Afvallen met krachttraining, hulp gezocht.

[Littlegirl]

Ok, dat moet geen probleem zijn, kleine moeite om de fles even voor en na het gieten op de weegschaal te zetten vanaf morgen! Zal ook de kcalarme groente eens afwegen dan vanaf volgende week (bakjes met maaltijden staan nu al klaar, moeilijk om de courgette ed uit de omelet te gaan vissen
Ga me ook nog even wat verdiepen in insulineresistentie en alles daar omheen en eens kijken om mijn output te vergroten door wat cardio toe te voegen. Kijken of dat het verschil maakt wellicht. Hardnekkige 5kg zijn het die er af moeten voor ik aan bulken wil denken...

Creamers, dat idee had ik ook nog inderdaad. Hoop dat ik dat op kan brengen, een hele week dagelijks hetzelfde eten.... Maandag kip met shoarmakruiden, dinsdag kip met paprikapoeder, woensdag kip met.....

 

[marina1975]

Kook gewoon in die 7 dagen eens alles apart voor jezelf. Voor 2 personen koken en de helft pakken is vaak al niet nauwkeurig.. de een heeft meer saus.. de ander meer kip en zo verder.. Het is even meer werk. Maar 7 dagen hetzelfde eten en echt alles alleen voor jou wegen geeft een heel duidelijk beeld.
Ik kook zelf altijd voor 2 personen apart in verband met allergieen. Maar het is goed te doen.

1 el olie is bij sommige eetlepels 15 ml en bij andere 10 ml.. kan al veel verschillen als je dat een paar keer doet.

Kip met paprika, kip met shoarmakruiden, kip met kerrie, kip gewoon met peper en zout, kip met kaneel en komijn (erg lekker ), kip met wat sambal insmeren, kip met thijm peper en zout, kip met provencaalse kruiden, italiaanse kruiden, tandoorikruiden.. zoveel lekkere opties!

 

[creamers]

Succes! Begin maar gewoon met je prep en ga niet gelijk pillen kopen ofzo Ff alles netjes afwegen en geen suikers! Maar dat wist je al
Schrijf alles netjes op en maak er een normale 7 dagen van zoals je ze normaal ook leeft , behalve het eten natuurlijk.
Straks hier gewoon weer posten en om hulp vragen mocht dat nog nodig zijn!

 

[Littlegirl]

Even een update er in gooien.
Ik ben uiteindelijk met 2 dingen aan de slag gegaan.
Met zoeken naar insulineresistentie vielen er wat puzzelstukjes op zijn plaats op persoonlijk vlak en ontstond er een vermoeden van hormoonstoornic icm insulineresistentie. Hiervoor moet ik wat moed verzamelen om de dokter een bezoek te brengen. Ik heb daarpp wel mijn khd verlaagd naar 75gram.
Dat was heel zwaar maar gaf direct resultaat aan mijn lijf.
Het weekend bestond uit 2 etentjes en een bbq dus precies afwegen wad niet mogelijk maar wel geprobeetd de khd laag te houden.
Vanaf maandag dus met een vast programma begonnen en heel strict afwegen.
Op dit moment staat de stand op 72.3kg. Zo laag heb ik als puber voor het laatst gezeten dus ik ben benieuwd of dat doorzet.

 

[Natty87]

Erg weinig 1500kcal en kun je vrij weinig nog van af halen. Wil je niet gewoon te snel?

 

[Littlegirl]

Geen idee wat je bedoelt te zeggen. Ik zit nu op 1500 (en nu echt 1500 haha) en als het daarmee gaat dalen prima. Heb geen eisen qua tempo.
Afgelopen jaar stond ik volledig stil, mei vorig jaar ook 73kg dus denk niet dat ik te snel wil en verkeerde verwachtingen heb nee.

