelf krampachtig vasthoudend aan de trapleuning, overleef ik ook deze martelgang. Ik laat de badkamer deur openstaan, zodat ik de muziek die wederom uit de speakers dreunt goed kan horen. Een gevoel van overwinning maakt zich langzaam van mij meester.

Dan is het tijd om te eten: de brinta, tonijn en broccoli staan in de keuken op mij te wachten. Ik open de balkondeuren en tuur de Singel af, leunend op de balustrade. De zon schijnt inmiddels volop en ook de fontein is aan. Het geluid van het water dat van 5 meter hoog in de vijver klettert, doet me denken aan een applaus van een grote menigte. "Je bent echt niet wijs, kerel"...wederom het stemmetje. Voor het eerst vandaag, geef ik toe. Ik ga languit op de strandstoel liggen en sluit voldaan mijn ogen.

Klik om te verkleinen...

Leuk stukkie! Karma

Kheb vandaag ook lekker benen getrained...alleen ik woon een half uur fietsen van de gym af.

 

[Dave Hawk]

Rust

Zondagochtend, ik open mijn ogen en grabbel naar mijn telefoon op het nachkastje: 06:45 uur. Over 5 minuten gaat de wekker af; mooi op tijd wakker dus. Ik weet precies wat er vandaag gaat gebeuren: vandaag is de dag om dat k*tgevoel naar aanleiding van afgelopen vrijdagavond te doen vergeten. En hoe kan je dat beter doen dan met een keiharde training voor het onderstel! Achterin mijn hoofd hoor in een stemmetje roepen: "blijf nog even liggen, nog even twee uurtjes slapen en uitrusten voor je ertegenaan gaat". Mooi niet, denk ik bij mezelf en loop naar de keuken voor mijn eerste maaltijd.

08:45 uur: time to get ready! Terwijl mijn Defqon.1 cd door het huis dreunt, bereid ik mijn shake voor na het trainen. Omkleden, check. Ledenpasje, check. Sleutels, check. Let's go then! Ik loop naar beneden en trek de voordeur achter me dicht. Buiten is het nog stil en verlaten, de fontein voor het huis is nog uit en het zonnetje reikt nog niet over de boomtoppen. Ik pak mijn fiets uit de achtertuin en zet koers naar de gym.

09:00 uur: daar ben ik dan, op de plaats des onheils. De parkeerplaatsen en de fietsenstalling zijn nog angstig leeg. Pff pussies, denk ik trots bij mezelf. Achterin mijn hoofd opnieuw dat stemmetje, maar ik negeer het en ga naar binnen. In de kleedkamer aangekomen, vul ik mijn bidon met water. Ik kijk mezelf aan in de spiegel boven de wasbak en pep mezelf nog eens goed op. Dan draai ik me om, de kleedkamer uit, op weg naar het ijzer!

09:55 uur: totnogtoe loopt de workout als een trein. Ik ben bezig met een supersetje voor mijn kuiten. t*ring zeg, de verzuring is niet te harden. Het stemmetje in mijn hoofd speelt weer op: "jongen, dit is je laatste setje...laat die andere 3 setjes maar voor wat ze zijn, zó groei je ook wel". De training van afgelopen vrijdagavond schiet door mijn hoofd. fl**ker op zeg...nooit meer zo'n ellendig gevoel na afloop, denk ik bij mezelf! Met een van pijn vertrokken gezicht dat de spiegelwand nog net niet doet barsten, zet ik door. Ondanks dat ik bijna verga van de pijn, pers de laatste sets eruit. Strikte uitvoering tot de laatste rep aan toe!

De weg naar de kleedkamer, lijkt een eeuwigheid te duren. Bij mijn kluisje aangekomen, hoor ik achter me al luid pratend de eerste jongens de kleedkamer inkomen. Met een Hawaï-zwembroekje, slippertjes en een overdosis grote verhalen over hun stapavond, zijn ze klaar voor, naar eigen zeggen, "een beetje de borst oppompen". Ik voel hun ogen in mijn rug prikken als ik mijn shake opdrink, maar ik ben te vermoeid om me om te draaien. Halverwege mijn shake, bekruipt me het gevoel dat ik als een haas naar het toilet moet rennen, maar gelukkig blijft dat me bespaard.

