Vechthonden worden pas vechthonden door hun opvoeding..
Probeer dan maar een een herder uit een échte werklijn op te voeden als een Maltezertje. Of een Maltezertje te laten drijven als een Border Collie. Wat er niet inzit, haal je er niet uit.
Als je kijkt naar de oorsprong van de rassen, en hoe
échte vechthonden in het nest al geselecteerd worden, dan speelt de aard van het beestje wel degelijk mee. Maar dat soort honden zijn een totaal ander soort honden dan de stafjes en pitjes die in gezinnen terecht komen. Dat is gewoon niet te vergelijken. Al mag de Turkse Herdershond inmiddels ook wel in dat rijtje genoemd worden. Veel baasjes van Stafjes en Pitjes doen er alles aan om dat vooroordeel
niet te bevestigen, maar steeds meer foute figuren lopen met een Turkse Herdershond / Kangal omdat die een stuk groter is (waarna ze die honden massaal dumpen als ze 1,5 jaar zijn, want dan wordt de hond toch wel heel lastig).
Maar, aan de andere kant, hoeveel pitjes zijn er wel niet, die superlief zijn mensen, maar het liefste iedere andere hond willen opeten? Honden die sowieso al een totaal andere lichaamstaal hebben dan de andere honden. Veel eigenaren van bulletjes en pitjes herkennen wel dat hun hond niet eerst aan de kont van een andere hond snuffelt, maar gelijk met zijn kop bovenop de andere kop zit. Vaak goedbedoeld, maar de taal is gewoon totaal anders waardoor het nog wel eens fout kan gaan.
Maar er ligt zon taboe op vechthonden, maar je hoort nooit iemand over Rage Syndrome. Of doorgefokt gedrag.
Iets wat voorkomt bij populaire rassen die (in aantallen) snel groeien. Het komt bij de Rode Cocker vandaan, al in de '80, maar er zijn ook veel Golden Retrievers en andere lieve honden die dat hebben. Doorgefokt gedrag kan je er niet uit trainen. En dat houdt in dat je een superlieve hond hebt, die zo ineens kan omslaan. De honden krijgen dan een rode gloed over hun ogen (ik overdrijf echt niet) en zijn compleet geschift. Daardoor zijn er aardig wat mensen in het ziekenhuis beland.
Het is op veel fronten vergelijkbaar met epilepsie (waar dan geen medicijnen voor zijn). Alleen liggen ze dan niet te schudden op de grond, maar worden ze extreem agressief. Het is er niet uit te trainen, en staat los van de opvoeding. Levensgevaarlijk is het.
Ik ben op sommige punten een beetje kort door de bocht. Maar wat ik probeer te zeggen: de échte vechthonden zijn totaal wat anders dan de honden die vaak als vechthond gezien worden, al zijn het beide geen honden waarvoor het goed is om ze vanaf het begin afaan al sierlijk te verwennen en vertroetelen. En in mijn ogen is het doorgefokte gedrag vele malen gevaarlijker dan het ras van een hond.
wel geniaal, zie je ook wel met die politie honden die in hun vrije tijd gewoon gezinshonden zijn.. 