 

[Littlegirl]

Nou of het de aanpassing van macros is of de giga schop onder mijn hol die ik van jullie heb gehad weet ik nog niet, maar op dit moment zit er beweging in. In de afgelopen week ondanks dat het weekend prut was netjes volgens wens 0,5kg afgevallen.
Ik realiseer me dat daar misschien ook nog een valkuil zit. Ik heb relatief vaak etentjes en hoewel ik daar goed bij oplet in de meeste gevallen(saus apart, geen aardappels en brood, extra groente, toetje overslaan enz...) is dat natuurlijk niet te tracken en levert het ruis op die de rest vd week gecompenseerd moet worden.
TBC en waarschijnlijk roep ik na de zomer nog wel een keer jullie hulp in als die doodenge bulk dichterbij komt

 

[Littlegirl]

Even een update van mijn kant. Ondertussen heb ik officieel de diagnose insulineresistent icm een hormoonstoornis gekregen. Daarmee voldoet de stelling "als je minder eet dan je verbrand" ineens niet meer op zo'n simpele manier. Mijn lichaam benut de koolhydraten niet en maakt er direct vet van. Gevolg is vermoeidheid (omdat ik niet de volle kcalinname kan benutten voor energie) en alsnog vetopslag. (En nog een shitload aan andere vage klachten waar ik jullie niet mee zal vermoeien)
Het feit dat afvallen weer begon te lukken na jullie schop heeft dan ook te maken met dat ik mijn macros had aangepast en niet zo zeer dat ik daarvoor onbewust zoveel meer at. Mijn streefgewicht heb ik overigens bijna gehaald, maar de stress op mijn lijf is wel heel goed merkbaar.
Plan nu is dus om eerst de kcal eens op te schroeven om mijn lijf rust te geven (maar wel laag in khd te blijven, ruk de slagroom en noten maar aan...) en eventueel later dit jaar eens dmv ketodieet proberen strakker te worden.

Wellicht ook een eye-opener voor anderen hier die mensen begeleiden. Hoewel het een ziektebeeld is dat voornamelijk voorkomt bij mensen met overgewicht kan insulineresistentie ook optreden door stress (ook langdurig afvallen kan voldoende stress opleveren om resistent te worden) of genetische aanleg. Insulineresistentie komt vrij veel voor, zeker bij vrouwen maar is moeilijk te diagnosticeren. Diagnose kon bij mij gesteld worden omdat ik dus een hormoonstoornis er naast blijk te hebben, maar dat hoeft niet altijd zo te zijn.

 

[DiSTuRBeD]

Probeer Carb Nite Solution eens (ultra low carb)

Welke hormoonstoornis heb je? (If I may ask)

 

[Littlegirl]

Ik ga me eens verdiepen in dat carb nite solution (klonk als een voedingsupplement maar zie dat het een eetpatroon is), voorlopig eerst even rust en een nieuwe manier van eten zoeken voor mezelf.
Ik heb de diagnose PCOS gekregen, waarbij oestrogeen en testosteron verstoord is. Een beetje het kip en het ei verhaal, want men weet nog niet of insulineresistentie oorzaak of gevolg is van deze aandoening. Het komt vooral voor bij overgewicht, maar daar is dus geen sprake (meer) van bij mij dus lekker frustrerend.
Aangezien de insulineresistentie het enige is waar ik zelf invloed op heb ga ik daar nu mee aan de slag en hopelijk verbeterd dat en daarmee ook de PCOS.

 

[creamers]

Ik ken ook iemand waarom ik zeker zou zeggen dat ze heel precies zijn en consequent, onderhoud zou bij haar theoretisch ook op 1800kcal moeten liggen, maar nu rond 1300kcal nog steeds niet tot nauwelijks afvalt. (1300kcal is toch absurd weinig zou je zeggen?!) Wel had ze 5 jaar terug insuline resistentie, maar vorig jaar na zeer gezond eten en sporten is ze dat niet meer volgens de huisarts. (weet niet of dat kan?!)

Je kunt je dokter vragen om je bloed te laten controleren. Als je insuline resistent bent zal het meer moeite kosten om af te vallen, maar dan heb je tenminste een verklaring waarom het zo moeilijk gaat.

Verder weet ik niet of het bij vrouwen vaker voorkomt dat ze zo laag (<1300) moeten gaan zitten met het aantal kcal...

Waar heb jij je laten testen? Misschien handig voor anderen om te weten en te helpen.