Ik verlaat de sportschool en strompel naar mijn fiets. Pas over vijf minuten ben ik thuis. K*tzooi! Waarom woon ik dan ook zo ver van de gym af?! In de lichtste versnelling fiets in richting huis. Op het Kerkplein aangekomen, zie ik dat daar de Rabobank Streetball Tour is neergestreken. Dat wordt dus omfietsen. De verwensingen naar de denenen die de boel opbouwen, schieten door mijn hoofd maar ik hou me in.

Home sweet home. Alhoewel, ik zal eerst 40 traptreden moeten beklimmen voor ik mijn slaapkamer en de badkamer bereik. Mezelf krampachtig vasthoudend aan de trapleuning, overleef ik ook deze martelgang. Ik laat de badkamer deur openstaan, zodat ik de muziek die wederom uit de speakers dreunt goed kan horen. Een gevoel van overwinning maakt zich langzaam van mij meester.

Dan is het tijd om te eten: de brinta, tonijn en broccoli staan in de keuken op mij te wachten. Ik open de balkondeuren en tuur de Singel af, leunend op de balustrade. De zon schijnt inmiddels volop en ook de fontein is aan. Het geluid van het water dat van 5 meter hoog in de vijver klettert, doet me denken aan een applaus van een grote menigte. "Je bent echt niet wijs, kerel"...wederom het stemmetje. Voor het eerst vandaag, geef ik toe. Ik ga languit op de strandstoel liggen en sluit voldaan mijn ogen.

Klik om te verkleinen...

mooi verhaal...en zo moet het dus een dag of 4 in de week...alleen dan niet zo vroeg.

Pak zelf nog ff een daggie rust...beetje herstellen en bruinen.

 

[michiel4]

Rust vandaag

Morgen borst-biceps

 

[Kartoffel]

Vandaag borst

 

[SHUTTERSPEED]

ik ga zo strandliggen trainen

 

[boforli]

Zondagochtend, ik open mijn ogen en grabbel naar mijn telefoon op het nachkastje: 06:45 uur. Over 5 minuten gaat de wekker af; mooi op tijd wakker dus. Ik weet precies wat er vandaag gaat gebeuren: vandaag is de dag om dat k*tgevoel naar aanleiding van afgelopen vrijdagavond te doen vergeten. En hoe kan je dat beter doen dan met een keiharde training voor het onderstel! Achterin mijn hoofd hoor in een stemmetje roepen: "blijf nog even liggen, nog even twee uurtjes slapen en uitrusten voor je ertegenaan gaat". Mooi niet, denk ik bij mezelf en loop naar de keuken voor mijn eerste maaltijd.

08:45 uur: time to get ready! Terwijl mijn Defqon.1 cd door het huis dreunt, bereid ik mijn shake voor na het trainen. Omkleden, check. Ledenpasje, check. Sleutels, check. Let's go then! Ik loop naar beneden en trek de voordeur achter me dicht. Buiten is het nog stil en verlaten, de fontein voor het huis is nog uit en het zonnetje reikt nog niet over de boomtoppen. Ik pak mijn fiets uit de achtertuin en zet koers naar de gym.

09:00 uur: daar ben ik dan, op de plaats des onheils. De parkeerplaatsen en de fietsenstalling zijn nog angstig leeg. Pff pussies, denk ik trots bij mezelf. Achterin mijn hoofd opnieuw dat stemmetje, maar ik negeer het en ga naar binnen. In de kleedkamer aangekomen, vul ik mijn bidon met water. Ik kijk mezelf aan in de spiegel boven de wasbak en pep mezelf nog eens goed op. Dan draai ik me om, de kleedkamer uit, op weg naar het ijzer!

