MuscleMeat

Sticky Religie & Spiritualiteit

Thor meets the serpent three times.

The first time was at a giant's hall. The giant sneered at Thor for being weak, and challenged him to pick up the old cat sitting in front of the fire. Thor, who was the strongest of the gods, grabbed the cat by the middle and tried to lift him. The cat didn't budge. So Thor tried as hard as he could, and managed to lift the cat a few inches from the floor. The giant gasped, and hastily told Thor to drop the cat. It was really the head of the World Serpent in disguise, as big as the world, and Thor had lifted it up.

:eek: Zal je maar gebeuren

Another time, another giant and Thor went out fishing in a boat, using an ox's head as bait. The World Serpent took the bait, and Thor nearly hauled it aboard. The frightened giant cut the line, and the World Serpent escaped. These pictures show Thor fishing. On the right, he is pulling up the serpent so hard that his feet have gone through the boat!
thor2.jpg
thor3.jpg


Dat voetje :roflol:
 

Bijlagen

  • thor2.jpg
    thor2.jpg
    15,1 KB · Weergaven: 8
Zoals ik weleens zeg: ik ben niet Roomser dan de Paus, wel Katholieker.

Of ik daadwerkelijk gelovig ben daar ben ik nog steeds niet uit.
 
Zelfs Ayaan, al is wel de vraag of als je vooral de gevolgen van het Christendom waardeert, zonder het bestaan van een God, je wel een gelovige bent.
 
Zo insignificant volgens de intellectuelen, maar juist in die kleine gewoontes leeft een identiteit.
 
Wat zou je daarvoor moeten geloven?
Het is net als in Raiders of the Lost Ark, je moet Nederig zijn, op zoek willen gaan naar God en de Leap of Faith kunnen maken.

Aan de andere kant is geloven een werkwoord en helpt het wellicht als je je in een gemeenschap onderdompelt al kan dit ook leiden tot teleurstelling.

Een gebeurtenis die een schok in het leven geeft kan ook helpen, maar misschien mis ik wel het god-shaped hole in m'n hart. De mens is niet alleen een pokitiek, maar ook een gelovig dier.

Of wellicht, het vermogen om echt ergens voor te gaan.

Wat zou van jou een Katholiek of een gelovige kunnen maken? Voor mij zit er niet veel verschil tussen, al heb ik wel respect voor een keuze voor de Oosters Orthodoxe en andere oude Kerken.

Eigenlijk is er niets rationeels dat mij tegenhoudt, het zou de beste beslissing ooit zijn, ik mis het gevoel. Of, misschien durf ik jet gewoon niet, alle (pogingen tot) controle gewoon loslaten en geloven.
 
Laatst bewerkt:
Het is net als in Raiders of the Lost Ark, je moet Nederig zijn, op zoek willen gaan naar God en de Leap of Faith kunnen maken.

Aan de andere kant is geloven een werkwoord en helpt het wellicht als je je in een gemeenschap onderdompelt al kan dit ook leiden tot teleurstelling.

Een gebeurtenis die een schok in het leven geeft kan ook helpen, maar misschien mis ik wel het god-shaped hole in m'n hart. De mens is niet alleen een pokitiek, maar ook een gelovig dier.

Of wellicht, het vermogen om echt ergens voor te gaan.

Wat zou van jou een Katholiek of een gelovige kunnen maken? Voor mij zit er niet veel verschil tussen, al heb ik wel respect voor een keuze voor de Oosters Orthodoxe en andere oude Kerken.

Eigenlijk is er niets rationeels dat mij tegenhoudt, het zou de beste beslissing ooit zijn, ik mis het gevoel. Of, misschien durf ik jet gewoon niet, alle (pogingen tot) controle gewoon loslaten en geloven.

Wat zou van jou een Katholiek of een gelovige kunnen maken?
Ik bedoel, what do you mean by 'God'? Wat versta je onder geloof?

Ik geloof zoals iedereen van alles, zal ook van die instincten hebben en dat onderliggende aan mijn waardes en beleving van meaning in het leven, maar waarin precies is de vraag. Ik denk niet dat het met een in de historie beschreven account overeenkomt. (wat meestal poëzie voor ruling elites -niet mij- is geweest en daar heb ik allemaal niks mee) Katholiek of ander autoritair woestijn verhaal zal t zeker niet worden. Niks zal me volger van zo'n verhaaltje kunnen maken want ik ben al iets anders, zij het niet iets materialistisch. (de atheisten zijn christenen truuc gaat voor mij niet op) En ik geloof vast van alles uit (meer in) nog veel oudere tradities/folklore, plus nieuwe invloeden uit de moderniteit en de N=1.