Keto dieet kost je ook stress en imo alleen voor een kortere periode inderdaad om puntjes op de i te zetten. Erg vervelende diagnose....missch dat er meer mensen hier op dit forum er ervaring mee hebben en kunnen helpen.

 

[AnonyMass]

Als je echt PCOS hebt dan zou je arts je direct moeten aanraden op dieet te gaan.

Keto kan je doen, maar hoeft niet. Vooral een caloriearm dieet en vooral VEEL beweging zijn erg belangrijk. Er zijn meerdere studies die beweren dat lichaamsbeweging, en vooral krachttraining insuline resistentie zou verlagen omdat fast twitch muscle fibres insuline gevoeliger zijn etc.

 

[Littlegirl]

Beetje kort door de bocht AnonyMass. En ik vind je formulering ("als je dat echt hebt") ook vrij kwetsend, het is geen diagnose die je verzint en een diagnose die inslaat als een bom als je hoort dat je verminderd vrichtbaar bent en mogelijk nooit kinderen kunt krijgen.... Misschien moet je even iets beter nadenken hoe je iets opschrijft.

Allereerst weten de meeste artsen (vooral huisartsen) niet waar ze precies mee dealen. Er wordt verschrikkelijk veel onderzoek naar gedaan op dit moment maar het onderzoek richt zich voornamelijk op de 2 grootste populaties waarbij de diagnose gesteld wordt namelijk ongewenst kinderlozen mensen en mensen met (ernstig) overgewicht. Van beide is bij ons op dit moment geen sprake dus men weet het ook niet zo goed en vraagt me terug te komen als we wel in 1 van die 2 klasses vallen (m.a.w. Kom maar terug bij een kinderwens). De verbanden tussen PCOS, insulineresistentie, diabetes en alle gevolgschade zijn pas net op papier en de verbanden nog erg onduidelijk. De ene arts praat er erg licht over ("kan niet zoveel kwaad, zorgt alleen dat je wat minder vaak ongesteld bent") en de ander is er wat zwaarder mee ("verhoogde kans op diabetes, hart en vaatziektes, mogelijk onvruchtbaar"). Het antwoord ligt hopelijk in het midden.

Insulineresistentie en pcos komt veel voor bij overgewicht maar is zeker geen vereiste. Sterker nog, te laag in vetmassa zitten veroorzaakt ook pcos door de chronische stress op het lichaam en ook met een mooi lichaamsgewicht en vetpercentage kan pcos blijven bestaan. Afvallen is lang niet altijd het antwoord. Afvallen levert ook stress op en er zijn zelfs artsen die vermoeden dat de PCOS is ontstaan doordat ik mijn lijf zolang onder stress heb gezet mbt afvallen en die me met klem aanraden de kcal op te schroeven.
Ook rondom beweging is nog veel te doen. Je hebt gelijk dat krachttraining de insulinegevoeligheid verhoogd. Tegelijkertijd zorgt stress die ontstaat bij beweging ook voor verergering van de pcos dus het is een dunne lijn om op te balanceren tussen teveel en precies goed. En die lijn ligt voor iedereen ergens anders. Nuchter sporten, niet nuchter sporten. Carbs na het sporten of juist keto blijven...

Op dit moment ben ik me aan het wapenen met enkele collega dietisten en artsen die gespecialiseerd zijn in diabetes, insulineresistentie, pcos en lowcard/keto zoals je merkt. Keto is zeker niet alleen voor de puntjes op de i, maar gebruiken we als dietist veel bij insulineresistente mensen met overgewicht. Er is al ruimschoots bewezen dat alleen lowkcal bij insulineresistentie en diabetes vele male minder effectief is en dat mensen met een 1200kcal dieet niet afvielen en met een 1600kcal LCHF wel afvielen, en nee, niet alleen vocht. De insulinegevoeligheid verbeterd daardoor als het goed is, maar aangezien we niet weten hoe slecht die was voor ik afviel is het moeilik te bepalen wat er bij mij is gebeurd.
Maar zoals gezegd is het een gebied waarin het nog veel zoeken is. Heel veel N=1 ervaringen en weinig onderzoek naar PCOS bij een gezond gewicht. Alles richt zich op mensen met BMI boven de 30 over het algemeen.