09:55 uur: totnogtoe loopt de workout als een trein. Ik ben bezig met een supersetje voor mijn kuiten. t*ring zeg, de verzuring is niet te harden. Het stemmetje in mijn hoofd speelt weer op: "jongen, dit is je laatste setje...laat die andere 3 setjes maar voor wat ze zijn, zó groei je ook wel". De training van afgelopen vrijdagavond schiet door mijn hoofd. fl**ker op zeg...nooit meer zo'n ellendig gevoel na afloop, denk ik bij mezelf! Met een van pijn vertrokken gezicht dat de spiegelwand nog net niet doet barsten, zet ik door. Ondanks dat ik bijna verga van de pijn, pers de laatste sets eruit. Strikte uitvoering tot de laatste rep aan toe!

De weg naar de kleedkamer, lijkt een eeuwigheid te duren. Bij mijn kluisje aangekomen, hoor ik achter me al luid pratend de eerste jongens de kleedkamer inkomen. Met een Hawaï-zwembroekje, slippertjes en een overdosis grote verhalen over hun stapavond, zijn ze klaar voor, naar eigen zeggen, "een beetje de borst oppompen". Ik voel hun ogen in mijn rug prikken als ik mijn shake opdrink, maar ik ben te vermoeid om me om te draaien. Halverwege mijn shake, bekruipt me het gevoel dat ik als een haas naar het toilet moet rennen, maar gelukkig blijft dat me bespaard.

Ik verlaat de sportschool en strompel naar mijn fiets. Pas over vijf minuten ben ik thuis. K*tzooi! Waarom woon ik dan ook zo ver van de gym af?! In de lichtste versnelling fiets in richting huis. Op het Kerkplein aangekomen, zie ik dat daar de Rabobank Streetball Tour is neergestreken. Dat wordt dus omfietsen. De verwensingen naar de denenen die de boel opbouwen, schieten door mijn hoofd maar ik hou me in.

Home sweet home. Alhoewel, ik zal eerst 40 traptreden moeten beklimmen voor ik mijn slaapkamer en de badkamer bereik. Mezelf krampachtig vasthoudend aan de trapleuning, overleef ik ook deze martelgang. Ik laat de badkamer deur openstaan, zodat ik de muziek die wederom uit de speakers dreunt goed kan horen. Een gevoel van overwinning maakt zich langzaam van mij meester.

Dan is het tijd om te eten: de brinta, tonijn en broccoli staan in de keuken op mij te wachten. Ik open de balkondeuren en tuur de Singel af, leunend op de balustrade. De zon schijnt inmiddels volop en ook de fontein is aan. Het geluid van het water dat van 5 meter hoog in de vijver klettert, doet me denken aan een applaus van een grote menigte. "Je bent echt niet wijs, kerel"...wederom het stemmetje. Voor het eerst vandaag, geef ik toe. Ik ga languit op de strandstoel liggen en sluit voldaan mijn ogen.

Klik om te verkleinen...

kuiten dus...

 

[Lenn]

Zo meteen lekker slapen tot op de middag en dan lekker borst en biceps trainen.

 

[boforli]

benen

 

[Benni]

Vandaag een beetje kalm aan en doen en uitrusten.
Vanvond schouders + buik trainen.

 

[Robke78]

12 minuten warmup -> crosstrainer

Flat bench Press 12 10 8 6 5

SuperSet
Inclined Flys 10 10 10
Inclinded Press 10 10 10

Close Grip Bench Press 8 8 8

12 minuten crosstrainer
12 minuten steppen
12 minuten hometrainer

Dan nog even hout gaan sleuren om aan ons tuinhuis te starten

 

[dutchstrenght]

vandaag maandag 6 augustus,
schouders en triceps en als toetje nog wat kuiten op het programma!

 

[calcification]

Low Pulley Rows - Lat Pulldowns - BOR - BB Curls - DB Hammer Curls

 

[harvey1980]

benen,onderrug en buik

 

[Plien]

Denk dat er weinig trainen in zit deze week. Moet werken van 7.30 tot 18.00. Denk dat ik dan geen zin meer heb om te gaan.

 

[DavyO]

Vanavond is rug aan de beurt