- Lid geworden
- 27 jun 2003
- Berichten
- 12.706
- Waardering
- 333
Wat ik me afvraag, bestaat er enige kans met die entheogenen dat je ego als gecompresseerde bol van eenheid voor altijd aan stukken is geslagen of toch permanente schade heeft op gelopen?
In deze moderne tijd wordt je geacht alsware in je eigen geisoleerde bovenkamer te blijven zitten zonder te mogen onderzoeken in hoeverre je diepste lagen van bewustzijn in verbinding staan met het externe, oftwel het collectieve. Je komt erachter hoe de software (hersenprocessen) de hardware (het anatomische lichaam) aanstuurt. En wie je ècht bent los van al het externe, zonder zelfs de aanblik van je eigen gezicht in de spiegel te herkennen als zijnde jezelf. De eerste keer dat je echt ''wakker'' bent en je ZELF ziet.
Een ieder moet zelf maar kijken of hij of zij dit soort ondervindingen als een verworven losgemaakte vrijheid ervaart, of als een vervreemding.
Eenmaal voorbij de deuren van de diepere velden, voelt na herstructurering al het externe en interne een stuk fijnbesnaarder aan, in hoeverre je deze fijngevoelige ontvankelijkheid kunt dragen binnen deze ordelijke wereld met haar geprogrammeerde mens identiteiten is verschillend per individu.
Het gebeurt meestal niet na 1 trip, maar als het vertrouwen er is en je echt dieper gaat dan zullen heel wat levensbeschouwingen, gewoontes, woorden, of visuele waarnemingen pas echt worden begrepen.