Dank jullie wel iig voor jullie meedenken. Ik realiseer me dat er geen voorgeprogrammeerd pad is, of iig nog niet en dat ik zelf moet gaan ontdekken wat mijn lijf goed doet en wat niet.

 

[AnonyMass]

Beetje kort door de bocht AnonyMass. En ik vind je formulering ("als je dat echt hebt") ook vrij kwetsend, het is geen diagnose die je verzint en een diagnose die inslaat als een bom als je hoort dat je verminderd vrichtbaar bent en mogelijk nooit kinderen kunt krijgen.... Misschien moet je even iets beter nadenken hoe je iets opschrijft.
Ik weet wat PCOS is, en ik zeg niet dat je liegt, het lijkt me gewoon vrij bizar dat een arts PCOS vaststelt en niet de aangeleerde behandelingen bij jou naar voor brengt.

Allereerst weten de meeste artsen (vooral huisartsen) niet waar ze precies mee dealen. Er wordt verschrikkelijk veel onderzoek naar gedaan op dit moment maar het onderzoek richt zich voornamelijk op de 2 grootste populaties waarbij de diagnose gesteld wordt namelijk ongewenst kinderlozen mensen en mensen met (ernstig) overgewicht. Van beide is bij ons op dit moment geen sprake dus men weet het ook niet zo goed en vraagt me terug te komen als we wel in 1 van die 2 klasses vallen (m.a.w. Kom maar terug bij een kinderwens). De verbanden tussen PCOS, insulineresistentie, diabetes en alle gevolgschade zijn pas net op papier en de verbanden nog erg onduidelijk. De ene arts praat er erg licht over ("kan niet zoveel kwaad, zorgt alleen dat je wat minder vaak ongesteld bent") en de ander is er wat zwaarder mee ("verhoogde kans op diabetes, hart en vaatziektes, mogelijk onvruchtbaar"). Het antwoord ligt hopelijk in het midden.
Er is al genoeg sluitend onderzoek, moet je maar eens googlen. Als je het gevoel hebt dat je arts er niet zoveel van bakt, waarom ga je dan niet langs bij een endocrinoloog? Hoe kan die arts uberhaupt een diagnose stellen als hij niet veel van de ziekte af weet? Klopt niet echt.

Insulineresistentie en pcos komt veel voor bij overgewicht maar is zeker geen vereiste. Sterker nog, te laag in vetmassa zitten veroorzaakt ook pcos door de chronische stress op het lichaam en ook met een mooi lichaamsgewicht en vetpercentage kan pcos blijven bestaan. Afvallen is lang niet altijd het antwoord. Afvallen levert ook stress op en er zijn zelfs artsen die vermoeden dat de PCOS is ontstaan doordat ik mijn lijf zolang onder stress heb gezet mbt afvallen en die me met klem aanraden de kcal op te schroeven.
Ook rondom beweging is nog veel te doen. Je hebt gelijk dat krachttraining de insulinegevoeligheid verhoogd. Tegelijkertijd zorgt stress die ontstaat bij beweging ook voor verergering van de pcos dus het is een dunne lijn om op te balanceren tussen teveel en precies goed. En die lijn ligt voor iedereen ergens anders. Nuchter sporten, niet nuchter sporten. Carbs na het sporten of juist keto blijven...
Dat zijn gewoon een berg excuses, en daar kan ik niet echt respect voor opbrengen. De zones waar je dergelijk fysiologische stress op je lichaam zet zijn ver van wat jij vermoedt. Zo dun is de lijn niet. Insuline speelt ook een rol bij vet en eiwit, iets wat veel mensen blijkbaar vergeten. PCOS heeft een grotere kans op diabetes en hart en vaatziekten.