(ik vraag mij bijvoorbeeld af of empathie voor en geven om (huis)dieren erg modern is gezien er zo weinig historisch over is beschreven maar kan het me haast niet voorstellen dat dat recent pas is gekomen/exapted. maarja teksten zijn ook geen goede bron)

Ik zie meer een afspiegeling tegen wat het zou zijn zonder te geloven in dingen/vormen dan een leap of faith. Als iemand nergens in zou geloven vraag ik me af hoe ze 's ochtends uit bed kunnen komen. Of als je geen hogere/diepere waardes ziet, wat heb je dan op die plek? Ik hoop toch geen nihilisme of moderniteit. (bij mij niet in elk geval)

Misschien komt irrationele twijfel over het voorgekauwde materiaal vanuit zingeving die je al eigen is, waar het niet bij past.


Iets van een hiernamaals of volgend leven is wel lastig te geloven. Misschien ook maar beter dat niet te doen.
 
Laatst bewerkt:
Wat vinden jullie trouwens van het tegen kleine kinderen doen alsof sinterklaas echt is?

Ik zit er wat aan te denken en ergens vind ik het toch een nadeel dat het een soort leugen is zeg maar.

Aan de andere kant is het een belangrijke manier om deel te nemen aan een mooi verhaal en leuke fantasie van de kids. Die betekenis en waarde daarvan is wel echt.

En het is ook weer niet helemaal een leugen, het is niet alsof de kids geïndoctrineerd en overtuigd worden om het te geloven. We zeggen er eerst alleen niet bij dat er niet echt letterlijk een sint en piet het huis binnenkomen. Net als dat we niet zeggen dat de dino speeltjes en knuffels geen echte dinos zijn, en alle andere fantastische dingen van die leeftijd. We spelen mee omdat dat zo waardevol is.

Maar kun je dat allemaal goed overbrengen wanneer ze er achter komen of je uiteindelijk verteld dat het niet zo echt is? Zodat het niet als misleiding of leugen aanvoelt, verraad door de ouders en familie.

(ja is relevant aan dit topic)
 
Wat vinden jullie trouwens van het tegen kleine kinderen doen alsof sinterklaas echt is?

Ik zit er wat aan te denken en ergens vind ik het toch een nadeel dat het een soort leugen is zeg maar.

Aan de andere kant is het een belangrijke manier om deel te nemen aan een mooi verhaal en leuke fantasie van de kids. Die betekenis en waarde daarvan is wel echt.

En het is ook weer niet helemaal een leugen, het is niet alsof de kids geïndoctrineerd en overtuigd worden om het te geloven. We zeggen er eerst alleen niet bij dat er niet echt letterlijk een sint en piet het huis binnenkomen. Net als dat we niet zeggen dat de dino speeltjes en knuffels geen echte dinos zijn, en alle andere fantastische dingen van die leeftijd.

Maar kun je dat allemaal goed overbrengen wanneer ze er achter komen of je uiteindelijk verteld dat het niet zo echt is? Zodat het niet als misleiding of leugen aanvoelt, verraad door de ouders en familie.

(ja is relevant aan dit topic)
Ja persoonlijk vind ik het ook niet kunnen. Ik weet het nog als de dag van gisteren. Toen ik 16 was moest ik er toch aan geloven en accepteren dat hij niet echt is. Tot de dag van vandaag struggle ik hier nogsteeds mee.
 
Maar kun je dat allemaal goed overbrengen wanneer ze er achter komen of je uiteindelijk verteld dat het niet zo echt is? Zodat het niet als misleiding of leugen aanvoelt, verraad door de ouders en familie.
Mijn dochter van 7 is zelf achtergekomen omdat opa en ouder uit ziet dan Sinterklaas en ze verschillen zag tussen Sinterklazen en Pieten van de verschillende verhaallijnen.
 
Nadat ze het verhaal van de herkomst van het Sinterklaasfeest heeft aangehoord begon ze over Kerst en ze vind het verhaal dat Jezus een kind van God is nog minder geloofwaardig dan dat de Kerstman bestaat. :D
 
Zolang een kind zo bij een Sinterklaas voorstelling zit denk ik niet dat het traumatische ervaringen oplevert en zie ik weinig verschil met andere verzinsels zoals sprookjes, (teken)films en iets als de Efteling.

 
Nadat ze het verhaal van de herkomst van het Sinterklaasfeest heeft aangehoord begon ze over Kerst en ze vind het verhaal dat Jezus een kind van God is nog minder geloofwaardig dan dat de Kerstman bestaat. :D
Dat je productje nog weet dat Kerst met de komt van Ons' Lieve Heer te maken heeft is hoopvol en een compliment voor de opvoedkundige talenten van je vrouw.

Tastbare geschenken doen het bij onvolgroeide hersenen nu eenmaal beter dan de belofte op eeuwig leven.
:trollfacex:
 
Terug
Naar boven