Op dit moment ben ik me aan het wapenen met enkele collega dietisten en artsen die gespecialiseerd zijn in diabetes, insulineresistentie, pcos en lowcard/keto zoals je merkt. Keto is zeker niet alleen voor de puntjes op de i, maar gebruiken we als dietist veel bij insulineresistente mensen met overgewicht. Er is al ruimschoots bewezen dat alleen lowkcal bij insulineresistentie en diabetes vele male minder effectief is en dat mensen met een 1200kcal dieet niet afvielen en met een 1600kcal LCHF wel afvielen, en nee, niet alleen vocht. De insulinegevoeligheid verbeterd daardoor als het goed is, maar aangezien we niet weten hoe slecht die was voor ik afviel is het moeilik te bepalen wat er bij mij is gebeurd.
Maar zoals gezegd is het een gebied waarin het nog veel zoeken is. Heel veel N=1 ervaringen en weinig onderzoek naar PCOS bij een gezond gewicht. Alles richt zich op mensen met BMI boven de 30 over het algemeen.
PCOS heeft een grotere kans op diabetes en hart en vaatziekten, ik zou dus zeker oppassen met keto en goed je LDL en HDL bloedwaardes laten bijhouden. Low calorie is subjectief, ik heb nooit gezegd dat je 1200Kcal moest eten.
Dank jullie wel iig voor jullie meedenken. Ik realiseer me dat er geen voorgeprogrammeerd pad is, of iig nog niet en dat ik zelf moet gaan ontdekken wat mijn lijf goed doet en wat niet.

 

[creamers]

Zijn er "specialisten" die begeleidingen geven met afvallen icm insuline resistentie? Waardes laten meten maar vervolgens niet weten hoe hierop te handelen heeft ook weinig zin

 

[AnonyMass]

Zijn er "specialisten" die begeleidingen geven met afvallen icm insuline resistentie? Waardes laten meten maar vervolgens niet weten hoe hierop te handelen heeft ook weinig zin

Ik vermoed dat PCOS valt onder endocrinologie, dan zou desbetreffende endocrinoloog heel goed moeten weten hoe zo'n levensstijl er moet uitzien. Als je al bij een dietist bent die daar kennis van heeft sta je natuurlijk ook al ver.

 

[Littlegirl]

Endocrinoloog verwijst naar de dietist voor deze problemen. En ik ben zelf dietist, weliswaar geriatrisch dietist maar heb daardoor wel een redelijk basiskennis en een redelijk goed netwerk om in verder te zoeken en dat doe ik nu dus ook.

Anonymass ik ga je post verder negeren, de wereld is helaas niet zo zwartwit als jij denkt. Er is nog niet eens een sluitende definitie van insulineresistentie en de meetmethode staat dus ook niet vast. Metingen die nu gedaan worden zijn bedoeld voor syndroom X/metabool syndroom en daarmee gekoppeld aan overgewicht. En nee, ik ga niet googlen, als je het goed vind richt ik me meer op wat betrouwbaardere wetenschappelijke info ipv de mesthoop die google heet

 

[AnonyMass]

Endocrinoloog verwijst naar de dietist voor deze problemen. En ik ben zelf dietist, weliswaar geriatrisch dietist maar heb daardoor wel een redelijk basiskennis en een redelijk goed netwerk om in verder te zoeken en dat doe ik nu dus ook.

Anonymass ik ga je post verder negeren, de wereld is helaas niet zo zwartwit als jij denkt. Er is nog niet eens een sluitende definitie van insulineresistentie en de meetmethode staat dus ook niet vast. Metingen die nu gedaan worden zijn bedoeld voor syndroom X/metabool syndroom en daarmee gekoppeld aan overgewicht. En nee, ik ga niet googlen, als je het goed vind richt ik me meer op wat betrouwbaardere wetenschappelijke info ipv de mesthoop die google heet

Ja want op internet is totaal geen goeie informatie te vinden, al zeker geen studies en onderzoeken. Het is jouw lichaam, als je te koppig bent om zelfs maar wat op te zoeken om JOUW gezondheid ten goede te komen dan kan niemand nog wat voor je doen. Geen idee waarom je uberhaupt dan deze site hebt gegoogled ooit, als alles via google toch zo onbetrouwbaar is.

Google is trouwens een zoekmachine.

 

[Shawn90]

Ik kan je alleen vertellen wat voor mij werkte.

- Zware dingen tillen, laag volume ( Stronglifts 5x5 bijvoorbeeld ) Verklaring: Dit heeft nogal effect op je hormoon huishouden, in positieve zin.
- Stop met geraffineerde suiker, zijnde; snoep, koek, chocolade en andere zoete bullshit waar je zure darmen van krijgt. En schrap chips uit je diet....
- Drink water... en nog eens water...
- Probeer je slaap kwaliteit te verbeteren, duur 7,5 uur tot 9 uur, eventueel supplementeren melatonine om een gezond ritme op te bouwen
- Stel jezelf de vraag; Ben ik psychisch in orde ? Heb ik last van stress ? Voel ik me ongemakkelijk in het dagelijks leven, en waarom is dit ? ( Toen ik last had van stress, werkeloos. viel ik niet af en kwam ik niet bij, cortisol enzo )
- Ga na of je voldoende vitaminen en mineralen binnenkrijgt

Als je fitness doet, doe dan oefeningen waarbij je zoveel mogelijk spieren tegelijk werkt, zoals een deadlift, of squat. Houd je routine korter dan 50 minuten.
Als je cardio doet, doe dan geen lange sessies, zoals 20 minuten hardlopen.... Mocht je cardio leuk vinden probeer dan eens intervals... 10 seconden sprint, 40 seconden wandelen, en dat 5 keer herhalen bijvoorbeeld.

Meer = NIET beter
Meer = potentieel destructief

Experimenteer en leer maling te hebben aan de mening van anderen.

Ik hoop dat mijn insteek nut voor je heeft
Succes )

Edit: Ik wil nog even toevoegen dat calorien tellen niet per'se noodzakelijk is. En wees niet te bang dat spierontwikkeling je spiegelbeeld tegenwerkt. Elke kilo spier heeft een kcal behoefte van circa 100 per dag als ik me niet vergis. PLUS zwaar liften ipv hoog volume wordt je compact en niet opgepompt

 

[Littlegirl]

Dankjewel Shawn voor je bijdrage!
Veel deed ik al, onbewerkte goede voeding, ik at veel fruit en veel groente met veel mager vlees, magere zuivel. Vrijwel geen verzadigde vetten, je kent het wel

De afgelopen tijd ben ik inderdaad over gegaan naar keto en ik heb me nog nooit zo ontzettend goed gevoeld kan ik zeggen. Het is over met de hele dag honger hebben, hoeveel kcal ik ook at. Weinig energie bij het sporten als ik 's middags ging. Ik voel me helderder dan ooit en heb het idee dat ik de hele dag door kan, wat echt heel bijzonder is voor mij...

Ik heb het sporten terug geschroeft naar 2x crossfit en 1-2x krachttraining, voornamelijk gericht op compound en veel benen ivm een beenblessure die alleen onder controle blijft met voldoende krachttraining. Daarnaast heb ik mijn dagelijkse activiteiten wat actiever gemaakt door dagelijks 1-2x minimaal 20minuten te lopen onder werktijd. Daarnaast liep ik al 3x dd met onze honden kleine stukjes, maar nu dus ietsjes meer erbij voor de lunch.
Cardio heb ik er helemaal uitgegooid, behalve 5 min als opwarming en voor mijn plezier een stukje gaan fietsen of zwemmen. Maar niet meer een half uur tot een uur intensief cardio oid.

Ondertussen ben ik in de eerste anderhalve week van 73 heel snel naar de 70.5 gezakt, maar die vond ik niet zo boeiend omdat dat m.i. Gewoon vocht is. Daarna ben ik echter verder gezakt naar nu 69.5, een gewicht waar ik eigenlijk nog nooit op heb gezeten. Ik heb een dagmenu van 1700kcal gemaakt, maar mocht ik meer trek hebben kan dat en ik eet niet tegen mijn zin als ik geen trek heb. Dagmenu is niet meer dan een richtlijn voor mezelf dus.

Belangrijkste vind ik hoe ik me voel en dat is echt een verschil van dag en nacht. Volgende week heb ik voor mezelf een pauze afgesproken en zal ik een paar dagen weer carbs eten om te zien wat dat met mijn lijf doet en daarna kijk ik weer verder wat werkt voor mezelf.